Ισραήλ: Άνοιξε ένα νέο μέτωπο στον Λίβανο σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να τελειώσει

Μια από τις χειρότερες ημέρες στην ιστορία του Λιβάνου αποτέλεσε η Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου του 2024 αφού το Ισραήλ χτύπησε 1.300 «θέσεις της Χεζμπολάχ», σκοτώνοντας 492 ανθρώπους, ανάμεσά τους 35 παιδιά και 58 γυναίκες, ενώ πάνω από 1.600 άτομα τραυματίστηκαν.

Τόσο το Ισραήλ όσο και η Χεζμπολάχ μιλούν για μια νέα φάση του πολέμου

Η επιλογή της κυβέρνησης του Μπενιαμίν Νετανιάχου να ανοίξει ένα δεύτερο μέτωπο μετά από αυτό στη Λωρίδα της Γάζας έχει προκαλέσει παγκόσμια ανησυχία αφού είναι ακόμα πιο πιθανό να υπάρξει περιφερειακή κλιμάκωση του πολέμου.

Το Middle East Eye φιλοξενεί άρθρο του καθηγητή Ιστορίας της Σύγχρονης Μέσης Ανατολής, Χιτσάμ Σαφιεντίν στο οποίο ο ίδιος υποστηρίζει ότι το Ισραήλ άνοιξε ένα νέο μέτωπο στον Λίβανο σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να τελειώσει.

Οι δύο πρωταρχικοί πολεμικοί στόχοι του Τελ Αβίβ: να αποσυνδέσει το βόρειο μέτωπο από τη Γάζα και να επιστρέψουν στις εστίες τους δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι στο βόρειο Ισραήλ, δεν φαίνεται ότι μπορεί να επιτευχθούν.

Αδιάκριτες επιθέσεις

Ο Σαφιεντίν, στο άρθρο του, επιχειρεί να εξηγήσει την άποψή του. Αρχικά θυμίζει ότι την προηγούμενη εβδομάδα το Ισραήλ προχώρησε σε αδιάκριτες επιθέσεις στον Λίβανο, με το διπλό κύμα των φονικών εκρήξεων συσκευών επικοινωνίας, αεροπορικά χτυπήματα στο προάστιο της Βηρυτού, Νταχίγιε και ένα σοβαρό πλήγμα στη Χεζμπολάχ.

Εκτός από τα υψηλά ποσοστά απωλειών που υπήρχαν μεταξύ των αμάχων, οι επιθέσεις σκότωσαν δεκάδες μαχητές της Χεζμπολάχ, συμπεριλαμβανομένων κορυφαίων διοικητών της επίλεκτης μονάδας Ραντουάν.

Τη Δευτέρα, όπως προαναφέρθηκε, το Ισραήλ κλιμάκωσε τους σφοδρούς βομβαρδισμούς στον νότιο Λίβανο και στην κοιλάδα της Μπεκάα.

Η ικανότητα του Ισραήλ να διεισδύσει στο δίκτυο επικοινωνιών της Χεζμπολάχ και να εξοντώσει κορυφαίους στρατιωτικούς ηγέτες της θέτει σοβαρές αμφιβολίες για την ικανότητα της ένοπλης οργάνωσης να λειτουργεί αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης.

Οι αποτυχίες των υπηρεσιών πληροφοριών μπορεί να είναι πιο θανατηφόρες από τις απώλειες στο πεδίο μάχης για τη συνολική διεξαγωγή του πολέμου, σημειώνει ο Σαφιεντίν.

Ο ρυθμός αυτών των περιστατικών έχει αυξηθεί μετά τον ύποπτο θάνατο του προέδρου του Ιράν, Εμπραχίμ Ραΐσι σε αεροπορικό δυστύχημα τον Μάιο, τονίζει.

Το ότι η Χεζμπολάχ δεν γνωρίζει πώς έγινε το σαμποτάζ και το αν υπάρχουν πράκτορες που έχουν διεισδύσει στις γραμμές της εν μέσω του ταχέως αναπτυσσόμενου τεχνολογικού πολέμου, έχει πολλαπλασιάσει αυτές τις εικασίες.

Η αντίδραση της Χεζμπολάχ – Κύμα υποστήριξης

Παρά τη σοβαρότητα των απωλειών και την ανάγκη να αποδοθούν ευθύνες για αυτές τις παραβιάσεις, η λαϊκή αντίδραση και η άμεση στρατιωτική απάντηση της Χεζμπολάχ το περασμένο Σαββατοκύριακο ήταν ένα ισχυρό σημάδι ανθεκτικότητας τόσο για τους απλούς ανθρώπους όσο και για τις δυνάμεις της ένοπλης οργάνωσης, υποστηρίζει ο Σαφιεντίν.

