Καλιγούλας – Επιστρέφει η ταινία που προκάλεσε σεξουαλικό σοκ στα 70s
Χωρίς τις έξτρα σκηνές σεξ που έκαναν δακτυλοδεικτούμενο τον συγγραφέα Γκορ Βιντάλ, το έπος αυτοκρατορικού ερωτισμού του Τίντο Μπρας παρουσιάζει, εκ νέου, έναν δυναμικό Μάλκολμ ΜακΝτάουελ και μια «κακοσκηνοθετημένη» Έλεν Μίρεν.
Η ταινία Καλιγούλας κυκλοφόρησε αρχικά το 1979, προς το τέλος της πορνο-σικ περιόδου των ταινιών.
Πρόκειται για την άνοδο και την πτώση του σαδιστή, παράφρονα τυράννου, Καλιγούλα, του Ρωμαίου αυτοκράτορα που παντρεύτηκε την αδελφή του και έκανε το άλογό του Ύπατο της Ρώμης, τον οποίο υποδύεται εξωφρενικά άρτια ο Μάλκολμ ΜακΝτάουελ.
Τώρα, η ταινία επανακυκλοφορεί σε μια εκτενώς ανακατασκευασμένη και αποκατεστημένη μορφή, με μια έξυπνα σχεδιασμένη νέα ακολουθία τίτλων έναρξης που δείχνει τον ΜακΝτάουελ να χορεύει τον χορό του «Καλιγούλα».
«Η παράλειψη του ψευτο-πορνό θα μπορούσε ουσιαστικά να έχει προσθέσει στην αξία της ταινίας ως χρονοκάψουλα» γράφει ο Peter Bradshaw στoν Guardian
Ο σκηνοθέτης κι ο σεναριογράφος ήθελαν να αφαιρέσουν τα ονόματά τους
Αυτή (η σημερινή) είναι η εκδοχή που είχε αρχικά προβλεφθεί πριν αναλάβει ο παραγωγός Μπομπ Γκουτσιόνε στο στάδιο του μοντάζ και προσπαθήσει να κάνει το όλο θέμα πιο εμπορικό, προσθέτοντας περιττό πορνογραφικό υλικό, γεγονός που εξόργισε τον σκηνοθέτη Τζιοβάνι «Τίντο» Μπρας – ελάχιστα, όπως λένε, χορωδός σε αυτά τα θέματα – καθώς και τον σεναριογράφο Γκορ Βιντάλ.
Στο σημείο αυτό, να πούμε ότι αυτό που έκανε ο παραγωγός είναι ο ορισμός αυτού που στην Ελλάδα ονομάστηκε αρχικά «τσόντα» δηλαδή να τσοντάρεις (=προσθέτεις) επιπλέον σκηνές.
Και οι δύο, τόσο ο Μπρας όσο και ο Βιντάλ, ήθελαν να αφαιρεθούν τα ονόματά τους από τους τίτλους τέλους. Ο Βιντάλ αρχικά είπε στη συνέντευξη Τύπου ότι έβλεπε τον Καλιγούλα ως έναν ουσιαστικά συνηθισμένο άνθρωπο που διαφθείρεται από την εξουσία και τη μοίρα και είπε ότι η προτιμώμενη επιλογή του για τον πρωταγωνιστικό ρόλο θα ήταν ένας νεαρός Μίκι Ρούνεϊ.
Δείτε το τρέλιερ της επανέκδοσης του Καλίγουλα
«Πάρτε το άλογό μου στο δωμάτιό του»
«Η παράλειψη του ψευτο-πορνό θα μπορούσε ουσιαστικά να έχει προσθέσει στην αξία της ταινίας ως χρονοκάψουλα» γράφει ο Peter Bradshaw στoν Guardian συνεχίζοντας:
«Λοιπόν, αυτή η αναβαθμισμένη εκδοχή του Καλιγούλα σίγουρα στέκεται ως ένα είδος σκοτεινής ερωτικής ονειροπόλησης ανθυπο-Φελίνι, και παραδέχομαι ότι έχει φιλοδοξία και εμβέλεια, αν και χρωματισμένη με έναν κυνισμό και μια βία που ο Φελίνι δεν θα είχε ποτέ ανεχτεί. Υπάρχει μια μάλλον καταπληκτική σεκάνς εκτέλεσης στην οποία ο Καλιγούλας, τοποθετημένος σε μια κόκκινη πλατφόρμα που κινείται προς τα εμπρός, παρακολουθεί μια γκροτέσκα κυκλική συσκευή δρεπάνου να προχωρά αμείλικτα για να αποκεφαλίσει υποτιθέμενους προδότες θαμμένους μέχρι το λαιμό. Και πρέπει να πούμε ότι υπάρχει μια σκόπιμα αστεία σκηνή όταν ο Καλιγούλας, σε μια στιγμή κρίσης που χρειάζεται να σκεφτεί ξεσπάει σε έναν συνοδό: «Πάρτε το άλογό μου στο δωμάτιό του»».
Η Έλεν Μίρεν είναι γλυκανάλατα αισθησιακή ως σύζυγός του, η Καισόνια- έχει μια καταπληκτική σκηνή «γέννησης», αλλά δεν της δίνεται τίποτα άλλο για να δουλέψει
«Δεν είναι καλή τέχνη, δεν είναι καλός κινηματογράφος και δεν είναι καλό πορνό»
Μέχρι σήμερα, ο Καλιγούλας διατηρεί μια άθλια κληρονομιά που μοιάζει με εκείνη των πιο βρώμικων σεξ σόου που έχουν να προσφέρουν τα κλαμπ του Αμβούργου. Ο θρύλος λέει ότι αποτυγχάνει να κάνει όλα όσα θέτει ως στόχο: όπως το τοποθέτησε σε λέξεις κάποτε ο μεγάλος κριτικός κινηματογράφου, Ρότζερ Έμπερτ, αφού έφυγε από μια προβολή, «δεν είναι καλή τέχνη, δεν είναι καλός κινηματογράφος και δεν είναι καλό πορνό».
