Η Νάπολη είναι μια πόλη που κινείται στα άκρα – Μερικές ψαγμένες ιδέες για να τη ζήσετε από μέσα

Οι ντόπιοι χειρονομούν άγρια στους δρόμους, τα ιστορικά αριστουργήματα αλλοιώνονται από γκράφιτι, οι πωλητές λαθρεμπορίου διαλαλούν τα προϊόντα τους και τα αυτοκίνητα φαίνεται να επιταχύνουν αντί να επιβραδύνουν όταν πλησιάζουν τους πεζούς.

Οι άνθρωποι εδώ ζουν ακριβώς έτσι αδιαμαρτύρητα και το αν το μισείτε ή το αγαπάτε δεν τους νοιάζει διόλου.

Ίσως αυτό να μην αποτελεί έκπληξη για μια πόλη που υπάρχει υπό το φάσμα του κινδύνου. Κάτω από το άγρυπνο μάτι του Βεζούβιου, τα πάντα σε αυτή την πρωτεύουσα της Καμπανίας διαμορφώνονται από μια δυαδική σχέση μεταξύ ζωής και θανάτου.

Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι η κατάφωρη περιφρόνηση για το τι νομίζουν οι άλλοι ότι θα έπρεπε να είναι, και η απόλυτη αποδοχή αυτού που είναι

Photo: Unsplash / daniel-eliashevskyi

Δεν έχει τον τρόπο ζωής «la dolce vita» μιας καρτ ποστάλ

Αρχαίοι τάφοι και εκτεταμένες κατακόμβες βρίσκονται κάτω από το έδαφός της, ενώ από πάνω δεσπόζουν λαμπρές εκκλησίες και παλάτια.

Σε αυτά έρχεται να προστεθεί η παρουσία της μαφίας Καμόρα, η επιρροή της οποίας παραμένει στενά συνυφασμένη με τον κοινωνικοπολιτικό ιστό της πόλης, ρίχνοντας σκιά στους συνεχιζόμενους αγώνες για μεταρρυθμίσεις και σταθερότητα.

Παρ’ όλα αυτά, η Νάπολη γνωρίζει μια πολιτιστική ανάκαμψη, εν μέρει λόγω της επιτυχίας των Ναπολιτάνικων μυθιστορημάτων της συγγραφέως Έλενα Φεράντε, της ειλικρινούς καταγραφής της καθημερινής ναπολιτάνικης ζωής με το iPhone του φωτογράφου Sam Youkilis και των συγκλονιστικών απεικονίσεων στις ταινίας της γενέτειράς του από τον σκηνοθέτη Πάολο Σορεντίνο.

Photo: Unsplash / jovan-vasiljevic

Η απόλυτη αποδοχή αυτού που είναι

Ενώ τα συστημικά ζητήματα εξακολουθούν να υφίστανται, το αδάμαστο ναπολιτάνικο πνεύμα επικρατεί. Η Νάπολη μπορεί να μην έχει τον τρόπο ζωής «la dolce vita» της καρτ ποστάλ του Κάπρι και τις εντυπωσιακές πλαγιές του Ποζιτάνο, αλλά αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι η κατάφωρη περιφρόνηση για το τι νομίζουν οι άλλοι ότι θα έπρεπε να είναι, και η απόλυτη αποδοχή αυτού που είναι.

Παρακάτω, θα βρείτε μια λίστα με προτάσεις που αναδεικνύουν την ακαταμάχητη γοητεία της Νάπολης, μιας διαρκώς παρεξηγημένης πόλης.

Photo: Unsplash / mario-esposito

Δείτε ένα σχετικό βίντεο 

Trattoria da Ettore

Μια μικρή βόλτα μακριά από το τουριστικό hotspot της Piazza del Plebiscito βρίσκεται ένα ταπεινό οικογενειακό εστιατόριο με μόλις οκτώ τραπέζια και μια ξεθωριασμένη ταμπέλα. Στην Trattoria da Ettore, δεν υπάρχει σταθερό μενού και ο σερβιτόρος απαγγέλλει με άνεση τα διαθέσιμα πιάτα.

Περιμένετε το αποκορύφωμα της παραδοσιακής ναπολιτάνικης κουζίνας, όπως σπαγγέτι alle vongole (το καλύτερο της δουλειάς) και polpette al sugo (κεφτεδάκια σε σάλτσα ντομάτας).

