Η «Έναστρη Νύχτα», το έργο τέχνης του 1889, σήμα κατατεθέν του ολλανδού ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία με τις αστρονομικές αρχές του ουρανού μας, όπως πρόσφατα ανακάλυψαν επιστήμονες.

Επίσης υποδηλώνει πως ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ ήταν πολύ μπροστά από τα επιστημονικά μυαλά του 19ου αιώνα.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι τολμηρές πινελιές του Βίνσεντ Βαν Γκογκ φαίνεται να είναι υπολογισμένες, λαμβάνοντας υπόψη περιοχές αόρατης ανώμαλης ροής αέρα, γνωστής ως αναταράξεις, οι οποίες θα προκαλούσαν αλλαγές στην απεικόνιση του νυχτερινού ουρανού.

Ακόμη πιο εκπληκτικό είναι το γεγονός ότι ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ είχε ζωγραφίσει το ζωντανό αυτό έργο μέρα, σε ένα στούντιο χωρίς παράθυρα, σύμφωνα με το Artnet.

Τώρα, ερευνητές που δημοσίευσαν τη μελέτη τους στο Physics of Fluids εντόπισαν αυτό που περιέγραψαν ως μια «κρυμμένη αναταραχή» μέσα στο αστρικό στυλ του Βίνσεντ Βαν Γκογκ.

O πίνακας του Βίνσεντ Βαν Γκογκ «Έναστρη Νύχτα»

Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ φαίνεται να έχει αντισταθμίσει τις αρχές της ρευστοδυναμικής που δεν εμφανίστηκαν παρά σχεδόν 100 χρόνια αργότερα, όπως η κλίμακα για την κίνηση της εναέριας ενέργειας που σχεδίασε ο μαθηματικός George Batchelor το 1959.

«Η κλίμακα των πινελιών έπαιξε καθοριστικό ρόλο», δήλωσε ο συγγραφέας Yongxiang Huang.

Αυτό που ανακάλυψαν είναι πως ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ είχε μια ανατριχιαστική σύνδεση με την κίνηση του φυσικού μας τοπίου και του ουρανού

«Με μια ψηφιακή εικόνα υψηλής ανάλυσης, μπορέσαμε να μετρήσουμε με ακρίβεια το τυπικό μέγεθος των πινελιών και να το συγκρίνουμε με τις κλίμακες που αναμένονται από τις θεωρίες των αναταράξεων».

Πέρα από αυτό, μάλιστα, μια μελέτη του 2019 πρότεινε ότι έλαβε υπόψη του τις αναταράξεις όχι μόνο μέσα στην ατμόσφαιρα, αλλά και στα αστέρια που βρίσκονται έτη φωτός μακριά.

«Βαθιά και διαισθητική κατανόηση των φυσικών φαινομένων»

Οι συγγραφείς της τρέχουσας μελέτης εξέτασαν διάφορους τύπους πινελιών σε παρόμοιες συνθήκες, όπως τα φύλλα που τρεμοπαίζουν στον άνεμο, για να ταξινομήσουν τις ατμοσφαιρικές συνθήκες του ανέμου, όπως το σχήμα και η ενέργειά του. Εξετάστηκαν επίσης άλλοι παράγοντες που σχετίζονται με τη φωτεινότητα διαφόρων χρωμάτων της μπογιάς σε σχέση με την ενέργεια της κίνησης.

Αυτό που έμαθαν κυρίως από τα πειράματα —συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης των 14 περιστρεφόμενων σχημάτων της «Έναστρης Νύχτας»— ήταν πόσο ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ είχε μια ανατριχιαστική σύνδεση με την κίνηση του φυσικού μας τοπίου και του ουρανού.

«Αποκαλύπτει μια βαθιά και διαισθητική κατανόηση των φυσικών φαινομένων», είπε η Huang.

«Η ακριβής αναπαράσταση των αναταράξεων από τον Βίνσεντ Βαν Γκογκ μπορεί να προέρχεται από τη μελέτη της κίνησης των σύννεφων και της ατμόσφαιρας ή από μια έμφυτη αίσθηση του πώς να αποτυπώσει τη δυναμική του ουρανού», πρόσθεσε.

Η χωρική εργασία και οι εσκεμμένες φωτεινότητες βρέθηκαν σε ευθυγράμμιση με τις πραγματικές κινήσεις της ατμόσφαιρας μέσα στην κλίμακα της ενέργειας που τροφοδοτεί την κίνησή της — γνωστή επιστημονικά ως ο νόμος του Kolmogorov του 1940.

Συγκεκριμένα, από ακαδημαϊκή σκοπιά, η «Έναστρη Νύχτα» ξεχωρίζει για τη φωτεινότητα που διαχέεται σε όλο το έργο, μαζί με τις λεπτότητες των αναταράξεων στην ατμόσφαιρα.

Τώρα, η ομάδα εξετάζει το αριστούργημα του Βίνσεντ Βαν Γκογκ για να επανεξετάσει όσα γνωρίζουμε για την έννοια των αερίων ρευμάτων και των σχετικών φαινομένων.