Η δύναμη της πίντας – Mήπως ήρθε η ώρα να αποσυρθεί ένα από τα μεγαλύτερα μέτρα μπύρας στον κόσμο;

«Οι ξύπνιοι επιστήμονες θέλουν να συρρικνώσουν την πίντα σας!». Έτσι έγραφε ένας από τους πιο υστερικούς τίτλους της περασμένης εβδομάδας σχετικά με μια μελέτη που αφαίρεσε τα ποτήρια της θρυλικής πίντας (pint) από διάφορες παμπ στην Αγγλία και τα αντικατέστησε με μικρότερα ποτήρια (ρίχνοντας αντίστοιχα τις τιμές).

Η μελέτη διαπίστωσε ότι οι θαμώνες αγόραζαν σχεδόν 10% λιγότερη μπύρα όταν δεν υπήρχαν pints. Εάν υιοθετηθεί σε εθνικό επίπεδο, κατέληξαν οι ερευνητές, η στρατηγική αυτή θα μπορούσε να μειώσει την κατανάλωση αλκοόλ και να συμβάλει στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.

Κάτω τα χέρια από την πίντα

Η Εκστρατεία για την πραγματική μπύρα (Camra) πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση. «Η δυσκολία που αντιμετώπισε αυτή η μελέτη ακόμη και στο να βρει παμπ για να συμμετάσχουν δείχνει ότι η πίντα εξακολουθεί να είναι ένα περιζήτητο μέτρο για τους καταναλωτές στο μπαρ», δήλωσε ο Ash Corbett-Collins, πρόεδρος της Camra.

«Με λιγότερο από το 1% των χώρων που προσεγγίστηκαν για τη μελέτη να συμφωνούν να δοκιμάσουν το μικρότερο μέτρο και καμία από τις 12 παμπ που συμμετείχαν δεν επέλεξε να διατηρήσει την αλλαγή, η ετυμηγορία των ιδιοκτητών παμπ είναι σαφής».

Η Camra έχει δίκιο: οι ερευνητές ζήτησαν από περισσότερους από 1.700 χώρους να συμμετάσχουν στη μελέτη και κατάφεραν να πείσουν μόλις 13 (ένας εξαιρέθηκε από τα αποτελέσματα επειδή συνέχισε να πουλάει μπύρες σε μικρότερα ποτήρια).

Σερβίρισμα μιας πίντας 

Ξαφνιάστηκαν οι ερευνητές που τόσο λίγες παμπ θέλησαν να συμμετάσχουν;

«Με εξέπληξε το γεγονός ότι μπορέσαμε να διεξάγουμε τη μελέτη αρχικά», λέει η Ελένη Μάντζαρη, ανώτερη επιστημονική συνεργάτιδα της Μονάδας Έρευνας Συμπεριφοράς και Υγείας του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.

«Όταν μιλήσαμε με παμπ και μπαρ πριν από το Covid, κανένα δεν ήθελε να συμμετάσχει. Ο κόσμος δεν θέλει να τα βάλει με την πίντα!»

Σίγουρα δεν το θέλουν. Ο Pete Brown, συγγραφέας πολλών βιβλίων για την μπύρα και τις παμπ, λέει: «Έτρεμα από θυμό όταν το έμαθα», απαντά. Γελάει αλλά δεν αστειεύεται. «Οι παμπ έχουν γονατίσει. Χάνουμε δύο παμπ την ημέρα. Λες και δεν είχαμε αρκετά να ανησυχούμε, τώρα έρχονται και για τις μπύρες μας», λέει.

Η Μάντζαρη – που πίνει και η ίδια μπύρα – το αρνείται αυτό. Εξηγεί ότι δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία σχετικά με τον αντίκτυπο των μεγεθών των μερίδων όταν πρόκειται για το αλκοόλ, αλλά υπάρχουν πολλές έρευνες για τις μερίδες των τροφίμων. «Τα μεγαλύτερα μεγέθη μερίδων συνδέονται με την παχυσαρκία. Όταν τα μεγέθη των μερίδων είναι μικρότερα, η κατανάλωση είναι χαμηλότερη», λέει.

Όσον αφορά την μπύρα, «θέλαμε απλώς να πάρουμε μερικά στοιχεία. Από τους αρμόδιους εξαρτάται τι θα κάνουν με αυτά».