Η ατμόσφαιρα είναι ιδιαίτερη, με σπιτική οροφή με ξύλινα δοκάρια και vintage κατσαρόλες και τηγάνια που κοσμούν τους τοίχους. Καθώς ατενίζεις την ηλιόλουστη κουζίνα, νιώθεις σαν να σε προσκαλούν σε ένα οικείο δείπνο και όχι σαν να πληρώνεις για ένα γεύμα. Ανοιχτό μόνο τέσσερις ώρες τις περισσότερες ημέρες (1-3μμ και 8-10μμ), μια θέση εδώ είναι περιζήτητη, γι’ αυτό κάντε κράτηση εκ των προτέρων ή ελάτε νωρίς.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Chiara Volonterio (@chiaravolonterio)

Rione Sanità

Το Rione Sanità είναι μια συνοικία που γεννήθηκε από αντιφάσεις. Αρχικά χτίστηκε ως χώρος ταφής κατά την ελληνική και τη ρωμαϊκή περίοδο, αργότερα διαμορφώθηκε ως κατοικία για ευγενείς οικογένειες και πλούσιους αστούς, προτού περιέλθει σε κατάρρευση από τη μαφία.

Σήμερα, έχει αποκτήσει τη φήμη μιας από τις πιο ζωντανές περιοχές της πόλης, με ντόπιους να συνομιλούν στα μπαλκόνια, σκούτερ να περνούν με φρενήρη ρυθμό και πυροτεχνήματα να εκρήγνυνται όλες τις ώρες της ημέρας.

Η γέφυρα της Rione Sanità / Photo: Wikimedia Commons

Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε τη Rione Sanità είναι να περπατήσετε μέχρι να πέσετε πάνω σε ένα κρυμμένο στολίδι, από τα οποία υπάρχουν πολλά. Στην Via dei Vergini, κρυμμένο από την πολύβουη αγορά φρούτων και λαχανικών, βρίσκεται το Palazzo dello Spagnolo, ένα κτίριο σε στυλ ροκοκό, που χτίστηκε το 1700 από τον αρχιτέκτονα Ferdinando Sanfelice.

Επισκεφθείτε το βράδυ, όταν οι πλούσιες διακοσμήσεις από στόκο λούζονται σε χρυσό φως. Στα αντίθετα άκρα της συνοικίας βρίσκονται επίσης δύο από τα σημαντικότερα μουσεία της Νάπολης: το Μουσείο Capodimonte, όπου μπορείτε να θαυμάσετε τη Σημαία του Χριστού του Καραβάτζιο (1607), και το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο της Νάπολης, όπου στεγάζονται ανασκαφές από την Πομπηία και το Ηράκλειο.

Στην Via dei Vergini, κρυμμένο από την πολύβουη αγορά φρούτων και λαχανικών, βρίσκεται το Palazzo dello Spagnolo / Photo: Wikimedia Commons

Αν πεινάσετε, υπάρχει το Isabella de Cham, το οποίο διευθύνεται από μια ομάδα αποκλειστικά γυναικών και σερβίρει μερικές από τις καλύτερες πίτσες fritta με γέμιση που κυμαίνεται από πέστο και μπεσαμέλ μέχρι λουκάνικο και προβολόνε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Isabella De Cham Pizza Fritta (@isabelladechampizzafritta)

Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται η Pasticceria Poppella, διάσημη για το il fiocco di neve, ένα μικροσκοπικό γλυκό κρέμας με ζάχαρη άχνη που λιώνει αβίαστα στη γλώσσα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Pasticceria Poppella (@poppella_official)

Casa d’Anna ai Cristallini

Στον δεύτερο όροφο του Palazzo Giannattasio βρίσκεται το Casa d’Anna ai Cristallini, ένα μπαρόκ αρχοντικό από τις αρχές του 1500 που έχει ανακαινιστεί ως ένα γοητευτικό, γεμάτο τέχνη B&B. Μπαίνοντας στο μεγαλοπρεπές σαλόνι, σας υποδέχονται μαρμάρινα αγάλματα, βελούδινοι καναπέδες και ιταλική όπερα που πλανάται στον αέρα.

Αποτελείται από πέντε δωμάτια, το καθένα από τα οποία έχει πάρει το όνομά του από ένα νησί και διαθέτει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Το Procida διαθέτει άφθονες ξύλινες επενδύσεις, ζωγραφισμένα διακοσμητικά στοιχεία στην οροφή και μια βεράντα με σκιά από δέντρα, δημιουργώντας ένα ιδανικό καταφύγιο για ένα μεσημεριανό riposo.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Casa D’Anna ai Cristallini (@casadannaaicristallini)

Εν τω μεταξύ, το Palmarola είναι το μεγαλύτερο και νεότερο δωμάτιο με υπέροχη θέα στο μπαλκόνι και ένα ευρύχωρο μπάνιο ντυμένο με μάρμαρο, με μπανιέρα, διπλό νιπτήρα και προϊόντα περιποίησης Ortigia. Το αποκορύφωμα είναι αναμφίβολα ο κήπος στον τελευταίο όροφο, όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν κάθε πρωί πρωινό με φρούτα, γιαούρτι και γλυκά.

