Ολυμπιακοί Αγώνες: Οι «περιπέτειες» 10 διασήμων

Αστέρες του κινηματογράφου, βασιλείς, πρίγκιπες, κασκαντέρ και σχεδιαστές μόδας έχουν διεκδικήσει μια θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες με αξιώσεις και κάποιοι εξ αυτών και στο βάθρο.

«ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν τις «άγνωστες» ιστορίες.

Από τα Οσκαρ στην τοξοβολία

Ενώ η πορεία συνήθως είναι αντίστροφη, η Τζίνα Ντέιβις ήταν ήδη μια καταξιωμένη, βραβευμένη με Οσκαρ ηθοποιός όταν ασχολήθηκε τυχαία με την τοξοβολία το 1997, σε ηλικία 41 ετών.

Υστερα από δύο χρόνια σχεδόν καθημερινής προπόνησης, η πρωταγωνίστρια της ταινίας «Το δικό τους παιχνίδι» με ύψος 1,82 μ. αναδείχθηκε ως σοβαρή υποψήφια για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2000 στο Σίδνεϊ.

Κατέλαβε την 29η θέση από τις 300 γυναίκες στο εθνικό πρωτάθλημα τοξοβολίας των Ηνωμένων Πολιτειών και στη συνέχεια προχώρησε στα ημιτελικά των ολυμπιακών προκριματικών στο Νιου Τζέρσεϊ. Οι πρώτες 16 από τις 28 διαγωνιζόμενες συνέχισαν στον επόμενο γύρο και η Ντέιβις κατέλαβε την 24η θέση.

Ο Φίλιππος ΣΤ’ και οι άλλοι γαλαζοαίματοι

Ως βασιλιάς της Ισπανίας την τελευταία δεκαετία, ο Φίλιππος ΣΤ’ είναι τόσο αρχηγός του κράτους όσο και επικεφαλής των ισπανικών ενόπλων δυνάμεων.

Πριν αναλάβει αυτή την ευθύνη, ο τότε 24χρονος πρίγκιπας εκτέλεσε διπλό καθήκον στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 στη Βαρκελώνη, τόσο ως επίσημος σημαιοφόρος της Ισπανίας στην τελετή έναρξης, όσο και ως μέλος της ομάδας ιστιοπλοΐας, όπου κατέλαβε την έκτη θέση. Αλλοι βασιλείς που έχουν αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες είναι ο Αλβέρτος Β’, πρίγκιπας του Μονακό (έλκηθρο), η σύζυγός του, πριγκίπισσα Σαρλίν (κολύμβηση), ο πρίγκιπας Μπίρα του Σιάμ, νυν Ταϊλάνδης (ιστιοπλοΐα), η πριγκίπισσα Χάια μπιντ αλ Χουσεΐν της Ιορδανίας (ιππασία), ο τότε διάδοχος Κωνσταντίνος (ιστιοπλοΐα).

Η Αννα και το άλογο της Ελισάβετ Β’

Η βασιλική πριγκίπισσα Αννα συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976, στο τριήμερο ιππικό αγώνισμα, ιππεύοντας το άλογο της μητέρας της, Goodwill. Η βρετανική βασιλική οικογένεια ήταν εκεί για να την ενθαρρύνει.

Ιππεύοντας από μικρή ηλικία και συμμετέχοντας σε αγώνες από τα 11 της χρόνια, η μοναχοκόρη της Ελισάβετ Β’ κατέλαβε την 24η θέση στους αγώνες. Ο πρώτος σύζυγός της, Μαρκ Φίλιπς, και η κόρη της, Ζάρα Τίνταλ, συμμετείχαν επίσης σε ολυμπιακές διοργανώσεις, αν και σε διαφορετικές χρονιές. Μόνο η Τίνταλ κέρδισε μετάλλιο – το ασημένιο – στους Αγώνες του Λονδίνου το 2012.

Από το πατινάζ, στα νυφικά

Ακόμη και μετά την ίδρυση της αυτοκρατορίας νυφικών της το 1990, η παγκοσμίου φήμης σχεδιάστρια μόδας Βέρα Γουάνγκ εξακολουθούσε να σχεδιάζει και να δημιουργεί κοστούμια για σπουδαίες αθλήτριες του καλλιτεχνικού πατινάζ.

Ο ρόλος αυτός ήταν γλυκόπικρος για τη διάσημη σχεδιάστρια, η οποία ασχολούνταν στο παρελθόν με το άθλημα σε υψηλό επίπεδο. Συμμετείχε στο εθνικό πρωτάθλημα των ΗΠΑ το 1968, αλλά δεν κατάφερε να προκριθεί στην ολυμπιακή ομάδα εκείνης της χρονιάς – ένα επίτευγμα που θα την είχε καταστήσει την πρώτη αμερικανίδα ασιατικής καταγωγής ολυμπιονίκη στο καλλιτεχνικό πατινάζ. Τον τίτλο αυτό κατέκτησε τελικά η Τίφανι Τσιν το 1984.

