«Παράδεισος για γυμνιστές» – Ελ Φονόλ, εκεί που για να μπεις πρέπει να πληρώσεις και να… γδυθείς

Εάν η παρέα σας προτείνει διακοπές στο Ελ Φονόλ, δεν θα χρειαστεί να φτιάξετε καν βαλίτσα -είναι προορισμός αποκλειστικά για γυμνιστές.

Πρόκειται για ένα μεσαιωνικό χωριό, νυν ιδιόκτητο θέρετρο στην κεντρική Καταλονία, περιτριγυρισμένο από λόφους και καταπράσινα δάση.

Στέκει σε υψόμετρο περίπου 650 μέτρων και, όπως αναφέρεται στον ιστότοπο του Ελ Φονόλ, είναι ένας τόπος για να ζήσει κανείς «σε αρμονία με τη φύση» και να να την απολαύσει «χωρίς ρούχα».

Τουλάχιστον «όταν το επιτρέπει ο καιρός» -διευκρινίζεται- μιας και στο ημιορεινό χωριό αποκλειστικά για γυμνιστές μπορεί να κάνει κατά περιόδους κρύο.

Σίγουρα είναι αρκετό το χειμώνα και αισθητό τα δροσερά βράδια της άνοιξης και του φθινοπώρου, οπότε οι επισκέπτες του είναι λιγοστοί.

Όμως τα καλοκαίρια αυτό το πρώην εγκαταλελειμμένο χωριό -που έχει ιστορία από τον 14ο αιώνα, μέχρι που ερήμωσε τη δεκαετία του 1950- σφύζει από ζωή.

Η είσοδος γίνεται υπό δύο αυστηρές προϋποθέσεις.

Η μια είναι η πληρωμή εισιτηρίου.

Στοιχίζει από 4 ευρώ για αυθημερόν αναχώρηση, έως 7,50 ευρώ με διανυκτέρευση, η οποία χρεώνεται ξεχωριστά, ανάλογα τον τύπο του καταλύματος.

Για τους τακτικούς επισκέπτες, διατίθεται και ετήσια κάρτα εισόδου έναντι 51 ευρώ.

Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η προφανής. Πρέπει να γδυθείς.

Στο Ελ Φονόλ τα ρούχα, τα εσώρουχα και τα μαγιό απαγορεύονται, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Επιτρέπεται για παράδειγμα η κάλυψη του σώματος -π.χ. με ένα παρεό- για προστασία από τον ήλιο τις μεσημεριανές ώρες.

Αλλά αυτοί είναι μόνο μερικοί από τους περισσότερους από 30 κανόνες που έχουν θέσει οι ιδιοκτήτες του «χωριού των γυμνιστών».

«Ανοιχτά όλο το χρόνο»

«Είμαστε ανοιχτοί όλο το χρόνο. Είναι ένα κανονικό χωριό, όμως έχει κανόνες και αρχές που πρέπει να ακολουθήσετε αν θέλετε να έρθετε», εξηγεί στην εφημερίδα El Mundo η επιχειρηματίας Νούρια Εσπινάλ, μια από τους ιδιοκτήτες του Ελ Φονόλ.

Μαζί με τον σύζυγο και συνέταιρό της, Εμίλι Βίβες, αγόρασαν το μικρό χωριό το 1998.

Ήταν τότε ένας σωρός ερειπίων, πάνω στον οποίο έχτισαν το όνειρό τους.

Ένα χωριό γυμνιστών στα βουνά.

Λάτρεις του γυμνισμού οι ίδιοι -όπως και τα πέντε παιδιά τους-  ξόδεψαν τότε κοντά στα 150 εκατομμύρια πεσέτες (περίπου 900.000 ευρώ σε σημερινή αναλογία) για ανακαινίσουν το Ελ Φονόλ σιγά-σιγά.

Αν και το μοναδικό κτίσμα που στεκόταν ακόμη όρθιο ήταν μια παμπάλαια εκκλησία, δεν ξανάχτισαν το χωριό από την αρχή.

Αναστήλωσαν τα επτά γκρεμισμένα πέτρινα οικήματα, χρησιμοποιώντας τις ίδιες πέτρες.

Σήμερα σε αυτή την έκταση των συνολικά 2.000 στρεμμάτων υπάρχουν χώροι κάμπινγκ, ξενοδοχείο και αγροτικές κατοικίες.

Ένα εστιατόριο για χορτοφάγους, χώρος μπάρμπεκιου, ένα παντοπωλείο με τοπικής παραγωγής λαχανικά, κρασιά, εδέσματα και κάποια συσκευασμένα προϊόντα.

