Viva la revolucion!

Ο Ηρακλής των Αγώνων. Ο Μιχαϊν Λόπες κατάφερε πέμπτο χρυσό στα 130 κιλά της ελληνορωμαϊκής και έγινε ένας θρύλου του αθλητισμού. Ο Κουβανός γίγαντας έχει το παρατσούκλι «Το παιδί» (el nino).

Για τους αντιπάλους του πάντως είναι ο «Ελ Τερίμπλε» (Ο Τρομερός). Ενα ανθρώπινο βουνό. Ο 42χρονος από την Herradura, στην περιοχή Pinar del Río, έφυγε από το κλαμπ των τεσσάρων χρυσών. Φελπς, Λέντεκι, Λιούις και Ελβστρον με Ιτσο Καόρι τον βλέπουν μόνο του με πέντε χρυσά σερί στο ίδιο αγώνισμα.

Ο αγώνας του Λόπες ήταν ενάντια στον Χιλιανό κουβανικής καταγωγής Yasmani Acosta ήταν περίπατος. Τον νίκησε με συντριπτικό 6-0 στην Champs de Mars Arena. Από το 2008 παραμένει αήττητος. Ένας αγώνας ενάντια στον χρόνο και τη βιολογία σε ένα αγώνισμα που κρατάει από την αρχαιότητα και φώναξε «παρών» και στους πρώτους σύγχρονους Αγώνες, αυτούς της Αθήνας του 1896.

Οι τέσσερις κήλες δίσκου στο ταλαιπωρημένο σώμα του κουβανέζικου είδωλου, που σε λίγες εβδομάδες θα γίνει 42 ετών, δεν ήταν παρά απλά… σπυράκια για τον ίδιο.

Οι δηλώσεις του Μιχαϊν Λόπες

«Ξέρω ότι στην Κούβα όλοι θα είναι μπροστά στην τηλεόραση για μένα: χορέψτε λίγο ακόμα, λοιπόν. Όταν έχω υποσχεθεί κάτι, το τηρώ πάντα», προφήτεψε ο σχεδόν δύο μέτρα ψηλός παλαιστής, που αγωνιζόταν στους έκτους Αγώνες του. Ξεκίνησε στην Αθήνα το 2004 με μια πέμπτη θέση και δεν έπεσε ποτέ ξανά από την κορυφή του βάθρου σε ένα ασυνήθιστο παράδειγμα μακροζωίας και αήττητου, αν και για να φτάσει στο Παρίσι είχε πρόσφατα παραιτηθεί από τους κύριους διεθνείς αγώνες για να επικεντρωθεί στην D-Day του 5ου χρυσού.

Όπως όταν κουβαλούσε καφάσια με φρούτα στη La Herradura, ο Λόπες άφησε στον δρόμο τον Ιρανό Amin Mirzazadeh, νυν παγκόσμιο πρωταθλητή, με 3-1. Ο Ακόστα τον περίμενε. Ο νυν Χιλιανός έφυγε από την Κούβα γιατί ο θρύλος του Λόπες του έκλεινε το δρόμο. «Βρέθηκα παγιδευμένος από τον Mijaín», είπε τότε. Εγκλωβίστηκε και από το βάρος του στον τελικό του Ολυμπιακού τουρνουά».

Ο «Fortius» των Αγώνων ήταν ο Mijaín López. Και τώρα τι; «Τελείωσα, πρέπει να αφήσουμε χώρο στους νέους που έρχονται. «Οι μάχες ήταν όλη μου η ζωή», απάντησε αφού μπήκε στο Ολυμπιακό πάνθεον και σε αυτό της Κούβας, μαζί με τους πυγμάχους Téofilo Stevenson και Félix Savón, τον κάτοχο του ρεκόρ ύψους Javier Sotomayor, τον αθλητή Alberto Juantorena και τον τζούντοκα Driulis González.

Στην Κούβα πανηγυρίζουν για τον ημίθεό τους. Ο ίδιος αφιέρωσε τη νίκη του στην κουβανέζικη επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο. Έβγαλε τις μπότες του και τις άφησε στο ταπί. Hasta siempre Commandante!