Ο Καλιγούλας βρίσκεται σε λίστες με τις χειρότερες ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ και τις πιο αμφιλεγόμενες, γεγονός που την τοποθετεί ιδανικά ώστε να την αναζητήσουν όσοι έχουν νοσηρή περιέργεια για τα φρικιά του κινηματογραφικού τοπίου.
Ταιριάζει πολύ με την καλλιτεχνική κινηματογραφική σκηνή της δεκαετίας του ’70, στο ότι δεν χρειάζεται να είναι καλή ή να προβληματίζει, αρκεί να είναι εξωφρενική. Και ο Καλιγούλας είναι σίγουρα αυτό. Εξάλλου, πώς θα μπορούσε μια ταινία για έναν από τους πιο διαβόητους κακοποιούς της ιστορίας να είναι μια ήπια υπόθεση;
Ξοδεύτηκε τόσος πολύς χρόνος και χρήμα για τα σκηνικά, ενώ το τμήμα κοστουμιών έμεινε μετέωρο και αποφάσισε να βάλει όλους τους κομπάρσους γυμνούς για να γλιτώσει μερικά δολάρια
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη 𝙀𝘿𝘿𝙄𝙀 𝘼𝙇𝘾𝘼𝙕𝘼𝙍 (@eddiealcazar)
Φρικτά σκηνοθετημένοι, εξαιρετικοί ηθοποιοί – Ο ορισμός του καλτ
Το εξαιρετικό σκληρό πρόσωπο του ΜακΝτάουελ τον κάνει έναν πολύ ζωντανό κακοποιό και δίνει ό,τι μπορεί, αλλά περιβάλλεται από ηθοποιούς που είναι φρικτά σκηνοθετημένοι και καδραρισμένοι με μη κολακευτικό τρόπο. Τι δουλειά έχουν αυτά τα απολύτως υπέροχα, αλλά και πάλι ελαφρώς ψεύτικα σκηνικά σε μια τέτοια μίζερη ταινία;
Ξοδεύτηκε τόσος πολύς χρόνος και χρήμα για αυτά τα σκηνικά, ενώ το τμήμα κοστουμιών έμεινε μετέωρο και αποφάσισε να βάλει όλους τους κομπάρσους γυμνούς για να γλιτώσει μερικά δολάρια.
Γνώριζαν οι Πίτερ Ο’ Τουλ και Τζον Γκίλγκουντ τι είδους ταινία γύριζαν ή έκαναν και αυτοί πλάκα; Η Έλεν Μίρεν είναι γλυκανάλατα αισθησιακή ως σύζυγός του, η Καισόνια- έχει μια καταπληκτική σκηνή «γέννησης», αλλά δεν της δίνεται τίποτα άλλο για να δουλέψει.
Η βρετανικής καταγωγής Τερέζα Αν Σαβόι, βετεράνος των ενήλικων ιταλικών ταινιών της εποχής είναι αμήχανη και υποτονική στον δυνητικά εκρηκτικό και παραβατικό ρόλο της αδελφής του Καλιγούλα, της Δρουσίλλας (κοιτάζοντας πίσω, αυτός θα έπρεπε να ήταν ο ρόλος της Μίρεν).
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Keep It Cult (@keepitcult)
«Κάτι εκπληκτικό, διασκεδαστικό και παράξενο»
Ο θάνατος της Δρουσίλλας κάνει ένα διάλειμμα στη διαδικασία (ένα παλιομοδίτικο διάλειμμα στην πραγματικότητα) και στη συνέχεια ο Καλιγούλας επιστρέφει για να συμπεριφερθεί όλο και πιο παράξενα μέχρι την αναπόφευκτη φρικιαστική δολοφονία του –καμία σχέση με την ιστορική σημασία του τέλους του Καίσαρα.
«Αυτός ο Καλιγούλας ήταν σε μεγάλο βαθμό μια φαντασίωση του ερωτισμού εκείνη την εποχή, και ο μοναστηριακός βόμβος που συνοδεύει τις σκηνές ομαδικού σεξ δε θυμίζει σε τίποτα τον ήχο του περιβάλλοντος του θρυλικού οργίου στα Μάτια Ερμητικά Κλειστά του Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Όλα αυτά συνθέτουν κάτι εκπληκτικό, διασκεδαστικό και παράξενο» καταλήγει ο Peter Bradshaw στoν Guardian.
*Με στοιχεία από theguardian.com και collider.com | Αρχική Photo: YouTube
- «Στη λίστα του ΠΑΟΚ ο Οσούτζι» (pic)
- Είναι αυτό το αρχαιότερο αλφάβητο του κόσμου;
- ΣτΕ: Σφραγίδα νομιμότητας στην προσωρινή διοίκηση της Κιβωτού του Κόσμου
- Μαρία Ζαχάροβα: Το τηλεφώνημα που δέχθηκε σε ζωντανή σύνδεση – «Μην σχολιάσεις το πλήγμα στην Ουκρανία»
- Για ποια εγκλήματα κατηγορούνται οι Νετανιάχου, Γκάλαντ και Ντέιφ
- ΑΕΚ Β’: Τέλος ο Κούστας – Ψάχνει νέο προπονητή