Πριν από μια δεκαετία, περίπου, ο Γάλλος επιχειρηματίας Arnaud Frisch είχε ένα όραμα. Στην οδό Μονμάρτρη, στον αριθμό 142 θα έκανε πραγματικότητα το προσωπικό του όνειρο: ένα κλαμπ που θα άφηνε ελεύθερη τη φαντασίωση ενός κοινού που διψούσε για ένα διαφορετικό είδος νυχτερινής εξόδου, που θα περιλάμβανε την πιο αυστηρή ιδιωτικότητα.

«Το Silencio είναι ένα καταφύγιο όπου ο θόρυβος της καθημερινότητας σβήνει, κάνοντας χώρο για αυθεντικές καλλιτεχνικές και πολιτιστικές συναντήσεις, καθώς και για στιγμές περισυλλογής και δημιουργικότητας», εξηγεί ο Frisch στην El Pais.

Η ανακοίνωση των εγκαινίων του τον Σεπτέμβριο του 2011 αποτέλεσε παγκόσμια δημοσιογραφική βόμβα

Για μια γενιά που έχει βαρεθεί την παγκόσμια κρίση που ζει γύρω της

Το ίδιο κτίριο όπου κάποτε τυπώθηκε το J’Accuse -το διάσημο άρθρο του Εμίλ Ζολά κατά του αντισημιτισμού- θα γίνει, στα χέρια του Frisch και του συνεργάτη του Antoine Caton, μια ωδή στην ψυχαγωγία και την απόδραση για μια γενιά που έχει βαρεθεί την παγκόσμια κρίση που ζει γύρω της.

Ένα νέο σημείο αναφοράς για τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού που δεν θα φιλοξενούσε μόνο πάρτι, αλλά και συναυλίες, ομιλίες, εκθέσεις σύγχρονης τέχνης και προβολές ταινιών.

Η ανακοίνωση των εγκαινίων του τον Σεπτέμβριο του 2011 αποτέλεσε παγκόσμια δημοσιογραφική βόμβα. Η ιδέα ήταν να αναλάβει ο σκηνοθέτης Ντέιβιντ Λιντς την καλλιτεχνική διεύθυνση του καταστήματος, το οποίο θα ήταν εμπνευσμένο από το λάγνο κλαμπ Silencio («σιωπή» στα ισπανικά) – από το οποίο θα έπαιρνε και το όνομά του – που εμφανίζεται στην ταινία του σπουδαίου σκηνοθέτη, Mulholland Drive (2002).

Δείτε τη σκηνή από το Silencio της ταινίας Mulholland Drive

Προϊόν μιας ηδονιστικής νοοτροπίας

Ο Αμερικανός οραματιστής εκπόνησε πλήθος σχεδίων για να δημιουργήσει ένα δραματικό σκηνικό που θα συνέδεε μια υπόγεια γκαλερί φωτογραφίας με έναν ιδιωτικό κινηματογράφο, μια βιβλιοθήκη, μια αίθουσα καπνίσματος, δύο μπαρ, έναν σκοτεινό θάλαμο και (φυσικά) μια σκηνή 7.500 τετραγωνικών μέτρων.

Το γαλλικό αρχιτεκτονικό γραφείο ENIA – το οποίο έχει στο ενεργητικό του βραβευμένα έργα όπως το Κέντρο Παρακολούθησης Ασφαλείας Galileo – ανέλαβε να δημιουργήσει αυτό το υπόγειο κλαμπ με προϋπολογισμό 3,2 εκατομμυρίων δολαρίων.

Το εσωτερικό – προϊόν μιας ηδονιστικής νοοτροπίας – δεν τσιγκουνεύτηκε σε πόρους. Φτιαγμένα από τον σχεδιαστή Raphael Navot, όλα τα έπιπλα σχεδιάστηκαν αποκλειστικά για το κλαμπ, όπως το χαλί σε σύλληψη του Ντέιβιντ Λιντς, το οποίο καλύπτει την κύρια αίθουσα εισόδου, ή η σειρά ασύμμετρων καθισμάτων blackbird στα σαλόνια.

