Πως θα σου φαινόταν, ένα μέσο κοινωνικής δυκτύωσης όπου όλοι σου οι φίλοι είναι Τεχνητή Νοημοσύνη;

Μια νέα εφαρμογή που παρέχει σε κάθε χρήστη ένα ιδιωτικό, κοινωνικό δίκτυο τύπου Twitter, το οποίο κατοικείται αποκλειστικά από chatbots Τεχνητής Νοημοσύνης, έχει πυροδοτήσει μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με τον σκοπό και την αξία της διαδικτυακής επικοινωνίας. Ο 28χρονος δημιουργός του το παρουσιάζει ως αντίδοτο στην τοξικότητα των σημερινών «πραγματικών» κοινωνικών μέσων.

Χρησιμοποιώντας κατηγορίες όπως υποστηρικτές, θαυμαστές, τρολ, «βάναυσα ειλικρινείς», «haters», «καταστροφολόγους» και ούτω καθεξής, το Social AI, θέλει να δημιουργήσει ένα κόσμο στα μέτρα σου. Η δωρεάν εφαρμογή μοιάζει με το X ή το Threads. Δημοσιεύετε ό,τι σας απασχολεί και τα bots σας απαντούν αμέσως. Μπορεί να ακούγεται ως ένα echo chamber (σ.σ. δηλαδή να έχεις μόνο σύμφωνες γνώμες) ή μια μηχανή κολακείας, αλλά δεν είναι μονάχα αυτό.

Το SocialAI «φαίνεται σαν ένα είδος αστείου, ή ίσως σαν ένα είδος μετα-σχολιασμού της έννοιας των κοινωνικών μέσων και της φτηνής δέσμευσης», έγραψε ένας κριτικός του Verge.
Ναι, αλλά: Ο δημιουργός του SocialAI Μίκαελ Σέιμαν περιγράφει την εμπειρία σαν ένα online ημερολόγιο ή «σαν να γράφετε ένα γράμμα που δεν πρόκειται ποτέ να στείλετε. Με το πλεονέκτημα της άμεσης ανατροφοδότησης».

Πόσο ασφαλές είναι να συζητάς τα προβλήματά σου με ένα Chatbot;

«Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν επιλέγουν θαυμαστές ή bots που απλώς τους αρέσουν», ξεκαθάρισε ο Σέιμαν στο Axios. «Στην πραγματικότητα επιλέγουν τον συζητητή, τον αντιφατικό, τον ρεαλιστή. Προσπαθούν να βρουν προκλήσεις για τις απόψεις τους». Η τυχαία εχθρότητα των σημερινών μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει κάνει πολλούς χρήστες πολύ πιο επιλεκτικούς σε ό,τι δημοσιεύουν δημόσια στο διαδίκτυο. Πλέον αυτό μπορεί να τους δώσει μια στιγμή ψηφιακής ελευθερίας.

Ο σχεδιαστής ήθελε να αφαιρέσει την πίεση από τους άλλους χρήστες

Ο Σέιμαν λέει ότι δημιούργησε την εφαρμογή επειδή νοσταλγούσε την εποχή που μπορούσε να συνομιλεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με έναν μικρό κύκλο φίλων, να παίρνει συμβουλές και να γνωρίζει νέους ανθρώπους. Καθώς αποκτούσε όλο και περισσότερους οπαδούς, ο Σέιμαν λέει: «Ένιωθα τεράστια πίεση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να προσαρμοστώ, να ταιριάξω, να πάρω τα likes, να είμαι ό,τι ήθελε ο αλγόριθμος του συγκεκριμένου ιστότοπου κοινωνικής δικτύωσης να είμαι».

Ο Σέιμαν παρατήρησε επίσης ότι οι άνθρωποι συχνά προσπαθούν να λύσουν τα προσωπικά τους προβλήματα δημοσίως στο διαδίκτυο: «Κάποιος τσακώνεται σε μια σχέση και μπαίνει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημοσιεύει σχετικά και παραπονιέται για το τι συμβαίνει».Σε μια ευρέως ανοικτή πλατφόρμα, αυτό μπορεί να είναι θλιβερό».

Πλέον με προηγμένα γλωσσικά μοντέλα τεχνητής νοημοσύνης, ο Σέιμαν άρχισε να παίζει με chatbots και συνειδητοποίησε ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει μια εφαρμογή που θα συνδύαζε τα θετικά του παρελθόντος και της νέας τεχνολογίας.

Η αλήθεια είναι πως ένα τέτοιο πρόγραμμα, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και για πολιτικούς λόγους, όπου τα chatbot, θα παρουσίαζαν αντιπαραθετικά επιχειρήματα από διαφορετικές σκοπιές. Αντίστοιχα μπορεί να χρησιμοποιείται για μίτινγκ και brainstorming την στιγμή που κάποιος το θελήσει.

Όμως πολλοί προγραμματιστές ασχολούνται με εφαρμογές συναισθηματικής υποστήριξης, για την καταπολέμηση της μοναξιάς. Κάτι με πολλές εμπορικές πτυχές. Οι επενδυτές το βλέπουν ως μια τεράστια επιχειρηματική ευκαιρία, να πατήσουν στην μοναξιά που γιγάντωσαν οι νέες τεχνολογίες και να θησαυρίσουν από αυτήν. Το ζήτημα είναι πως μπορεί να κάνουν κακό, σε άτομα με ψευδαισθήσεις, ιδέα μεγαλείου ή ευάλωτο ψυχισμό.