Ισραήλ: Τρεις αρνητές στράτευσης μιλούν για την απόφασή τους – «Δεν θα συμμετέχουμε σε γενοκτονία»

Αυτή την εβδομάδα, τρεις 18χρονοι αντιρρησίες συνείδησης παρουσιάστηκαν στο κέντρο στρατολόγησης του ισραηλινού στρατού Tel Hashomer, κοντά στο Τελ Αβίβ, και δήλωσαν την άρνησή τους να καταταγούν στην υποχρεωτική στρατιωτική θητεία σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κατοχή και τον πόλεμο στη Γάζα.

Ο Yuval Moav, ο Oryan Mueller και ο Itamar Greenberg δικάστηκαν ο καθένας και καταδικάστηκαν αρχικά σε 30 ημέρες φυλάκιση, η οποία είναι πιθανό να παραταθεί.

Οι μόνοι άλλοι που αντιτάχθηκαν δημοσίως στη στράτευση για πολιτικούς λόγους από τις 7 Οκτωβρίου – ο Tal Mitnick, ο Ben Arad και η Sophia Orr – αφέθηκαν πρόσφατα ελεύθεροι αφού εξέτισαν ποινές φυλάκισης συνολικής διάρκειας 185 ημερών, 95 ημερών και 85 ημερών αντίστοιχα.

Οι τρεις τελευταίοι – οι οποίοι συμμετέχουν στο δίκτυο αντιρρησιών συνείδησης Mesarvot – έκαναν δηλώσεις πριν εμφανιστούν στο στρατοδικείο.

Μια δίκαιη κοινωνία δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε κάννες όπλων

Ο Γκρίνμπεργκ, ο οποίος μεγάλωσε στην υπερορθόδοξη πόλη Μπνέι Μπρακ, δήλωσε ότι αρχικά είδε την κατάταξη ως έναν τρόπο να ενσωματωθεί στην ισραηλινή κοινωνία, πριν συνειδητοποιήσει ότι «η πόρτα για την ισραηλινή κοινωνία περνάει μέσα από την καταπίεση και τη δολοφονία ενός άλλου λαού». «Μια δίκαιη κοινωνία δεν μπορεί να οικοδομηθεί πάνω σε κάννες όπλων», δηλώνει.

«Νομίζω ότι η βιαιότητα στη Γάζα υπονόμευσε την ιδέα ότι μπορείς να κάνεις διάκριση μεταξύ της κατοχής από τη μία πλευρά και του κράτους του Ισραήλ από την άλλη»

Ο Moav απευθύνθηκε στους Παλαιστίνιους. «Με την απλή μου πράξη, θέλω να σταθώ αλληλέγγυος μαζί σας», είπε. «Αναγνωρίζω επίσης ότι δεν εκπροσωπώ τη γνώμη της πλειοψηφίας στην κοινωνία μου. Αλλά με την πράξη μου, ελπίζω να υψώσω τη φωνή όσων από εμάς περιμένουμε την ημέρα που θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον και μια κοινωνία βασισμένη στην ειρήνη και την ισότητα και όχι στην κατοχή και το απαρτχάιντ.

Ο Mueller μίλησε για το πώς η εκδίκηση είναι ο κινητήριος μοχλός που συνεχίζει τον κύκλο της αιματοχυσίας. «Ο πόλεμος στη Γάζα είναι ο πιο ακραίος τρόπος με τον οποίο το κράτος του Ισραήλ εκμεταλλεύεται την ανάγκη για εκδίκηση για να προωθήσει την καταπίεση και τον θάνατο στο Ισραήλ-Παλαιστίνη», είπε. «Ο αγώνας ενάντια στον πόλεμο δεν είναι αρκετός. Πρέπει να πολεμήσουμε τους δομικούς μηχανισμούς που τον επιτρέπουν».

Εκτέθηκα σε όσα γίνονται

Πριν μπουν στη φυλακή, οι τρεις έφηβοι μίλησαν στο περιοδικό +972 και στο Local Call για τους λόγους της απόφασής τους, τις αντιδράσεις των γύρω τους και τις προοπτικές να πείσουν περισσότερους Ισραηλινούς για τη θέση τους.

Γεννημένοι σε διαφορετικά περιβάλλοντα – αριστερού σιωνισμού ή υπερορθόδοξων εβραίων – οι τρεις νέοι Ισραηλινοί εξηγούν τι ήταν αυτό που τους οδήγησε να κρατήσουν μία τέτοια στάση που αντιμετωπίζεται με οργή όχι μόνο από τους κρατικούς μηχανισμούς αλλά και από το μεγαλύτερο μέρος της ισραηλινής κοινωνίας.

Για κάποιον ήταν η ενημέρωση. Να διαβάζει αυτά που δεν δημοσιεύονται στο Ισραήλ και περιγράφουν τα όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη.