Οι τεχνίτες της Domeau & Pérès σχεδίασαν τις ταπετσαρίες σε όλο το χώρο, ενώ το θρυλικό εργαστήριο Ateliers Gohard έκανε τις επιχρυσωμένες ξύλινες επενδύσεις στις θολωτές οροφές.

«Το Silencio είναι γνωστό για τη νυχτερινή του ζωή. Οι τοίχοι του έχουν δονηθεί στο ρυθμό της Peggy Gou, του Kaytranada και του μακαρίτη του Virgil Abloh»

Ένα μέρος που συχνάζουν όμορφοι και σημαίνοντες άνθρωποι

Έχοντας γίνει ένα από τα πιο διάσημα κλαμπ στον κόσμο, εξακολουθεί να είναι ισχυρό 13 χρόνια μετά το άνοιγμά του. Στη σκηνή του έχουν εμφανιστεί οι Lana Del Rey, Prince, Dua Lipa, Pharrell Williams και Kendrick Lamar.

Το κλαμπ έχει δημιουργήσει μια σταθερή σχέση με την Εβδομάδα Μόδας του Παρισιού και τις εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, όπως η Art Basel και η Paris Photo. Δεν έπαψε ποτέ να είναι ένα μέρος που συχνάζουν όμορφοι και σημαίνοντες άνθρωποι, όπου μπορούν να συγχρονίζονται για λίγες ώρες με την Kate Moss ή τον Jean Paul Gaultier.

«Το Silencio είναι γνωστό για τη νυχτερινή του ζωή. Οι τοίχοι του έχουν δονηθεί στο ρυθμό της Peggy Gou, του Kaytranada και του μακαρίτη του Virgil Abloh. Στο πολιτιστικό του πρόγραμμα που προορίζεται για τα μέλη του, μπορεί κανείς να παρακολουθήσει μια έκθεση του Ai Weiwei, το φεστιβάλ Carte Blanche του Ντέιβιντ Λιντς, μια παράσταση με τον A$AP Rocky ή την ανυπέρβλητη Michèle Lamy, μια συζήτηση με τον Alejandro Jodorowsky, μια προεπισκόπηση από τον σκηνοθέτη Ruben Ostlund, ένα δείπνο που διοργανώνει ο Massimo Bottura ή ένα μπαζάρ φωτογραφιών του Larry Clark», απαριθμεί περήφανα ο Frisch, ο ιδρυτής του.

«Λόγω του κορυβαντικού του ύφους, το νησί υποδέχεται δημιουργικούς ανθρώπους και ελεύθερα πνεύματα από όλο τον κόσμο»

Στους ανοιχτούς ορίζοντες της Ίμπιζα

Ο Frisch κατάφερε να καταστήσει το εμπορικό σήμα Silencio κερδοφόρο, ενισχύοντας την παρουσία του στο Παρίσι και επεκτείνοντας την ιδέα του νυχτερινού κέντρου σε άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο σημείο του χάρτη στο οποίο «καρφώθηκε» ήταν η Ίμπιζα το 2020, στην καρδιά της Cala Molí.

Παρά την πανδημία, ο Frisch έφερε με επιτυχία μια ανατροπή στα παραδοσιακά beach bars των Βαλεαρίδων Νήσων. Στόχος ήταν να δημιουργηθεί ένα οικείο καταφύγιο ανάμεσα σε φυσικές ίνες, μπαλινέζικα κρεβάτια και δάπεδα από άμμο, ταιριαστά με τη δημιουργική πρωτοπορία του νησιού, όπου η φύση και η τέχνη θα συνομιλούσαν ελεύθερα.

«Λόγω του κορυβαντικού του ύφους, το νησί υποδέχεται δημιουργικούς ανθρώπους και ελεύθερα πνεύματα από όλο τον κόσμο», εξηγεί ο Frisch. «Έχει εξελιχθεί τέλεια με την εποχή, από τους πρώτους χίπις της δεκαετίας του 1960 μέχρι τους νέους ναούς της ηλεκτρονικής μουσικής. Η Ίμπιζα ήταν αναμφίβολα ο ιδανικός προορισμός για να ανοίξει ένα δεύτερο Silencio».

