Μία απλησίαστη σταρ γίνεται η άπιστη σύζυγος που παρατάει τον άντρα της, Πέτερ Λίντστρομ, και την κόρη της στο Χόλιγουντ, για να τρέξει στην Ιταλία και στην αγκαλιά του αγαπημένου της Ρομπέρτο Ροσελίνι. Θα χρειαστούν ένας γάμος, τρία παιδιά, πολλές κοινές ταινίες και μια εξαιρετικά λαμπερή καριέρα από τον καθένα τους, για να τους «συγχωρέσει» ο κόσμος.

Την πρώτη κίνηση θα κάνει εκείνη με ένα γράμμα, στο οποίο σχεδόν… αυτοπροσκαλείται στη Ρώμη για να παίξει σε έργο του. Εκείνος συγκατατίθεται. Ύστερα από έναν γάμο, δύο παιδιά και μια θυελλώδη σχέση με την Αννα Μανιάνι, ο Ρομπέρτο είναι έτοιμος να ερωτευτεί την όμορφη Σουηδέζα, για την οποία λένε ότι η γοητεία της ήταν ακαταμάχητη.

View this post on Instagram

A post shared by MUBI (@mubi)

Η φήμη της οφειλόταν αρκετά στην ομορφιά της. Ο Ντάνιελ Σέλζνικ, γιος του ισχυρού παραγωγού Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ, που πρώτος την έφερε στο Χόλιγουντ, είπε στη βιογράφο της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, Σαρλότ Τσάντλερ: «Δεν έχω γνωρίσει κανέναν, από καμιά ηλικία, από καμιά γενιά, που να σε αφήνει άφωνο κάθε φορά που τον συναντάς, όπως έκανε εκείνη. Είχε το δέρμα, τα χείλη, τα αυτιά, τη μύτη, τα μάτια, το σώμα μιας θεάς. Και ήταν απολύτως ανεπιτήδευτη». Ο Γκρέγκορι Πεκ, συμπρωταγωνιστής της στη «Νύχτα Αγωνίας» του Χίτσκοκ, έλεγε ότι ήταν ακόμα πιο όμορφη μακριά από τις κάμερες του στούντιο -μια γνώμη που επιβεβαιώνεται από τα βίντεο που τη δείχνουν χαλαρή με την οικογένεια και τους φίλους της.

Μετά από κάποιες συναντήσεις στις ΗΠΑ, ο Ροσελίνι την περιμένει τον Μάρτιο του 1949 με ένα τεράστιο μπουκέτο τριαντάφυλλα στο αεροδρόμιο. Τη φιλά μπροστά σε ένα πλήθος που παραληρεί. «Είχε τόση ζωντάνια, και μαζί του αισθανόμουν κι εγώ ζωντανή», θα πει η Ινγκριντ.

Φεύγουν για το Στρόμπολι, αλλά ο άντρας της την πιέζει να επιστρέψει στην Αμερική για το διαζύγιο. Ο Ροσελίνι απειλεί ότι θα αυτοκτονήσει αν εκείνη φύγει. Μένει έγκυος και αποκτούν τον Ρομπερτίνο στις 2 Φεβρουαρίου του 1950. Εκείνη πια θεωρείται τέρας ανηθικότητας και οι δυο τους ένα από τα πλέον σκανδαλώδη ζευγάρια στην ιστορία.

View this post on Instagram

A post shared by LM Communications (@lmcommunications)

«Αποτελούσα “κίνδυνο” για τις γυναίκες της αμερικανικής κοινωνίας», είπε σε συνέντευξη, μετά από χρόνια. «Ακόμα και η φωνή μου στο ραδιόφωνο θεωρούνταν επικίνδυνη. Φυσικά με πλήγωνε αυτό, αλλά δεν θεωρούσα ότι αυτό που είχα κάνει ήταν υπόθεση άλλων ανθρώπων… Αν δεν σας αρέσει η ερμηνεία μου, μπορείτε να φύγετε, αλλά το να κρίνεις την προσωπική ζωή των άλλων, το θεωρούσα λάθος».

Παντρεύονται επιτέλους τον Μάιο του 1950 και το 1951 γεννιούνται οι δίδυμες, Ιζαμπέλα και Ιζότα. Δουλεύουν μαζί πολύ και τα προβλήματα αρχίζουν: εκείνη αργοπορεί ή εξαφανίζεται, εκείνος αντιδρά βίαια. Οι ταινίες τους δεν έχουν επιτυχία. Η οικονομική κατάσταση του Ροσελίνι είναι τόσο τραγική που συγκατατίθεται να παίξει η γυναίκα του σε ταινία του φίλου του, Ζαν Ρενουάρ. Οταν όμως εκείνη θέλει να λάβει μέρος και σε αμερικανική παραγωγή, το ποτήρι ξεχειλίζει. Ο Ροσελίνι φεύγει για την Ινδία λέγοντας, «Δεν σκοπεύω να γίνω ο κ. Μπέργκμαν». Χωρίζουν το 1957, ο Ροσελίνι επιστρέφει από την Ινδία με συντροφιά, εκείνη του δίνει την επιμέλεια των παιδιών, ξαναπαντρεύεται -τον Λανς Σμιντ- και περνά μια δεύτερη περίοδο δόξας.

«Είχε τόση ζωντάνια, και μαζί του αισθανόμουν κι εγώ ζωντανή», θα πει η Ινγκριντ.

Ταυτόχρονα, όπως φαίνεται στην ταινία «Ingrid Bergman: In Her Own Words», αν και τα παιδιά της είχαν μεγάλη σημασία για εκείνη, ήταν έτοιμη να τα αφήσει πίσω για να ακολουθήσει την καριέρα της. Οι προτεραιότητές της δεν ήταν οι… αναμενόμενες. «Αν μου απαγορεύατε την ηθοποιία, θα σταματούσα να αναπνέω», είπε. Παραδέχτηκε ότι έχασε πολλά αφήνοντας τα παιδιά της να τα μεγαλώσουν άλλοι -«το μετανιώνω, αλλά δεν νομίζω ότι υπέφεραν», είπε.

Αυτή η πολυπλοκότητα -η αυθεντική φωνή μιας γυναίκας που γνώριζε τις δικές της αδυναμίες, ενός ατόμου που αγάπησε και έχασε αλλά ποτέ δεν παραπονέθηκε- κάνει την Μπέργκμαν, η οποία πέθανε από καρκίνο σε ηλικία 67 ετών το 1982, μια ιδιαίτερη και αξιοθαύμαστη αστέρα του Χόλιγουντ. Ήταν πρωτοπόρος για την εποχή της· «προστατευμένη» και, ταυτόχρονα, «περιορισμένη» από την ομορφιά της, ταξίδευε πάντα προς τα εμπρός, γενναία και δυνατή.

Υπάρχει ένα τριαντάφυλλο που φέρει το όνομά της, είναι βαθύ κόκκινο, έχει ελαφρύ άρωμα και σχεδόν τέλειο σχήμα. Ανθίζει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και όταν άλλα λουλούδια έχουν χάσει τα πέταλά τους. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερος φόρος τιμής σε μια ηθοποιό που αξίζει πάντα να θυμόμαστε.

* Πηγή: Grace

Headlines