Συγκλονιστικές στιγμές, όπως μόνο το τένις μπορεί να προσφέρει, έζησαν όσοι είδαν τον σπουδαίο τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού ανάμεσα στον θρυλικό Νόβακ Τζόκοβιτς και τον Κάρλος Αλκαράθ, με τους δύο τενίστες να τα δίνουν όλα για τρεις και πλέον ώρες και να χαρίζουν θέαμα κορυφαίου επιπέδου, αντάξιο της ποιότητάς τους.

Ένας τελικός που ήταν διαφήμιση για το παγκόσμιο τένις, με τον Σέρβο να αποδεικνύεται ψυχραιμότερος στα τάι μπρέικ και να παίρνει τη νίκη με 7-6 [3], 7-6 [2] και μαζί το χρυσό μετάλλιο: Το πρώτο του σε Ολυμπιακούς Αγώνες, με τον Τζόκοβιτς να γράφει ιστορία. Στο Πεκίνο το 2008, στην πρώτη του Ολυμπιάδα, είχε βγει τρίτος και είχε πάρει το χάλκινο μετάλλιο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2012 στο Λονδίνο, είχε τερματίσει στην τέταρτη θέση. Το 2016 στο Ρίο είχε αποκλειστεί νωρίς, ενώ στο Τόκιο είχε βγει και πάλι τέταρτος.

Φέτος, στο Παρίσι, στους πέμπτους και τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες της καριέρας του, ήθελε διακαώς να πάρει το χρυσό μετάλλιο. Ήταν στόχος ζωής. Το μοναδικό μεγάλο τρόπαιο που έλειπε από την πλούσια τροπαιοθήκη του και δεν ήταν διατεθειμένος να τα παρατήσει. Θα τα κατάφερνε ό,τι και εάν γινόταν. Κόντρα σε όλους και σε όλα. Ακόμα και στο ίδιο του το σώμα, το οποίο έχει καταπονηθεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια.

Στο πρόσφατο Ρολάν Γκαρός ο Νόβακ Τζόκοβιτς αντιμετώπισε πρόβλημα στο γόνατο και χρειάστηκε να κάνει χειρουργείο για να ξεπεράσει τον τραυματισμό του. Έμεινε εκτός για λίγες εβδομάδες, αλλά επέστρεψε δριμύτερος στο Γουίμπλεντον, όπου έφτασε μέχρι τον μεγάλο τελικό. Εκεί, όμως, βρήκε απέναντί του τον Κάρλος Αλκαράθ, με τον Ισπανό, που είναι αναμφίβολα ο νέος… Ναδάλ, να κάνει σπουδαίο παιχνίδι και να επικρατεί με 3-0.

Με τη βαριά ήττα στις αποσκευές του, με το γόνατο να μην είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση και χωρίς να έχει τίτλο στη φετινή σεζόν, ο Τζόκοβιτς πήγε στο Παρίσι για να κυνηγήσει το όνειρό του. Στα 37 του. Με μπαταρισμένο το δεξί του πόδι. Με ενοχλήσεις. Με κίνδυνο να πάθει ακόμα μεγαλύτερη ζημιά και αγωνιζόμενος σε μια πολύ δύσκολη επιφάνεια, που προκαλεί τεράστια καταπόνηση στις αρθρώσεις και ειδικά στα πόδια.

Το πάθος, η θέληση, ο εγωισμός και η νοοτροπία νικητή που τον διακατέχει, όμως, δεν θα τον άφηναν σε καμία περίπτωση να τα παρατήσει. Ακόμα και όταν ένιωθε τις ενοχλήσεις. Ακόμα και όταν πόναγε σε κάθε του πάτημα. Τότε ήταν πολύ το ήθελε ακόμα περισσότερο.

Ο Νόβακ Τζόκοβιτς μετέτρεψε τον πόνο και τις δυσκολίες σε «καύσιμο» για να πετύχει τον στόχο του, με τον σπουδαίο Σέρβο να «καθαρίζει» τους Έμπντεν, Ναδάλ, Κέπφερ, Τσιτσιπά και Μουζέτι και να προκρίνεται στον τελικό, όπου τον περίμενε ο Κάρλος Αλκαράθ.

Ο Ισπανός ήταν το φαβορί για το χρυσό μετάλλιο, μετά τις εξαιρετικές εμφανίσεις που είχε κάνει στους προηγούμενους γύρους του Ολυμπιακού Τουρνουά, αλλά και το πρόσφατο 3-0 σετ επί του Τζόκοβιτς στον τελικό του Γουίμπλεντον: Στην καλύτερη επιφάνεια του Σέρβου.

Ένας σπουδαίος τελικός, με τον Σέρβο να παίζει τα… ρέστα του. Σε κάθε χτύπημα, σε κάθε πόντο, σε κάθε γκέιμ, κάθε σετ. Τα έδινε όλα. Πανηγύριζε με την ψυχή του κάθε πόντο που έπαιρνε και… έβριζε τον εαυτό του σε κάθε λάθος. Ήξερε ότι δεν θα έχει πολλές ευκαιρίες κόντρα στον Κάρλος Αλκαράθ: Έναν από τους κορυφαίους τενίστες των τελευταίων ετών.

Μια μεγάλη μάχη. Ίσως το καλύτερο παιχνίδι best of three στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ένας επικός τελικός, με τον σπουδαίο Νόβακ Τζόκοβιτς να δίνει ό,τι έχει και δεν έχει στο κορτ και να παίρνει τα δύο τάι μπρέικ με 7-3, 7-2 και μαζί το χρυσό μετάλλιο.

Ένας άθλος για τον Σέρβο, που ξέσπασε σε κλάματα μετά τον τελευταίο πόντο.

Τον πόντο που τον έκανε GOAT, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά σε ανάρτησή του στα social media ο Πάτρικ Μουράτογλου, μετά τον τελικό. Ο άνθρωπος που γνωρίζει το τένις όσο ελάχιστοι. Τον κορυφαίο προπονητή στην ιστορία του αθλήματος. Ο GOAT των προπονητών.

Ο Τζόκοβιτς, στα 37 του, έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Τα είχε καταφέρει. Στην πέμπτη του προσπάθεια σε Ολυμπιακούς Αγώνες κατάφερε να πάρει το χρυσό μετάλλιο, με τον σπουδαίο Σέρβο να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, για μικρούς και μεγάλους.

O GOAT του παγκοσμίου τένις. Με τα 24 Grand Slams (24-13 σε τελικούς), τα δύο μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες (χρυσό 2024, χάλκινο 2008), τους 7 τίτλους σε ATP Finals (7-2), τα 40 τρόπαια σε ATP 1000 (40-18), τα 15 σε ATP 500 (15-3) και τα 12 σε ATP 250 (12-5).

Με τα 99 τρόπαια καριέρας (99-41 σε τελικούς). Με μια μοναδική ιστορία. Από τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και τις δυσκολίες, στην κορυφή του παγκόσμιου τένις και στο χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο: Μια ιστορία που αποτελεί πηγή έμπνευσης για όλους.

Το τένις και ο παγκόσμιος αθλητισμός υποκλίθηκαν για μια ακόμα φορά μπροστά στον Νόβακ. Ο τελευταίος των Big-3. Της τριάδας που άλλαξε το τένις και το έκανε ένα από τα κορυφαία αθλήματα. Ένας από τους τελευταίους των… Μοϊκανών. Ένας πραγματικός θρύλος.

Headlines