Κάμαλα Χάρις: Ποια είναι η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ

Πώς έφτασε στον Λευκό Οίκο

Μόλις πριν από πέντε χρόνια, η Κάμαλα Χάρις ήταν η γερουσιαστής από την Καλιφόρνια που ήλπιζε να κερδίσει το χρίσμα των Δημοκρατικών για την προεδρία.

Ξεκίνησε την καριέρα της στο γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας Αλαμέντα και έγινε εισαγγελέας για το Σαν Φρανσίσκο το 2003, προτού εκλεγεί η πρώτη γυναίκα και ο πρώτος μαύρος που υπηρέτησε ως γενικός εισαγγελέας της Καλιφόρνιας, ο κορυφαίος δικηγόρος και αξιωματούχος επιβολής του νόμου στην πολυπληθέστερη πολιτεία της Αμερικής.

Απέκτησε φήμη ως ένα από τα ανερχόμενα αστέρια του Δημοκρατικού Κόμματος, χρησιμοποιώντας αυτή τη δυναμική για να εκλεγεί ως η νεότερη γερουσιαστής της Καλιφόρνιας στις ΗΠΑ το 2017.

Όμως οι προεδρικοί της στόχοι απέτυχαν το 2020.

«Η μεγάλη ανατροπή της τύχης»

Οι επιδέξιες επιδόσεις της στο debate δεν ήταν αρκετές για να αντισταθμίσουν τις ανεπαρκώς διατυπωμένες πολιτικές της.

Η εκστρατεία της πέθανε σε λιγότερο από ένα χρόνο και τότε ακριβώς ο Τζο Μπάιντεν επανέφερε την —59χρονη σήμερα— Χάρις στο προσκήνιο βάζοντάς την στο ψηφοδέλτιό του.

Ο Gil Duran, διευθυντής επικοινωνίας της Χάρις το 2013, ο οποίος άσκησε κριτική στην υποψηφιότητά της για το προεδρικό χρίσμα, έκανε λόγο για «μεγάλη ανατροπή της τύχης της».

«Πολλοί άνθρωποι δεν πίστευαν ότι είχε την πειθαρχία και τη συγκέντρωση για να ανέβει σε μια θέση στον Λευκό Οίκο τόσο γρήγορα… αν και ο κόσμος γνώριζε ότι είχε φιλοδοξία και δυνατότητες σταρ. Ήταν πάντα σαφές ότι είχε το ακατέργαστο ταλέντο», επεσήμανε ο Duran.

Οι πολλές ταυτότητες

Γεννήθηκε στο Όκλαντ. Οι γονείς της ήταν μετανάστες – η μαμά από την Ινδία και ο μπαμπάς από την Τζαμάικα. Οι δυο τους χώρισαν όταν εκείνη ήταν 5 ετών με αποτέλεσμα να μεγαλώσει με την ινδουίστρια μητέρα της, επίσης ερευνήτρια για τον καρκίνο και ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα.

Μεγάλωσε ασχολούμενη με την ινδική κληρονομιά της, συνοδεύοντας τη μητέρα της σε επισκέψεις στην Ινδία, αλλά η Χάρις έχει πει ότι η μητέρα της υιοθέτησε τη μαύρη κουλτούρα του Όκλαντ, βυθίζοντας τις δύο κόρες της —την Κάμαλα και τη μικρότερη αδελφή της Μάγια— σε αυτήν.

«Η μητέρα μου καταλάβαινε πολύ καλά ότι μεγάλωνε δύο μαύρες κόρες», έγραψε στην αυτοβιογραφία της The Truths We Hold. «Ήξερε ότι η υιοθετημένη πατρίδα της θα έβλεπε τη Μάγια και εμένα ως μαύρα κορίτσια και ήταν αποφασισμένη να διασφαλίσει ότι θα γινόμασταν περήφανες και γεμάτες αυτοπεποίθηση μαύρες γυναίκες».

