Η Ψίμυθος ήταν μια κάποια λύσις

«Σπατάλησα τα κερδητά μου δίχως να τα χαρώ. Κ’ ήταν ζημιές τα κέρδη, κέρδη οι ζημιές, που ισοσκέλιζαν απελπιστικά όλα τα φύλα του μεγάλου βιβλίου… Καμιά μεταφορά εις νέον. Καμιά ανωμαλία στους λογαριασμούς. Κατάντησε μαγαζάκι η επιχείρηση, που πούλαγε αφιόνι με δράμι σ΄όσους ήθελαν να αποχτηνωθούν, όπως εγώ, όπως ο κόσμος όλος….».

«To χαμένο νησί», η νουβέλα που γράφτηκε το 1943 από τον Μ. Καραγάτση, διαδραματίζεται κάπου στο Αιγαίο, όταν γίνεται ένα ναυάγιο, από το οποίο σώζεται μόνο ο δεύτερος πλοίαρχος, ο Γερόλυμος Αβάρατος. Τον φροντίζουν ο Αντώνης με την κόρη του Ελένη, με την οποία ο ναυαγός αναπτύσσει μια σκοτεινή, ερωτική σχέση.

Καθώς διάφορα εγκλήματα που σχετίζονται με τις συνθήκες του ναυαγίου αποκαλύπτονται και δυναμώνει το ερωτικό πάθος του για την Ελένη, αρχίζει σταδιακά το φυσικό περιβάλλον να αλλάζει. Θυελλώδεις άνεμοι αποκόβουν το νησί, η θερμοκρασία ανεβαίνει σε υψηλά για την περίοδο επίπεδα, η βλάστηση πυκνώνει και φουντώνει κι ο ήρωας παρασύρεται σε ένα νέο, ερωτικό παραλήρημα με μια άλλη γυναίκα.

Το σκηνικό από αιγαιοπελαγίτικο μετατρέπεται σε τροπικό, το νησί γίνεται πλωτό και ταξιδεύει στις θάλασσες του Ειρηνικού, ενώ από Τήλος λέγεται Ταϊλί, όπως επιβεβαιώνει και μια γαλλική επιστημονική αποστολή.

Ο ιντερνετικός κόσμος κέντησε. Και ξέφυγε. Περιγραφές και ιστορίες από επισκέψεις και καλοκαιρινούς έρωτες στην Ψίμυθο, αεροπορικά εισιτήρια, αλέ ρετούρ, από το Skyscanner με 235 ευρώ, αφισάκι για τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή

Μια νέα Ταϊλί, η Ψίμυθος, αναδύθηκε, στα τέλη του φετινού Αυγούστου, με όλη της τη ζωηρή και ήσυχη μεγαλοπρέπεια από τα βάθη του δυαδικού κόσμου καταμεσής του Αιγαίου, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία της μυθικής Ατλαντίδας -«Το νησί ήταν μεγαλύτερο από τη Λιβύη και την Ασία μαζί, και ήταν ο δρόμος προς άλλα νησιά, που αν από αυτά περνούσες μπορούσες να φτάσεις στην απέναντι ήπειρο που περιέβαλε τον αληθινό ωκεανό« γράφει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο για το νησί που βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες και βυθίστηκε μυστηριωδώς στο πέλαγος «σε μια μόνο ημέρα και νύχτα ατυχίας», το 9.600 π.Χ, περίπου.

Κι ενώ οι ειδήσεις ’παιζαν ένα σταθερό, απελπιστικό μινόρε, με φωτιές, λούνα παρκ και staycation, μια ανάρτηση στο Χ έβαλε φωτιά στη φαντασία. «Να βρεις ένα ψεύτικο όνομα για νησί, φασέικο λίγο, Ψίμυθο πχ, και να λες ότι φέτος η φάση ήταν εκεί. Δεν έχεις πάει Ψίμυθο; Ε ρε φίλε, γ@μάει. Έγινε χαμός φέτος» γράφει ο @beatBukowski, ο δημοσιογράφος Κώστας Μανιάτης, στο Χ και ο ψυχεδελικός χορός της Ψιμυθιάδας ξεκίνησε σαν πολυήμερο rave.

