Όχι πολλά χρόνια πίσω. Μόλις τον Μάιο του ’23. Τότε ήταν που ο Σέρχιο Γιουλ, αυτός ο παίκτης με τη σπάνια έφεση να σημειώνει πόντους, πήρε τη μπουκιά από το στόμα του Ολυμπιακού, σηκώθηκε και ευστόχησε μπροστά στον θεόρατο Φαλ και η Ρεάλ κατέκτησε έτσι το τρόπαιο της Ευρωλίγκας στο Κάουνας.

Στη Γαλλία και στο ματς της Ελλάδας με την Ισπανία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, ελάχιστοι ανέμεναν τον γερόλυκο Γιουλ να βγάζει τα κάστανα από τη φωτιά. Μάλλον οι αρμόδιοι δεν είχαν «μετρήσει» σωστά την εξαιρετική απόδοση του γκαρντ στο άτυχο ματς της Φούρια Ρόχα με την Ισπανία.

Ο Γιουλ των 37 ετών επιβεβαιώνει πως ακόμη το λέει η ψυχή του και βαστάνε τα κότσια του. Μπήκε στο πρώτο δεκάλεπτο όταν …έπινε θάλασσα η Ισπανία και βρισκόταν πίσω στο σκορ (12-20) και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα ανέτρεψε τα δεδομένα και την ψυχολογία της αναμέτρησης. Δύο τρίποντα το ένα μετά το άλλο και έχοντας για αντίπαλο τον Γιάννη, ένα σουτ από αυτά που λες «δεν μπορεί να μπουν» και μια ομάδα με τόνους εμπειρίας έμοιαζε λες και πήρε «φιλί ζωής».

Το αν ο Σπανούλης μπορούσε να κάνει κάτι, ας μην αναλυθεί πολύ. Ασφαλώς και θα έπρεπε. Ο δε Σκαριόλο με τα …χιλιόμετρα στην άκρη των πάγκων, αυτός ο μάστορας στο κοουτσάρισμα, επέλεξε ζώνη και μια ομάδα που πασχίζει εδώ και δεκαετίες να βρει έναν καλό σουτέρ, ένιωσε να πνίγεται στο άγχος..

Αποτέλεσμα; Το δεύτερο δεκάλεπτο έληξε με 28-13 για την Ισπανία, η κατάσταση σαφώς βελτιώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο αλλά την κρίσιμη ώρα τα χέρια έτρεμαν, ενώ ούτε ο Γιάννης ευστόχησε σε τρίποντο σε μια όχι καλή επιλογή. Το δε 12/35 έξω από τη γραμμή, δύσκολα το λες καλό ποσοστό.

Ματς δίχως αύριο

Τώρα, το ραντεβού της Παρασκευής με την Αυστραλία είναι «ματς δίχως αύριο». Εως τότε, μάλλον …χορεύουν οι απόψεις που καταθέτουν οι πάντες. Όπως και τα ερωτήματα: γιατί να μην επιλεγεί ως νατουραλιζέ ο Ντόρσεϊ αντί του Γουόκαπ; Γιατί να παίζει πάντα με 8-9 παίκτες η εθνική; Γιατί δεν έκανε άλλες επιλογές ο Σπανούλης;

Πότε θα βρεθεί σουτέρ που θα τα βάζει και δεν θα τα «σπάει»; Θα κάνει κάτι για το συγκεκριμένο θέμα συνολικά το ελληνικό μπάσκετ; Και μέχρι να απαντήσουν οι αρμόδιοι ή να λυθούν οι απορίες, ο Γιουλ προφανώς θα κρυφογελά για τη ζημιά που μας (ξανα) έκανε. Γιατί αυτός ήταν ο κορυφαίος και όχι ο όντως πληθωρικός Αλντάμα!