Οι μοναχικοί και οι συνταξιούχοι της Σαγκάης αναζητούν τον έρωτα

Για τους μοναχικούς και συνταξιούχους της Σαγκάης, η αγάπη είναι δυσεύρετη. Διαζευγμένοι ή χήροι κάτοικοι συγκεντρώνονται κάθε Σαββατοκύριακο σε μια γωνιά για ραντεβού στο πάρκο People’s Park αναζητώντας μια κουβέντα. Τις Τρίτες μαζεύονται στην καφετέρια του Ikea ώστε να συναντήσουν τους αγαπημένους τους και να διασκεδάσουν.

Καταφθάνουν ντυμένοι λίγο πιο κομψά από ότι συνήθως, έτοιμοι να μιλήσουν για τις άξιες τους, τις παρελθούσες ζωές τους και το μέλλον.

«Δεν μπορώ να βρω την αληθινή αγάπη»

«Είμαι απλός. Δεν καπνίζω τσιγάρα ούτε παίζω mahjong», λέει ο 70 ετών Xu Xiaoduo στην Alexandra Stevenson των New York Times, ο οποίος είναι δύο φορές διαζευγμένος πρώην δάσκαλος δημοτικού σχολείου, ο οποίος δίνει εθελοντικά λεπτομέρειες για τη σύνταξή του (περίπου 1.250 δολάρια το μήνα) και τις ικανότητές του στο χορό (πολύ καλές).

Είπε ότι ήθελε να βρει μια γυναίκα που να είναι «νέα και όμορφη». Σε αντάλλαγμα, υποσχέθηκε να μαγειρεύει και να τη φροντίζει. «Νιώθω μοναξιά στο σπίτι», ανέφερε

«Αλλά», πρόσθεσε με έναν αναστεναγμό, «δεν μπορώ να βρω την αληθινή αγάπη». Άλλοι συμμερίζονται την απογοήτευσή του, αλλά υποτιμούν κάθε πόθο να βρουν την αγάπη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που λένε ότι έχουν χάσει την ελπίδα τους.

Υπάρχουν περισσότεροι άνθρωποι στην Κίνα που είναι 65 ετών και άνω από ό,τι σε οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Και η Σαγκάη έχει περισσότερους ηλικιωμένους ενήλικες από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Κίνας. Οι περισσότεροι από αυτούς τους κατοίκους έχουν σταματήσει να εργάζονται εδώ και καιρό, επειδή η Κίνα έχει μία από τις χαμηλότερες ηλικίες συνταξιοδότησης στον κόσμο, και πολλοί είναι είτε χήροι είτε διαζευγμένοι. Όλοι φαίνεται να είναι μοναχικοί, τα παιδιά και τα εγγόνια είναι πολύ απασχολημένα με τη δική τους ζωή για να τους επισκεφθούν.

Καθώς οι άνθρωποι στην Κίνα ζουν περισσότερο και καθώς οι ιδέες για την αγάπη και τον γάμο αλλάζουν, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναζητούν μια δεύτερη ή τρίτη ευκαιρία στην αγάπη. Για να καλύψουν το κενό, έχουν εμφανιστεί εκπομπές γνωριμιών με τίτλους όπως «Not Too Late for Fate» (Δεν είναι αργά για τη μοίρα). Σε απευθείας σύνδεση, υπάρχουν δωμάτια συνομιλίας και εφαρμογές γνωριμιών για τους ηλικιωμένους και τους ανύπαντρους.

Not Too Late for Fate | Yuan Lai Bu Wan

«Αν μένουμε στο σπίτι 24 ώρες την ημέρα, ο εγκέφαλός μας θα φθαρεί»

Κάθε εβδομάδα στη Σαγκάη, εκατοντάδες ηλικιωμένοι επιστρέφουν στις ίδιες καθορισμένες γωνιές των δημόσιων πάρκων και, σε μια τραπεζαρία σε ένα Ikea στην αριστοκρατική συνοικία Xuhui, ελπίζοντας να συναντήσουν έναν μελλοντικό σύζυγο.

Οι συγκεντρώσεις είναι κοινωνικές εκδηλώσεις – οι άνθρωποι φέρνουν μηχανές καραόκε και ηχεία στο πάρκο για να χορέψουν και να τραγουδήσουν. Φέρνουν θερμός στο Ikea για να γεμίσουν με δωρεάν καφέ και κάθονται γύρω από τραπέζια από ξύλο σημύδας και πλαστικό λευκό, ανταλλάσσοντας ιστορίες για τα παιδικά τους χρόνια.

Υπάρχουν θαμώνες, όπως η Ma Guoying, 64 ετών, η οποία έχει ένα ζεστό χαμόγελο και της αρέσει να φοράει έντονα χρώματα και μεγάλα, στρογγυλά γυαλιά. Έχει περάσει πολύ χρόνο στο Ikea και στο People’s Park τους τελευταίους μήνες. Η φίλη της Zhang Xiaolan, 66 ετών, έρχεται εδώ και μια δεκαετία. Καμία από τις δύο δεν είχε τύχη στο να βρει ένα σύντροφο. Οι μεγαλύτεροι φαίνεται να θέλουν πάντα νεότερες γυναίκες.

«Αν μένουμε στο σπίτι 24 ώρες την ημέρα, ο εγκέφαλός μας θα φθαρεί», είπε η κ. Ma. Έχοντας πάρει διαζύγιο και συνταξιοδοτηθεί πριν από πολλά χρόνια, είπε ότι ένιωθε μοναξιά στο σπίτι. Η κόρη της τηλεφωνεί μόνο περιστασιακά, κυρίως για να την ελέγξει.

