«Θα κάνει η απόπειρα δολοφονίας τον Ντόναλντ Τραμπ πιο δημοφιλή;».  Αυτό είναι το ερώτημα που έθεσε αρθρογράφος του ανεξάρτητου δημοσιογραφικού μέσου  Τhe Intercept.

Οι απόπειρες δολοφονίας με στόχο λαϊκιστές ηγέτες έχουν ιστορικό ενίσχυσης της δημοτικότητάς τους, υποστηρίζει ο Μουρτάζα Χουσέιν, ρεπόρτερ που ειδικεύεται σε θέματα εθνικής ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής. Για του λόγου του το αληθές αναφέρει παραδείγματα από την πρόφατη πολιτική ιστορία

Αποτυχημένες απόπειρες,  πετυχημένοι πολιτικοί

Το 2022 ο πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν Ιμράν Χαν, τραυματίστηκε στην κνήμη το 2022, από πυρά αγνώστων κατά τη διάρκεια πορείας διαμαρτυρίας, όπου οι οπαδοί του ζητούσαν πρόωρες εκλογές. Τους επόμενους μήνες μετά την απόπειρα δολοφονίας του, είδε την υποστήριξη στο κόμμα του να ανεβαίνει, καθώς το κοινό άρχισε να τον βλέπει ως «μια μοναχική φιγούρα που μάχεται ενάντια στο διεφθαρμένο κατεστημένο».

Βέβαια αργότερα ο Ιμράν Xαν καταδικάστηκε ο ίδιος για διαφθορά, και βρέθηκε στη φυλακή.

Οι απόπειρες δολοφονίας με στόχο λαϊκιστές ηγέτες έχουν ιστορικό ενίσχυσης της δημοτικότητάς τους

Τον Σεπτέμβριο του 2018 ο ισχυρός άνδρας της Βραζιλίας Ζαϊρ Μπολσονάρου μαχαιρώθηκε σε εκδήλωση κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας για την προεδρία της χώρας.  Ένα μήνα αργότερα κέρδισε τις εκλογές, «ενισχυμένος από την υποστήριξη των ψηφοφόρων που τον είδαν να επιβιώνει από μια απόπειρα δολοφονίας από τους ιδεολογικούς εχθρούς τους», σημειώνει το Ιntercept.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν επωφελήθηκε ομοίως από τη συμπάθεια και την υποστήριξη του κοινού μετά από μια απόπειρα δολοφονίας που δέχθηκε το 1981 – λίγους μήνες αφότου είχε αναλάβει τα καθήκοντά του. Η υποστήριξη που έλαβε τον βοήθησε να περάσει μια σειρά από αμφιλεγόμενες οικονομικές πολιτικές που καθόρισαν την ιστορία της χώρας, για τις επόμενες δεκαετίες.

Ο αναλυτής του Intercept παραλείπει βέβαια να αναφέρει τον πρωθυπουργό της Σλοβακίας Ρόμπερ Φίτσο, ο οποίος αφού επέζησε της απόπειρας δολοφονίας του στις 15 Μαΐου, επέστρεψε τον Ιούλιο στα καθήκοντά του. Aν και μετά τον σοβαρό τραυματισμό του πρωθυπουργού το κυβερνών κόμμα SMER είχε άνοδο στις δημοσκοπήσεις, ηττήθηκε στις ευρωεκλογές από την φιλελεύθερη αντιπολίτευση.

Αύξηση πολιτικών δολοφονιών

Οι μελετητές έχουν προειδοποιήσει για μια προφανή αύξηση των πολιτικών δολοφονιών τα τελευταία χρόνια, μετά από μια σειρά αποτυχημένων και επιτυχημένων προσπαθειών με στόχο πολιτικούς αξιωματούχους, σε όλο τον κόσμο.

Μετά τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε το 2022, η ηλεκτρονική πλατφόρμα War On The Rocks – που ειδικεύεται σε θέματα Εθνικής Ασφάλειας, απέδωσε την πιθανή αύξηση των επιθέσεων στους αποκαλούμενους «accelerationists», που θα μεταφράζονταν ως «επιταχυντιστές» ή επιταχυντές. Πρόκειται γι’αυτούς που θεωρούν ότι με ακραίες πράξεις,  στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες, θα επιταχύνουν τις ιστορικές  εξελίξεις, αποσταθεροποιώντας το πολιτικό σύστημα και οξύνοντας τις κοινωνικές συγκρούσεις.