«Η μπύρα είναι συμβολική. Το ‘Θέλεις μια μπύρα;’ δεν σημαίνει απλώς ‘έλα να καταναλώσεις λίγο αλκοόλ’»

Photo: Victor Clime / Unsplash

«Η πίντα θα επέστρεφε»

Η Μάντζαρη μίλησε με διευθυντές και ιδιοκτήτες από τις συμμετέχουσες παμπ στο τέλος της μελέτης για να μάθει πώς αντέδρασαν οι πελάτες. «Υπήρξαν παράπονα – κυρίως εκτός Λονδίνου και κυρίως από ηλικιωμένους άνδρες. Τα παράπονα υποχώρησαν με την πάροδο του χρόνου, είτε επειδή οι άνθρωποι συνήθισαν το μικρότερο ποτήρι, είτε επειδή ήξεραν ότι η πίντα θα επέστρεφε».

Την άνοιξη του 2023, όταν πραγματοποιήθηκε η μελέτη, ήταν μια από τις λίγες φορές που οι μπύρες δεν ήταν διαθέσιμες στις βρετανικές παμπ (το λοκντάουν ήταν μια άλλη- η δεκαετία του 2020 ήταν μέχρι στιγμής μια δύσκολη δεκαετία για τις μπύρες).

«Οι Βρετανοί κατανάλωναν μπύρα σε pints εδώ και αιώνες, αλλά μπορεί να μην περιείχαν πάντα την ποσότητα υγρού που γνωρίζουμε σήμερα ως imperial pint», λέει η Jane Peyton, ιδρύτρια του School of Booze. «Η ρήτρα 35 της Magna Carta [που εκδόθηκε το 1215] αφορά τα βάρη και τα μέτρα για την ale, το κρασί και το καλαμπόκι».

1/2 πίντας 

Πίντα και παμπ είναι ένα

Το μέτρο της πίντας εισήχθη νόμιμα με το Ale Measures Act του 1698, λέει ο συγγραφέας μπύρας Roger Protz, προτού τυποποιηθεί πριν από 200 χρόνια στα 568ml (20 fl oz) με το Weights and Measures Act του 1824.

Σήμερα, οι παμπ πρέπει να σερβίρουν νόμιμα πίντες και μισά. Μπορούν επίσης να σερβίρονται τα ένα τρίτο και τα δύο τρίτα, αλλά οι παμπ δεν είναι υποχρεωμένες να τα προσφέρουν.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο η μακρά ιστορία της πίντας που κάνει τους υποστηρικτές της τόσο προστατευτικούς. «Το pint είναι ένα κατεξοχήν βρετανικό πράγμα και είναι συνδεδεμένο με έναν άλλο βρετανικό θεσμό, την παμπ», λέει η Sophie Atherton, η πρώτη γυναίκα σομελιέ μπύρας της Βρετανίας. «Και τα δύο είναι πραγματικά μέρος της κουλτούρας μας. Οι επισκέπτες από το εξωτερικό θέλουν να πιουν μια μπύρα σε μια παμπ για να νιώσουν ότι βιώνουν τη Βρετανία στο έπακρο».

Η μπύρα ως επιβράβευση

Για τον Brown, το θέμα πηγαίνει ακόμα πιο μακριά. «Η μπύρα είναι συμβολική. Το ‘Θέλεις μια μπύρα;’ δεν σημαίνει απλώς ‘έλα να καταναλώσεις λίγο αλκοόλ’. Όταν επαινούμε κάποιον, λέμε: ‘Είναι το είδος του ανθρώπου με τον οποίο μπορείς να πιεις μια μπύρα’, ή ‘Θα ήθελα να τους κεράσω μια μπύρα’».

Ωστόσο, είναι επίσης αλήθεια ότι ένα pint είναι ένας μεγάλος όγκος υγρού – ένα από τα μεγαλύτερα σερβιρίσματα μπύρας στον κόσμο. «Οι θερμότερες χώρες τείνουν να πίνουν μικρότερες ποσότητες», λέει ο Brown.

«Αν έχει 35 βαθμούς Κελσίου, δεν θέλετε μια πίντα – ζεσταίνεται πολύ γρήγορα. Στην Αυστραλία, το schooner [τρία τέταρτα της πίντας] είναι συνηθισμένο. Στην Ισπανία, είναι η caña [περίπου 200 ml] – αλλά θα πιείτε αρκετές».

Ακόμα και οι ψυχρότερες χώρες τείνουν να έχουν μικρότερα μέτρα, παραδέχεται. «Τα τσεχικά και πολωνικά σερβίς είναι 500ml. Στις ΗΠΑ, είναι μια πίντα των 16 ουγκιών σε σύγκριση με τις δικές μας 20 ουγκιές». Ο Peyton αναφέρει τη Γαλλία, όπου το demi (250ml) είναι μια συνηθισμένη επιλογή βαρελίσιας μπύρας, και το Βέλγιο που αγαπά την μπύρα, όπου τα σχήματα και τα μεγέθη των ποτηριών είναι προσαρμοσμένα στην μπύρα και κυμαίνονται από 200ml έως 500ml.

