Δίκη για το Μάτι: Συγκλονίζουν οι περιγραφές – «Καλύτερα πνιγμένη παρά καμένη…»
Οι μάρτυρες στη δίκη για την φονική πυρκαγιά επανέλαβαν ότι δεν είχαν καμία ενημέρωση και βοήθεια από τις Αρχές.
- Βροχή καταγγελιών για μη καταβολή δώρου Χριστουγέννων - Τι λέει η ΠΟΕΕΤ
- «Λουκέτο» σε βαριά παραβατικό ιδιωτικό σχολείο βάζει το ΥΠΑΙΘ, μετά από καταγγελίες της ΟΙΕΛΕ και γονέων
- Σύσταση καθηγητή του Χάρβαρντ σε Κίεβο: Σταματήστε τις δολοφονίες, δεν σας συμφέρουν
- Κίμπερλι Γκίλφοϊλ: Ανυπομονώ να ξεκινήσω την αποστολή μου ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα
«Αποφάσισα να πάω στη θάλασσα. Να σας πω την αλήθεια, εκείνη την στιγμή, η τελική μου επιλογή ήταν «καλύτερα πνιγμένη παρά καμένη».
Mε τα λόγια αυτά η επιζήσασα από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι Δήμητρα Κατσορίδα περιέγραψε στους δικαστές τις δικές της αγωνιώδεις προσπάθειες και έδειξε προς την πλευρά Λιμενικού Σώματος εκείνες τις κρίσιμε ώρες.
«Αποφάσισα να πάω στη θάλασσα»
Η μάρτυρας βρισκόταν στο σπίτι της στο Μάτι, όταν η φωτιά πλησίαζε τον οικισμό και κόπηκε το ρεύμα και αμέσως ξύπνησαν οι παιδικές της μνήμες ότι η σωτηρία σε περίπτωση φωτιάς είναι η θάλασσα.
«Αποφάσισα να πάω στην θάλασσα. Να σας πω την αλήθεια, εκείνη την στιγμή, η τελική μου επιλογή ήταν ‘‘καλύτερα πνιγμένη παρά καμένη…’’» ανέφερε.
Η γυναίκα κατέθεσε πως το Λιμενικό γνώριζε από τις επτά παρά, εκείνο το απόγευμα ότι βρίσκονταν άνθρωποι στην θάλασσα πλην όμως δεν αντέδρασε για την διάσωση τους.
Με βάση μάλιστα τους υπολογισμούς της πρέπει να είχαν καταφύγει εκεί αναζητώντας ελπίδα σωτηρίας περίπου 700 με 1.000 άτομα.
«Από τις 7 παρά 20 έως τις 10.30 που είδα το αλιευτικό που μας έσωσε, δεν υπήρχε κανένα σκάφος του Λιμενικού. Υπήρχε σκοτάδι και φόβος», κατέθεσε.
Λίγες μέρες μετά, που τηλεφώνησε στο Λιμεναρχείο για να της πουν τα στοιχεία του αλιευτικού που τους έσωσε, ο Λιμενάρχης της είπε: «Καλημέρα σας! Ελπίζω να θεωρείτε ότι συνεισφέραμε στην διάσωση σας».
«Του απάντησα ‘‘Τίνι τρόπω συνεισφέρατε;’’. Μου είπε πως ‘‘δεν μπορούσαμε να έρθουμε διότι θα θερίζαμε κεφάλια’’. Τον ρώτησα ‘‘Εννοείτε ότι ήταν μεγάλα τα καράβια ;’’ και μου απάντησε θετικά. Τον ρώτησα ‘‘Ενημερώσατε τον Πειραιά να σας συντρέξει με πιο μικρά σκάφη;’’. Μου απάντησε ‘‘ναι’’» πρόσθεσε.
«Μας κήρυξαν τον πόλεμο»
Στη συνέχεια κατέθεσαν η σύζυγος και τα παιδιά ενός ακόμα κατοίκου της περιοχής που βρήκε φρικτό θάνατο.