Βαλεαρίδες και «Σιωπή»

Οι αξίες του Silencio, συνεχίζει ο επιχειρηματίας, παρέμειναν οι ίδιες, αλλά προσαρμόστηκαν στη νέα τοποθεσία. «Αναθέσαμε την αρχιτεκτονική του χώρου στην τοπική κολεκτίβα Moredesign και δημιουργήσαμε ένα concept μεσογειακής κουζίνας που συνέθεσε ο σεφ Mauro Colagreco».

Στις 12 Ιουλίου, το Silencio Ibiza έσκασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με μια εμφάνιση-έκπληξη από την Charli XCX. Το υπόλοιπο του καλοκαιριού θα αποδειχθεί σκληρός ανταγωνισμός για τα τοπικά κλαμπ, όπως φαίνεται από το πρόγραμμα που αναρτήθηκε στον λογαριασμό του Silencio στο Instagram.

Ο Frisch ξεκαθαρίζει ότι η κουλτούρα συνεχίζει να είναι η κινητήριος δύναμη πίσω από το project. «Είχαμε τα πάντα, από μια εγκατάσταση της Miranda Makaroff ή της αρχιτέκτονος Charlotte Taylor, μέχρι ένα DJ set του Jamie Jones, μια συναυλία της Claire Laffut ή ένα καμπαρέ του Ali Mahdavi».

Ένα σύγχρονο ιβηρο-ιαπωνικό fusion

Με την υποστήριξη του Kulapat Yantrasast – το δεξί χέρι του Ιάπωνα αρχιτέκτονα Tadao Ando και ιδρυτή του αρχιτεκτονικού στούντιο WHY – το Silencio Ibiza έχει γίνει ένα γαστρονομικό καταφύγιο στο νησί.

Στο ήδη γνωστό μενού του σεφ Mauro Colagreco, σεφ τριών αστέρων Michelin, στο παραθαλάσσιο εστιατόριο, φέτος, προσθέτουν το Urusai, ένα tapas bar σε στι=υλ Τοκίο με μπρουταλιστική αισθητική. Το concept δημιουργήθηκε από τους Arthur Cohen και Olivier Leone -ιδρυτές των εκλεκτών εστιατορίων Ojii και Onii-San στο Παρίσι- οι οποίοι θα προσφέρουν ένα μενού καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού που θα αναδεικνύει τα τοπικά προϊόντα με ένα σύγχρονο ιβηρο-ιαπωνικό fusion. Το ανατολίτικο κόνσεπτ συνεχίζεται με ένα μπαρ, όπου μπορείτε να ακούσετε βινύλια στο ηλιοβασίλεμα, μαζί με ένα μενού κοκτέιλ με ιαπωνικές επιρροές που δημιουργήθηκε από τον Rémy Savage.

Όταν τα Crosby Studios έσπασαν τη «Σιωπή» στη Νέα Υόρκη

Αφού άνοιξε μια δεύτερη τοποθεσία στο Παρίσι με το Silencio Des Prés – το εστιατόριο ανοιχτής κουζίνας με ολοήμερη λειτουργία που σχεδιάστηκε από το Studio KO το 2021 – ο Frisch αποφάσισε να εκπληρώσει το αμερικανικό του όνειρο.

Το νέο Silencio θα βρισκόταν στην 57η οδό και την 8η Λεωφόρο – λίγα μόλις μέτρα από το καταργημένο Studio 54 – και ο σχεδιασμός του θα έπεφτε στα χέρια των Crosby Studios, γνωστών για την υπεράσπιση της αισθητικής της πρώην ΕΣΣΔ ως εμβλήματος της νεωτερικότητας.

