Μάνος Ελευθερίου: «Τον Μάνο, τον μπουζουκτσή, τον ξέρεις, ε;»

8.2.1977: Στην «Ώρα» του Μπαχαριάν (σ.σ. η «Ώρα» υπήρξε καλλιτεχνικό – πνευματικό κέντρο που ιδρύθηκε στο κέντρο της Αθήνας από το ζωγράφο Ασαντούρ Μπαχαριάν το 1969). Μίλησε ο Κακναβάτος για τον Εμπειρίκο. Σε μια γωνιά ο Τάκης Σινόπουλος, από χρόνια πεθαμένος. Σηκώθηκε και μ’ αγκάλιασε. Η γυναίκα του στην Τατιάνα Μιλιέξ: «Τον Μάνο, τον μπουζουκτσή, τον ξέρεις, ε;» Με ήξερε και πολύ καλά. Με φίλησε σταυρωτά. Η Μαρία γελούσε άγρια σαν υστερική, έτσι που πολλοί τινάχτηκαν και της είπαν να σταματήσει. Το ουίσκι που ήπια μετά στου Ορφανίδη με πείραξε πολύ.

12.2.1977: Στη Θεσσαλονίκη κατάκοπος. Κάποιος κτηνίατρος μου ’λεγε: όταν κάνουν έρωτα οι δεντρογαλιές, το αρσενικό βάζει το κεφάλι του την ώρα της εκσπερμάτωσης στο στόμα του θηλυκού. Το θηλυκό την κρίσιμη στιγμή τού το κόβει. Κι όταν είναι καιρός να γεννηθούν τα φιδάκια (όχι αυγά), τρώνε τα εντόσθια της μάνας τους για να βγουν στον αέρα. Που φυσικά εκείνη κάποια στιγμή, έτσι φαγωμένη στα εντόσθια, πεθαίνει. Άλλο: μια σκύλα νομίζοντας ότι είναι έγκυος ετοιμάστηκε για τη γέννα κάνοντας ό,τι θα έκανε μια προνοητική μητέρα. Την κρίσιμη στιγμή άνοιξε η γεννητική οδός της και περίμενε το τίποτα φυσικά. Τα άλλα ανήκουν σε άλλους.

«ΤΑ ΝΕΑ», 13-14.11.1999, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

17.3.1977: Πάντα το ίδιο μαρτύριο: οι λέξεις που έρχονται και ξανάρχονται, οι εικόνες που προπηλακίζονται. Πρέπει να σώσει κανείς πολλά σ’  αυτόν τον κόσμο. Στη βραδιά του Αλ. Κοτζιά, Ζάννας, Πατρίκιος, Αραβαντινού. Από πολλές μέρες απεργία των εκπαιδευτικών… Νίκη της ΑΕΚ με τους Εγγλέζους. Καλά όλα αυτά, με μένα τι γίνεται. Θα γράψω τίποτα της προκοπής;

18.3.1977: Βλέποντας μια καταπληκτική κοπέλα στα Λεχώνια του Βόλου, ο Ανδρέας Μ. μού λέει: «Ξέρεις πού έχει γράψει αυτή τον Σεφέρη;»

*Καταγραφές στο προσωπικό ημερολόγιο του Μάνου Ελευθερίου, το 1977. Είχαν δημοσιευτεί στο φύλλο των «Νέων» που είχε κυκλοφορήσει το Σαββατοκύριακο 13-14 Νοεμβρίου 1999, στο πλαίσιο αφιερώματος που είχε κάνει η εφημερίδα  στα ιδιωτικά ημερολόγια λογοτεχνών, υπό τον τίτλο «Αυστηρά… προσωπικό» και με την υπογραφή της Μικέλας Χαρτουλάρη. Στο συνοδευτικό των απόρρητων ημερολογιακών καταγραφών κείμενο διαβάζουμε τα εξής αναφορικά με τον Ελευθερίου:

Στο ημερολόγιο του Μάνου Ελευθερίου θα διαβάσει κανείς και αναλύσεις πεζογραφημάτων και μικρά δοκίμια πάνω στην ποίηση ή στη ζωγραφική, εγκώμια αλλά και σχόλια επικριτικά, και φυσικά το προσωπικό του βάσανο. Όπως λέει για παράδειγμα, «φαίνεται το πάθος που είχα για το πιοτό όπως και ότι δεν κατάφερα τόσα χρόνια να βάλω τάξη σε μερικά πράγματα».

Ο Μάνος Ελευθερίου γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου στις 12 Μαρτίου 1938.

Εξέδωσε μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, τόμους με πεζά, λευκώματα, τέσσερις τόμους για «Το Θέατρο στην Ερμούπολη τον εικοστό αιώνα», καθώς και την ανθολογία «Ερμούπολη: Μια πόλη στη λογοτεχνία».

Καρπός της ενασχόλησης του Ελευθερίου με το τραγούδι ως στιχουργού και της συνεργασίας του με τους σημαντικότερους έλληνες συνθέτες είναι οι στίχοι περίπου 400 τραγουδιών.

Ο Ελευθερίου τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2005 για το συγγραφικό έργο του «Ο καιρός των χρυσανθέμων».

Επίσης, το 2013 τιμήθηκε με το Βραβείο Ποιήσεως του Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου του.

Ο Μάνος Ελευθερίου απεβίωσε στις 22 Ιουλίου 2018, σε ηλικία 80 ετών.