Οι Jackson 5 ήταν η πιο καλοκουρδισμένη μηχανή της ποπ

Μια μέρα του 1965, ένα μοντέλο ονόματι Evelyn Leahy διοργάνωνε μια παιδική επίδειξη μόδας στο Forest Glen Park του Ιλινόις. Χρειαζόταν μια μπάντα και θυμήθηκε ένα συγκρότημα που είχε δει πρόσφατα να παίζει σε ένα εμπορικό κέντρο στο Gary της Indiana.

Τηλεφώνησε στη μητέρα τους, την Κάθριν, μια φίλη, και τους ζήτησε να παίξουν. Το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαν ακόμη όνομα για να το βάλουν στα φυλλάδια. Η Κάθριν βρήκε ένα: The Jackson Brothers Five. Πολύ μεγάλο, απάντησε η Leahy. Η πρότασή της; Απλά, The Jackson Five.

Ο Michael μπορούσε να χορέψει σαν τον James Brown

Κατά την επόμενη δεκαετία, με τη βοήθεια του τρομερού πατέρα τους, Joe, οι Jackson 5, όπως μετονομάστηκαν – Jackie, Tito, Jermaine, Marlon και Michael – θα κυκλοφορήσουν μια σειρά από επιτυχίες όπως τα «ABC», «The Love You Save» και «I’ll Be There» μέσω της Motown Records.

Ο Jackie ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία, αλλά είχαν την ευθυκρισία να εντάξουν στο σχήμα και τον Michael, ο οποίος ήταν μόλις πέντε ετών όταν βγήκε μπροστά, στα φωνητικά. Δεν ήταν μόνο ένας ταλαντούχος τραγουδιστής, αλλά και ένας πρώιμος τεχνικός. Ήταν ο Michael που μπορούσε να χορέψει σαν τον James Brown, ο Michael που μπορούσε να μάθει μια επεξεργασμένη μελωδία επί τόπου.

«Ο Michael ήταν νέος, αλλά ήταν επαγγελματίας», θυμάται ο Clifton Davis, ο οποίος έγραψε το «Never Can Say Goodbye». «Το αυτί του και η χροιά του ήταν καταπληκτικά. Μπορούσε να πάρει πράγματα και να τα κάνει δικά του».

Αναπόφευκτα, ο Michael βγήκε σόλο, ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες από συγκρότημα της Motown που το έκανε

Photo: Wikimedia Commons

Η σόλο πορεία του Michael

Αναπόφευκτα, ο Michael βγήκε σόλο, ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες από συγκρότημα της Motown που το έκανε. Το πρώτο του ανεξάρτητο κομμάτι, το «Got To Be There», κυκλοφόρησε το 1971, αλλά μέχρι το άλμπουμ Off The Wall του 1979, πραγματικά είχε φτάσει στο ζενίθ του.

Η φήμη του από εκείνο το σημείο και μετά επισκίασε τόσο πολύ εκείνη του συγκροτήματος, το οποίο είχε μεταφερθεί στην Epic Records και είχε αλλάξει το όνομά του σε The Jacksons, που είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι συνέχισαν να ηχογραφούν μουσική.

Αλλά ηχογράφησαν, συμπεριλαμβανομένων επιτυχιών όπως το «Can You Feel It» από το άλμπουμ τους του 1980, Triumph. Το 1984, μετά την κυκλοφορία του Victory, τα αδέρφια θα βγουν σε περιοδεία με τον Michael για μια τελευταία φορά. Το 2018, στην 50ή επέτειο του πρώτου single του συγκροτήματος, «Big Boy», οι Jacksons κυκλοφόρησαν το πρώτο τους επίσημο βιβλίο, The Jacksons: Legacy. Με συνεντεύξεις και άγνωστες φωτογραφίες, το βιβλίο αφηγείται την ιστορία της «βασιλικής οικογένειας της ποπ με τα δικά τους λόγια».

«Ο Tito, ο Jermaine και εγώ ξεκινήσαμε το συγκρότημα. Απλά χαζολογούσαμε με την κιθάρα και το μπάσο και μια μέρα ήρθε ο Michael και έπαιζε bongos σε ένα κουτί βρώμης Quaker»

Photo: Wikimedia Commons

Ο Michael χόρευε αλά James Brown

«Ο Tito, ο Jermaine και εγώ ξεκινήσαμε το συγκρότημα. Απλά χαζολογούσαμε με την κιθάρα και το μπάσο και μια μέρα ήρθε ο Michael και έπαιζε bongos σε ένα κουτί βρώμης Quaker. Τα έπαιζε τόσο καλά, που σκεφτήκαμε ότι έπρεπε να γίνει μέλος του γκρουπ.

