Κάποιες γυναίκες αναγκάζονται να πληρώνουν «φόρο ασφάλειας» υπό τον φόβο της σεξουαλικής παρενόχλησης

Πενήντα δύο ευρώ το μήνα —ή 630 το χρόνο— για ταξί. Εάν θεωρείτε τα ποσά εξωφρενικά για τον σκοπό αυτόν, υπάρχουν γυναίκες που τα πληρώνουν γιατί δεν θέλουν να γυρίζουν σπίτι με τα πόδια, αλλά ούτε και με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ο λόγος; Φοβούνται πως εάν περπατάνε μόνες τους μέσα στη νύχτα, κάποιος θα τις παρενοχλήσει.

Αυτό επιβεβαίωσε η πρόσφατη έρευνα του οργανισμού Plan International UK. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξε, οι έφηβες και νεαρές γυναίκες του Ηνωμένου Βασιλείου πληρώνουν για διαδρομές με ταξί επειδή φοβούνται ότι θα πέσουν θύματα παρενόχλησης εάν κυκλοφορούν μόνες τους στον δρόμο ή ακόμη κι εάν βρίσκονται μέσα σε κάποιο τρένο ή λεωφορείο.

Η έρευνα κάνει λόγο ουσιαστικά για έναν «φόρο ασφάλειας» που καλούνται να πληρώνουν μηνιαίως, καθώς περίπου έξι στις 10 παίρνουν ταξί για να επιστρέψουν στο σπίτι τουλάχιστον μία φορά το μήνα, λόγω του άγχους τους να πάρουν άλλη διαδρομή, ιδίως τη νύχτα.

Πιο συγκεκριμένα οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νεαρές γυναίκες ηλικίας μεταξύ 14 και 21 ετών ξοδεύουν κατά μέσο όρο 44 λίρες (52 ευρώ) το μήνα για ταξί  —ή 528 λίρες (630 ευρώ) το χρόνο— ενώ το 16% ανέφερε ότι πληρώνει πάνω από 900 λίρες (1000 ευρώ) το χρόνο.

«Είχα αρκετές άσχημες εμπειρίες»

Η 20χρονη Jennifer μιλώντας στον Independent είπε ότι χρησιμοποιεί συχνά ταξί όταν βρίσκεται στο σπίτι της στο Λονδίνο ή στο πανεπιστήμιο.

«Ξοδεύω 100 έως 150 λίρες το μήνα για ταξί. Γενικά παίρνω ταξί αφού νυχτώσει. Είχα αρκετές άσχημες εμπειρίες με παρενοχλήσεις στο πανεπιστήμιο ή στο Λονδίνο», ανέφερε.

«Σχολίαζαν το στήθος μου. Ή ρωτούσαν: ‘γιατί το φοράς αυτό;’, ‘γιατί δεν χαμογελάς; Ήταν αρκετά μεγαλύτεροι σε ηλικία»

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σχεδόν έξι στις 10 νεαρές γυναίκες μιλούν σε κάποιον στο τηλέφωνο για να αισθάνονται πιο ασφαλείς

Εξέφρασε την απογοήτευσή της επειδή αισθάνεται ότι πρέπει να πληρώσει για να την πάνε σπίτι της. Μάλιστα αποκάλυψε πως ως έφηβη έπεφτε περισσότερες φορές θύμα παρενόχλησης από ό,τι τώρα.

«Όταν ήμουν με τη μητέρα μου στα 13 ή 14, περπατούσαμε χέρι-χέρι κάνοντας ψώνια και βίωνα λεκτική παρενόχληση, δεχόμουν ανεπιθύμητα σχόλια ή αστεία που έκαναν οι άνδρες και σφυρίγματα», θυμάται η Jennifer.

«Σχολίαζαν το στήθος μου. Ή ρωτούσαν: ‘γιατί το φοράς αυτό;’, ‘γιατί δεν χαμογελάς; Ήταν αρκετά μεγαλύτεροι σε ηλικία», περιγράφει.

