Αβραάμ Λίνκολν: «Τι θα γινόταν αν σας έλεγα ότι είναι αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε queer;»

Οι ιστορικοί διαφωνούν εδώ και πολύ καιρό για το αν ο Αβραάμ Λίνκολν, που θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς προέδρους, είχε ερωτικές, σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες.

Γιατί κάποιοι αντιτίθενται στην ιδέα ότι ο Λίνκολν είχε ρομαντικές, σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες; Η απάντηση, καταλήγουν οι ιστορικοί, είναι απλώς η ομοφοβία

Ένα νέο ντοκιμαντέρ, με τίτλο Lover of Men: The Untold History of Abraham Lincoln, καταλήγει ξεκάθαρα στο συμπέρασμα ότι είχε.

«Και λοιπόν;»

«Ο καλύτερος πρόεδρός μας, η μεγαλύτερη στρατιωτική μας ιδιοφυΐα, ο άνθρωπος που έσωσε την Ένωση, ήταν επίσης βαθιά ερωτευμένος, σεξουαλικά, συναισθηματικά με άλλους άνδρες», λέει στο ντοκιμαντέρ ο Τόμας Μπαλτσέρσκι, καθηγητής στο Occidental College και στο Eastern Connecticut State University. «Αυτές οι σχέσεις δεν είναι «Και λοιπόν;», είναι καθοριστικές, επειδή πρόκειται για ένα άτομο που πάλεψε σε όλη του τη ζωή να βγάλει νόημα από αυτή τη δυαδικότητα μέσα του».

Η θρησκεία και η επιστήμη συνέβαλαν στην παθολογικοποίηση κάθε ταυτότητας που δεν ήταν ετεροφυλόφιλη

Το Lover of Men, αξιοποιώντας συνεντεύξεις ιστορικών, έγγραφα και αναπαραστάσεις, εξετάζει τις σχέσεις του Λίνκολν με τέσσερις άνδρες: Μπίλι Γκριν, Τζόσουα Σπιντ, Έλμερ Έλσγουορθ και Ντέιβιντ Ντέρικσον. Ο Λίνκολν μετακόμισε στο Νιου Σάλεμ του Ιλλινόις το 1831, αφού μεγάλωσε στο Κεντάκι και την Ιντιάνα, και έγινε γρήγορα φίλος με τον Γκριν, ξάδελφο του τοπικού δασκάλου. Οι δύο τους μοιράζονταν ένα μικρό ράντζο πάνω από το κατάστημα όπου δούλευαν. Οι ιστορικοί της ταινίας πιστεύουν ότι και οι δύο άνδρες πήραν ικανοποίηση από τη συμφωνία αυτή.

«Αυτό ήταν πόθος με την πρώτη ματιά»

Την κοινή χρήση κρεβατιού συναντάμε και στην περίπτωση του Τζόσουα Σπιντ, ο οποίος διατηρούσε κατάστημα στο Σπρίνγκφιλντ, όπου ο Λίνκολν μετακόμισε λίγα χρόνια αργότερα. Δεδομένου ότι ο Λίνκολν δεν είχε χρήματα για τα υλικά ενός κρεβατιού, ο Σπιντ τον προσκάλεσε να μοιραστούν ένα κρεβάτι πάνω από το κατάστημά του και ο Λίνκολν γρήγορα δέχτηκε την προσφορά. «Αυτό ήταν πόθος με την πρώτη ματιά», λέει στο ντοκιμαντέρ ο Μάικλ Τσέσον του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης στη Βοστώνη.

Η συμφωνία με τον Σπιντ διήρκεσε τέσσερα χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ο Λίνκολν, ως δικηγόρος και πολιτειακός νομοθέτης, είδε το εισόδημά του να αυξάνεται σε σημείο που θα μπορούσε να ζει και να κοιμάται αλλού, αλλά δεν το έκανε. Αυτό καταρρίπτει το επιχείρημα ότι η κοινή χρήση του κρεβατιού του ήταν ζήτημα διευκόλυνσης, αν και ήταν για ορισμένους άνδρες της εποχής, σύμφωνα με τους ιστορικούς της ταινίας.

Η σχέση με τον Σπιντ βοήθησε στη διαμόρφωση των πολιτικών απόψεων του Λίνκολν, λένε οι μελετητές. Ο Σπιντ προερχόταν από πλούσια οικογένεια Κεντάκι, και αφού επέστρεψε στο Κεντάκι για να διευθύνει την οικογενειακή φυτεία, ο Λίνκολν τον επισκέφθηκε και είδε από πρώτο χέρι την καταπίεση και τον πόνο των σκλάβων (όπου είχε η οικογένεια)- ενώ οι αφέντες τους ζούσαν στη χλιδή.

Φωτογραφία: Special Occasion Studios

Ομοφοβία;

Τόσο ο Σπιντ όσο και ο Λίνκολν παντρεύτηκαν τελικά γυναίκες, αλλά ο γάμος ήταν ένα αναμενόμενο γεγονός στα μέσα του 19ου αιώνα, ιδίως για τους άνδρες που επεδίωκαν να ανέλθουν στην πολιτική ή στις επιχειρήσεις, και αυτό δεν σημαίνει ότι ο Λίνκολν έχασε τις ομόφυλες επιθυμίες του. Πράγματι, σύμφωνα με αρκετούς από τους ιστορικούς, η σεξουαλική ρευστότητα ήταν περισσότερο αποδεκτή τότε απ’ ό,τι στον 20ο και 21ο αιώνα, όπου παρατηρήθηκε η άνοδος των καθιερωμένων κατηγοριών της ετεροφυλόφιλης, ομοφυλόφιλης και αμφιφυλόφιλης ταυτότητας – και η θρησκεία και η επιστήμη συνέβαλαν στην παθολογικοποίηση κάθε ταυτότητας που δεν ήταν ετεροφυλόφιλη.

Τον 19ο αιώνα, λένε, αναγνωριζόταν ότι ένα άτομο μπορούσε να είναι παντρεμένο αλλά να εξακολουθεί να έχει σεξουαλικές επαφές και άτομο του ίδιου φύλου. Και οι νόμοι κατά του σοδομισμού εφαρμόζονταν κυρίως όταν η πράξη ήταν μη συναινετική.

Η ταινία εξετάζει επίσης τους μεταγενέστερους έρωτες του Λίνκολν. Ένας από αυτούς, ήταν ο συνταγματάρχης Έλμερ Έλσγουορθ, ο οποίος έγινε διάσημος ως το πρώτο θύμα του Εμφυλίου Πολέμου το 1861, όταν πυροβολήθηκε θανάσιμα αφού κατέβασε μια σημαία της Συνομοσπονδίας από ένα ξενοδοχείο στην Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια ακριβώς απέναντι από την Ουάσινγκτον.

Γιατί κάποιοι αντιτίθενται στην ιδέα ότι ο Λίνκολν είχε ρομαντικές, σεξουαλικές σχέσεις με άνδρες; Η απάντηση, καταλήγουν οι ιστορικοί, είναι απλώς η ομοφοβία. «Μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε ότι ο Αβραάμ Λίνκολν είναι ένας από τους σπουδαιότερους, αν όχι ο σπουδαιότερος πρόεδρος στην αμερικανική ιστορία», λέει ο Balcerski. «Αλλά τι θα γινόταν αν σας έλεγα ότι ο Αβραάμ Λίνκολν είναι αυτό που σήμερα θα αποκαλούσαμε queer; Θα εξακολουθούσε να κατέχει μια θέση στην καρδιά σας;»

*Με πληροφορίες από: The Advocate | Trudy Ring