Accelerationists: Οι επίδοξοι «επιταχυντές» της  ιστορίας

H θεωρία του «επιταχυντισμού» – όπως θα μεταφραζόταν το accelerationism, είναι αμφιλεγόμενη, ωστόσο έχει ενδιαφέρον να την εξετάσουμε.

«Ο επιταχυντισμός υποστηρίζει ότι το σύγχρονο, δυτικό δημοκρατικό κράτος είναι τόσο βυθισμένο στη διαφθορά και την ανικανότητα που οι αληθινοί πατριώτες θα πρέπει να υποκινήσουν μια βίαιη εξέγερση για να επισπεύσουν την καταστροφή του. Έτσι θα επιτρέψουν την ανάδυση μιας νέας τάξης πραγμάτων, που θα κυριαρχούν οι λευκοί». Με αυτά τα λόγια περιέγραφε την ακροδεξιά εκδοχή του «επιταχυντισμού» το Council on Foreign Relations (CFR), δεξαμενή σκέψης που ειδικεύεται στη διεθνή διπλωματία και την εξωτερική πολιτική.  Αναφερόταν βέβαια στην κατάληψη του Καπιτωλίου από τους οπαδούς του Τραμπ τον Ιανουάριο του 2021.

Οι εκτελεστές – δολοφόνοι πολιτικών προσώπων, πίστευαν επί μακρόν ότι οι φαύλες πράξεις τους θα άλλαζαν τον ρου της ιστορίας. Η δολοφονία του διαδόχου του θρόνου των Αψβούργων το 1914 πέτυχε αυτόν τον στόχο με καταστροφικές συνέπειες: πυροδότησε τον A’ Παγκόσμιο Πόλεμο και σκότωσε σχεδόν 20 εκατομμύρια ανθρώπους, σημειώνει η ανάλυση του War on the Rocks.

Από την τυραννοκτονία στην τρομοκρατία

Ο αναλυτής παραπέμπει στο βιβλίο «Political Murder» («Πολιτικές Δολοφονίες, από την Τυραννοκτονία στην Τρομοκρατία»), του καθηγητή ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Φράνκλιν Φορντ – ένα έργο που θεωρείται κλασικό στο είδος του. «Ενώ η ίδια η πολιτική δολοφονία γενικά αποτυγχάνει να κατευθύνει την πολιτική αλλαγή σε προκαθορισμένα κανάλια, έχει επανειλημμένα επιδείξει την ικανότητα να επηρεάζει, συχνά με τον πιο δραματικό τρόπο, καταστάσεις οι οποίες, ελλείψει θανατηφόρας βίας, θα μπορούσαν ενδεχομένως να είχαν εξελιχθεί πολύ διαφορετικά».

Με το ίδιο σκεπτικό, σημειώνει ο αναλυτής, «οι ζωές που στέρησαν οι δολοφόνοι, από πολιτικούς ηγέτες του 20ου αιώνα, όπως ο Μαχάτμα Γκάντι, ο Τζον Κένεντι, ο αδελφός του Ρόμπερτ το 1968, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ την ίδια χρονιά και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν, μεταξύ άλλων, μαρτυρούν πόσο διαφορετική θα μπορούσε να ήταν η πορεία της ιστορίας αν τους είχε επιτραπεί να πεθάνουν από φυσικά αίτια».

Ήταν ο επίδοξος δολοφόνος του Ντόναλντ Τραμπ «επιταχυντής»;

Επιστρέφοντας στο 2024, δεν μπορούμε να πούμε αν ο δράστης της αποτυχημένης απόπειρας δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ ασπαζόταν τη θεωρία του «επιταχυντισμού» – και μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.

Το ότι ο Τραμπ ευτυχώς επέζησε, γλιτώνει, προς το παρόν, τις ΗΠΑ από απρόβλεπτες ακραίες καταστάσεις, που πιθανόν θα την έφερναν στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου.

Το στιγμιότυπο του Ντόναλντ Τραμπ, να υψώνει θριαμβευτικά γροθιά του, ενώ ένα ρυάκι αίματος κυλάει στο πρόσωπό του, λίγα λεπτά μετά την απόπειρα δολοφονίας, ανήκει ήδη στο πάνθεον  με τις πιο διάσημες φωτογραφίες του 21ου αιώνα.  Υπό αυτή την έννοια ο επίδοξος «επιταχυντής» Τόμας Μάθιου Κρουκς, συνέβαλε να γραφτεί ιστορία

Headlines