11η Σεπτεμβρίου: «Δεν χάθηκαν μόνο 3.000 ζωές» – Μια ματιά σε δευτερεύουσες απώλειες

Η επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου άλλαξε τον κόσμο, εισάγοντας μια χιλιετία και έναν νέο αιώνα με μια άνευ προηγουμένου θηριωδία, αυτήν που έλαβε χώρα την 11η Σεπτεμβρίου 2001.

Ζωές χάθηκαν και περιουσίες καταστράφηκαν στα συντρίμμια των δίδυμων πύργων. Αλλά πέραν αυτών των άμεσων απωλειών η απώλεια ανθρώπινων ζωών και η καταστροφή εμπορικών περιουσιών και υποδομών στις 11 Σεπτεμβρίου επίσης μείωσαν προσωρινά τις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας της Νέας Υόρκης.

Η επίθεση στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, τραυμάτισε την Νέα Υόρκη και όλες τις ΗΠΑ. Χάθηκαν σχεδόν 3.000 ζωές και περισσότερα από 2,8 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα χώρων γραφείων στο Κάτω Μανχάταν υπέστη ζημιές ή καταστράφηκε.

Οι απώλειες εργαζομένων, φυσικού κεφαλαίου και υποδομών συγκλόνισε το παραγωγικό δυναμικό της οικονομίας της πόλης και διατάραξε τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Οι ζημιές στις υποδομές μεταφορών και επικοινωνιών προκάλεσε ύφεση στην οικονομική δραστηριότητα για αρκετούς μήνες, ιδιαίτερα στο Κάτω Μανχάταν.

Το Νοέμβριο 2020, η Federal Bank of New York, δημοσιοποίησε στο τεύχος του Economic Policy Review μια μελέτη στελεχών της για το κόστος της επίθεσης

Μεθοδολογία της ανάλυσης

Οι συγγραφείς ξεκινούν την ανάλυσή τους υπολογίζοντας το «κόστος» των σχεδόν 3.000 ζωών που χάθηκαν στην επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Ως μέτρο αυτού του κόστους, χρησιμοποιούν την αξία των αναμενόμενων μελλοντικών αποδοχών των αποθανόντων εργαζομένων. Οι εκτιμήσεις των συγγραφέων υποδεικνύουν ότι οι απώλειες δια βίου κερδών σε όλη τη διάρκεια της ζωής αυτών των εργαζομένων ήταν, συνολικά, περίπου 7,8 δισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή 2,8 εκατομμύρια δολάρια ανά εργαζόμενο κατά μέσο όρο.

Στη συνέχεια, αξιολόγησαν την απώλεια κερδών που υπέστησαν οι εργαζόμενοι που εκτοπίστηκαν από τις δουλειές τους ως αποτέλεσμα της επίθεσης. Εξηγώντας ότι μια συρρικνούμενη οικονομία είχε προκαλέσει τη σταθερή μείωση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα στην πόλη τους μήνες που προηγήθηκαν της 11ης Σεπτεμβρίου, οι συγγραφείς αναλαμβάνουν να απομονώσουν τις απώλειες θέσεων εργασίας που αποδίδονται στην επίθεση από αυτές που αποδίδονται στον επιχειρηματικό κύκλο. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποίησαν δυναμικό μοντέλο πρόβλεψης για να εκτιμήσουν ποια θα ήταν η πορεία της απασχόλησης της Νέας Υόρκης αν δεν είχε συμβεί η επίθεση.

Διαπίστωσαν ότι τον Οκτώβριο του 2001, ο αριθμός των θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα στην πόλη ήταν περίπου 38.000 με 46.000 χαμηλότερος από ό,τι θα ήταν διαφορετικά. Τον Φεβρουάριο, το εύρος αυξήθηκε από 49.000 έως 71.000 και στη συνέχεια μειώθηκε μεταξύ 28.000 και 55.000 έως τον Ιούνιο του 2002.

Χρησιμοποιώντας μια εκτιμώμενη ανάλυση αυτών των αριθμών απασχόλησης ανά κλάδο, οι συγγραφείς μεταφράζουν στη συνέχεια τις ελλείψεις θέσεων εργασίας σε απώλειες μισθών και εσόδων. Οι βιομηχανίες χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, αεροπορικών μεταφορών, ξενοδοχείων και εστιατορίων υπέστησαν τις πιο σοβαρές απώλειες θέσεων εργασίας.

Οι βιομηχανίες ενδυμάτων και εστιατορίων στο Κάτω Μανχάταν σημείωσαν επίσης σημαντική μείωση στον αριθμό των ωρών εργασίας των εργαζομένων. Αντλώντας στοιχεία για τα μέσα κέρδη για καθεμία από αυτές τις αστικές βιομηχανίες, οι συγγραφείς εκτίμησαν ότι οι απώλειες θέσεων εργασίας και οι μειώσεις ωρών εργασίας οδήγησαν σε συνολικό έλλειμμα κερδών μεταξύ 3,6 και 6,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον Ιούνιο του 2002.

Απώλειες φυσικού κεφαλαίου

Οι απώλειες φυσικού κεφαλαίου είναι το επόμενο στοιχείο κόστους που αξιολογήθηκε. Το τελικό κόστος του καθαρισμού και της αποκατάστασης του χώρου του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου στοίχισε περίπου 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Άλλα 16,4 δισεκατομμύρια δολάρια απαιτήθηκαν για την αντικατάσταση ή την επισκευή κατεστραμμένων και πληγωμένων κτιρίων στον χώρο και τις παρακείμενες περιοχές του και για την αντικατάσταση του περιεχομένου των κτιρίων.

Τέλος, το κόστος αποκατάστασης των ζημιών στις υποδομές μεταφορών, ηλεκτρικής ενέργειας και επικοινωνιών του Κάτω Μανχάταν αναμενόταν να φτάσει τα 3,7 δισεκατομμύρια, χωρίς να έχει γίνει γνωστό πόσο τελικά στοίχισε.

Οι συγγραφείς εξετάζουν επίσης τον αντίκτυπο των γεγονότων της 11ης Σεπτεμβρίου στους πιο ευάλωτους οικονομικά κατοίκους της Νέας Υόρκης. Καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η απότομη αύξηση των εγγραφών στο δημόσιο σύστημα περίθαλψης Medicaid μετά τον Σεπτέμβριο μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην επίθεση, αλλά δεν βρήκαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η επίθεση προκάλεσε σημαντική αύξηση.

11η Σεπτεμβρίου: Ευρήματα

Προσθέτοντας τα κέρδη και τις φυσικές απώλειες κεφαλαίου, οι συγγραφείς υπολογίζουν το συνολικό κόστος της επίθεσης στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου μεταξύ 33 και 36 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτό ισοδυναμεί σε σχεδόν 58 -63 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024.

Κοιτάζοντας το μέλλον, οι συγγραφείς πρότειναν ότι μεγάλο μέρος της επιβάρυνσης του κόστους είχε ήδη αναληφθεί. Ο χώρος του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου καθαρίστηκε μήνες νωρίτερα από το χρονοδιάγραμμα και η απασχόληση στις βιομηχανίες που χτυπήθηκαν περισσότερο είχαν δείξει σημάδια ανάκαμψης από τον Μάρτιο του 2002. Οι δείκτες της αγοράς κατοικιών παρέμειναν εκπληκτικά ανοδικοί και τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν ότι η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στην η μητροπολιτική περιοχή ανέκαμψε έντονα τους μήνες μετά την επίθεση.

Πηγή: ΟΤ