Το τεράστιο τίμημα

Η έρευνα διαπίστωσε ότι περίπου τα τρία τέταρτα των 1.000 γυναικών που συμμετείχαν σε αυτήν παραδέχτηκαν ότι μερικές φορές ή πάντα επιλέγουν μια μακρύτερη διαδρομή για το σπίτι τους, προκειμένου να αισθάνονται ασφαλείς, με μία στις πέντε να παρατείνει τη διαδρομή της κατά περισσότερο από 30 λεπτά κάθε εβδομάδα.

«Η έρευνά μας αναδεικνύει το τεράστιο τίμημα που έχει η σεξουαλική παρενόχληση και ο φόβος της βίας για τις γυναίκες και τα κορίτσια στο Ηνωμένο Βασίλειο, αναγκάζοντάς τες να θυσιάσουν χρόνο και χρήμα μόνο και μόνο για να νιώσουν πιο ασφαλείς στο δρόμο προς το σπίτι τους», δηλώνει η διευθύνουσα σύμβουλος της Plan International UK, Rose Caldwell.

«Οι γυναίκες και τα κορίτσια δεν αξίζουν τίποτα λιγότερο»

Κάλεσε τους υπουργούς να αναπτύξουν τον νόμο 2023 για την προστασία από τη σεξουαλική παρενόχληση στον δημόσιο χώρο και «να προωθήσουν αποτελεσματικά τη νομοθεσία, ώστε όλοι στην κοινωνία να γνωρίζουν ότι η παρενόχληση είναι απαράδεκτη».

«Παράλληλα, είναι ζωτικής σημασίας να αντιμετωπίσουμε τον μισογυνισμό από νωρίς στα σχολεία μας. Οι γυναίκες και τα κορίτσια δεν αξίζουν τίποτα λιγότερο», τόνισε η Caldwell.

«Είναι απογοητευτικό να πρέπει πάντα να χαμηλώνω τη μουσική μου ή να μη φοράω ακουστικά τη νύχτα»

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι σχεδόν έξι στις 10 νεαρές γυναίκες και κορίτσια μιλούν σε κάποιον στο τηλέφωνο για να αισθάνονται πιο ασφαλείς όταν περπατούν σε δημόσιους χώρους, ενώ περίπου το ένα τρίτο κρατάει τα κλειδιά του στα χέρια και το ένα τρίτο φοράει μόνο ένα ακουστικό.

Οι θυσίες

Σχεδόν οι μισές δήλωσαν ότι αποφεύγουν να έρχονται σε οπτική επαφή με οποιονδήποτε συναντούν, και το ένα τέταρτο φοράει παπούτσια με τα οποία μπορεί εύκολα να τρέξει.Επιπλέον σχεδόν οι μισές μοιράζονται την τοποθεσία τους με φίλους ή συγγενείς.

Η Serena, μια 17χρονη από το Buckinghamshire, δήλωσε: «Είναι απογοητευτικό να πρέπει πάντα να χαμηλώνω τη μουσική μου ή να μη φοράω ακουστικά τη νύχτα, θυσίες που ξέρω ότι κάνουν πολλά κορίτσια μόνο και μόνο για να αισθάνονται ασφαλείς».

«Μέσα από την πρωτοφανή αποστολή μας να μειώσουμε κατά το ήμισυ το επίπεδο της βίας κατά των γυναικών και των κοριτσιών μέσα στην επόμενη δεκαετία, θα αναθεωρήσουμε κάθε πτυχή της αντίδρασης της κοινωνίας σε αυτά τα τρομακτικά εγκλήματα. Αυτό ξεκινά με τη βελτίωση της αστυνόμευσης και του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης, την αμείλικτη καταδίωξη των επικίνδυνων δραστών και την παροχή διαρκούς υποστήριξης στα θύματα», δήλωσε εκπρόσωπος του βρετανικού υπουργείου Εσωτερικών.