Οι ρίζες και η ανατροφή της σημαίνουν ότι ενσαρκώνει και μπορεί να εμπλακεί και να απευθυνθεί σε πολλές αμερικανικές ταυτότητες. Εκείνα τα μέρη της χώρας που έχουν δει ραγδαίες δημογραφικές αλλαγές, αρκετές αλλαγές για να αλλάξουν την πολιτική μιας περιοχής, βλέπουν σε αυτήν ένα φιλόδοξο σύμβολο.

Η Κάμαλα ως φοιτήτρια

Η Κάμαλα Χάρις άρχισε να ξεδιπλώνει τη δική της ταυτότητα την εποχή που πέρασε στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ, ένα από τα σημαντικότερα κολέγια και πανεπιστήμια της χώρας. Η Χάρις περιγράφει την τότε εποχή ως μία από τις πιο διαμορφωτικές εμπειρίες της ζωής της.

Η Lita Rosario-Richardson την γνώρισε κατά τη διάρκεια της φοίτησής της στο Howard τη δεκαετία του 1980, όταν οι φοιτητές συγκεντρώνονταν στην πανεπιστημιούπολη για να αράξουν και να συζητήσουν για πολιτική, μόδα και κουτσομπολιά.

«Παρατήρησα ότι είχε έντονη αίσθηση της επιχειρηματολογίας», θα πει σήμερα η Rosario-Richardson.

«Είμαι αυτή που είμαι και είμαι καλά με αυτό»

Η Χάρις, μαζί με την αδερφή της και τη μητέρα τους έζησαν για μια πενταετία στον Καναδά. Η μητέρα της είχε δεχτεί τη θέση καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο McGill. Εκείνη και η αδερφή της Μάγια, θα φοιτούσαν σε σχολείο στο Μόντρεαλ.

Η Χάρις αισθανόταν πάντα καλά και άνετα με την ταυτότητά της και περιγράφει τον εαυτό της απλώς ως «Αμερικανίδα».

Το 2019 δήλωσε στην Washington Post ότι οι πολιτικοί δεν θα πρέπει να μπαίνουν σε καλούπια λόγω του χρώματος ή της καταγωγής τους. «Η άποψή μου ήταν: Είμαι αυτή που είμαι. Είμαι καλά με αυτό.», είπε.

Η Momala

Το 2014, η τότε γερουσιαστής Χάρις παντρεύτηκε τον δικηγόρο Doug Emhoff και έγινε μητριά των δύο παιδιών του.

Το 2019 έγραψε ένα άρθρο για το περιοδικό Elle σχετικά με την εμπειρία του να γίνεσαι μητριά και αποκάλυψε το όνομα που θα κυριαρχούσε στη συνέχεια σε πολλά πρωτοσέλιδα που ακολούθησαν.

«Όταν παντρευτήκαμε με τον Doug, ο Cole, η Ella και εγώ συμφωνήσαμε ότι δεν μας άρεσε ο όρος «μητριά». Αντ’ αυτού, σκέφτηκαν το όνομα ‘Momala’». Έκτοτε η οικογένεια της Χάρις έγινε πρότυπο για πολλές εκεί έξω.

«Η νίκη της είναι ιστορική, αλλά δεν είναι μόνο δική της»

Πολλοί υποστηρίζουν ότι θα πρέπει επίσης να τη δούμε και να την αναγνωρίσουμε ως απόγονο ενός άλλου είδους οικογένειας, και ως κληρονόμο γενεών μαύρων ακτιβιστριών.

«Είναι κληρονόμος μιας κληρονομιάς τοπικών διοργανωτών, εκλεγμένων αξιωματούχων και χαμένων υποψηφίων που άνοιξαν αυτόν τον δρόμο προς τον Λευκό Οίκο. Οι μαύρες γυναίκες θεωρούνται ως μια πολιτική δύναμη της φύσης στην δημοκρατική πολιτική και στο Δημοκρατικό κόμμα», δήλωσε στο BBC η Νάντια Μπράουν.

«Η νίκη της είναι ιστορική, αλλά δεν είναι μόνο δική της. Τη μοιράζεται με αμέτρητες μαύρες γυναίκες που έκαναν δυνατή αυτή τη μέρα», καταλήγει η Μπράουν.