Ο ιδρυτής του – ο Ρώσος καλλιτέχνης Harry Nuriev, συνεργάτης του Balenciaga και της Nike – θα εμφυσούσε μερικές από τις αποχρώσεις του κόκκινου ή τις μπρουταλιστικές γραμμές του στη δημιουργία του νέου cult club.

Η λιτότητα υπερισχύει της λεπτομέρειας

«Το όραμά μου ήταν να μεταφέρω αυτό το ευρωπαϊκό συναίσθημα στη νέα τοποθεσία στη Νέα Υόρκη… να συνδυάσω διαφορετικά σύμπαντα, σεβόμενος παράλληλα τον χώρο του Παρισιού. Η χρήση του κόκκινου χρώματος που μου αρέσει τόσο πολύ – το οποίο υπήρχε ήδη στο αρχικό σχέδιο – ήταν ένα δώρο για μένα. Ήταν το τέλειο χρώμα για αυτό το έργο», εξηγεί ο Nuriev στην El Pais.

Ο ατελείωτος κόκκινος βελούδινος μανδύας εκτείνεται από το πάτωμα μέχρι την οροφή, χωρίς να αφήνει χώρο για έργα τέχνης ή οποιοδήποτε άλλο διακοσμητικό στοιχείο. Η λιτότητα υπερισχύει της λεπτομέρειας.

Η τοποθεσία του στο Hell’s Kitchen – μια οικεία γειτονιά για τον καλλιτέχνη, καθώς έζησε εκεί για πρώτη φορά όταν μετακόμισε στη Νέα Υόρκη – ενέπνευσε την ιδέα ενός νυχτερινού κέντρου που βρίσκεται στο υπόγειο ενός κτιρίου με είσοδο σε έναν θορυβώδη δρόμο, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη μινιμαλιστική και κομψή ατμόσφαιρα του εσωτερικού του. Επισημαίνει ότι η διαδικασία αυτή είναι σύμφωνη με τη θεωρία του «μετασχηματισμού», η οποία – στον κόσμο της τέχνης και του σχεδιασμού – αρνείται να δημιουργήσει κάτι εντελώς νέο, επιλέγοντας αντ’ αυτού να εργαστεί με ήδη υπάρχοντα αντικείμενα. Τα έπιπλα του κλαμπ της Νέας Υόρκης ακολουθούν αυτή τη θεωρία. «Στην πραγματικότητα, αυτό είναι ένα θρυλικό μέρος για να δώσει κανείς ζωή», σημειώνει.

Ο Ντέιβιντ Λιντς είναι η βασική καλλιτεχνική αναφορά

Η αισθητική του σκηνοθέτη – πανταχού παρούσα στα σκηνικά των ταινιών του – είναι ευδιάκριτη όταν κοιτάζεις τις κουρτίνες, τις πινακίδες νέον και το κόκκινο χρώμα. Όλα αυτά είναι στοιχεία που εμφανίζονται και στο σκηνικό που σχεδίασε ο Nuriev. «Ο Ντέιβιντ Λιντς είναι ένας από τους αγαπημένους μου καλλιτέχνες και ήταν τιμή μου να συνεχίσω την όμορφη δουλειά που έκανε στο Παρίσι», δηλώνει ο ίδιος.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Frisch σχεδίασε μια πολιτιστική ατζέντα γεμάτη αστέρια για τα εγκαίνιά του τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους: από το aftershow της τελευταίας περιοδείας της Nicki Minaj, μέχρι την έκθεση της συλλογής έργων τέχνης που επιμελήθηκαν η Alicia Keys και ο Swizz Beatz, ή την εμφάνιση του YG Marley, του εγγονού του εμβληματικού Τζαμαϊκανού μουσικού.

Αφού καθιερώθηκε στο Μεγάλο Μήλο, το ερώτημα είναι αναπόφευκτο: ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός; «Ίσως η Ασία», συλλογίζεται ο επιχειρηματίας. Ο σχεδιαστής που θα επιλέξει για να εκτελέσει το σχέδιό του παραμένει ένα μυστήριο.

*Με στοιχεία από elpais.com |Αρχική Φωτό: silencioclub / Instagram