»Μόλις το κάναμε αυτό, άρχισε να χορεύει μπροστά, κάνοντας το δικό του στυλ αλά James Brown. Ο Michael πάντα έβλεπε τον James Brown στην τηλεόραση, και τον Jackie Wilson -επίσης τους Temptations και μετά τους Four Tops. Αντέγραφε ό,τι έκαναν.

»Τότε ήταν που συνειδητοποιήσαμε πόση επιβλητικότητα είχε και σκεφτήκαμε ότι ίσως θα έπρεπε να τραγουδάει πρώτος» εξηγεί ο Jackie Jackson.

Photo: Wikimedia Commons

Η Gladys Knight βλέποντας μια πρώιμη συναυλία των Jacksons το 1967

«Καθόμουν στο καμαρίνι μου στον δεύτερο όροφο του Regal Theater στο Σικάγο, όταν άκουσα αυτές τις μικρές φωνές. Μπορούσα να κοιτάξω από το κιγκλίδωμα προς τη σκηνή, οπότε σηκώθηκα από την καρέκλα του μακιγιάζ μου και είδα αυτά τα μικρά παιδιά. Δεν μπορούσα να δω τόσο καλά επειδή οι κουρτίνες ήταν στη μέση, αλλά μπορούσα να δω πώς κινούνταν.

»Σκέφτηκα “Ω, Θεέ μου. Ποιος είναι αυτός;”. Όσο νέα κι αν ήμουν, κατάλαβα το ταλέντο όταν το είδα. Ακόμα και με τις μικρές παιδικές φωνές τους άκουγα τις δυνατότητές τους και ήξερα τι θα μπορούσαν να πετύχουν αυτά τα παιδιά. Επέστρεψα στο καμαρίνι μου και όταν οι Pips ανέβηκαν επάνω ρώτησα: “Ποιος ήταν αυτός που τραγουδούσε πριν από λίγα λεπτά;”. Μου είπαν ότι ήταν οι ‘Joe’s boys’».

«Το Gary δεν ήταν το ασφαλέστερο μέρος για να ζεις. Υπήρχαν συμμορίες και ο μπαμπάς είχε έξι αγόρια. Ήθελε να σιγουρευτεί ότι δεν θα μπλέξουμε με ναρκωτικά, γι’ αυτό μας κρατούσε απασχολημένους»

Photo: Wikimedia Commons

O Jackie και ο Marlon Jackson μεγαλώνουν στο Gary της Indiana

Jackie: «Το Gary δεν ήταν το ασφαλέστερο μέρος για να ζεις. Υπήρχαν συμμορίες και ο μπαμπάς είχε έξι αγόρια. Ήθελε να σιγουρευτεί ότι δεν θα μπλέξουμε με ναρκωτικά, γι’ αυτό μας κρατούσε απασχολημένους».

Marlon: «Μας έβαζε να μετακινούμε τούβλα από τη μια πλευρά της πίσω αυλής στην άλλη. Τα στοιβάζαμε στη μία πλευρά της αυλής και δύο μέρες αργότερα μας έβαζε να τα μεταφέρουμε πίσω. Δεν ήταν μικρά τούβλα και ήταν πολλά».

O Jackie για το ότι έπαιξε στο πάρτι γενεθλίων της Diana Ross μετά την υπογραφή της σύμβασης με τη Motown

«Ήμασταν παιδιά από το Gary της Ιντιάνα, που δεν είχαν βρεθεί ποτέ σε μεγάλη έπαυλη. Παρατήρησα τον Smokey Robinson και τον Stevie Wonder. Έπρεπε να τραγουδήσουμε τα τραγούδια τους μπροστά τους. Τα αδέρφια μου έτρεχαν τριγύρω και διασκέδαζαν. Είχαν ξεχάσει ότι είχαμε να κάνουμε ένα σόου και ότι ήταν το “ή τώρα ή ποτέ” για εμάς».

Photo: Wikimedia Commons

Ο Marlon για την αποχώρηση του συγκροτήματος από τη Motown για την Epic Records το 1976

«Ήμουν πολύ νέος για να συνειδητοποιήσω ότι ήταν μεγάλη υπόθεση να φύγω από τη Motown. Ήρθαμε στη Motown με το όνομα Jackson 5 και σκέφτηκα ότι έπρεπε να φύγουμε με αυτό. Αλλά το κράτησαν και γι’ αυτό το αλλάξαμε σε The Jacksons. Συναισθηματικά, ήταν δύσκολο να φύγω. Εκτιμούσα πραγματικά την Motown. Ο Berry Gordy, ο ιδρυτής, μας έδωσε το ξεκίνημά μας».

