Κάτω από τον καυτό ήλιο στην ιταλική ακτή της Αδριατικής, μια ομάδα φίλων από το Μπαγκλαντές εξασκείται στο κρίκετ σε ένα κομμάτι μπετόν. Παίζουν στα περίχωρα του Monfalcone, κοντά στο αεροδρόμιο της Τεργέστης, επειδή η δήμαρχος τους απαγόρευσε ουσιαστικά να παίζουν στην ίδια την πόλη. Λένε ότι όσοι προσπαθήσουν μπορούν να αντιμετωπίσουν πρόστιμα έως και 100 ευρώ.

«Είναι επειδή είμαστε ξένοι»

«Αν παίζαμε μέσα στο Monfalcone, η αστυνομία θα είχε ήδη φτάσει εδώ για να μας σταματήσει», λέει ο αρχηγός της ομάδας Miah Bappy.

Δείχνει μια ομάδα έφηβων από τη Μπενγκάλι που «πιάστηκαν» να παίζουν το εθνικό τους άθλημα στο τοπικό πάρκο. Χωρίς να γνωρίζουν ότι τους βιντεοσκοπούσαν κάμερες ασφαλείας, το παιχνίδι τους διακόπηκε από ένα περιπολικό της αστυνομίας που τους επέβαλε πρόστιμο.

«Δεν δημιουργούμε προβλήματα. Πληρώνουμε φόρους», λέει ο εργάτης των ναυπηγείων. «Αλλά δεν μας θέλουν εδώ»

«Λένε ότι το κρίκετ δεν προορίζεται για την Ιταλία. Αλλά θα σας πω την αλήθεια: είναι επειδή είμαστε ξένοι», λέει ο Miah.

Η απαγόρευση του κρίκετ ήρθε να συμβολίσει τις βαθιά ριζωμένες έριδες που φουντώνουν στο Monfalcone.

Η πόλη έχει μια μοναδική για την Ιταλία εθνοτική σύνθεση: σε έναν πληθυσμό λίγο πάνω από 30.000 κατοίκους, σχεδόν το ένα τρίτο είναι αλλοδαποί. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι μουσουλμάνοι από το Μπαγκλαντές που άρχισαν να καταφθάνουν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 για να κατασκευάσουν γιγαντιαία κρουαζιερόπλοια.

Η ακροδεξιά δήμαρχος βλέπει «ισλαμικό φονταμενταλισμό»

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τη δήμαρχο Anna Maria Cisint, η οποία ανήκει στο ακροδεξιό κόμμα της Λέγκας, ο πολιτιστικός πυρήνας του Monfalcone βρίσκεται σε κίνδυνο.

Ανέβηκε στην εξουσία χάρη στο αντιμεταναστευτικό κίνημα – και έχει αναλάβει αποστολή να «προστατεύσει» την πόλη της και να υπερασπιστεί τις χριστιανικές αξίες.

«Η ιστορία μας σβήνεται», λέει σε συνέντευξη της στο BBC. «Είναι σαν να μην έχει σημασία πια. Όλα αλλάζουν προς το χειρότερο».

Στο Monfalcone, Ιταλοί με «δυτικά ρούχα» αναμειγνύονται με Μπαγκλαντεσιανούς που φορούν shalwar kameez και hijabs. Υπάρχουν εστιατόρια Μπαγκλαντεσιανών και καταστήματα χαλάλ, καθώς και ένα δίκτυο ποδηλατοδρόμων που χρησιμοποιούνται κυρίως από τη νοτιοασιατική κοινότητα.

Στις δύο θητείες της στην εξουσία, η Cisint έχει αφαιρέσει τα παγκάκια στην πλατεία της πόλης όπου κάθονταν οι άνθρωποι από το Μπαγκλαντές και διαμαρτυρήθηκε για το τι φορούν οι μουσουλμάνες γυναίκες στην παραλία.

«Δεν είμαστε σε θέση να βρούμε εκπαιδευμένους εργαζόμενους. Στην Ευρώπη είναι πολύ δύσκολο να βρεις νέους ανθρώπους που θέλουν να εργαστούν σε ένα ναυπηγείο»

«Υπάρχει μια πολύ ισχυρή μορφή ισλαμικού φονταμενταλισμού εδώ», λέει. «Μια κουλτούρα όπου οι γυναίκες αντιμετωπίζονται πολύ άσχημα και καταπιέζονται από τους άνδρες».

Όσον αφορά την απαγόρευση του κρίκετ, η δήμαρχος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει χώρος ή χρήματα για την κατασκευή νέου γηπέδου και λέει ότι οι μπάλες του κρίκετ αποτελούν κίνδυνο.

Είπε στο BBC ότι αρνείται να παραχωρήσει στους μετανάστες από το Μπακλαντές το προνόμιο να παίζουν το εθνικό τους άθλημα – και ισχυρίζεται ότι δεν προσφέρουν «τίποτα σε αντάλλαγμα».

«Δεν έχουν δώσει τίποτα σε αυτή την πόλη, στην κοινότητά μας. Μηδέν», λέει. «Είναι ελεύθεροι να πάνε και να παίξουν κρίκετ οπουδήποτε αλλού… έξω από το Monfalcone».

