Αντάρτες στη Μ.Α.

Ήσυχοι ήμασταν, ας πούμε
εδώ που ’λαχε να ζούμε
μες στη ζέστη την ογρή
μες στη Μέση Ανατολή.
Όταν ήρθανε οι αντάρτες
με πιστόλες και με χάρτες
να ταράξουν τη ζωή μας.
Ήρθε ο Ρούκος, ήρθε ο Ντύμας
ο Κατάρλης με τον Πύρο,
κι ο Δεσπότης με τον Τζίρο
και τους βάλαν στ’ αψηλά
με χαφιέδες και δροσιά
να θυμούνται τα βουνά.
…………………………………………..
Κίτρινος και σιωπηλός,
όταν τον ρωτήσουν κάτι,
μ’ ένα νευρωμένο μάτι
τους κοιτάει και τους ρωτά:
«Πού τα βρήκατε όλα αυτά;»
…………………………………………..
Οι αντάρτες σαν τον είδαν
πήγε να τους φύγει η βίδα.
Μέρα-νύχτα συζητούσαν,
μέρα-νύχτα πολεμούσαν,
για να βρούνε κάποια λύση
στης Ανατολής την κρίση
που ήταν πια μασκαριλίκι.
Μα οι Εγγλέζοι που τους θρέφαν
χωρίς να πληρώνουν νοίκι,
έπαψαν να παίζουν πρέφα
και σαν να μοιράζαν κόλλυβα
τους εμάζεψαν αθόρυβα
και τους στείλανε ξανά
στα ψηλά τους τα βουνά.

Είναι η Διάσκεψη του Λιβάνου. Είναι οι αντιπρόσωποι των βουνών, ο Ρούσος (ΚΚΕ), ο Τζήμας (ΕΛΑΣ), ο Καρτάλης (ΕΚΚΑ), ο Πυρομάγλου (ΕΔΕΣ), ο Δεσποτόπουλος (ΕΑΜ), ο Ηλίας Τσιριμώκος (ΕΛΔ). Είναι ο Γεώργιος Β’, ο «κίτρινος και σιωπηλός». Είναι οι Εγγλέζοι που ήδη, από τότε, έχουνε κιόλας εξασφαλίσει τον εμφύλιο πόλεμο που τους χρειαζόταν, τον Δεκέμβρη. Κι’ ο ποιητής —παρών ως διπλωμάτης, εκεί— τα βλέπει. Και ειρωνεύεται τραγικά, σατιρίζει την Ιστορία εν τω γίγνεσθαι, γνώστης της σατανικότητας των Εγγλέζων και της, ας πούμε, αφέλειας των δικών μας, αυτών που είχαν τα όπλα αλλά δεν είχαν την κουλτούρα που χρειάζονταν οι περιστάσεις, τη μεγάλη ψυχική δύναμη αντιστάσεως, το μυαλό…


«ΤΑ ΝΕΑ», 26.6.1976, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Πολύτιμο συμπλήρωμα στη γνώση μας του Σεφέρη κι’ αυτό το «Τετράδιο Γυμνασμάτων, Β’». Που, μέσα από τα «μικρά» και τα ολίγα, μεγαλώνει ακόμα περσότερο μέσα μας το τεράστιο ανάστημα του ποιητή.

* Απόσπασμα από άρθρο του δημοσιογράφου, κριτικού και μεταφραστή Κώστα Σταματίου (1929-1991), που έφερε τον τίτλο «Ώρες αργίας Γιώργου Σεφέρη» και είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα «Τα Νέα» το Σάββατο 26 Ιουνίου 1976.


Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Γεωργίου Σεφεριάδη) έφυγε από τη ζωή στις 20 Σεπτεμβρίου 1971, σε ηλικία 71 ετών.