«Το ίδιο μας το κράτος, μας κήρυξε τον πόλεμο.. Τρέχαμε πανικόβλητοι. Εκτός από τους ανθρώπους μας που χάσαμε, τόσοι εγκαυματίες ταλαιπωρούνται ακόμα», είπε η χήρα του Παύλου Τσάρμπου.
«Με πεταμένες σάρκες κολυμπούσαν επί ώρες. Πάλευαν στα κύματα με καμένες τις σάρκες τους. Που ζούμε; Είμαστε μέσα στην πρωτεύουσα της χώρας μας . Έλεος” κατέθεσε χωρίς να κρύβει τα συναισθήματά της η μάρτυρας.
Τα παιδιά του θύματος απευθυνόμενα με τη σειρά τους στο δικαστήριο ζήτησαν το αυτονόητο: «Θέλω να ξέρω ποιός ευθύνεται. Βλέπουμε να πετάνε τις ευθύνες ο ένας στον άλλον και εμάς καταστράφηκε η ζωή μας. Χάθηκαν άνθρωποι γιατί δεν υπήρχε ενημέρωση και καμιά μέριμνα. Ποιός ευθύνεται; Θέλω να μου πείτε» είπε ο γιός του θύματος.
«Η οδός διαφυγής έγινε θανάσιμη παγίδα»
Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε η αδελφή του Γρηγόρη Φύτρου που χάθηκε με τα δύο ανήλικα παιδιά του το απόγευμα του ολέθρου στο Μάτι.
«Δεν είχε καμία ενημέρωση ο αδελφός μου. Αυτοβούλως προσπάθησε να σωθεί και να σώσει τα παιδιά του» είπε η κ. Μαργαρίτα Φύτρου και συνέχισε: «Η οδός διαφυγής έγινε θανάσιμη παγίδα για τον αδελφό μου και τα παιδιά του. Η ανιψιά μου βρέθηκε στο κενό .. Στο κτήμα Φράγκου ο αδελφός μου, ο γιος του και τόσοι άλλοι άνθρωποι…».
Η μάρτυρας είπε επίσης: «Η τραγική ειρωνεία είναι πως τα υλικά αγαθά, το σπίτι, όλα, έμειναν ανέπαφα. Οι ψυχές χάθηκαν».
Η μητέρα και η ανιψιά της Παναγιώτας Μαλαίνου προσπάθησαν μαζί να γλυτώσουν από την πύρινη λαίλαπα στο Μάτι αλλά χωρίστηκαν στη θάλασσα.
Η μάρτυρας περιέγραψε το Γολγοθά που πέρασε μέχρι να μάθει ότι η ανήψια της σώθηκε αλλά η μητέρα της ήταν νεκρή τονίζοντας την τραγική απουσία αστυνομίας, πυροσβεστικής και λιμενικού. Είπε χαρακτηριστικά: «Όσοι σώθηκαν, σώθηκαν μόνοι τους. Όσοι κάηκαν, κάηκαν μόνοι τους… Ήταν όλα διαλυμένα εκείνη τη νύχτα».
«Ούτε καμπάνες, ούτε ντουντούκες»
Ο μηχανικός, αναπληρωτής καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Ιάκωβος Ποταμιάνος, που είχε χτίσει σπίτι στην περιοχή, κατέθεσε πως όταν το 2006 είχε φωτιά στην Καλλιτεχνούπολη, περιπολικό με ντουντούκα είχε ειδοποιήσει τους κατοίκους να απομακρυνθούν.
«Το 2018 ήταν η πιο ήσυχη πυρκαγιά που έχει περάσει. Ούτε καμπάνες, ούτε ντουντούκες. Σαν να μην υπήρχε κράτος πριν. Σα να ζούσαμε ξεκομμένοι στα βουνά. Η επιβίωσή μας ήταν εντελώς συμπτωματική» συμπλήρωσε.
Ο μάρτυρας είπε πως ήταν επιλογή του τότε πρωθυπουργού να μην ενεργοποιήσει την διαδικασία για την εφαρμογή του 112, που ήταν απόφαση της ΕΕ.
Η δίκη συνεχίζεται τη Δευτέρα.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις