Ταξίδι – Γαλλία: Η «μαγική» λέξη που πρέπει να λες στους ντόπιους για να έχεις… ευνοϊκή μεταχείριση

Ετοιμάζεστε για ταξίδι στη Γαλλία; Ορίστε πώς θα τύχετε καλύτερης μεταχείρισης από τους ντόπιους προς το πρόσωπό σας, μιας και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που οι τελευταίοι αποφεύγουν να απαντήσουν ή να δώσουν οδηγίες για παράδειγμα στους τουρίστες που δεν μιλούν τη γλώσσα τους.

Υπάρχει μία «μαγική» λέξη που δεν πρέπει να λείπει από τη συζήτησή σας με κάθε Γάλλο, από τον περαστικό έως τον καταστηματάρχη που θα καθίσετε να δειπνήσετε, η οποία είναι απλή και αποτελείται από μόλις 7 γράμματα.

Το πιο σημαντικό, να μην δείξετε αγένεια – Οι συμβουλές για να το πετύχετε

Δεν είναι άλλη από την λέξη «Bonjour» (Καλημέρα), η οποία όπως λένε οι ειδικοί είναι το ουσιαστικό πρώτο βήμα αν θέλετε να κάνετε καλή εντύπωση, ειδάλλως μπορεί να φανείτε κάπως αγενείς, λέει η Elisabeth Guenette που μοιράζεται τακτικά γλωσσικές συμβουλές και πολιτιστικές γνώσεις με τους ακολούθους της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Και οι ντόπιοι συμφωνούν μαζί της. Ενώ το «με συγχωρείτε» μπορεί να είναι ένας αποδεκτός τρόπος για να τραβήξετε την προσοχή κάποιου στις ΗΠΑ, στη Γαλλία θα θεωρούνταν υπερβολικά απότομο και αγενές. «Το να ξεκινήσετε με το «bonjour» θα αλλάξει δραστικά την εμπειρία σας», λέει ο Guenette. «Αυτός είναι ο Νο. 1 κανόνας» και ισχύει είτε κάνετε check in στο ξενοδοχείο, είτε αγοράζετε μια μπαγκέτα ή όταν κάνετε κράτηση σε εστιατόριο.

«Αν δεν πείτε «bonjour»», εξηγεί ο de Tilly εργαζόμενος σε εστιατόριο «δεν θα εργαστούμε πολύ σκληρά για να κλείσουμε τραπέζι για εσάς. Είναι το κλειδί». Αυτή είναι μια βασική διαφορά με την αμερικανική κουλτούρα, λέει η Guenette. Στη Γαλλία σε όποιο κατάστημα μπαίνεις και μπορείς απλώς να κοιτάς τους ανθρώπους που εργάζονται εκεί, πρέπει να τους χαιρετήσεις.

Ακριβώς όπως το να χαιρετίσετε στα γαλλικά, εξίσου σημαντικό είναι να πείτε και «αντίο», επίσης στα γαλλικά! Αυτό είναι «au revoir», αλλά αν θέλετε να το αλλάξετε, θα μπορούσατε επίσης να πείτε «bonne journée» (Καλή μέρα) ή «bonne soirée» (Καλό βράδυ) αν είναι βράδυ.

«Το να ξέρεις λίγα γαλλικά για να ξεκινήσεις τις συζητήσεις σου δείχνει ότι σέβεσαι τον πολιτισμό τους», λέει η Guenette και προτείνει να μάθετε επίσης την εξής φράση που αποτελείται από 3 μόλις λέξεις: «Parlez-vous anglais;» (Μιλάς αγγλικά;).

Πιθανότατα θα μιλούν αγγλικά, αλλά είναι σημαντικό να μην το υποθέσουμε. Να είστε πρόθυμοι να προσπαθήσετε να μιλήσετε στα γαλλικά, ακόμα κι αν κάνετε λάθος, λέει η Marie de Tilly.

Οι Γάλλοι θέλουν να δουν ότι κάνετε μια προσπάθεια να μιλήσετε τη γλώσσα τους. Ορίστε, κάποιες βασικές εκφράσεις που πρέπει να μάθετε, αν σχεδιάζετε να ταξιδέψετε στη Γαλλία:

• S’il vous plaît: Παρακαλώ
• Merci: Ευχαριστώ
• Συγγνώμη/Excusez-moi: Με συγχωρείτε

Δεν πρόκειται για την τέλεια προφορά, αλλά για την εκδήλωση σεβασμού για τη χώρα που επισκέπτεστε, λέει η de Tilly.

Αν θέλετε να αποφύγετε όμως τις… παρεξηγήσεις, υπάρχουν και άλλες «καλές πρακτικές» που πρέπει να ακολουθήσετε για να τα πάτε καλά με τους Γάλλους

Η κουλτούρα του φαγητού – «Το γεύμα είναι ιερό»

Ως χώρα που φημίζεται για για την κουζίνα της καλό είναι να μην τρώτε ένα γρήγορο γεύμα στο πόδι, πράγμα που συνηθίζετε κυρίως στις ΗΠΑ.

«Τα γεύματα είναι πολύτιμος χρόνος και χρειάζονται χρόνο», εξηγεί η Guennette. Το γεύμα σας «θα διαρκέσει περισσότερο από μισή ώρα και δεν πρόκειται να σας πιέσουν να βιαστείτε».

«Ο σερβιτόρος δεν θα έρχεται τακτικά στο τραπέζι σας» για να ρωτήσει πώς είναι όλα. «Πρέπει να κάνετε πολύ οπτική επαφή ή να τους κάνετε σήμα για να τους ενημερώσετε ότι θέλετε να έρθουν κοντά σας», λέει. Και η κουλτούρα των φιλοδωρημάτων της Γαλλίας το αντανακλά αυτό. Τα tips εκτιμώνται, αλλά γενικά δεν αναμένονται.

Εάν έχετε χρόνο να καθίσετε για ένα γεύμα, η Guenette συνιστά ανεπιφύλακτα να φάτε σε ένα από τα εμβληματικά καφέ στον πεζόδρομο του Παρισιού, μάλιστα στις περισσότερες περιπτώσεις μπορείτε να καθίσετε μόνοι σας.

«Και ναι, κάθεστε ο ένας δίπλα στον άλλον», εξηγεί. Σε αντίθεση με το να κάθεστε απέναντι από το τραπέζι από τον σύντροφό σας, με αυτόν τον τρόπο, όλοι μπορούν να κοιτούν το δρόμο και να συμμετέχουν σε μια άλλη βασικά παριζιάνικη διασκέδαση: Την παρακολούθηση/παρατήρηση των ανθρώπων.

«Αυτό είναι κάτι που συνιστώ πάντα όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν στη Γαλλία: Απλώς καθίστε και χαλαρώστε», λέει. «Ακόμα κι αν δεν έχετε τόσο πολύ χρόνο, αφιερώστε μια ώρα γιατί αυτή είναι η αληθινή γαλλική εμπειρία».

Απαράβατος κανόνας το Savoir Vivre στο τραπέζι

Οι ξένοι νεαροί πρέπει να ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν ένα πιρούνι και ένα μαχαίρι. «Όταν πηγαίνεις σε ένα ωραίο εστιατόριο στο Παρίσι, είναι απαίσιο να τους βλέπεις να μην μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν» συνεχίζει.

Είναι σημαντικό να έχετε βασικές γνώσεις για την τοπική κουλτούρα. Το γεγονός ότι φαγητά που μπορεί να έχετε συνηθίσει να τρώτε με τα χέρια σας, όπως χάμπουργκερ και πίτσα, τρώγονται συνήθως με ένα πιρούνι και το μαχαίρι στη Γαλλία.

Εάν δεν θέλετε να τραβήξετε την ανεπιθύμητη προσοχή σε ένα εστιατόριο, υπάρχουν μερικά ακόμη πράγματα που μπορείτε να δοκιμάσετε να συνδυάσετε.

Αρχικά, διατηρήστε την ένταση του ήχου σε χαμηλά επίπεδα.

«Κάθε χώρα στην οποία πηγαίνετε θα έχει διαφορετικό επίπεδο έντασης για συνομιλία», λέει η Guenette. «Η Γαλλία είναι σίγουρα στο χαμηλότερο άκρο».

Αν μιλάτε πολύ δυνατά σε δημόσιο χώρο, είτε πρόκειται για εστιατόριο, είτε για μουσείο είτε για το μετρό, «θα τραβήξετε την προσοχή και δεν το θέλετε αυτό», λέει.

Ένας ακόμη τρόπος για να δείξετε το σεβασμό σας είναι, αν φοράτε καπέλο, να το βγάλετε πριν μπείτε μέσα, λέει η Guenette.

Η περιέργεια προσθέτει πόντους, αλλά… όχι στα προσωπικά

Η έκφραση της περιέργειας είναι ένας απλός τρόπος για να δείξετε την εκτίμησή σας για τον πολιτισμό της χώρας που επισκέπτεστε, ειδικά ως επισκέπτης για πρώτη φορά, λέει η Marie de Tilly.