O Jackie για τη σύνθεση του «Can You Feel It» του 1980

«Έβγαινα με την Kathy Avanzino, μετέπειτα Kathy Hilton, μητέρα της Paris. Έφευγα από το σπίτι της στο Mulholland Drive και μου ήρθε στο μυαλό η ιδέα για το τραγούδι. Συνέχισα να τραγουδάω τη μελωδία, με τα ντραμς και τη μουσική και τα πάντα. Είχα ένα Dictaphone στο αυτοκίνητο και έβαλα τα πάντα σε αυτό. Έφτασα στο σπίτι στο Ενσίνο και πήγα κατευθείαν στο πιάνο».

Photo: Wikimedia Commons

Ο Tito για το πώς είδε τον Michael να κάνει moonwalking κατά τη διάρκεια του «Billie Jean»

«Το ότι ο Michael έκανε το moonwalk ήταν έκπληξη για όλους. Ο Michael ήταν καυτός εκείνη την εποχή, οπότε όλοι είχαν συγκεντρωθεί στα παρασκήνια γύρω από τις οθόνες. Είχαμε δει το moonwalk πολλές φορές, επειδή ήμασταν γύρω από τον Michael όλη του τη ζωή.

»Όλοι μας μπορούσαμε να κάνουμε το moonwalk, αλλά ποτέ δεν το παρουσιάσαμε ή δεν σκεφτήκαμε να το βάλουμε έτσι στο σόου. Το χρησιμοποίησε έξοχα και έγινε μια χαρακτηριστική κίνηση γι’ αυτόν».

Photo: Wikimedia Commons

Ο Jackie για τον Michael

«Δεν περνάει μέρα που να μην σκέφτομαι τον αδελφό μου, γιατί είναι παντού γύρω μας. Τις προάλλες, όταν οδηγούσα στο Strip, βρισκόμουν σε ένα φανάρι στη λεωφόρο Las Vegas Boulevard και έστριψα δεξιά και υπήρχε μια μεγάλη αφίσα του που με κοίταζε. Είπα, “Μάικ, τι συμβαίνει;”. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν συνέχεια. Όταν μπαίνω σε ένα εστιατόριο ή ένα κατάστημα, ξαφνικά παίζει ένα από τα τραγούδια του, οπότε είναι γύρω μας 24/7 και μας λείπει πολύ. Είναι πάντα μαζί μας στο πνεύμα και έτσι θα είναι πάντα. Εμείς απλά πρέπει να συνεχίσουμε το μήνυμά του, αυτό για το οποίο ήταν».

O Jackie για τη συνεργασία του με τον Mick Jagger για το «State Of Shock» του Victory

«Δεν ήμασταν στο στούντιο εκείνη τη στιγμή όταν το έκαναν αυτό, μόνο ο Michael. Αλλά το τελικό προϊόν ακούστηκε απίστευτο και αποτύπωσε πολύ καλά τον Mick. Ο Michael μου είπε ότι όταν ήταν στο στούντιο ο Mick ανησυχούσε ότι δεν θα απέδιδε όπως ήθελε ο Michael. Ο Michael έπρεπε να τον καθησυχάσει: “Όχι, φίλε, κάνεις σπουδαία δουλειά. Συνέχισε να κάνεις αυτό που κάνεις”. Επειδή ο Μικ ήθελε να μας εντυπωσιάσει όλους».

Ο Tito για την περιοδεία που δεν έγινε ποτέ

«Παρόλο που ο Michael έκανε το σόου The O2 Arena που ήταν προγραμματισμένο να διαρκέσει από τον Ιούλιο του 2009 έως τον Μάρτιο του 2010, είχαμε ήδη συζητήσει την πιθανότητα να ξαναβγούμε μαζί του. Έτσι, αυτό ήταν το σχέδιο, να τον συναντήσουμε αργότερα στο The O2 Arena, να κάνουμε ίσως πέντε τραγούδια μαζί του και από εκεί και πέρα να συνεχίσουμε την περιοδεία. Αλλά όπως γνωρίζουμε, αυτό δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα».

*Με στοιχεία από gq-magazine.co.uk | Αρχική Φωτό: Wikimedia Commons