Η υπόθεση της Ζιζέλ Πελικό, που την νάρκωνε επί δέκα χρόνια ο σύζυγός της και την βίαζε μαζί με δεκάδες άλλους άντρες, έχει σοκάρει ολόκληρη την Γαλλία.

Σχεδόν κάθε μέρα από τις 2 Σεπτεμβρίου, η Ζιζέλ Πελικό βρίσκεται στο επίκεντρο μιας δίκης στην οποία 51 άνδρες κατηγορούνται ότι τη βίασαν, συμπεριλαμβανομένου του άνδρα με τον οποίο ήταν παντρεμένη επί 50 χρόνια.

Η αστυνομία κατάφερε να ταυτοποιήσει μόνο 50 υπόπτους από τους 83 που εμφανίστηκαν στα βίντεο του βασικού κατηγορούμενου, Ντομινίκ Πελικό.

Καθώς η ιστορία της έχει διαδοθεί στη Γαλλία από την έναρξη της δίκης, η Ζιζέλ Πελικό, έχει γίνει σύμβολο θάρρους και ανθεκτικότητας. Πολλές γυναίκες στην Γαλλία έχουν τονίσει το κουράγιο της, για την απόφασή της να παραιτηθεί από το δικαίωμά της στην ανωνυμία και να γίνει ανοιχτά προς το κοινό η δίκη.

Σε μια υπόθεση τέτοιου μεγέθους πρόκειται για μια ασυνήθιστη απόφαση, όχι μόνο επειδή σημαίνει ότι χιλιάδες βίντεο από τους φερόμενους βιασμούς που βιντεοσκοπήθηκαν από τον Ντομινίκ Πελικό, θα παιχτούν τελικά σε ανοιχτό δικαστήριο. Το μόνο αίτημα της Ζιζέλ ήταν να επιτραπεί στα παιδιά της να φύγουν από την αίθουσα όταν συμβεί αυτό.

Με τα μάτια της κρυμμένα από τα γυαλιά ηλίου, αγέρωχη, προσέρχεται στην αίθουσα του δικαστηρίου. Η Ζιζέλ που όπως η ίδια έχει πει, «θυσιάστηκα στο βωμό της κακίας»

Ακριβώς πάντως, επειδή η δίκη γίνεται δημόσια, έχουν προκύψει και μια σειρά από στοιχεία που προκαλούν τρόμο.

Γιατί προκαλεί τρόμο η υπόθεση της Ζιζέλ Πελικό

Αυτό που έχει σοκάρει τόσους πολλούς στη Γαλλία είναι ο μεγάλος αριθμός των ανδρών που εμπλέκονται στην υπόθεση.

Οι ηλικίες τους κυμαίνονται από 26 έως 68 ετών και προέρχονται από όλα τα κοινωνικά στρώματα – πυροσβέστες, φαρμακοποιοί, εργάτες και δημοσιογράφοι. Πολλοί είναι πατέρες και σύζυγοι.
Από τους υπόλοιπους κατηγορούμενους άνδρες, 15 παραδέχονται το βιασμό, αλλά όλοι οι υπόλοιποι παραδέχονται μόνο τη συμμετοχή τους σε σεξουαλικές πράξεις.

«Αυτό που με συγκλόνισε ακόμη περισσότερο είναι ότι τόσοι πολλοί άνδρες θα μπορούσαν να το έχουν κάνει αυτό – περισσότεροι από 50 «κανονικοί» άνδρες, οι οποίοι ζούσαν όλοι κοντά», δήλωσε στο BBC η Καρολίν, μια 43χρονη γιατρός από το Παρίσι.

«[Ο Πελικό] δεν χρειάστηκε καν να ψάξει πολύ μακριά για να τους βρει. Με τρομάζει πραγματικά, γιατί είναι μια αντανάκλαση της κοινωνίας. Δεν είναι ο κανόνας, αλλά είναι πάρα πολλοί».

Η Σελίν Πικέ της φεμινιστικής οργάνωσης Osez le Féminisme ελπίζει ότι το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι προέρχονται από συνηθισμένα περιβάλλοντα και από όλα τα είδη επαγγελμάτων θα σημάνει ότι η δίκη αυτή θα έχει διαρκή αντίκτυπο.

«Καταρρίπτει τον μύθο του βιαστή που είναι ψυχοπαθής… βίαζαν επειδή ήταν σίγουροι για την ατιμωρησία τους», λέει.

Η σελίδα με τους 500.000 επισκέπτες τον μήνα

Μια άλλη ανησυχία που δεν έχει διαφύγει από τον μεγάλο αριθμό γυναικών σε όλη τη Γαλλία που παρακολουθούν την υπόθεση Πελικό είναι ότι πολλοί άλλοι άνδρες γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα.

Ο Ντομινίκ Πελικό είχε προσκαλέσει άνδρες να κάνουν σεξ με τη σύζυγό του «εν αγνοία της» σε μια ανάρτηση στην ιστοσελίδα Coco.gg, η οποία έκλεισε μόλις τον περασμένο Ιούνιο. Πέρυσι μετρούσε 500.000 επισκέπτες τον μήνα.