Ένα καταπράσινο οικόπεδο στο κέντρο της Σαγκάης, το Πάρκο του Λαού έχει μακρά ιστορία ως τόπος συνάντησης, πρώτα για τους τζογαδόρους, στη συνέχεια για τους διαδηλωτές φοιτητές και όσους ελπίζουν να εξασκήσουν τα αγγλικά τους. Σήμερα, είναι περισσότερο γνωστό για την «αγορά του γάμου», ένα μέρος όπου οι γονείς επισκέπτονται κάθε Σαββατοκύριακο με αμείλικτη αισιοδοξία για την εύρεση ενός συντρόφου για τους ανύπαντρους και άτεκνους απογόνους τους. Φέρνουν βιογραφικά με προσωπικές λεπτομέρειες όπως το ύψος και το βάρος των παιδιών τους και καυχιούνται για χαρακτηριστικά όπως το επίπεδο I.Q., τα πανεπιστημιακά πτυχία και τις βαθμολογίες των εξετάσεων.

Φαινόταν φυσικό ότι το πάρκο θα μπορούσε επίσης να γίνει σημείο συνάντησης για ένα άλλο είδος ερωτικών υποψηφίων: τους συνταξιούχους και τους βαριεστημένους.

«Σταδιακά, κάποιος σκέφτηκε ότι αν τα παιδιά μπορούν να βρουν έναν σύντροφο, το ίδιο μπορούν να κάνουν και οι γονείς», δήλωσε ο Liu Qiyu, ο οποίος ήταν ντυμένος με μια μπλε βελούδινη κοτλέ φόρμα και αξεσουάρ με ένα χρυσό ρολόι, αλυσίδες και ένα μεταξωτό κασκόλ. Καθώς ηλικιωμένοι άνδρες και γυναίκες άρχισαν να συνωστίζονται σε ομάδες κοντά, ο κ. Liu εξήγησε ότι ο ίδιος δεν έψαχνε για κάποιον.

«Ήρθα εδώ μία ή δύο φορές, ψάχνοντας για το άλλο μισό, αλλά δεν μπόρεσα να βρω κανένα», είπε.

«Όταν πρόκειται να αγοράσω πράγματα, χρησιμοποιώ το διαδίκτυο»

Όπως και οι συναντήσεις στο πάρκο το Σαββατοκύριακο, οι Τρίτες στο Ikea τείνουν να προσελκύουν ανθρώπους ηλικίας 60 έως 80 ετών που αναζητούν αυτό που έχει γίνει γνωστό στην Κίνα ως «αγάπη του λυκόφωτος».

Για λίγες ώρες το απόγευμα, το σουηδικό κατάστημα λιανικής πώλησης επίπλων δίνει την αίσθηση μιας κοινωνικής λέσχης. Στον δεύτερο όροφο του καταστήματος υπάρχει λίγη από τη συνηθισμένη κίνηση των καθημερινών – αγοραστές που περνούν περιπλανώμενοι μέσα από τους μεταλλικούς στύλους της καφετέριας διαλέγοντας τα διάσημα κεφτεδάκια, τα κέικ αμυγδάλου και τον χυμό lingonberry. Αλλά πολλοί περισσότεροι έχουν έρθει για κάτι άλλο από τα σουηδικά εδέσματα, κάποιοι φέρνουν το δικό τους φαγητό και περιφέρονται από τραπέζι σε τραπέζι, τραβώντας καρέκλες εκεί όπου κάθονται φίλοι και γνωστοί.

Οι διαδικτυακές γνωριμίες δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο για τους άνδρες και τις γυναίκες εδώ. Έχουν smartphones, ή τουλάχιστον έχουν τα μέσα να αγοράσουν ένα, αλλά οι περισσότεροι λένε ότι δεν θέλουν να αναζητήσουν σύντροφο στο διαδίκτυο.

«Όταν πρόκειται να αγοράσω πράγματα, χρησιμοποιώ το διαδίκτυο», δήλωσε ο Li Zhiming, 69 ετών, ο οποίος είχε φτιάξει τα μαύρα μαλλιά του με τζελ και φορούσε eyeliner και παντελόνι καμπάνα. «Δεν νομίζω ότι οι διαδικτυακές γνωριμίες είναι αξιόπιστες».

Ο κ. Li είπε ότι η σύζυγός του είχε εγκαταλείψει αυτόν και τον μικρό τους γιο για να πάει στο εξωτερικό το 1996, τα πρώτα χρόνια της μεταρρύθμισης και του οικονομικού ανοίγματος της Κίνας. Από τότε είναι μόνος του. Αφού συνταξιοδοτήθηκε από τη δουλειά του ως μηχανικός πριν από εννέα χρόνια, άρχισε να προγραμματίζει τις ημέρες του με δραστηριότητες. Παίζει χαρτιά, χορεύει με λάτιν μουσική και μπορεί να τραγουδήσει.

«Έχω δικό μου διαμέρισμα, σύνταξη και ένα υγιές σώμα», είπε ο κ. Li.

Είπε ότι ήθελε να βρει μια γυναίκα που να είναι «νέα και όμορφη». Σε αντάλλαγμα, υποσχέθηκε να μαγειρεύει και να τη φροντίζει. «Νιώθω μοναξιά στο σπίτι», ανέφερε.

*Με πληροφορίες από ΝΥΤ |  Alexandra Stevenson| Κεντρική φωτογραφία θέματος: Ντοκιμαντέρ «When You Are Old»