Σχέσεις παιδιών και γονέων – Οι 7 ενδείξεις ότι έχετε ισχυρούς δεσμούς ακόμη κι όταν μεγαλώσετε

Οι σχέσεις γονέων και παιδιών περνούν από χίλια κύματα με το πέρασμα των χρόνων.

Στην παιδική ηλικία τα παιδιά τείνουν να είναι προσκολλημένα στους γονείς τους, ενώ στην εφηβεία, ηλικία που χαρακτηρίζεται από την έντονη αντιδραστικότητα των νέων που αναζητούν την ταυτότητά τους, αρχίζουν να είναι πιο αποστασιοποιημένοι από εκείνους και πιο ανεξάρτητοι, καθώς «δεν είναι πια παιδιά, αλλά μεγάλοι».

Μεγαλώνοντας όμως -κυρίως μετά τα φοιτητικά χρόνια- δημιουργείται μία μοναδική σχέση μεταξύ παιδιών και γονέων, καθώς καλλιεργείται ένας ισχυρός δεσμός, ο οποίος όμως δεν είναι πάντα εύκολο να διατηρηθεί.

Η στενή σχέση με τους ηλικιωμένους γονείς, δεν περιορίζεται στις επισκέψεις και τα τηλεφωνήματα. Κάποιες συμπεριφορές και τρόποι επικοινωνίας είναι ενδεικτικοί της αγάπης, του σεβασμού και τις σύνδεσης με τους γονείς.

Κοινό χαρακτηριστικό των συμπεριφορών που αποκαλύπτουν το ισχυρό δέσιμο με τους γονείς από πλευράς των παιδιών είναι η «κατανόηση»

Ορισμένοι άνθρωποι καταφέρνουν να διατηρούν στενή σχέση αγάπης και τρυφερότητας με τους γονείς τους. Οι άνθρωποι αυτοί, εκδηλώνουν και ορισμένες χαρακτηριστικές συμπεριφορές που συνδέονται με την καλή σχέση που εξακολουθούν να διατηρούν με τους γονείς τους.

Επομένως, έχει διαπιστωθεί ότι οι άνθρωποι που διατηρούν στενούς δεσμούς με τους γονείς τους όσο μεγαλώνουν, συνήθως εμφανίζουν τις εξής επτά συμπεριφορές

• Συχνή επικοινωνία
• Συμπόνοια και υπομονή
• Σκέφτονται με νοσταλγία το παρελθόν
• Διαισθάνονται τις ανάγκες τους
• Αποδοχή της αλλαγής
• Προτεραιότητα στον ποιοτικό χρόνο
• Αγάπη και σεβασμός

1. Συχνή επικοινωνία

Η επικοινωνία έχει καθοριστικό ρόλο στην προσπάθεια της διατήρησης ενός στενού δεσμού με τους γονείς καθώς αυτοί μεγαλώνουν.

Εκτός από την καθημερινή επαφή, η ουσία της επικοινωνίας είναι η κατανόηση της συναισθηματικής τους κατάστασης, των αναγκών και των επιθυμιών τους, στα διάφορα στάδια της ζωής τους.

Οι άνθρωποι που έχουν καλή σχέση με τους γονείς τους, καθώς προχωρούν προς την τρίτη ηλικία δεν αρκούνται στις τυπικές επισκέψεις και τα αναγκαία τηλεφωνήματα, αλλά ενδιαφέρονται ουσιαστικά, επιδιώκοντας τακτική και ουσιαστική επικοινωνία.

2. Συμπόνοια και υπομονή

Οι άνθρωποι μεγαλώνοντας, γίνονται πιο δύστροποι. Δεν αλλάζουν εύκολα συνήθειες ή πεποιθήσεις, κάτι που μπορεί να τροφοδοτεί συγκρούσεις.

Η σκληρή τους στάση μπορεί να δυσχεραίνει ακόμη και τη δική τους τη ζωή. Η αποδοχή και η κατανόηση, σταδιακά μειώνει τις αντιστάσεις.

H υπομονή και η κατανόηση φέρνουν πιο κοντά τα παιδιά με τους γονείς που μεγαλώνουν.

Το πέρασμα του χρόνου έρχεται με τις δικές του προκλήσεις. Απαιτείται συμπόνοια και υπομονή για τη φροντίδα και τη στήριξη των ηλικιωμένων γονιών.

3. Σκέφτονται με νοσταλγία το παρελθόν

Τα παιδιά που καταφέρνουν να έχουν στενή σχέση με τους γονείς τους όσο μεγαλώνουν, δεν παραλείπουν να νοσταλγήσουν το παρελθόν μαζί τους. Έτσι δείχνουν έμπρακτα ότι ενδιαφέρονται για τη ζωή τους, τις εμπειρίες και τη σοφία τους.

Η αναδρομή στο παρελθόν είναι κομμάτι της θεραπευτικής παρέμβασης στη φροντίδα των ηλικιωμένων. Στο πλαίσιό της, οι ηλικιωμένοι μιλούν για τις εμπειρίες τους, συνήθως με αφορμή μια φωτογραφία ή ένα τραγούδι.

Η θεραπευτική αυτή προσέγγιση βελτιώνει τη διάθεση και τη γνωστική λειτουργία των ανθρώπων, ενώ μετριάζει τα συμπτώματα της κατάθλιψης σε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους.

