Πενήντα χρόνια, η Τζούντι και ο Τζέρι Γκρίφιν αφηγούνται στους φίλους και την οικογένειά τους την παραμυθένια ιστορία του πώς γνωρίστηκαν στο δρόμο για το Woodstock το 1969 και από τότε είναι μαζί.

Το μόνο μειονέκτημα της γνωριμίας τους είναι ότι ποτέ δεν είχαν καμία φυσική απόδειξη ότι ήταν μαζί στο Woodstock… Μέχρι που έγινε το… θαύμα.

Η γνωριμία στο Woodstock

Η Τζούντι γνώρισε τον Τζέρι στις 15 Αυγούστου 1969 – την πρώτη ημέρα του εμβληματικού μουσικού φεστιβάλ Woodstock – όταν το αυτοκίνητό της χάλασε στη γέφυρα Tappan Zee της Νέας Υόρκης, περίπου 90 μίλια από το χώρο της συναυλίας, και εκείνη και οι δύο γνωστοί με τους οποίους ταξίδευε αποφάσισαν να κάνουν ωτοστόπ.

«Σκεφτόμουν: ‘Γαμώτο, τώρα δεν μπορούμε να πάμε’, ενώ… πεθαίναμε να πάμε», θυμάται η Τζούντι. «Τότε ο Τζέρι και οι φίλοι του σταμάτησαν. Έβαλα το κεφάλι μου μέσα και είδα ότι υπήρχε μια γυναίκα στο αυτοκίνητο. Δεν είχα ξανακάνει ωτοστόπ, αλλά σκέφτηκα: ‘Αφού υπήρχε μια γυναίκα, ήταν αρκετά ασφαλές και μάλλον θα έπρεπε να μπω στο αυτοκίνητο’».

Εκείνη τη στιγμή ο Τζέρι, ο οποίος πήγαινε με τροχόσπιτο στο φεστιβάλ με μια ομάδα φίλων σε δύο VW Beetle, σκέφτηκε ότι η τύχη του είχε σίγουρα αλλάξει προς το καλύτερο.

«Σκέφτηκα, ‘Εντάξει, αυτό είναι σίγουρα ασυνήθιστο. Μόλις μαζέψαμε αυτό το πραγματικά χαριτωμένο κορίτσι. Και εγώ πάω στο Woodstock και έχω σκηνή, ενώ αυτή όχι», λέει γελώντας ο Τζέρι.

Εκείνη η πρώτη κοινή βόλτα στο πίσω κάθισμα του VW Beetle του 1967 του φίλου του Τζέρι εξελίχθηκε τελικά σε 50 χρόνια αγάπης και γάμου, με δύο γιους και πέντε εγγόνια.

Η έκπληξη όταν είδαν την φωτογραφία τους

«Είχαμε και οι δύο φωτογραφικές μηχανές, αλλά κανείς μας δεν τράβηξε φωτογραφίες», λέει ο Τζέρι.

Και ξαφνικά, το 2019, στην επέτειο των 50 χρόνων του θρυλικού Woodstock βλέπουν στο PBS το ντοκιμαντέρ «Woodstock: Three Days that Defined A Generation» κι έκπληκτοι αναγνωρίζουν σε μια φωτογραφία τα πρόσωπά τους.

«Εδώ και 50 χρόνια ψάχνουμε για μια φωτογραφία μας, και ξαφνικά εμφανίζεται μία», λέει. «Γνωριζόμασταν λιγότερο από 48 ώρες όταν τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία» λένε στο people.

Πενήντα χρόνια αργότερα… τραβούν την ίδια φωτογραφία. Ίδιο το βλέμμα και ένας έρωτας που εξελίχθηκε σε βαθιά αγάπη.

H Τζάνις Τζόπλιν, ο Σαντάνα, ο Τζίμι Χέντριξ, ο Τζο Κόκερ τα είχαν… καταφέρει. Η μουσική τα είχε καταφέρει…

Για να μαθαίνουν οι νεότεροι…

Το Woodstock ήταν ένα μουσικό φεστιβάλ που προσέλκυσε σχεδόν μισό εκατομμύριο ανθρώπους και αρχικά ήταν προγραμματισμένο να διαρκέσει για τρεις ημέρες, δηλαδή από τις 15 έως τις 17 Αυγούστου του 1969, αλλά τελικά κράτησε τέσσερις ημέρες, καθώς ολοκληρώθηκε στις 18 Αυγούστου.

Καθώς η νύχτα της 14ης Αυγούστου απλωνόταν στο φωταγωγημένο Γούντστοκ, ένα εκπληκτικό θέαμα άρχισε να παρουσιάζεται στην εθνική οδό 17Β, που οδηγεί προς το Γούντστοκ.

Οι πρώτοι επισκέπτες, που ήρθαν να πιάσουν από νωρίς θέσεις, έστησαν τη σκηνή ή το σλίπινγκ μπανγκ τους μπροστά στην εξέδρα, έγιναν πολλοί, ύστερα πιο πολλοί, ακόμα πιο πολλοί, για να εξελιχθούν σ’ ένα εκπληκτικό, πολύχρωμο καραβάνι που κατέκλυσε την εθνική οδό και προκάλεσε ένα ανεκδιήγητο μποτιλιάρισμα.

Αρχικά, οι οργανωτές έβαλαν εισιτήριο και τοποθέτησαν φράκτες περιμετρικά του χώρου, όμως, όταν έμαθαν για τον αριθμό των θεατών, έκοψαν τους φράκτες και σταμάτησαν να εκδίδουν εισιτήρια, ώστε να μη δημιουργηθούν συμπλοκές.

Αργά το απόγευμα, τα μεγάφωνα προκάλεσαν θύελλα ενθουσιασμού στο πλήθος αναγγέλλοντας: «Είμαστε κιόλας 250.000 άνθρωποι, τι λέω, 500.000 άνθρωποι!».

Από ασήμαντο χωριουδάκι, το Γούντστοκ έγινε, έστω για τρεις μέρες μόνο, η τρίτη σε πληθυσμό πόλη στην πολιτεία της Νέας Υόρκης. Εκατοντάδες χιλιάδες άτομα παρέμειναν μποτιλιαρισμένα στο δρόμο, καθώς ήταν αδύνατο να προσεγγίσουν τον χώρο του φεστιβάλ.

Headlines