Ο Βορίδης και η χαρά του Χατζηδάκη, το ανέμελο ταξίδι του Μητσοτάκη, στον ΣΥΡΙΖΑ θα χορέψουνε συρτάκι

Αγαπημένα μου golden boys, αδικημένοι μου μικροαστοί, φτωχοί μου προλετάριοι, λατρεμένες μου βιοπαλαίστριες, θα σας πως την αμαρτία μου – το λέω ευγενικά! Απολαμβάνω τις συνεντεύξεις του υπουργού Επικρατείας κ. Μάκη Βορίδη. Είναι εξαιρετικές. Χρησιμοποιώντας τον γνωστό δικανικό λόγο ενός έμπειρου νομικού, που αγορεύει στην αίθουσα του δικαστηρίου, από της θέσεως της υπεράσπισης του κατηγορουμένου, ο κ. Βορίδης κατορθώνει όχι μόνο να τον αθωώσει, αλλά και ο κατήγορος να του ζητήσει συγγνώμη – του κατηγορούμενου για την ταλαιπωρία που υπέστη! Ναι, μα τω Θεώ, αυτή ακριβώς την αίσθηση έχω όταν τον ακούω!

Ο ευτυχής κ. Κωστής Χατζηδάκης

Εδωσε λοιπόν χθες συνέντευξη και ρωτήθηκε για τους «11» και ούτε λίγο ούτε πολύ είπε πως ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών κ. Κωστής Χατζηδάκης είναι περίπου … «ευτυχισμένος» για την ερώτηση που του έγινε. Για ποιο λόγο; Διότι του έδωσε τη δυνατότητα να παρουσιάσει τις επιτυχίες της κυβερνητικής πολιτικής στο συγκεκριμένο τομέα. Και φυσικά η Νέα Δημοκρατία είναι ένα δημοκρατικό κόμμα! Κι όλα αυτά με εξαιρετική πειστικότητα και άψογη … δικανική παρουσία! Γι΄ αυτό σας λέω ο άνθρωπος είναι … «λίρα εκατό» που λέγανε παλιά!

Πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε

Εν τω μεταξύ ο Κυριάκος αναχώρησε γι’ άλλη γη κι άλλα μέρη! Πήγε στη Νέα Υόρκη. Αφού αγόρασε ακόμη μία φρεγάτα – νάχουμε να πληρώνουμε, να θυμηθείτε ότι δεν θα αργήσει να αρχίσει κι η συζήτηση για τον «αντιπυραυλικό θόλο» που μας λείπει! – πανηγύρισε για την αύξηση των εσόδων από ΦΠΑ με την πλήρη εφαρμογή των POS, πήρε το αεροπλάνο κι έφυγε….

New York, New York

Άφησε την μιζέρια πίσω κι είναι έτοιμος να απολαύσει τα μεγαλεία και τις συναντήσεις στις γενική συνέλευση του ΟΗΕ. Να γελάσει λίγο το χειλάκι του – να πιει ένα κοκτέιλ Μανχάταν με την άνεσή του, ποιος ξέρει, μπορεί σε κάποια στιγμή ξεγνοιασιάς να τραγουδήσει και το New York New York ως άλλος Φρανκ Σινάτρα με θέα τη γέφυρα του Μπρούκλιν. Και θα έρθει ανανεωμένος και με γεμάτες τις «μπαταρίες» να αντιμετωπίσει τα εδώδιμα πολιτικά συμβάντα. Γιατί έχει και πολλά μπροστά του – ανηφόρα σχεδόν κατακόρυφη!

Οι ομάδες

Το παιχνίδι της κεντροαριστεράς πλέον παίζεται στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Τα σχέδια έχουν κατατεθεί. Εν ολίγοις οι κκ Χάρης Δούκας, Παύλος Γερουλάνος και Μιχάλης Κατρίνης μοιράζονται – με αποχρώσεις φυσικά, όχι αμελητέες, αλλά όχι και μεγάλες – το ίδιο σχέδιο. Ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης και η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου έχουν κι αυτοί «μέσες άκρες» την ίδια λογική, πιο κομματική ο πρώτος, πιο φιλελεύθερη η δεύτερη. Και η κυρία Νάντια Γιαννακοπούλου λειτουργεί ως «ελεύθερο ηλεκτρόνιο» που απωθείται εξαιρετικά από τον κ. Ανδρουλάκη.