Υπάρχουν επίσης ένα σινεμά, χώροι άθλησης και δραστηριοτήτων, δεκάδες πεζοπορικές διαδρομές μέσα στη φύση.

Σε όλα αυτά η παρουσία είναι φυσικά χωρίς ρούχα.

Στις προσφερόμενες παροχές συμπεριλαμβάνονται μασάζ, λασπόλουτρα και μαθήματα γιόγκα.

Οργανώνονται τακτικά συνέδρια με θέμα εναλλακτικούς τρόπους διαβίωσης.

Τα καλοκαίρια, κάθε Κυριακή στήνεται πάρτι με παέγια στο Ελ Φονόλ, με αντίτιμο 10 ευρώ το κεφάλι -αν και οι επισκέπτες μπορούν, εφόσον το επιθυμούν, να συμμετέχουν στην παρασκευή του φαγητού και στο μαγείρεμα.

Την άνοιξη υπάρχουν οι λεγόμενες «καλτσοτάδες» -τοπικές γιορτές του κρεμμυδιού- και το φθινόπωρο οι «καστανιάδες», όταν τα κάστανα έχουν την τιμητική τους.

«Σαν τον Φοίνικα»

Η «νεκρανάσταση» του Ελ Φονόλ από το ζεύγος των Ισπανών επιχειρηματιών ήταν πάντως περιπετειώδης.

Είχαν δικαστικά προβλήματα για πάνω από μια δεκαετία.

Βρέθηκαν αντιμέτωποι με αξιωματούχους της περιοχής και επικριτές του σχεδίου να φτιαχτεί ένα χωριό για γυμνιστές στην καρδιά της Καταλονίας.

Τους κατηγόρησαν για οικοδομικές εργασίες χωρίς άδεια.

Για «μαύρη εργασία».

Ή ακόμη και για κακοποίηση ζώων στο χωριό, όπου κυκλοφορούν ελεύθερα κότες, κατσίκες και γαϊδούρια.

Μια πέτρινη στρογγυλή πισίνα γεμίζει από το νερό μιας φυσικής πηγής, που χρησιμοποιείται επίσης για το πότισμα οπωροφόρων δέντρων.

Στο Ελ Φονόλ εν τω μεταξύ δεν υπάρχει σύνδεση με το δίκτυο ηλεκτροδότησης.

Οι ενεργειακές ανάγκες καλύπτονται από ηλιακούς συλλέκτες.

Σήμα κινητής τηλεφωνίας μετά βίας μπορεί να βρει κανείς, όπως και Wi-Fi.

Υπάρχει διαθέσιμο μόνο κατόπιν ζήτησης σε μια μικρή περίμετρο στο κέντρο του χωριού και το πολύ για ένα πεντάλεπτο ανά χρήστη.

Υπάρχει πάντως σταθερό τηλέφωνο, για ώρα ανάγκης.

Το κοντινότερο χωριό απέχει πάνω από 5 χιλιόμετρα. Σε σχετικά κοντινή απόσταση είναι ένα γυναικείο μοναστήρι.

Σε κάθε περίπτωση, το Ελ Φονόλ δεν θεωρείται πέρασμα, ούτε είναι εύκολο να το προσεγγίσεις.

Παρ’ όλα αυτά μένουν εκεί, μαζί με τους ιδιοκτήτες του, περίπου 30 άτομα όλο το χρόνο.

Στο αποκορύφωμα της επισκεψιμότητας το καλοκαίρι, μένουν εκεί περίπου 200 γυμνιστές.

Για λόγους προστασίας της ιδιωτικότητας, οι φωτογραφίες απαγορεύονται χωρίς άδεια της διεύθυνσης -αν και υπάρχουν αρκετές στη σελίδα του χωριού στο Facebook.

Απαράβατοι κανόνες κατά τη διαμονή είναι ο σεβασμός όλων των πολιτικών, κοινωνικών και θρησκευτικών πεποιθήσεων και ιδεολογιών.

Ο σεβασμός του περιβάλλοντος και η προστασία της πανίδας και της χλωρίδας.

Το κάπνισμα απαγορεύεται στους δημόσιους χώρους.

Το Ελ Φονόλ «αναδύθηκε από τις στάχτες του σαν Φοίνικας», λέει περήφανος στην εφημερίδα El Pais για το έργο του ο Εμίλι Βιβές.

Αλλά «δεν θέλουμε άλλους τουρίστες. Είμαστε καλά όπως είμαστε τώρα»…