Μετά το τέλος της καριέρας της στο πατινάζ, η Γουάνγκ μετακόμισε στο Παρίσι για να σπουδάσει Ιστορία της Τέχνης.

Ο Ταρζάν των 5 χρυσών μεταλλίων

Ο ηθοποιός πίσω από την περίφημη κραυγή του Ταρζάν, ο Τζόνι Βαϊσμίλερ, ενσάρκωσε τον αγαπημένο χαρακτήρα του Εντγκαρ Ράις Μπάροουζ στην ταινία «Ταρζάν, ο άρχων της ζούγκλας» (1932) και σε 11 επόμενες ταινίες.

Το σώμα του, χάρη στο οποίο πήρε τον ρόλο, προερχόταν από τις προ Χόλιγουντ ημέρες του ως κολυμβητή και παγκοσμίου φήμης ολυμπιονίκη. Γεννημένος στη Ρουμανία, τότε μέρος της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, και μεγαλωμένος στο Σικάγο, ο Βαϊσμίλερ άρχισε να κολυμπά στο πλαίσιο της ανάρρωσής του από την πολιομυελίτιδα και σύντομα διέπρεψε.

Πέτυχε το πρώτο του παγκόσμιο ρεκόρ σε ηλικία 17 ετών και έγινε ο πρώτος άνθρωπος που κολύμπησε 100 μέτρα σε λιγότερο από ένα λεπτό σε ηλικία 18 ετών. Ο Βαϊσμίλερ τελικά κέρδισε πέντε χρυσά ολυμπιακά μετάλλια και κατέγραψε 67 παγκόσμια ρεκόρ προτού αποσυρθεί για να πρωταγωνιστήσει στον κινηματογράφο ως ο βασιλιάς της ζούγκλας.

Η «γοργόνα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων»

Μερικές φορές στο πλευρό του Βαϊσμίλερ – το ζευγάρι προπονούνταν μαζί και αργότερα εμφανίστηκαν μαζί σε κολυμβητικές παραστάσεις στο Σαν Φρανσίσκο – ήταν η Εστερ Γουίλιαμς.

Η αυτοαποκαλούμενη «γοργόνα του ενός εκατομμυρίου δολαρίων» πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από «aquamusicals», ένα είδος ταινίας με κεντρικό θέμα την πισίνα που ήταν δημοφιλές τις δεκαετίες του 1940 και του 1950.

Οσοι έχουν δει τις ταινίες της υποθέτουν ότι η Γουίλιαμς ήταν ολυμπιονίκης. Ως η κορυφαία αμερικανίδα κολυμβήτρια και εθνική πρωταθλήτρια στα τέλη της δεκαετίας του 1930, σχεδόν σίγουρα θα ήταν αν δεν είχε ξεσπάσει ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος που οδήγησε στην ακύρωση των Αγώνων του 1940. Απογοητευμένη, η Γουίλιαμς στράφηκε σε εναλλακτική λύση: την κινηματογραφική σταδιοδρομία στο Χόλιγουντ.

Ο ξιφομάχος πίσω από τον Νταρθ Βέιντερ

Ο Μπομπ Αντερσον ήταν ο άνθρωπος πίσω από τις σκηνές μονομαχίας σε μερικές από τις μεγαλύτερες ταινίες του 20ού αιώνα, όπως η αρχική τριλογία «Ο πόλεμος των άστρων», «Τρελές ιστορίες έρωτα και φαντασίας», «Η μάσκα του Ζορό» και «Ο άρχοντας των δαχτυλιδιών: η επιστροφή του βασιλιά».

Ηταν επίσης ο κασκαντέρ του Νταρθ Βέιντερ κατά τη διάρκεια των μονομαχιών με φωτόσπαθα στις ταινίες «Η αυτοκρατορία αντεπιτίθεται» και «Η επιστροφή των Τζεντάι».

Ο Αντερσον τελειοποιήθηκε ως ξιφομάχος, εκπροσωπώντας τη Βρετανία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 στο Ελσίνκι, όπου η ομάδα του ισοβάθμησε στην πέμπτη θέση. Αργότερα εκείνη τη δεκαετία, ανέλαβε τη θέση του προπονητή της εθνικής ομάδας ξιφασκίας της Βρετανίας.

Επίσης, υπηρέτησε ως πρόεδρος της Βρετανικής Ακαδημίας Ξιφασκίας, η οποία στο μήνυμά της το 2012 με αφορμή τον θάνατό του ανέφερε ότι «σχεδόν το 100% της ξιφασκίας στη Βρετανία σήμερα, άμεσα ή έμμεσα, οφείλεται στο έργο αυτού του ανθρώπου».

