Τα εξώφυλλα του γαλλικού σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo μάς έχουν συνηθίσει να προκαλούν το κοινό αίσθημα και ενίοτε το θρησκευτικό, να είναι αιχμηρά, να «ενοχλούν», να επιτίθενται αυθάδικα.

«Η τελετή λήξης θα είναι ακόμη πιο ωραία!» γράφει η λεζάντα που συνοδεύει το ομοφοβικό σκίτσο

Αυτή τη φορά, όμως, το σκίτσο που αφορά στην αμφιλεγόμενη τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2024 αγγίζει τα όρια της ομοφοβίας. Εκτός αν κάτι δεν αντιλαμβανόμαστε σωστά.

Τι ήθελε να πει ο ποιητής, λοιπόν; Ο εμπνευστής του σκίτσου ουδόλως φαίνεται να ανησυχεί αν θα χαρακτηριστεί ομοφοβικός και την όποια ερμηνεία την αφήνει στην φαντασία μας.

Η τελετή έναρξης εξακολουθεί να προκαλεί αντιδράσεις παγκοσμίως, ειδικά για τις σκηνές με την αναπαράσταση του βακχικού συμποσίου συνοδεία ανδρόγυνων ηθοποιών και γνωστών queer της Γαλλίας. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που επιμένουν ότι επρόκειτο για τον Μυστικό Δείπνο και όχι για τον Δείπνο με τον Διόνυσο, ενώ πολύς λόγος γίνεται για την «απειλή» της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στο μέλλον της ανθρωπότητας.

Προς τι το ομοφοβικό εξώφυλλο

Έρχεται, λοιπόν, το Charlie Hebdo και με ένα αρνητικό – στην πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον – σκίτσο στο εξώφυλλό φαίνεται να δικαιώνει όσους διαμαρτύρονται.

Το σκίτσο αναπαριστά ένα ακέφαλο σώμα, με προκλητικά γυμνά οπίσθια από όπου «βγαίνει» ένας ημίγυμνος αοιδός, «σκληροπυρηνικές» ζαρτιέρες με διχτυωτό καλσόν, κι από δεξιά να ξεπροβάλλει ένα ανδρικό μόριο εν είδει χεριού που κρατάει μια μαργαρίτα. Το ακέφαλο σώμα παρελαύνει στον Σηκουάνα παραπέμποντας στην παρέλαση των πλοιαρίων τη νύχτα της τελετής.

Η λεζάντα δε, αναφέρει «ΟΑ: η τελετή λήξης θα είναι ακόμη πιο ωραία!».

Η αλήθεια είναι ότι οι σκιτσογράφοι του περιοδικού Charlie Hebdo μετά το μακελειό που εξαπέλυσαν στα γραφεία του ακραίοι ισλαμιστές στις 7 Ιανουαρίου του 2015, όχι μόνο αρνήθηκαν να αυτολογοκρίνονται αλλά τα σκίτσα τους γίνονταν ενίοτε πιο κυνικά, πιο προσβλητικά, γεννώντας ποικίλες αντιπαραθέσεις.

Η «εκτός ορίων» σάτιρα των τελευταίων ετών ίσως έχει να κάνει με την έλλειψη αναστολών που κάποιες φορές χαρακτηρίζει όσους περνούν κοντά στον θάνατο και «λένε ό,τι θέλουν».