Στον δεύτερο γύρο;

Όπως μου λένε το επικείμενο debate των υποψηφίων είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ολοι έχουν υψηλές προσδοκίες – κυρίως ως προς το θέμα του μεγέθους των συμμετεχόντων στις εκλογές. Εφόσον, λοιπόν, στον πρώτο γύρο ξεχωρίσουν οι κκ. Δούκας και Ανδρουλάκης, το ενδιαφέρον εστιάζεται ποιος θα στηρίξει ποιον στο δεύτερο γύρο. Η κυρία Διαμαντοπούλου θα συνταχθεί με τον κ. Ανδρουλάκη; Οι άλλοι τρεις θα στηρίξουν τον κ. Δούκα;

Ηρεμα

Σήμερα στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, απ΄ ότι μου είπαν – εκτός απροόπτου – τα πράγματα μάλλον θα κυλήσουν ήσυχα. Χωρίς να αποκλείονται βεβαίως στο περιθώριο της συνεδρίασης, εντάσεις ή αντιπαραθέσεις, όπως αυτή του κ. Γιάννη Ραγκούση και της κυρία Θεοδώρας Τζάκρη….Ελπίζω να μην έχουμε ευτράπελα, αν και με τους Συριζαίους ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτε.

Μπανανόφλουδες

Αυτή που σίγουρα δεν είναι ήρεμη είναι η αγαπητή Έλενα Ακρίτα. Η οποία χθες, μετά το τραγικό της σχόλιο για τους «χορτασμένους και τον γιο της πλύστρας με το τρύπιο σώβρακο», έπεσε από μπανανόφλουδα σε μπανανόφλουδα ως αρχάρια δημοσιογραφίνα που κάνει μόλις τώρα τα πρώτα της βήματα στο χώρο. Τι εννοώ;

Μέλι

Αρχικά ζήτησε συγγνώμη για το σχόλιο επειδή λέει, κακώς το απέδωσε στον…. Λένιν. Συγγνώμη που μια κυρία της τάξης μου αναγκάζεται ν΄ αναφερθεί στους μπολσεβίκους πρωϊνιάτικα, αλλά ως γνωστόν εγώ λέω τα σύκα, σύκα και τα Λουμπουτέν, Λουμπουτέν. Πρώτον, στο αρχικό σχόλιο δεν είχε καμιά αναφορά στον Λένιν, ώστε να ζητήσει στη συνέχεια συγγνώμη επειδή η συγκεκριμένη ατάκα δεν ήταν δικιά του. Δηλαδή, αν δεν το έλεγε, ουδείς θα το είχε αντιληφθεί. Δεύτερον, το προβληματικό σημείο δεν είχε να κάνει με το αν η φράση ανήκει ή όχι στον Λένιν, αλλά στο γεγονός ότι με τον τρόπο που το έγραψε ξέπλυνε κάθε «χορτασμένο» απατεώνα επί γης και ταυτόχρονα καταδίκαζε κάθε φτωχό ως ανάξιο ν’ ασχοληθεί με την πολιτική, με το συμπέρασμα ότι αυτή η ενασχόληση είναι σπορ για πλούσιους που δεν… κινδυνεύουν να κολαστούν και να βάλουν το χέρι στο μέλι!

Παραίτηση

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εν συνεχεία επικαλούμενη το «ήθος», με νέα ανάρτηση ανακοίνωσε ότι έθεσε την παραίτησή της στον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Παππά, παραδίδοντας την έδρα στο κόμμα! Ο οποίος, μεγαλόθυμος όπως πάντα, δεν την έκανε αποδεκτή. Εκεί γέλασαν έως και τα πόμολα της Βουλής. Δηλαδή, είσαι βουλευτίνα Επικρατείας και δεν γνωρίζεις ότι οι παραιτήσεις, όταν είναι αληθινές και όχι φο επικοινωνιακές, γίνονται απευθείας στον πρόεδρο της Βουλής και όχι στον πρόεδρο του κόμματος; Έλα σε παρακαλώ….

Υπογραφές

Για να επιστρέψουμε στο χάνι της Κουμουνδούρου, αυτό που πραγματικά μ΄ εντυπωσίασε από τη δυναμική της αντίληψης των μελών της Πολιτικής Γραμματείας είναι ένα κομμάτι της εισήγησής τους που θα τεθεί σε ψηφοφορία σήμερα. Όπως είναι γνωστό για να είναι κάποιος υποψήφιος πρόεδρος πρέπει να συνυπογράφουν 30 μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Στην εισήγηση, λοιπόν, αναφέρεται ότι ένα μέλος της Κεντρικής Επιτροπής μπορεί να υπογράψει και για δύο και για τρεις υποψήφιους προέδρους. Παράδοξο. Και δεν γνωρίζω τον λόγο της αναφοράς του!

Συρτάκι

Χθες το βράδυ επρόκειτο να συνεδριάσει η ομάδα των «87» που είναι «100» κι απ΄ ότι φαίνεται θα καταλήξουν – διά της εις άτοπον απαγωγής – στην υποψηφιότητα του κ. Σωκράτη Φάμελλου! Όπως φαίνεται, όλοι δουλεύουν για την επανεκλογή του Stefanos σε αυτό το κόμμα. Κι όταν με το καλό γίνει αυτό, τους βλέπω όλους αγκαλιά να χορεύουνε ένα συρτάκι που πιθανολογώ ότι μέχρι να τελειώσει θα έχει μετατραπεί σε χορό του Ζαλόγγου. Κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…