Η Γερμανία, με τις στάμνες του λίτρου, είναι μία από τις λίγες χώρες με τυποποιημένο σερβίρισμα μεγαλύτερο από το pint της Βρετανίας.

«Το pint είναι ένα κατεξοχήν βρετανικό πράγμα και είναι συνδεδεμένο με έναν άλλο βρετανικό θεσμό, την παμπ», λέει η Sophie Atherton, η πρώτη γυναίκα σομελιέ μπύρας της Βρετανίας

Photo: Matthieu Comoy / Unsplash

Και πάλι, η παμπ έχει καθοριστική σημασία

«Μερικοί άνθρωποι φαίνεται να έχουν την ιδέα ότι η κατανάλωση pint ισοδυναμεί με μέθη και με μια ανθυγιεινή σχέση με το αλκοόλ, αλλά δεν είναι αυτό που έχω δει κατά τη διάρκεια των πολλών δεκαετιών που πηγαίνω στην παμπ», λέει η Atherton.

«Αυτό είναι το σημαντικό εδώ: οι μπύρες και οι παμπ πάνε μαζί. Μια καλή ιδιοκτήτρια ή ένας καλός ιδιοκτήτης ξέρει πότε κάποιος έχει πιει πολύ και σταματά να τον σερβίρει».

Παρά το μεγάλο μέγεθος της πίντας, το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται στην 28η θέση της παγκόσμιας κατάταξης των μεγαλύτερων πότων μπύρας, με 66,8 λίτρα που καταναλώνονται κατά κεφαλήν ετησίως, σύμφωνα με το World Population Review. Η Τσεχική Δημοκρατία βρίσκεται πολύ μπροστά, με 140,1 λίτρα, ενώ η Ισπανία, παρά τα μικρά της καζάνια, βρίσκεται στην όγδοη θέση (81,2 λίτρα).

Ούτε το Ηνωμένο Βασίλειο έχει τα χειρότερα ποσοστά αλκοολισμού

«Σε μέρη της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης, όπου μπορεί να παραγγείλετε ένα μπουκάλι βότκα με ένα γύρο μπύρες, είναι μεγαλύτερο πρόβλημα», λέει ο Brown.

Τα στατιστικά στοιχεία φαίνεται να το επιβεβαιώνουν αυτό, με την Ουγγαρία, τη Ρωσία, τη Λευκορωσία, τη Λετονία, τη Σλοβενία, την Πολωνία, τη Σλοβακία και την Εσθονία να βρίσκονται στην πρώτη 10άδα των χωρών με τα υψηλότερα ποσοστά διαταραχών χρήσης αλκοόλ και αλκοολισμού, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται στη 19η θέση του καταλόγου.

«Περίπου το 57% των Βρετανών πίνουν σε τακτική βάση. Ένα μικρό ποσοστό υποφέρει από βλάβες που σχετίζονται με το αλκοόλ», λέει ο Brown. «Όσο πιο εύπορος είσαι, τόσο πιο πιθανό είναι να πίνεις. Αλλά όσο πιο φτωχός είσαι, τόσο πιο πιθανό είναι να υποστείς βλάβη που σχετίζεται με το αλκοόλ».

Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος του αλκοολισμού

Ούτε η Brown ούτε η Atherton επιθυμούν να υποβαθμίσουν τη βλάβη που μπορεί να προκαλέσει το αλκοόλ. Πέρυσι, ο μικρότερος αδελφός του Brown πέθανε από ασθένειες που σχετίζονται με τον αλκοολισμό.

«Ορισμένοι άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας αυτοθεραπεύονται με το αλκοόλ», λέει. «Αν το αλκοόλ δεν ήταν διαθέσιμο, θα το έκαναν με κάτι άλλο». Η Atherton πιστεύει ότι θα πρέπει να εξετάσουμε τις αιτίες της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ.

«Σπάνια ακούω για μελέτες που ρωτούν γιατί οι άνθρωποι μεθούν, γιατί κάποιοι άνθρωποι οδηγούνται στο να πίνουν καθημερινά. Τι είναι αυτό στη ζωή τους που τους κάνει να το κάνουν αυτό; Το άγχος; Η απελπισία; Ο φόβος; Ίσως αυτό θα έπρεπε να ανακαλύψουμε».

*Με στοιχεία από theguardian.com | Αρχική Φωτό: Unsplash / Drew Farwell