Όσο βρίσκεστε εδώ, μην παραλείψετε να επισκεφθείτε τον γειτονικό αρχαιολογικό χώρο Ipogeo dei Cristallini (και οι δύο ανήκουν και διευθύνονται από την Alessandra Martuscelli), όπου παραμένουν τέσσερις τάφοι που ανάγονται στον 3ο και 4ο αιώνα π.Χ. – ένας από τους οποίους είναι ακόμη εξαιρετικά άθικτος με ζωντανές τοιχογραφίες και αρχαία αντικείμενα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Casa D’Anna ai Cristallini (@casadannaaicristallini)

Gran Caffè Gambrinus

Με το προσωνύμιο «πόλη του καφέ» σε όλη την Ιταλία, η κατανάλωση καφέ στη Νάπολη είναι μια πράξη τόσο εγγενής όσο και τελετουργική. Κάντε το όπως οι ντόπιοι και παραγγείλετε καφέ όρθιοι στο μπαρ ή βρείτε μια θέση στο Gran Caffè Gambrinus, ένα ιστορικό καφενείο που θεωρείται εδώ και καιρό σημείο συνάντησης της πνευματικής, πολιτικής και δημιουργικής ζωής της πόλης.

Καθώς έχει θέα στο Βασιλικό Παλάτι της Νάπολης, είναι βέβαιο ότι θα υπάρχει πλήθος τουριστών, αλλά μην αφήσετε την ουρά να σας αποθαρρύνει. Ο espresso con nocciola είναι εξαιρετικός και το σορμπέ λεμονιού και οι sfogliatelle σε σχήμα Βεζούβιου είναι πραγματικά απολαυστικά συνοδευτικά για ένα απόγευμα παρακολούθησης του κόσμου.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Rob Stephenson (@stilllovetotravel)

Εκκλησίες του Centro Storico

Η Νάπολη, γνωστή και ως «η πόλη των 500 τρούλων», φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό εκκλησιών στον κόσμο. Η ομορφιά της περιήγησης στο Centro Storico που έχει χαρακτηριστεί από την UNESCO είναι ότι μπορείτε να βρείτε μία σχεδόν σε κάθε γωνιά. Αν δεν έχετε πολύ χρόνο, δώστε προτεραιότητα στο παρεκκλήσι Sansevero (αν και τεχνικά δεν είναι εκκλησία), όπου το γλυπτό του Giuseppe Sanmartino, Ο καλυμμένος με πέπλο Χριστός (1753) αποδεικνύεται ένα υπέροχο θέαμα, με τη διάφανη ποιότητα του πέπλου να αποδίδεται με εκπληκτικό τρόπο στο μάρμαρο. Κοιτάξτε την τοιχογραφία οροφής του 18ου αιώνα του Francesco Maria Russo, Δόξα του Παραδείσου, η οποία δεν έχει ποτέ ξαναβαφτεί ή αποκατασταθεί – διατηρώντας το πλούσιο χρώμα και τις λεπτομέρειές της με την πάροδο του χρόνου.

Ο καλυμμένος με πέπλο Χριστός (1753) του Giuseppe Sanmartino

Υπάρχει επίσης η Santa Maria delle Anime del Purgatorio ad Arco, που χτίστηκε το 1638 για να παρέχει ταφή για τις φτωχές και άτυχες ψυχές που δεν μπορούσαν να βρουν χώρο στις υπερπλήρεις εκκλησίες της πόλης. Καθώς τους αρνούνταν τις κατάλληλες καθολικές ταφές, οι ψυχές αυτές πίστευαν ότι μαράζωνε στο καθαρτήριο προτού ανέλθουν στον ουρανό.

Οι ζωντανοί βοηθούσαν αυτό το ταξίδι φροντίζοντας τα κρανία τους και προσευχόμενοι γι’ αυτές. Τα λείψανά τους βρίσκονται ακόμη και σήμερα στο υπόγειο της εκκλησίας.

Ολοκληρώστε στο Pio Monte della Misericordia, μια ήσυχη, οκταγωνική εκκλησία που επιδεικνύει με υπερηφάνεια τις Επτά Πράξεις του Ελέους (1607) του Καραβάτζιο πάνω από το ιερό. Στο εισιτήριο περιλαμβάνεται η είσοδος στην πινακοθήκη, όπου μπορείτε να δείτε τον πίνακα από ψηλά, χωρίς σχεδόν κανέναν άλλον επισκέπτη.

Οι Επτά Πράξεις του Ελέους (1607) του Καραβάτζιο.

Γκαλερί Lia Rumma

Στις παρυφές της εύπορης συνοικίας Chiaia, η γκαλερί Lia Rumma ιδρύθηκε το 1971 με σκοπό την έρευνα και την προώθηση των σύγχρονων καλλιτεχνικών κινημάτων όπως η Arte Povera, η εννοιολογική τέχνη και η minimal art.

