Με την Έλλη Λαμπέτη δουλέψαμε μαζί σ’ ένα μόνο έργο, το Hello Dolly, και προς το τέλος της λαμπερής της πορείας, κι έτσι μπορώ να πω ότι την «ξέρω» περισσότερο ως θαυμάστριά της παρά ως συνεργάτης. Καθόλου στον ιδιωτικό, προσωπικό της χώρο. Λίγο, αλλά ανεξίτηλα, στον επαγγελματικό, συναδελφικό. Κυρίως, δηλαδή, πάνω στη σκηνή, καθόλου στο παρασκήνιο, αλλά και από την κουζίνα, όπου τη «μελετούσα» κάθε βράδυ στην παράσταση, πραγματοποιώντας ένα άλλοτε νεανικό και απλησίαστο όνειρο: να τη βλέπω από κοντά.
Εκείνο που θυμάμαι συχνά σ’ αυτήν είναι οι αντιθέσεις που διέκριναν τη σκηνική της οντότητα. Μια ακαταμάχητη, για παράδειγμα, «φυσική» χάρη, η οποία, πέρα από το θεσπέσιο κεφάλι της, δεν προερχόταν από μια σκέτη εξωτερική όψη (δεν είχε στην πραγματικότητα κανένα «προσόν πασαρέλας», ούτε ανάστημα ούτε υπέροχο σώμα). Αλλά από τον καθ’ ολοκληρίαν ποιητικό τρόπο με τον οποίον υπήρχε, δεν περιφερόταν πάνω στη σκηνή. Μια γοητεία που έλαμπε από μέσα προς τα έξω. Έπειτα, η βαθύτερη δύναμή της, σε σχέση με την πορσελάνινη εντύπωση ευθραυστότητας που έδινε. Το κερατένιο πείσμα της σ’ ό,τι πίστευε ως σωστό, σε αντίθεση με τη γλυκύτητα και αδυναμία που επιφανειακά τη διέκριναν. Η περηφάνια και η παλικαριά της, σε αντίθεση μ’ εκείνη τη μοναδική της δεξιοτεχνία, με την οποία χειριζόταν από σκηνής κάθε «τερτίπι», που έδινε λάμψη και στην απλούστερη μονοσήμαντη λέξη. Η αμέτρητη αγάπη και αφοσίωσή της για το θέατρο, επειδή ακριβώς λάτρευε τη ζωή και επειδή γνώριζε πέρα για πέρα ότι το ένα τρέφει το άλλο. Η απαλή, μεστή μουσικότητα του λόγου της, που κατάφερνε να κάνει το μειονέκτημα τού «σίγμα» της ζηλευτό προτέρημα.
Η Λαμπέτη ήξερε, δηλαδή, είχε ασκηθεί στο να χειρίζεται τον εαυτό της κατά βούλησιν, όλα όσα ήταν — ανασφάλειες, αντιθέσεις, αντιφάσεις. Επέβαλλε, άρεσε δεν άρεσε, εκείνο που ήταν, δεν χρειάστηκε να παριστάνει ότι είναι. Υπήρξε από τις τελευταίες γηγενείς, του σανιδιού, σταρ. Που όφειλε, δηλαδή, την αναμφισβήτητη δημοτικότητά της στη σκηνή. Και προσέδωσε μια χαμένη σήμερα «ηθική» διάσταση στην έννοια «γνωστή στο πανελλήνιο», διότι σήμαινε αυτομάτως και «περίφημη ηθοποιός».
*Κείμενο της αείμνηστης Μάγιας Λυμπεροπούλου (1940-2021), ηθοποιού και σκηνοθέτριας, για την Έλλη Λαμπέτη.
Η Μάγια Λυμπεροπούλου
Έφερε τον τίτλο «Το κερατένιο πείσμα της» και είχε δημοσιευτεί στον «Ταχυδρόμο» της 21ης Οκτωβρίου 1992, στο πλαίσιο ενός αφιερώματος του περιοδικού σε μεγάλες προσωπικότητες του νεοελληνικού πολιτισμού που είχαν φύγει από τη ζωή αφήνοντας πίσω τους δυσαναπλήρωτο κενό.
Η σπουδαία ηθοποιός Έλλη Λαμπέτη (Έλλη Λούκου) απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου 1983, σε ηλικία 57 ετών. Στην κεντρική φωτογραφία του παρόντος άρθρου εικονίζεται στο ρόλο της «Κληρονόμου».
Ο παλιός άσος του Ολυμπιακού και του Ερυθρού Αστέρα αναρρώνει μετά την πετυχημένη μεταμόσχευση καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε αφού η ζωή του ήταν σε άμεσο κίνδυνο
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Επιθέσεις τζιχαντιστών σε τουλάχιστον χωριά του Μάλι σημειώθηκαν χθες, με την δικτατορία να απαντά με επιχειρήσεις εύρεσης των δραστών με πενιχρά αποτελέσματα
Ο οδηγός της μαύρης BMW κατηγορείται για πέντε ανθρωποκτονίες και για 200 περιπτώσεις απόπειρας ανθρωποκτονίας στο Μαγδεμβούργο και πιο συγκεκριμένα στην χριστουγεννιάτικη αγορά.
Μετά από πτώση μπλοκ γρανίτη από φορτηγό στον πιο θανατηφόρο αυτοκινητόδρομο της Βραζιλίας, λεωφοφείο πρεσέκρουσε σε αυτόν με αποτέλεσμα δεκάδες θύματα.
Υπάρχουν φόβοι για αρκετούς εγκλωβισμένους κάτω από τα ερείπια στην πόλη Σοχάνα στην Ινδία, μια γυναίκα ανασύρθηκε νεκρή και δύο διασώθηκαν. Υπάρχουν εγκλωβισμένοι.
Ο πρόεδρος της Ρωσίας προκάλεσε τους δυτικούς να επιλέξουν ένα σημείο, να συγκεντρώσουν όλη την αεράμυνα και οι Ρώσοι να ρίξουν έναν Ορέσνικ. Ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου εξήγησε τους λόγους.
Η Ζιζέλ Πελικό έχει δηλώσει ότι είναι τιμή της να το φορά - Το κασκόλ με το έργο μιας 83χρονης καλλιτέχνιδας των Αβοριγίνων, αφηγείται την ιστορία μιας οικογένειας ντίνγκο
«Θα το κλείσουμε για όλους τους χρήστες. Δεν θα υπάρχει TikTok», ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός - Η απόφαση ελήφθη μετά τη δολοφονία με μαχαίρι ενός 14χρονου από συμμαθητή του
Η παράσταση «Στο Τσακ» θα παρουσιαστεί στις και 25 και 26 Δεκεμβρίου στο Radio City της Θεσσαλονίκης, ενώ από τις 16 Ιανουαρίου θα μεταφερθεί στο Θέατρο Αλέκος Αλεξανδράκης στην Αθήνα.
