Πώς κυριάρχησε η φράση «θα έχουμε πάντα το Παρίσι»;

«Θα έχουμε πάντα το Παρίσι». Αυτή η ατάκα ακούγεται στο φινάλε της θρυλικής και κλασικής ταινίας Καζαμπλάνκα -μια από τις πιο έξυπνα γραμμένες και πιο εύστοχες σκηνές που παρήγαγε η βιομηχανία των στούντιο του Χόλιγουντ.

Η σκηνή που εκστομίζεται από τον Ρικ (Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ) καθώς θυσιάζει την αγάπη του για την Ίσλα (Ίνγκριντ Μπέργκμαν) για το γενικότερο καλό, διαδραματίζεται με φόντο ένα υπόστεγο αεροσκαφών και ένα αεροπλάνο που περιμένει για τη Λισαβόνα.

Ωστόσο, η παραγωγή δεν είχε πρόσβαση σε αεροδρόμιο λόγω του πολέμου και για τη σκηνή κατασκευάστηκε ένα μικρό μοντέλο από κόντρα πλακέ. Τοποθετήθηκε στο φόντο και περιβαλλόταν από μικρόσωμους άνδρες για να ξεγελάσει το κοινό με την οπτική κλίμακα. Με την προσθήκη ομίχλης, ποιος θα μπορούσε να καταλάβει τη διαφορά;

Έκτοτε η φράση αυτή έχει στοιχειώσει τους μεγάλους έρωτες. Αλλά ίσως η Gen Z δε γνωρίζει την προέλευσή της -ήρθε η ώρα να την μάθει

Μυστήριο αιώνιο 

Με ποιον θα κατέληγε, τελικά, η Ίσλα – με τον Ρικ ή με τον Βίκτορ; Καθώς γυριζόταν η σκηνή, ούτε η Ίνγκριντ Μπέργκμαν δεν ήξερε. Ρώτησε τους σεναριογράφους και εκείνοι της είπαν ότι ήταν αναποφάσιστοι, αλλά τη συμβούλευσαν: «Μην δίνεις πολλά πράγματα. Παίξε το ενδιάμεσα, ξέρεις, ώστε να αποφασίσουμε στο τέλος».

Πολλοί πιστεύουν ότι αυτή η πτυχή της ερμηνείας της Μπέργκμαν έδωσε στο δίλημμα της Ίλσα πρόσθετο ρεαλισμό.

Έκτοτε η φράση αυτή έχει στοιχειώσει τους μεγάλους έρωτες. Αλλά ίσως η Gen Z δε γνωρίζει την προέλευσή της -ήρθε η ώρα να την μάθει.

Δείτε την ανυπέρβλητη σκηνή:

*Αρχική Φωτό: Unsplash