Ψυχολογία: Οι 7 ενδείξεις ότι η οικογένειά σας δεν σας στήριξε ποτέ πραγματικά

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι κάθε οικογένεια εφαρμόζει το δικό της μοντέλο στην ανατροφή των παιδιών της, το οποίο συνήθως διαμορφώνει ή και «προδιαγράφει» το μέλλον των παιδιών – τον χαρακτήρα, την ταυτότητα, τη συμπεριφορά, ακόμη και την προσαρμογή τους στο κοινωνικό περιβάλλον.

Δεύτερο fact, που επίσης δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς, είναι ότι από το μυαλό των περισσότερων ανθρώπων έχει περάσει κάποια στιγμή -ιδίως σε δύσκολες ή μπερδεμένες καταστάσεις- ότι ίσως δεν έλαβαν την δέουσα υποστήριξη από το οικογενειακό τους περιβάλλον όταν το χρειάζονταν.

Άλλοι πάλι, δηλώνουν «βέβαιοι» ότι μεγάλωσαν σε μία οικογένεια που ποτέ δεν τους στήριξε πραγματικά. Αλλά και αυτή βεβαιότητα, απορρέει από μία σκέψη που δεν σημαίνει κατά κανόνα ότι ισχύει και στην πραγματικότητα.

Για τους «μπερδεμένους» φίλους αναγνώστες, λοιπόν, το μόνο που μένει να αποδειχθεί, είναι εάν τέτοιες σκέψεις έχουν ρεαλιστική υπόσταση ή εάν είναι απλώς «ιδέες» που προκύπτουν από την οπτική με την οποία ο καθένας προσεγγίζει τα πράγματα.

Για να μην προδικάζουμε τους γονείς, αλλά και για σας λυθούν οι απορίες, συγκεντρώσαμε τις 7 ενδείξεις που -σύμφωνα με την ψυχολογία– αν τις βλέπετε στον εαυτό σας σημαίνει ότι μάλλον έχετε δίκιο και μεγαλώσατε χωρίς την απαραίτητη στήριξη από την οικογένειά σας.

Αυτά τα 7 σημάδια είναι λεπτά και συχνά ανεπαίσθητα. Επομένως η αναγνώριση του νοήματός τους μπορεί να ξεδιαλύνει το τοπίο και να βοηθήσει στην επούλωση τραυμάτων του παρελθόντος.

Οι 7 ενδείξεις ότι η οικογένειά σας δεν σας στήριξε ποτέ πραγματικά

-Διαρκής αμφισβήτηση του εαυτού σας
-Δυσκολία να εμπιστευτείτε
-Είστε «το καλό παιδί»
-Φόβος σύγκρουσης
-Αίσθημα περιθωριοποίησης
-Υπεραναπλήρωση στις σχέσεις
-Δυσκολία στην έκφραση συναισθημάτων

Διαρκής αμφισβήτηση του εαυτού σας

Όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή, αμφιβάλλουν για τον εαυτό τους. Αν όμως αμφισβητείτε διαρκώς τις ικανότητές σας ή την αξία σας, ίσως αυτό να είναι ένα σημάδι που συνδέεται με την ανατροφή σας.

Σύμφωνα με την ψυχολογία, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλοντα υποστήριξης, αποκτούν μια γενικά υγιή αυτοπεποίθηση. Πιστεύουν στον εαυτό τους και τις ικανότητές τους γιατί αυτό έκαναν οι γονείς τους.

Αν, στον αντίποδα, έχετε μεγαλώσει σε μια οικογένεια χωρίς στήριξη, έπαινο, αν τα επιτεύγματά σας δεν αναγνωρίζονταν ή αν έχετε δεχτεί έντονη κριτική, μάλλον έχετε μάθει ν’ αμφιβάλλετε για τον εαυτό σας.

Όλα τα δυσλειτουργικά μοτίβα του παρελθόντος μπορούν να βελτιωθούν μέσα από την αναγνώριση της πηγής τους και την αυτογνωσία.

Δυσκολία να εμπιστευτείτε

Οι άνθρωποι που βιώνουν παραμέληση στην παιδική ηλικία, μεγαλώνοντας μαθαίνουν να κρατούν τους άλλους σε απόσταση.

Σύμφωνα με την ψυχολογία, τα παιδιά μαθαίνουν την εμπιστοσύνη από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον – ουσιαστικά τους πρώτους φροντιστές, τους γονείς. Αν οι σχέσεις αυτές δεν είναι αξιόπιστες, δημιουργούνται θέματα εμπιστοσύνης.

Αν δυσκολεύεστε να εμπιστευτείτε τους ανθρώπους, προσπαθήστε να μην είστε πολύ σκληροί με τον εαυτό σας. Αυτό μπορεί να είναι μια ένδειξη που μαρτυρά πως μεγαλώσατε σε περιβάλλον όπου δεν υπήρχε εμπιστοσύνη.

Είστε «το καλό παιδί»

Μήπως προσπαθείτε υπερβολικά να κερδίσετε την εύνοια των άλλων, ακόμη και εις βάρος των αναγκών σας; Αυτό μπορεί να είναι σημάδι πως έχετε μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον παραμέλησης.

Το να προσπαθεί κάποιος διαρκώς να είναι το «καλό παιδί» είναι σημάδι που μαρτυρά ότι έχει μεγαλώσει σε περιβάλλον χωρίς στήριξη. Σύμφωνα με την ψυχολογία, όταν ο άνθρωπος δεν λαμβάνει την αναγκαία στήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον, επιδεικνύει υπερβολικά κατευναστική συμπεριφορά, θεωρώντας ότι έτσι θα κερδίσει την αγάπη και την αποδοχή των άλλων.

