Τα τελευταία χρόνια γίνεται λόγος για την παρουσία μικροπλαστικών στη διατροφική αλυσίδα. Οι τρόποι με τους οποίους καταλήγουν αυτά στο σώμα μας είναι πολλοί και ο κίνδυνος για τη δημόσια υγεία, σε συνδυασμό με τη γενικότερη μόλυνση που πλήττει το περιβάλλον μας, μεγάλος. Για αυτό τις τελευταίες δεκαετίες οργανισμοί και οργανώσεις που ασχολούνται με οικολογικά και υγειονομικά θέματα, συνεχώς πραγματοποιούν έρευνες προκειμένου να ρίξουν όλο το φως που χρειάζεται προκειμένου κρατικά και διεθνή όργανα να λάβουν μέτρα. Η ενημέρωση του κόσμου μάλλον χάνεται στην πληθώρα της πληροφορίας που διαχέεται καθημερινά από τα παραδοσιακά και τα ψηφιακά μέσα, με αποτέλεσμα τα άτομα να μην δίνουν την πρέπουσα προσοχή στο σημαντικότερο όλων που είναι η υγεία τους.

Γνωρίζετε ότι κάθε φορά που πλένουμε τα ρούχα μας που είναι από πολυεστέρα, ρεγιόν ή νάιλον, καταλήγουν μικροπλαστικά στο περιβάλλον; Συγκεκριμένα, έως και το 35 % όλων των μικροπλαστικών μπορεί να ανιχνευθεί σε συνθετικά υφάσματα, που φτάνουν τελικά στη θάλασσα όπου καταναλώνονται από το πλαγκτόν και στη συνέχεια τα ψάρια που τρώμε, που σημαίνει μέσα στο σώμα μας.

Και ένα νούμερο που μάλλον θα σας τρομάξει: εκτιμάται ότι περίπου μισό εκατομμύριο τόνοι μικροπλαστικών προέρχονται από τα συνθετικά μας ρούχα, αριθμός που ισοδυναμεί με περίπου 50 δισεκατομμύρια πλαστικά μπουκάλια. Είναι σαφές λοιπόν ότι τα μικροπλαστικά που απελευθερώνονται από τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα έχουν μετρήσιμο αντίκτυπο στο περιβάλλον και για αυτό βλέπουμε ότι η ΕΕ αναπτύσσει συγκεκριμένους τρόπους για την αντιμετώπιση αυτής της ακούσιας απελευθέρωσης μικροπλαστικών.

Και τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό;

Να δίνουμε προσοχή στα σήματα. Συγκεκριμένα, στην ΕΕ χρησιμοποιούνται σήμερα περισσότερα από 200 σήματα βιωσιμότητας, κάποια εκ των οποίων αφορούν τα υφάσματα. Το πρόβλημα σε αυτό είναι ότι αρκετά από αυτά είναι παραπλανητικά, βάσει μίας πρακτικής που είναι γνωστή ως «προβολή ψευδοοικολογικής ταυτότητας» για καθαρά εμπορικούς λόγους συμφέροντος. Σκεφτείτε ότι σε πρόσφατο σχετικό έλεγχο βρέθηκε ότι το 39 % των ισχυρισμών βιωσιμότητας στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας, της ένδυσης και της υπόδησης, θα μπορούσε να είναι ψευδείς ή παραπλανητικοί. Για αυτό, από τον προηγούμενο Μάρτιο η ΕΕ πρότεινε κοινά κριτήρια κατά της προβολής ψευδοοικολογικής ταυτότητας και των παραπλανητικών περιβαλλοντικών ισχυρισμών. Αυτό πρακτικά θα υποχρεώσει τις εταιρείες να αποδείξουν τους περιβαλλοντικούς ισχυρισμούς τους, να θεσπίσουν κοινά κριτήρια για τον έλεγχο των ισχυρισμών αυτών και να ενθαρρύνουν τη χρήση αξιόπιστων οικολογικών σημάτων, όπως το οικολογικό σήμα της ΕΕ, ώστε να προστατεύονται πραγματικά οι καταναλωτές.

Τα παραπάνω μέτρα θα έχουν διττό όφελος, με τους Ευρωπαίους να μην χάνονται σε αυθαίρετες «πράσινες» ταμπέλες που αξιώνουν οικολογικές πρακτικές χωρίς αποδεικτικά στοιχεία και τις επιχειρήσεις να καταβάλλουν πραγματικές προσπάθειες για τη βελτίωση της βιωσιμότητας των προϊόντων τους.

Headlines