Ξηρασία: Ρυάκι σε ορισμένα σημεία του ο Πηνειός – Τι λένε οι επιστήμονες

Σε… ρυάκι έχει μετατραπεί σε διάφορα σημεία του ο Πηνειός ποταμός, από την παρατεταμένη ξηρασία, ως αποτέλεσμα της εξάντλησης των υδατικών πόρων στην περιοχή. Η μέση ετήσια παροχή του υπολείπεται συστηματικά του ελάχιστου επιτρεπόμενου οικολογικού ορίου, που πρακτικά ορίζει τη βιωσιμότητα του ποταμού.

«Τα επεισόδια ξηρασίας στην Θεσσαλία θα διπλασιαστούν την περίοδο 2070-2100, με μεγαλύτερη δριμύτητα και διάρκεια»

Αυτή η δυσάρεστη εξέλιξη έχει δημιουργήσει ανυπολόγιστες ζημιές ήδη στην αγροτική παραγωγή, με τους αγρότες να βρίσκονται σε μεγάλο αδιέξοδο, καθώς μετά τις καταστροφικές πλημμύρες τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι και με την ξηρασία.

Τα αίτια της οικολογικής καταστροφής είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα, λέει στο ΑΠΕ – ΜΠΕ ο Νικήτας Μυλόπουλος, καθηγητής – διευθυντής Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.

Πρόκειται για την απουσία οργανωμένων αρδευτικών δικτύων, τις απαρχαιωμένες μεθόδους άρδευσης και – φυσικά- την ίδια τη διάρθρωση των καλλιεργειών, με κύριο χαρακτηριστικό την επικράτηση υδροβόρων και χημικοσυντηρούμενων ειδών.

Οι παράλληλες ανθρώπινες επιδράσεις (αμμοληψίες, εκχερσώσεις, οικιστικές επεκτάσεις, παρεμβάσεις στη φυσική κοίτη κ.λπ.) συμπληρώνουν αλλά και επιτείνουν το πρόβλημα.

Η περίπτωση της Θεσσαλίας

Αναφερθείς σε επεισόδια ξηρασίας στη Θεσσαλία, ο κ. Μυλόπουλος τόνισε ότι «στην Ελλάδα η αύξηση του ρυθμού εμφάνισης ανάλογων ακραίων φυσικών φαινομένων είναι επίσης γεγονός: παρατεταμένες περίοδοι ξηρασίας με έντονες καταιγίδες να τις ακολουθούν, θερμότεροι χειμώνες που εναλλάσσονται με εντονότερους καύσωνες, συχνότερες δασικές πυρκαγιές και πλημμύρες σε μία χώρα με ήδη έντονα τα σημάδια της οικολογικής υποβάθμισης, ή και καταστροφής».

Και συνέχισε: «Σε πρόσφατη μελέτη του Εργαστηρίου Υδρολογίας και Ανάλυσης Υδατικών Συστημάτων, του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, καταδεικνύεται ότι τα επεισόδια ξηρασίας στην περιοχή της Θεσσαλίας θα διπλασιαστούν την περίοδο 2070-2100, θα έχουν μεγαλύτερη δριμύτητα και διάρκεια και θα πλήξουν μεγαλύτερο ποσοστό έκτασης και για τα δύο κοινωνικοοικονομικά σενάρια κλιματικής αλλαγής. Ανάλογα είναι τα αποτελέσματα και για την πρόβλεψη των πλημμυρικών φαινομένων. Όλα αυτά σε μία γεωγραφική περιοχή με ήδη εντονότατα τα σημάδια οικολογικής υποβάθμισης, στα όρια της ερημοποίησης, ως αποτέλεσμα της τεράστιας ανθρωπογενούς πίεσης που ασκήθηκε στους φυσικούς πόρους της για την κάλυψη των αρδευτικών της δραστηριοτήτων».

Τα αποτελέσματα σχετικής μελέτης για το υδατικό δυναμικό της Θεσσαλίας που εκπονήθηκε πριν τις πλημμύρες στο επιστημονικό εργαστήριο, «επιβεβαιώνουν ότι τα επί σειρά ετών αρνητικά υδατικά ισοζύγια στις λεκάνες απορροής έχουν οδηγήσει σε εξάντληση, εκτός των ανανεώσιμων, και μεγάλου μέρους των μόνιμων υδατικών αποθεμάτων».