Ζητήστε τους να σας μιλήσουν για το παρελθόν και ακούστε με ενδιαφέρον τι θα σας πουν. Για τους γονείς που μεγαλώνουν, η αναδρομή στο παρελθόν, είναι μια ευκαιρία να μοιραστούν ευχάριστες αναμνήσεις από τη ζωή τους.

4. Διαισθάνονται τις ανάγκες τους

Η αντίληψη των αναγκών των γονιών, πριν φτάσουν στο σημείο να τις εκφράσουν είναι ένα στοιχείο που ενδυναμώνει σημαντικά τη σχέση μαζί τους καθώς αυτοί μεγαλώνουν.

Για παράδειγμα, ο δεσμός γίνεται πιο ζεστός όταν το παιδί νιώσει ότι ο γονιός μπορεί να χρειάζεται ένα πουλόβερ αν έχει κρύο, ή αν έχει ανάγκη να τον ακούσει κάποιος.

Η διαίσθηση είναι πολύ σημαντική στην καλλιέργεια στενών δεσμών ανάμεσα στα παιδιά και τους γονείς. Πάνω απ’ όλα, δείχνει ότι ενδιαφέρονται ουσιαστικά για την ευημερία τους. Όλα αυτά δείχνουν σεβασμό, αγάπη και κατανόηση.

Οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά στις ανθρώπινες σχέσεις.

5. Αποδοχή της αλλαγής

Για κανέναν δεν είναι εύκολο να βλέπει τους γονείς του ν’ αλλάζουν. Η αντίσταση στην αλλαγή ωστόσο, θα δημιουργήσει μεγαλύτερη δυσφορία και ενδέχεται να δυσχεράνει, παρά να διευκολύνει τη σχέση μαζί τους.

Οι άνθρωποι πρέπει να αποδέχονται τη σταδιακή αλλαγή στις συνήθειες, την καθημερινότητα και τις προτιμήσεις των γονιών και να προσαρμόζονται, δημιουργώντας ευχάριστες συνθήκες.

Η αποδοχή της πραγματικότητας, του γεγονότος ότι οι γονείς μεγαλώνουν και αλλάζουν είναι ένα συναισθηματικό ταξίδι, αναγκαίο για τη διατήρηση ενός στενού δεσμού μαζί τους. Οι ανάγκες και οι επιθυμίες των γονιών αλλάζουν, καθώς τα χρόνια περνούν.

6. Προτεραιότητα στον ποιοτικό χρόνο

Οι άνθρωποι που καταφέρνουν να διατηρούν καλές σχέσεις με τους γονείς τους, περνούν μαζί τους ποιοτικό χρόνο. Μοιράζονται μαζί τους απλές και καθημερινές στιγμές: τρώνε μαζί, βλέπουν ταινίες, πηγαίνουν βόλτες.

Είναι παρόντες, χωρίς περισπασμούς, αφοσιώνονται στους γονείς τους. Έτσι, δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου οι γονείς αισθάνονται ότι τους αγαπούν και τους φροντίζουν.

Να θυμάστε ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η ποιότητα, όχι η ποσότητα του χρόνου για την ενδυνάμωση των σχέσεων με τους γονείς καθώς αυτοί μεγαλώνουν. Οι κοινές εμπειρίες και η δημιουργία αναμνήσεων, εμβαθύνει τον δεσμό με τους γονείς.

7. Αγάπη και σεβασμός

Πάνω από όλα, η διατήρηση ενός στενού δεσμού με τους γονείς που μεγαλώνουν είναι άμεσα συνυφασμένη με την αγάπη και τον σεβασμό. Εκτός από αισθήματα, η αγάπη και ο σεβασμός είναι κυρίως πράξεις, ενέργειες.

Τους επιβεβαιώνουν, τους καθησυχάζουν, τους εξυπηρετούν, τους βοηθούν και είναι παρόντες.

Ο σεβασμός έχει καθοριστικό ρόλο. Οι άνθρωποι που εξακολουθούν να είναι κοντά στους γονείς τους, εκτιμούν τις απόψεις τους, αναγνωρίζουν τη σοφία της ζωής τους, τους φέρονται με αξιοπρέπεια και σεβασμό. Αναγνωρίζουν την αξία τους και την προσωπικότητά τους σε κάθε στάδιο της ζωής.

Η συνέπεια στην έκφραση της αγάπης και του σεβασμού είναι η πιο σημαντική συμπεριφορά των ανθρώπων που καταφέρνουν να έχουν στενές σχέσεις με τους ηλικιωμένους γονείς τους. Έτσι, καλλιεργείται η εμπιστοσύνη, προάγεται η αμοιβαία κατανόηση, η δημιουργία αυθεντικών συνδέσεων.

Tip

Η σχέση με τους γονείς καθώς αυτοί μεγαλώνουν, μπορεί να περάσει από αλλαγές, προσαρμογές. Δεν είναι πάντα εύκολο για τα παιδιά να συνειδητοποιούν ότι οι γονείς τους αλλάζουν, όχι τόσο εξωτερικά αλλά και συναισθηματικά, σηματοδοτώντας την ανάγκη για την αλλαγή των ρόλων.

Μέσα από την ουσιαστική επικοινωνία, την υπομονή και τη συμπόνοια, την εμπιστοσύνη στη διαίσθηση, την αναδρομή στο παρελθόν, τον ποιοτικό χρόνο και κυρίως με σεβασμό και αγάπη, η σχέση με τους γονείς μπορεί να γίνει πιο βαθιά, στενή και ουσιαστική σ’ αυτό το ευαίσθητο στάδιο της ζωής των ανθρώπων.