Ο Ντομινίκ Πελικό που στρατολογούσε επί μία δεκαετία δεκάδες αγνώστους για να βιάσουν μέσα στο ίδιο της το σπίτι τη ναρκωμένη σύζυγό του, Ζιζέλ Πελικό

«Το εκατό τοις εκατό αυτών των ανθρώπων… δεν έκαναν ποτέ ένα τηλεφώνημα για να σταματήσει αυτή η κακοποίηση», λέει η Σελίν Πικέ. «Ούτε ένας άνθρωπος δεν σκέφτηκε να ενημερώσει την αστυνομία για αυτά τα εγκληματικά γεγονότα».

Το φαινόμενο της… χημικής υποταγής

Ένα ακόμη βασικό ζήτημα που τρομάζει, και που αναδείχθηκε μέσα από την υπόθεση της Ζιζέλ,  είναι το φαινόμενο της χημικής υποταγής – της επίθεσης που προκαλείται από τα ναρκωτικά στο σπίτι.

Το 2022, 1.229 άτομα στη Γαλλία υποπτεύθηκαν ότι είχαν υποστεί ναρκωτικά χωρίς να το γνωρίζουν, σύμφωνα με τη Leila Chaouachi, φαρμακοποιό στο κέντρο παρακολούθησης εθισμού στο Παρίσι και ειδική σε θέματα βιασμού από ναρκωτικά.

Ο αριθμός αυτός είναι πιθανώς «μόνο η κορυφή του παγόβουνου», πιστεύει η ίδια. Τα θύματα συχνά διστάζουν να υποβάλουν νομικές καταγγελίες επειδή γνωρίζουν τον δράστη, μπορεί να ντρέπονται ή έχουν θολές αναμνήσεις για το τι συνέβη.

Οι καταγγελίες πρέπει επίσης να υποβληθούν πριν οι ουσίες εξαφανιστούν από το σώμα, πράγμα που δεν είναι πάντα εφικτό.

Η κόρη του Ντομινίκ και της Ζιζέλ, η Καρολίν Νταριάν,

Για τα 10 χρόνια που ο σύζυγός της την νάρκωνε, η Ζιζέλ είχε ανεξήγητα νευρολογικά συμπτώματα καθώς και γυναικολογικά προβλήματα, και όμως κανείς δεν συνέδεσε τα στοιχεία.
Αυτό δείχνει την έλλειψη ευαισθητοποίησης για τη χημική υποταγή ως φαινόμενο.

Η Δρ Chaouachi λέει ότι η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και της αστυνομίας είναι σημαντική, διότι το κλειδί για την ανάσχεση του προβλήματος έγκειται στην αναγνώριση ότι υπάρχουν και άλλοι εκεί έξω εκτός από τη Ζιζέλ.

«Έχουμε το δικαίωμα να σοκαριστούμε, αλλά πρέπει επίσης να αναγνωρίσουμε ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις», λέει.

«Όταν εστιάζουμε μόνο στο σύστημα δικαιοσύνης και στους ερευνητές, κρυβόμαστε κατά κάποιον τρόπο πίσω από αυτούς. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα ευρύτερο κοινωνικό ζήτημα, και ως εκ τούτου χρειαζόμαστε κοινωνική αλλαγή».

Τι λέει ο απλός κόσμος στην Γαλλία

Είναι μια ιδιωτική υπόθεση», δήλωσε ένας άνδρας, ο οποίος θεώρησε ότι η υπόθεση ήταν φοβερή, αλλά δεν παύει να είναι ένα μεμονωμένο γεγονός και όχι για δημόσια συζήτηση.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης το κάνουν τόσο μεγάλο θέμα. Είναι επειδή στους ανθρώπους αρέσει το δράμα, το κουτσομπολιό».

Ένας φίλος του συμφώνησε: «Αν δεν είχες κάνει την ερώτηση, δεν θα το είχαμε συζητήσει ποτέ».

Όμως η κοπέλα στην παρέα τους, είπε ότι έκαναν και οι δύο λάθος: «Είναι σημαντικό αυτή η υπόθεση να δημοσιοποιηθεί… θίγει ένα ευρύτερο θέμα και η ευαισθητοποίηση γι’ αυτό είναι απαραίτητη για την αλλαγή».

Ο συνηθισμένος χαρακτήρας του ζευγαριού που βρίσκεται στο επίκεντρο της δίκης – συνταξιούχοι της μεσαίας τάξης και παππούδες – έχει διευκολύνει τους παρατηρητές να ταυτιστούν με την ιστορία.

«Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να είναι η μητέρα μου, η αδελφή μου… και ο πατέρας μου», δήλωσε ο Charley, ένας 35χρονος άνδρας που ζει στο Παρίσι.

«Για μένα είναι η δίκη του αιώνα», πρόσθεσε. «Θα υπάρξει ένα πριν – και θα υπάρξει ένα μετά».

Σήμερα Σάββατο πρόκειται να πραγματοποιηθούν διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα «προς υποστήριξη της Ζιζέλ Πελικό και όλων των θυμάτων βιασμού».

Headlines