«Νομίζω ότι η βιαιότητα (σσ Γάζα) υπονόμευσε την ιδέα ότι μπορείς να κάνεις διάκριση μεταξύ της κατοχής από τη μία πλευρά και του κράτους του Ισραήλ από την άλλη, και ότι αυτά είναι ξεχωριστά πράγματα.

Το επίπεδο της καταστροφής και του θανάτου στη Γάζα και η έλλειψη προσοχής που λαμβάνει στο Ισραήλ – ή ο τρόπος με τον οποίο αποκρύπτεται ενεργά – έσπασε αυτή τη δυσαναλογία», λέει ο Mueller.

Συνειδητοποίησα ότι δεν ήξερα τι συνέβαινε στο Ισραήλ

«Η αλήθεια είναι ότι ήμουν τυχερός που εκτέθηκα σε διεθνές περιεχόμενο που μου επέτρεψε να αλλάξω γνώμη για τον τόπο που ζω», λέει ο Moav και προσθέτει:

«Συνειδητοποίησα ότι πραγματικά δεν ήξερα τι συνέβαινε εδώ. Μόλις άρχισα να ενδιαφέρομαι και να κάνω ερωτήσεις, είδα ότι ήμουν μόνος μου: Συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να καταταγώ επειδή πρόκειται για στρατό κατοχής, και παρόλο που ήξερα ότι υπήρχαν και άλλοι που αρνήθηκαν, ένιωθα εντελώς μόνος με την εμπειρία μου και με τον λόγο από τον οποίο προήλθε η απόφασή μου. Τότε άκουσα για τους αρνητές στράτευσης, για το Mesarvot, για τους ανθρώπους που βγαίνουν και λένε την αλήθεια τους και πληρώνουν το τίμημα, και συνειδητοποίησα ότι ανήκα εκεί, ότι δεν ήμουν μόνος.

Αν με ρωτήσετε γιατί αρνούμαι σήμερα, η απάντηση είναι, τελικά, επειδή αρνούμαι να συμμετάσχω σε γενοκτονία. Έχω δεχτεί βία [για την απόφασή μου], αλλά συνεχίζω. Ο πόλεμος ενίσχυσε τη θέση μου».

Μήνυμα

Σε σχέση με το εάν θέλουν να στείλουν ένα μήνυμα με την απόφασή τους οι Mueller και Greenberg λένε ότι προσπαθούν να αφυπνίσουν την ισραηλινή κοινωνία.

«Νομίζω ότι αυτό είναι ένα σημαντικό μήνυμα προς την ισραηλινή κοινωνία: να αρχίσει να λέει όχι. Προτρέπω τους συνομηλίκους μου να σκεφτούν τι κάνουν. Η κατάταξη είναι μια πολιτική επιλογή και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Έχουμε το δικαίωμα να επιλέγουμε σε τι πιστεύουμε», λέει ο Greenberg.

«Η άρνηση είναι σαν να κρατάμε έναν καθρέφτη στην ισραηλινή κοινωνία, πρώτα απ’ όλα για να δείξουμε ότι είναι δυνατόν να αντισταθούμε στη μιλιταριστική μηχανή θανάτου και στον κύκλο της αιματοχυσίας» προσθέτει ο Mueller.

Αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό

Ο Moav από την άλλη θεωρεί αυτές τις τοποθετήσεις αισιόδοξες σε σχέση με την ισραηλινή κοινωνία και εξηγεί ότι ο ίδιος πήρε αυτή την απόφαση για αλληλεγγύη στον παλαιστινιακό λαό.

«Πρώτα απ’ όλα, το κάνω αυτό από αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό και με την ελπίδα να υψώσω τη φωνή των ανθρώπων στην ισραηλινή κοινωνία που περιμένουν την ημέρα που θα μπορέσουμε να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον. Αλλά το κάλεσμά μου απευθύνεται πρώτα και κύρια στον παλαιστινιακό λαό».

Όσο για το αν είναι προετοιμασμένοι για τη φυλακή ο Moav λέει:

«Η βασική συμβουλή που μου έχουν δώσει είναι ότι όσο περισσότερο μιλάς, τόσο περισσότερο σε πηδάνε», ενώ σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το ποια βιβλία και CD θα πάρουν μαζί τους στη φυλακή ο Mueller απαντά:

«Πρώτα απ’ όλα, «Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι: Από τον κύκλο της βίας στη συνομιλία της ανθρωπότητας» του Τζόναθαν Γκλόβερ. Είναι ένα σπουδαίο βιβλίο αλλά εξαιρετικά δύσκολο και το διαβάζω αργά.

Θα φέρω επίσης το βιβλίο του Ilan Pappe «The Biggest Prison on Earth» (Η μεγαλύτερη φυλακή στη γη) και πολύ εβραϊκή πεζογραφία.

Έχω ένα CD του Johnny Cash, το «At Folsom Prison», το οποίο ηχογράφησε σε μια ομοσπονδιακή φυλακή των ΗΠΑ.

Έχω επίσης ένα CD των OutKast που πήρα από τον αρνητή Ben Arad, το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένος που θα πάρω μαζί μου».