Αρσιβαρίστας εναντίον Τζέιμς Μποντ

Αθλητής που έγινε ηθοποιός ο Χάρολντ Σακάτα, οι περισσότεροι τον θυμόμαστε ως τον μπράβο του Χρυσοδάκτυλου με το σμόκιν και το καπέλο στην ταινία «Τζέιμς Μποντ, Πράκτωρ 007 εναντίον Χρυσοδάκτυλου» (1964).

Πήρε τον ρόλο εύκολα, όπως έλεγε ο ίδιος σε μια συνέντευξή του, καθώς όταν του ζητήθηκε να δείξει τη δύναμή του κλώτσησε τη μαρμάρινη κορνίζα του τζακιού του παραγωγού Χάρι Ζάλτζαμαν με το γυμνό του πόδι. Οταν, δε, του είπαν να κάνει μια ρεαλιστική κίνηση τζούντο στον λαιμό του πρωταγωνιστή, έθεσε εκτός μάχης τον πρωταγωνιστή Σoν Κόνερι για τρεις ημέρες. Ο Σακάτα στα 18 του χρόνια ζύγιζε 52 κιλά και είχε ύψος 1,7 μ.

Η άρση βαρών τον βοήθησε να βάλει κιλά και το 1948 προκρίθηκε στην ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, την ίδια χρονιά, κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στην κατηγορία ελαφρών βαρέων βαρών σηκώνοντας συνολικά 380 κιλά.

Αποσύρθηκε από το άθλημα την επόμενη χρονιά και ασχολήθηκε με την πάλη. Οι παραγωγοί του Μποντ τον είδαν να αγωνίζεται σε έναν αγώνα που μεταδιδόταν τηλεοπτικά και τον κάλεσαν για δοκιμαστικό.

Ο κολυμβητής  Μπαντ Σπένσερ

Μπορεί οι περισσότεροι να τον γνωρίζουμε για τους ρόλους του σε κωμωδίες και σπαγκέτι γουέστερν ως αχώριστο δίδυμο με τον Τέρενς Χιλ, αφού γύρισαν μαζί 18 ταινίες. Πριν ωστόσο ο Μπαντ Σπένσερ γίνει κινηματογραφικός αστέρας είχε διαγράψει μια πολύ σημαντική πορεία στις πισίνες και είχε δώσει το «παρών» σε δύο Ολυμπιάδες, εκτός του ότι ήταν πτυχιούχος Νομικής και πιλότος ελικοπτέρων.

Ηταν η εποχή που δεν είχε καθιερωθεί με το κινηματογραφικό του ψευδώνυμο, αλλά ήταν γνωστός με το πραγματικό του όνομα, Κάρλο Πεντερζόλι. Κολυμβητής και μέλος ομάδας πόλο, υπήρξε ο πρώτος Ιταλός που κολύμπησε τα 100 μ. ελεύθερο σε λιγότερο από ένα λεπτό (1950).

Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1952 στο Ελσίνκι, φτάνοντας στους ημιτελικούς στα 100 μ. ελεύθερο, και τέσσερα χρόνια αργότερα, στη Μελβούρνη, βρέθηκε και πάλι στους ημιτελικούς της ίδιας κατηγορίας.

Τζούντο, πάλη και Σταλόνε

Για τους λάτρεις των ταινιών με πρωταγωνιστή τον Σιλβέστερ Σταλόνε είναι η Λούνα, μια δραστήρια νεαρή που έχει ενταχθεί στη νέα μισθοφορική του ομάδα με στόχο να πατάξει το παράνομο εμπόριο όπλων στους «Αναλώσιμους 3».

Εκτός κινηματογραφικών πλατό όμως η Ρόντα Ράουζι είναι η πρώτη Αμερικανίδα που κατέκτησε ολυμπιακό μετάλλιο στο τζούντο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008 στο Πεκίνο.

Είναι η μόνη γυναίκα που κατέκτησε το πρωτάθλημα και στο Ultimate Fighting Championship, τη διοργάνωση πολεμικών τεχνών στην οποία αγωνίζονται μεγάλοι αθλητές του αθλήματος, και στο World Wrestling Entertainment, την αμερικανική εταιρεία ψυχαγωγίας η οποία διοργανώνει σόου επαγγελματικής πάλης.

Η Ράουζι επίσης ψηφίστηκε η καλύτερη γυναίκα αθλήτρια όλων των εποχών σε ψηφοφορία του ESPN, του παγκόσμιου καλωδιακού και δορυφορικού αθλητικού τηλεοπτικού καναλιού, το 2015.

Premium έκδοση «Τα ΝΕΑ»