Η ημέρα που οι Beatles ερωτεύτηκαν ένα ελληνικό νησί και θέλησαν να το αγοράσουν

Τέσσερα χρόνια πριν ο Τζον Λένον τραγουδήσει για τη φαντασίωσή του «όλοι οι άνθρωποι να ζουν ειρηνικά», ο ίδιος και οι υπόλοιποι Beatles προσπαθούσαν να δημιουργήσουν ακριβώς αυτό με τη μορφή μιας νησιωτικής ουτοπίας στην Ελλάδα. Η ρομαντική ιδέα, όπως και το ίδιο το συγκρότημα, κατέληξε να διαλυθεί σχεδόν τόσο γρήγορα όσο εμφανίστηκε.

Σύμβουλοι που βρίσκονταν στο περιβάλλον του συγκροτήματος είχαν ήδη προτείνει στους μουσικούς να αρχίσουν να επενδύουν την περιουσία τους. Για τον Λένον, ένα χίπικο κοινόβιο στη Μεσόγειο φαινόταν το τέλειο μέρος για να ξεκινήσουν

Παρόλο που το όνειρο των Beatles δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα, τα Εθνικά Αρχεία της Αγγλίας κατέγραψαν το αισιόδοξο πλάνο τους, το οποίο περιελάμβανε την αγορά του νησιού Αγία Τριάδα ανοιχτά της Ερέτριας και πέντε ανώνυμων υπεράκτιων νησιών που το περιβάλλουν. Ο Βρετανός δημοσιογράφος Ντέρεκ Τέιλορ αναβίωσε τις σκέψεις του Τζον Λένον σχετικά με το θέμα στο πολυμεσικό ντοκιμαντέρ Anthology.

«Έχουν δοκιμάσει όλα τα άλλα», φέρεται να είπε ο Λένον. «Πόλεμοι, εθνικισμός, φασισμός, κομμουνισμός, καπιταλισμός, κακοήθεια, θρησκεία – τίποτα από αυτά δεν λειτουργεί. Οπότε, γιατί όχι αυτό;»

Τα ανάμεικτα συναισθήματα για το ταξίδι στη Μεσόγειο

Οι Τζον Λένον, Τζορτζ Χάρισον και Πολ ΜακΚάρτνεϊ των Beatles ξεκίνησαν την εκδρομή τους στο νησί το καλοκαίρι του 1967. (Ο ντράμερ Ρίνγκο Σταρ επέλεξε να μείνει στο Λονδίνο με την έγκυο σύζυγό του, Μορίν Κοξ). «Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι», θυμάται ο Τζορτζ Χάρισον στο Anthology. «Ο Τζον κι εγώ παίρναμε συνέχεια LSD, καθισμένοι στο μπροστινό μέρος του πλοίου και παίζοντας γιουκαλίλι. Ο ήλιος έλαμπε, και τραγουδούσαμε το ‘Hare Krishna’ για ώρες ολόκληρες». Ο Πολ Μακάρτνεϊ θυμόταν τα πράγματα διαφορετικά.

«Όποιος δοκίμασε αυτές τις ιδέες κατάλαβε ότι τελικά πάντα θα υπήρχαν διαφωνίες, πάντα θα υπήρχε ποιος πρέπει να πλύνει τα πιάτα και ποιανού σειρά είναι να καθαρίσει τις τουαλέτες. Δεν νομίζω ότι κάποιος από εμάς σκεφτόταν κάτι τέτοιο»

Ο μπασίστας παραδέχτηκε στον συγγραφέα του Many Years From Now Barry Miles: «Για μένα, ο ρυθμός ήταν λίγο κουραστικός». Ο Λένον, φάνηκε να είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής του νησιωτικού συμπλέγματος. Σύμβουλοι που βρίσκονταν στο περιβάλλον του συγκροτήματος είχαν ήδη προτείνει στους μουσικούς να αρχίσουν να επενδύουν την περιουσία τους. Για τον Λένον, ένα χίπικο κοινόβιο στη Μεσόγειο φαινόταν το τέλειο μέρος για να ξεκινήσουν.

Έτσι, το συγκρότημα έστειλε τον Άλιστερ Τέιλορ, προσωπικό βοηθό του μάνατζερ Μπράιαν Επστάιν, πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο για να ξεκινήσει τις προετοιμασίες για την αγορά της ουτοπίας των Beatles στις ακτές της Ελλάδας. Μέχρι ο Τέιλορ να ανταπεξέλθει με τη γραφειοκρατία και να κλείσει τη συμφωνία, το συγκρότημα δεν ενδιαφερόταν πλέον για την αγορά.

«Ευτυχώς που δεν το κάναμε»

Όσο ειδυλλιακή κι αν φαινόταν τότε μια ουτοπία των Beatles, ο ΜακΚάρτνεϊ είπε αργότερα στο Miles ότι πίστευε ότι πήραν τη σωστή απόφαση που εγκατέλειψαν.

«Ευτυχώς που δεν το κάναμε», είπε ο τραγουδιστής «Όποιος δοκίμασε αυτές τις ιδέες κατάλαβε ότι τελικά πάντα θα υπήρχαν διαφωνίες, πάντα θα υπήρχε ποιος πρέπει να πλύνει τα πιάτα και ποιανού σειρά είναι να καθαρίσει τις τουαλέτες. Δεν νομίζω ότι κάποιος από εμάς σκεφτόταν κάτι τέτοιο».

Πράγματι, είναι απίθανο να είχαν στο μυαλό τους οι Beatles τις τουαλέτες, καθώς έπαιρναν LSD ενώ το προσωπικό του πολυτελούς γιοτ τους οδηγούσε στη Μεσόγειο. Και δεδομένης της ιστορίας του συγκροτήματος με τις διαμάχες που είχαν ξεσπάσει τα αμέσως επόμενα χρόνια, η επιλογή αυτή φαινόταν σαν μια μεταμφιεσμένη ευλογία. Εξάλλου, το μόνο χειρότερο από το να τσακώνεσαι με τους καλύτερους φίλους σου είναι να είσαι παγιδευμένος σε ένα απομακρυσμένο νησί μαζί τους.

*Με πληροφορίες από: American Songwriter | Κεντρική φωτογραφία θέματος:  Οι Beatles στην Αράχωβα | Ιούλιος 1967 | Αναμνήσεις ενός Έλληνα φωτορεπόρτερ | Αριστοτέλης Σαρρηκώστας | Εκδόσεις Ποταμός