Έλλειψη εργατικού δυναμικού

Η δήμαρχος έχει δεχθεί απειλές θανάτου λόγω των απόψεών της για τους μουσουλμάνους – και γι’ αυτό βρίσκεται πλέον υπό 24ωρη αστυνομική προστασία.

Ο Miah Bappy και οι συναθλητές του στο κρίκετ μετακόμισαν στην Ιταλία για να κατασκευάσουν πλοία στο ναυπηγείο Fincantieri – το μεγαλύτερο στην Ευρώπη και ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο.

Ο δήμαρχος κατηγορεί την εταιρεία για «μισθολογικό ντάμπινγκ» – την πρακτική της καταβολής μισθών κάτω από το επίπεδο της αγοράς, συχνά σε ξένους εργάτες – υποστηρίζοντας ότι οι μισθοί της είναι τόσο χαμηλοί που κανένας Ιταλός δεν θα ήθελε να κάνει τη δουλειά με τα ίδια χρήματα.

Όμως ο διευθυντής του ναυπηγείου Cristiano Bazzarra είναι ανένδοτος ότι οι μισθοί που καταβάλλονται από την εταιρεία και τους εργολάβους της είναι ευθυγραμμισμένοι με την ιταλική νομοθεσία.

«Δεν είμαστε σε θέση να βρούμε εκπαιδευμένους εργαζόμενους. Στην Ευρώπη είναι πολύ δύσκολο να βρεις νέους ανθρώπους που θέλουν να εργαστούν σε ένα ναυπηγείο», λέει.

Η Ιταλία έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά γεννήσεων στην Ευρώπη. Πέρυσι γεννήθηκαν μόνο 379.000 μωρά στην Ιταλία με μέσο όρο 1,2 παιδιά ανά γυναίκα.

Η Ιταλία αντιμετωπίζει επίσης έλλειψη εργατικού δυναμικού και οι ερευνητές εκτιμούν ότι η Ιταλία θα χρειάζεται 280.000 ξένους εργάτες ετησίως μέχρι το 2050 για να αναπληρώσει το ολοένα και μικρότερο εργατικό δυναμικό.

Μείωση στη μετανάστευση ή και όχι

Η πρωθυπουργός της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι, η οποία ηγείται των ακροδεξιών Αδελφών της Ιταλίας, αύξησε τον αριθμό των αδειών για εργαζόμενους από τρίτες χώρες, παρότι προηγουμένως είχε δηλώσει ότι ήθελε να μειώσει τη μετανάστευση.

Αλλά η Anna Maria Cisint πιστεύει ακράδαντα ότι ο τρόπος ζωής της μουσουλμανικής κοινότητας του Μπαγκλαντές είναι «ασύμβατος» με τη ζωή των ντόπιων Ιταλών.

Στο Monfalcone, οι εντάσεις κορυφώθηκαν όταν η δήμαρχος απαγόρευσε ουσιαστικά τη συλλογική προσευχή στα δύο ισλαμικά κέντρα της πόλης.

«Άνθρωποι από την πόλη άρχισαν να μου στέλνουν σοκαριστικές φωτογραφίες και βίντεο που έδειχναν έναν τεράστιο αριθμό ανθρώπων να προσεύχονται στα δύο ισλαμικά κέντρα: έως και 1.900 σε ένα μόνο κτίριο», λέει η δήμαρχος.

«Εμείς απλά κοιτάμε τη δουλειά μας»

Οι άνθρωποι από το Μπαγκλαντές στο Monfalcone λένε ότι η απόφαση της δημάρχου είχε τεράστιο αντίκτυπο στη μουσουλμανική κοινότητα.

«Η δήμαρχος πιστεύει ότι οι Μπενγκάλι προσπαθούν να ισλαμοποιήσουν την Ιταλία – αλλά εμείς απλά κοιτάμε τη δουλειά μας», λέει ο 19χρονος Meheli. Κατάγεται από τη Ντάκα του Μπαγκλαντές, αλλά μεγάλωσε στην Ιταλία, φοράει δυτικά ρούχα και μιλάει άπταιστα ιταλικά.

Λέει ότι τον έχουν βρίσει και την έχουν παρενοχλήσει στο δρόμο λόγω της καταγωγής του.

Ο Miah Bappy περιμένει να λάβει το ιταλικό διαβατήριό του φέτος, αλλά δεν είναι σίγουρος ότι θα συνεχίσει να ζει στο Monfalcone.

«Δεν δημιουργούμε προβλήματα. Πληρώνουμε φόρους», λέει ο εργάτης των ναυπηγείων. «Αλλά δεν μας θέλουν εδώ».

Η δήμαρχος πιστεύει ότι ο τρόπος ζωής της κοινότητας των Μπαγκλαντεσιανών είναι «ασύμβατος» με τη ζωή των ντόπιων γεννημένων Ιταλών.

Αλλά ο Miah Bappy επισημαίνει ότι αν όλοι τους επέστρεφαν αύριο στην πατρίδα τους, «το ναυπηγείο θα χρειαζόταν πέντε χρόνια για να κατασκευάσει ένα μόνο πλοίο».

Το καλοκαίρι ένα περιφερειακό δικαστήριο αποφάσισε υπέρ των δύο ισλαμικών κέντρων και ακύρωσε τη διάταξη του δημοτικού συμβουλίου που απαγόρευε τη συλλογική προσευχή.

*Με πληροφορίες από: BBC | Sofia Bettiza

Headlines