Από τότε, έχει αναπτύξει ένα άψογο ρόστερ καλλιτεχνών, όπως η Marina Abramović, ο Donald Judd και ο Anselm Kiefer, και επεκτάθηκε σε μια δεύτερη τοποθεσία στο Μιλάνο. Σε απόσταση αναπνοής από τη Villa Communale di Napoli και τη Μεσόγειο Θάλασσα, ο χώρος της γκαλερί προσφέρει μια ειρηνική αλλά και εμπλουτιστική ανάπαυλα από το χάος της ζωής της πόλης έξω.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Galleria Lia Rumma (@liarummagallery)

Lungomare

Κανένα ταξίδι στη Νάπολη δεν είναι πλήρες χωρίς μια passeggiata κατά μήκος της παραλιακής. Εδώ, τα στενά, στενά σοκάκια της πόλης ανοίγονται σε 2,5 χιλιόμετρα με καταγάλανα νερά και φωτεινό ουρανό.

Τις Κυριακές, οι ντόπιοι συγκεντρώνονται σε πλήθος, ξαπλώνουν σε πλαστικές καρέκλες ή επιπλέουν μπρούμυτα σε μικρές ξύλινες βάρκες – η μυρωδιά του ιδρώτα, του θαλασσινού νερού και του λαδιού της ηλιοθεραπείας αναμειγνύονται καθώς το χρώμα του δέρματός τους γίνεται απίστευτα χάλκινο.

Σε κοντινή απόσταση, τα παιδιά τσιρίζουν, κυνηγούν το ένα το άλλο και πέφτουν με το κεφάλι στο νερό. Συμμετέχετε ή πιείτε ένα απεριτίφ στο Hotel Excelsior, όπου το μπαρ στον τελευταίο όροφο προσφέρει πανοραμική θέα στον κόλπο της Νάπολης. Όπως και να ‘χει, όλα εδώ έχουν μια ρομαντική χροιά. Θα ανακαλύψετε ότι ερωτεύεστε όχι μόνο τη Νάπολη αλλά και την ίδια τη ζωή.

Photo: Unsplash / jovan-vasiljevic

Libreria Berisio

Βασικό στοιχείο της πύλης της πόλης Port’Alba από το 1956, η Libreria Berisio είναι βιβλιοπωλείο την ημέρα και κοκτέιλ μπαρ τη νύχτα. Οι βιβλιοθήκες από το δάπεδο μέχρι την οροφή λειτουργούν ως άνετο σκηνικό, ενώ η απαλή τζαζ σιγοτραγουδάει στο βάθος και ο κόκκινος φωτισμός καλύπτει την αίθουσα.

Με μια εκτενή αλλά σε λογικές τιμές λίστα κοκτέιλ, είναι εύκολο να περάσετε ένα ολόκληρο βράδυ σε αυτό το χαμηλών τόνων στέκι. Καθώς η νύχτα συνεχίζεται, το μπαρ μοιάζει να γίνεται ένα με την πόλη, καθώς τα καθίσματα ξεχύνονται στο δρόμο, τα γέλια αντηχούν στο σκοτάδι και ο καπνός των τσιγάρων βγαίνει από τις ανοιχτές πόρτες.

Photo: Wikimedia Commons

Mimì alla Ferrovia

Ένα από τα τελευταία εστιατόρια στη γειτονιά δίπλα στο σιδηροδρομικό σταθμό Garibaldi, το Mimì alla Ferrovia είναι ο τέλειος τρόπος για να κλείσετε τη ναπολιτάνικη παραμονή σας. Από τότε που άνοιξε τις πόρτες του το 1943, έχει προσελκύσει μια υψηλού προφίλ πελατεία που μετρά μεταξύ άλλων τον Federico Fellini, τον Pavarotti και φυσικά τον μυθικό ποδοσφαιριστή της SSC Napoli Diego Maradona.

Αυτό που συνεχίζει να το κάνει μοναδικό είναι η επιδέξια εξισορρόπηση από τον σεφ Salvatore Giugliano της βαθιά ριζωμένης οικογενειακής παράδοσης με τη σύγχρονη γαστρονομική εξερεύνηση (το χταπόδι συνδυάζεται με σάλτσα kimchi και το τηγανητό καλαμάρι σερβίρεται με wasabi mayo). Αν αναζητάτε κάτι πιο κλασικό, δεν πρέπει να παραλείψετε τα ζυμαρικά alla Genovese και τις γεμιστές πιπεριές. Παρ’ όλη την επιτυχία του, η ατμόσφαιρα στο εσωτερικό του παραμένει χαλαρή και φιλόξενη, ενθαρρύνοντάς σας να ενδώσετε σε κάθε απόλαυση.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Mimì alla ferrovia (@mimiallaferrovia)

*Αρχική φωτό: Jovan Vasiljević / Unsplash