Κάποιες αμερικανικές δημοσκοπήσεις δείχνουν την Κάμαλα Χάρις να προπορεύεται του Ντόναλντ Τραμπ. Τι θα σήμαινε λοιπόν για την Ευρώπη, εάν στις εκλογές νικήσει και γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ;

Ίσως ο πιο ασφαλής τρόπος για να προβλεφθεί η πολιτική μιας ενδεχόμενης κυβέρνησης Χάρις έναντι της ΕΕ είναι η εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων από τις επιλογές της της κυβέρνησης Μπάιντεν, στην οποία η Χάρις ήταν αντιπρόεδρος.

Ανάλυση του The Nation αφήνει λίγα περιθώρια αισιοδοξίας στα ευρωπαϊκά κέντρα εξουσίας από μια νίκη της Χάρις.

Ενώ αρχικά η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε δεσμευτεί, σε έντονη αντίθεση με την κυβέρνηση Τραμπ, να προσεγγίσει του συμμάχους των ΗΠΑ, ωστόσο δεν το έκανε πάντα.

Οι Ευρωπαίοι εξοργίστηκαν όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν απέτυχε να τους συμβουλευτεί, πριν από την απότομη και καταστροφική απόσυρση από το Αφγανιστάν αφήνοντας Ευρωπαίους πολίτες, αξιωματούχους και τοπικό προσωπικό εκτεθειμένους.

«Αυτή είναι μια από τις λίγες αποφάσεις για τις εξωτερικές υποθέσεις στις οποίες ο Χάρις ήταν περήφανη που έπαιξε ζωτικό ρόλο» αναφέρει το αμερικανικό περιοδικό.

Σήμερα, στο ουκρανικό ζήτημα η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις δίστασε να δώσει στην Ουκρανία τα όπλα που χρειαζόταν για να αμυνθεί. Η κυβέρνηση δεν έχει ξεκάθαρο όραμα για τους στρατηγικούς της στόχους. Ο Μπάιντεν και ο Χάρις φαίνονται απλώς διατεθειμένοι να «υποστηρίζουν» την Ουκρανία στον πόλεμό της, σε πλήρη αντίθεση με το όραμα του Τραμπ για γρήγορο τέλος των μαχών.

Στο ενεργειακό, μία από τις πρώτες κινήσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν-Χάρις ήταν η άρση των κυρώσεων στον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2 μεταξύ Ρωσίας και Γερμανίας. Η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις αναγκάστηκε να αναθεωρήσει στην απόφασή της, σε λιγότερο από έναν χρόνο, αφού η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. «Αλλά το σήμα της αδυναμίας και της ασυναρτησίας έγινε δεκτό από τη Μόσχα. Ο Πούτιν πήρε τα μέτρα της κυβέρνησης Μπάιντεν-Χάρις, ένιωσε ότι μπορούσε να παίξει με έναν πόλεμο στην Ευρώπη και εισέβαλε στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022» σχολιάζει το The Nation.

H Κάμαλα Χάρις με τον καγκελάριο της Γερμανίας, Όλαφ Σολτς

Επίσης, σύμφωνα με την ανάλυση του αμερικανικού περιοδικού, η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις έβλαψε τους Ευρωπαίους, αποφασίζοντας να σταματήσΕΙ την κατασκευή τερματικών εξαγωγών LNG στις ΗΠΑ, λόγω περιβαλλοντικών αναγκών. Η αγορά, ωστόσο, φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ ΘΑ βοηθούσε την Ευρώπη να απογαλακτιστεί από την εξάρτηση από τη Ρωσία.

Ένα άλλο στοιχείο που οι δύο αναλυτές θεωρούν ότι η Χάρις έχει βλάψει της Ευρώπη οικονομικά αυτή τη φορά ήταν ο εσφαλμένος νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA) που τάραξε την Γηραιά Ήπειρο.

Ως Πρόεδρος της Γερουσίας, η Αντιπρόεδρος Χάρις έδωσε την καθοριστική ψήφο στη Γερουσία για τον νόμο IRA. Η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις επέκρινε τους δασμούς του Τραμπ σε χάλυβα και αλουμίνιο σε ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι προκάλεσαν μια ευρωπαϊκή οπισθοδρόμηση. Μπορεί μεν να ανέστειλε τους δασμούς, αλλά στη συνέχεια όπως αναφέρει το The Nation, ήρθε το σοκ: Ο νόμος IRA έδωσε 369 δισ. δολάρια σε κρατική βοήθεια στη βιομηχανία καθαρής ενέργειας των ΗΠΑ.

«Οι Ευρωπαίοι θεώρησαν αυτές τις επιδοτήσεις των ΗΠΑ ως μια εχθρική εμπορική ενέργεια «Αγοράστε αμερικανικά» και απάντησαν με τις δικές τους επιδοτήσεις πράσινης συμφωνίας».

Στις σχέσεις με την Κίνα, επίσης η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις, είχε θολά σημεία με θύματα τους Ευρωπαίους, σύμφωνα πάντα με το αμερικανικό δημοσίευμα.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις και η Επιτροπή της ΕΕ συμφωνούν στον καθορισμό της σχέσης με την Κίνα από τα τρία: συνεργασία, ανταγωνισμός και αντιπαράθεση.

Ωστόσο για το The Nation αυτό είναι κατά το 1/3 σωστό, καθώς η σχέση με την Κίνα πρέπει να διέπεται μόνο από αντιπαράθεση, καθώς αυτή δεν μπορεί αποφευχθεί, όπως αναφέρει.

«Ειδικά από τη στιγμή που η Κίνα υποστηρίζει τη Ρωσία στον επιθετικό της πόλεμο στην Ευρώπη, οι ΗΠΑ θα πρέπει αντ’ αυτού να ηγηθούν σε αυτό το καθοριστικό ζήτημα της εποχής και να ζητήσουν αποσύνδεση [από την Κίνα] έως ότου η Κίνα σταματήσει τις κακόβουλες ενέργειές της».

Headlines