«Είναι πολύ σημαντικό να κάνετε κάποιες ερωτήσεις… για να δείξετε σεβασμό και να δείξετε το ενδιαφέρον σας. Αυτό που είναι πολύ σημαντικό και κομψό είναι να ρωτάς τους ανθρώπους, ποιες είναι οι παραδόσεις;» τονίζει.

Έτσι, ακόμα κι αν έχετε ένα πλήρως προγραμματισμένο δρομολόγιο για το ταξίδι σας ή έχετε μια ιδέα για το ποιο κρασί θέλετε να παραγγείλετε με το δείπνο, μην φοβάστε να ζητήσετε τη συμβουλή των ντόπιων. Μπορεί να καταλήξετε να ανακαλύψετε ένα νέο μονοπάτι ή ένα ιδιαίτερα γευστικό κρασί που δεν γνωρίζατε.

Ωστόσο, οι προσωπικές ερωτήσεις καλό είναι να αποφεύγονται, ακόμη κι αν αυτές φαίνονται τυπικές στη χώρα σας.

«Αν είστε γύρω από το τραπέζι μου για παράδειγμα και είμαστε καλεσμένοι στο ίδιο δείπνο, δεν θα σας ρωτήσω για πρώτη φορά αν είστε παντρεμένοι ή αν έχετε παιδιά» λέει η de Tilly.

Ομοίως, δεν θα θέλετε να φιλήσετε κάποιον στο μάγουλο, αν τον γνωρίζετε για πρώτη φορά. Αυτό είναι μόνο για φίλους και φίλους φίλων. Εάν δεν γνωρίζετε κάποιον προσωπικά, πείτε «Enchanté» (Χαίρομαι που σας γνωρίζω) και συστηθείτε.

«Σίγουρα μην πάτε σε ένα εστιατόριο και μην πείτε «φιλάκια» στον σερβιτόρο, αυτό θα ήταν πολύ ακατάλληλο».

Δεν θέλετε να σας πιάσουν χωρίς εισιτήριο στο μετρό

Όταν παίρνετε το μετρό για να μετακινηθείτε στην πόλη, κρατήστε το εισιτήριό σας ως απόδειξη αγοράς μέχρι να βγείτε από το σταθμό του μετρό στον προορισμό σας, λέει η Guenette. Εάν το χάσετε, ετοιμαστείτε να πληρώσετε ένα μεγάλο πρόστιμο.

Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο για τις δημόσιες συγκοινωνίες στο Παρίσι, το να σας πιάσουν χωρίς το εισιτήριό σας για το μετρό μπορεί να σας κοστίσει έως και 100 ευρώ επιπλέον από αυτό που έχετε ήδη πληρώσει αρχικά.

Εάν θέλετε να κάνετε τα πράγματα λίγο πιο εύκολα για τον εαυτό σας, τα πάσο του μετρό είναι επίσης διαθέσιμα για αγορά και μπορεί να σας εξοικονομήσουν χρήματα.

Στη συνέχεια, αν πεινάτε και θελήσετε να φάτε ενώ βρίσκεστε στον δρόμο, να θυμάστε ότι το φαγητό εν κινήσει δεν είναι ευρέως αποδεκτό από τους Γάλλους.

Έτσι, αν αποφασίσετε να αγοράσετε ένα σάντουιτς από έναν πάγκο τροφίμων σε μια από τις σκεπαστές αγορές του Παρισιού, αντισταθείτε στον πειρασμό να ξεκινήσετε να το τρώτε ενώ περπατάτε και περιμένετε να φτάσετε πρώτα στον προορισμό σας.

Αντ ‘αυτού βρείτε ένα μέρος για να καθίσετε μακριά από τα πολυσύχναστα πεζοδρόμια της πόλης – για παράδειγμα, ένα παγκάκι στην ήσυχη Square du Temple – Elie Wiesel, τους κυματιστούς λόφους του Parc des Buttes-Chaumont ή τις όχθες του Canal Saint-Martin.

Το φαγητό στον δρόμο «δεν είναι συνηθισμένο», λέει η Guenette. «Και συνήθως είναι οι τουρίστες» που το κάνουν.

«Βέβαια μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις, απλά να ξέρεις ότι αν το κάνεις, ο κόσμος θα ξέρει ότι είσαι τουρίστας», συμπληρώνει η Elisabeth Guenette.