Το γνώρισμα αυτό δεν περιορίζεται στις προσωπικές σχέσεις, αλλά είναι διάχυτο και στην επαγγελματική ζωή.

Οι άνθρωποι που δεν μεγάλωσαν έχοντας τη στήριξη των γονιών τους, δουλεύουν μέχρι εξαντλήσεως, αναλαμβάνουν υπερβολικές υποχρεώσεις, εξουθενώνονται – όλα αυτά, υπό τον φόβο να πουν «όχι» και της ανάγκης να κερδίσουν την έγκριση των άλλων.

Φόβος σύγκρουσης

Οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει βιώνοντας παραμέληση, μπορεί να έχουν έναν γενικευμένο φόβο σύγκρουσης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ανατροφής σ’ ένα περιβάλλον όπου η διαφωνία δεν ήταν ανεκτή.

Όταν οι γονείς δεν στηρίζουν τα παιδιά, όταν δεν τους επιτρέπεται η διαφωνία, όταν η ανοιχτή έκφραση τιμωρείται, τα παιδιά μεγαλώνουν μαθαίνοντας να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, μια συμπεριφορά που εξακολουθούν ν’ αναπαράγουν και στην ενήλικη ζωή τους.

Ο φόβος της σύγκρουσης οδηγεί στην αδυναμία του ανθρώπου να υπερασπιστεί τον εαυτό του ή να εκφράσει με ειλικρίνεια τα συναισθήματά του.

Ο άνθρωπος μπορεί να καταλήξει να συναινεί σε πράγματα που δεν θέλει πραγματικά να κάνει, να καταπιέζει τις ανάγκες του προκειμένου ν’ αποφύγει τη σύγκρουση.

Η αναγνώριση του φόβου αυτού, είναι το πρώτο βήμα προς την ικανότητα της διαχείρισης των συγκρούσεων με τρόπο υγιή και εποικοδομητικό.

Αίσθημα περιθωριοποίησης

Οι άνθρωποι που έχουν βιώσει παραμέληση κατά την παιδική ηλικία μεγαλώνουν με την αίσθηση ότι είναι περιθωριοποιημένοι, ότι δεν μπορούν να ταιριάζουν απόλυτα με κανένα άλλον ή άλλη ομάδα.

Το αίσθημα της αποξένωσης, είναι οικείο σε ανθρώπους που έχουν βιώσει συναισθηματική παραμέληση. Η έλλειψη στήριξης δημιουργεί το αίσθημα περιθωριοποίησης και απομόνωσης.

Το αίσθημα αυτό ακολουθεί τον άνθρωπο και στην ενήλικη ζωή του, εμποδίζοντάς τον να διαμορφώσει ουσιαστικές και βαθιές σχέσεις. Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι αντικοινωνικοί, ούτε καν εσωστρεφείς – νιώθουν ωστόσο ότι δεν ανήκουν κάπου.

Υπεραναπλήρωση στις σχέσεις

Μήπως είστε άνθρωπος που προσπαθεί υπερβολικά στις σχέσεις του, ακόμη και όταν γίνεται εις βάρος σας; Η υπερπροσπάθεια και η μονομέρεια στις σχέσεις, μπορεί να είναι σημάδι ότι έχετε μεγαλώσει σε μια οικογένεια που δεν σας στήριζε.

Τα παιδιά που έχουν βιώσει συναισθηματική παραμέληση, μεγαλώνοντας προσπαθούν να αναπληρώσουν το κενό αυτό στις ενήλικες σχέσεις τους. Η υπεραναπλήρωση παίρνει διάφορες μορφές, από τη διαρκή, μονομερή προσπάθεια, την υπερβολική προσφορά ή ακόμη και την ανοχή απαράδεκτων συμπεριφορών μόνο και μόνο για να διατηρηθεί η σχέση.

Η γενναιοδωρία στις σχέσεις, είναι ένα υπέροχο χαρακτηριστικό. Μετατρέπεται ωστόσο σε πρόβλημα, όταν είναι μονομερής ή όταν το κίνητρό της είναι ο φόβος της απόρριψης ή της εγκατάλειψης.

Δυσκολία στην έκφραση συναισθημάτων

Αν δυσκολεύεστε να εκφράσετε ή ακόμη και να κατανοήσετε τα συναισθήματά σας, ίσως αυτό αποτελεί σημάδι ότι μεγαλώσατε χωρίς υποστήριξη από την οικογένειά σας.

Τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει βιώνοντας συναισθηματική παραμέληση, μαθαίνουν ν’ απωθούν τα συναισθήματά τους. Η καταπίεση των συναισθημάτων είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης. Ως αποτέλεσμα, δυσκολεύονται πλέον ν’ αναγνωρίσουν και να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, όχι μόνο στους άλλους αλλά ακόμη και στον εαυτό τους.

Δεν σημαίνει ότι είστε καταδικασμένοι να νιώθετε έτσι μια ζωή. Μέσα από την κατανόηση και την αυτοσυμπόνοια, θα μάθετε να αναγνωρίζετε τα συναισθήματά σας και να τα εκφράζετε.

Ποτέ δεν είναι αργά για να καλλιεργήσετε την αυτογνωσία και τη συναισθηματική υγεία.