Ο καθένας έλεγε ό,τι του ‘ρχόταν και ό,τι του κάπνιζε.  Κάποιος έβαλε αφίσα με τον Ανδρέα Παπανδρέου για συγκέντρωση στην Ψίμυθο στα 80s «Παρασκευή, 16 Ιουνίου, 8 και 30, θα μιλήσει ο…»

Ο ιντερνετικός κόσμος κέντησε. Και ξέφυγε. Περιγραφές και ιστορίες από επισκέψεις και καλοκαιρινούς έρωτες στην Ψίμυθο, αεροπορικά εισιτήρια, αλέ ρετούρ, από το Skyscanner με 235 ευρώ, αφισάκι για τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή «στο φανταστικό νησί» από τον Οδηγητή, ενώ όπως ήταν αναμενόμενο ο ιστότοπος psimythos.gr., αφηγούνταν στα αγγλικά την ιστορία, και τη γεωγραφία του νησιού, δίνοντας πρακτικές πληροφορίες στους επισκέπτες μαζί με εντυπωσιακές φωτογραφίες.

«Θυμάται κανείς πώς την έλεγαν τη μητέρα του Αρσένη που’ χε το καφενείο στην Ψίμυθο και έφτιαχνε τρομερό κοκκινιστό;».

«Κάποτε ήθελες ένα καράβι, ένα καΐκι και κάνα δεκάλεπτο κολύμπι για Ψίμυθο και πλέον μπορείς να πας απευθείας με καράβι και να έχεις και αμάξι μαζί. Πάει το χάλασαν το νησί τελείως».

«Νομίζω L’Île Cachée λέγονταν εκείνη η γαλλική ταινία που γυρίστηκε στην Ψίμυθο και χάθηκε όταν πτώχευσε ο παραγωγός το 1979. Πάλι καλά γιατί η Ψίμυθος θα είχε πάθει ότι και η Αμοργός μετά το Απέραντο Γαλάζιο. Έμεινε κρυφή κι αυθεντική όπως στις φωτό που σώθηκαν από εκείνο το φιλμ».

Ο καθένας έλεγε ό,τι του ‘ρχόταν και ό,τι του κάπνιζε.  Κάποιος έβαλε αφίσα με τον Ανδρέα Παπανδρέου για συγκέντρωση στην Ψίμυθο στα 80s «Παρασκευή, 16 Ιουνίου, 8 και 30, θα μιλήσει ο…».

Εννοείται ότι το ChatGPT δεν έχασε την ευκαιρία να φτύσει ίνφο για την Ψίμυθο, εντοπίζοντάς την στα Δωδεκάνησα, χωρίς μόνιμους κατοίκους, την ίδια ώρα που ο Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, έχοντας αφήσει το χιούμορ μίλια μακριά, ανέβαζε επιθετική ανάρτηση στο Χ για τα τρολ της αντιπολίτευσης που τάχαμου διέδωσαν ότι παραιτήθηκε ο μοναδικός γιατρός της Ψιμύθου, σε ένα ανερμάτιστο inception ψευδών ειδήσεων.

Η ιογενής πλάκα της Ψιμυθιάδας, η επιθυμία να είμαστε «μέσα στη φάση» γνωρίζοντας ότι πάντα θα είμαστε εκτός, εξαπλώθηκε πάνω από χώρα σαν ένα ουτοπικό iCloud, σαν το αινιγματικό «Νησί του Ερπετού», που όπως γράφει ο πάπυρος που σώζεται στο Μουσείο Ερμιτάζ του Λένινγκραντ, «αφού φύγεις απ’ το νησί μου, δε θα το ξαναβρείς, γιατί αυτό το μέρος θα εξαφανιστεί κάτω από τα κύματα».

Έστω για λίγο, η ανάγκη της διαφυγής από τις τρεις διαστάσεις της στενής λογικής κερδήθηκε και η ετεροτοπία πήρε αβάντα. Κάτι ήταν.

*Αρχική Φωτό: Unspash