Στο εσωτερικό του Λιβάνου, οι αιματηρές επιθέσεις του Ισραήλ προκάλεσαν ένα κύμα δημόσιας συμπάθειας και λαϊκής αλληλεγγύης και υποστήριξης για τα χιλιάδες θύματα.

Έγιναν εκστρατείες αιμοδοσίας και εθελοντές γιατροί εντάχθηκαν στις προσπάθειες διάσωσης και περίθαλψης.

Κυβερνητικά στελέχη του Λιβάνου και πολιτικές παρατάξεις που έχουν τεταμένες σχέσεις με τη Χεζμπολάχ, όπως το Ελεύθερο Πατριωτικό Κίνημα και το Προοδευτικό Σοσιαλιστικό Κόμμα του ηγέτη των Δρούζων, Ουαλίντ Τζούμπλατ, τάχθηκαν στο πλευρό της οργάνωσης.

Η στάση τους, έστω και συμβολική, μετρίασε το κύμα αμφιβολίας και φόβου που ξεσήκωσαν οι παραδοσιακοί αντίπαλοι της Χεζμπολάχ, εξηγεί ο Σαφιεντίν.

Αυτοί οι επικριτές ποικίλουν. Αποτελούνται από δεξιές οργανώσεις, όπως τα κόμματα Φάλαγγες και Καταΐμπ, μέχρι δυτικά ή χρηματοδοτούμενα από τον Κόλπο, αριστερά μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δημόσιους σχολιαστές, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν φιλοπαλαιστινιακή στάση, γράφει ο ίδιος.

Στο στρατιωτικό μέτωπο, η Χεζμπολάχ εκτόξευσε δεκάδες πυραύλους μικρού και μεγάλου βεληνεκούς που έπληξαν διάφορα ισραηλινά αστικά κέντρα μέχρι και νότια της Χάιφα. Στους στόχους περιλαμβάνονταν στρατιωτικές εγκαταστάσεις, όπως ένα συγκρότημα κατασκευής ηλεκτρονικών ειδών και η Ραμάτ Νταβίντ, μια σημαντική ισραηλινή αεροπορική βάση.

Το πιο σημαντικό, κατά τον Σαφιεντίν, είναι ότι η αντεπίθεση της Χεζμπολάχ έχει μέχρι στιγμής αποτρέψει το Ισραήλ να πετύχει τους διακηρυγμένους στόχους του, κάτι που αποτελεί την τελική δοκιμασία της επιτυχίας ή της αποτυχίας των επιθέσεών του.

Η αποσύνδεση του βόρειου μετώπου από τη Γάζα και να επιστρέψουν στα σπίτια τους τους δεκάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι στο βόρειο Ισραήλ, δεν φαίνονται ως επιτεύξιμοι στόχοι.

Νέα φάση του πολέμου

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ, Ναΐμ Κάσεμ διακήρυξε ότι ο πόλεμος έχει εισέλθει σε φάση «ανοιχτών λογαριασμών» και μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερους εκτοπισμούς.

Η τωρινή ομοβροντία ρουκετών της Χεζμπολάχ έχει οδηγήσει δεκάδες χιλιάδες κατοίκους σε διάφορες πόλεις και κωμοπόλεις να αναζητήσουν καταφύγιο. Τα σχολεία έκλεισαν επίσης. Τα νοσοκομεία φέρεται να έλαβαν εντολή να στείλουν τους τραυματίες τους σε υπόγεια κρησφύγετα.

Η έκταση των ζημιών στις ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις δεν είναι σαφής λόγω της δρακόντειας απαγόρευσης του Τελ Αβίβ στην κάλυψη των απωλειών του από τα μέσα ενημέρωσης.

Τι θα σημάνει μια χερσαία εισβολή του Ισραήλ

Όμως, το γεγονός ότι οι τοποθεσίες αυτές βρίσκονται στο βεληνεκές των πυρών της Χεζμπολάχ και ότι ο πολυδιαφημισμένος Σιδηρούς Θόλος (Iron Dome) του Ισραήλ δεν είναι απόρθητος από πυραύλους δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα στην ισραηλινή άμυνα.

Οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς της Χεζμπολάχ που είναι τοποθετημένοι σε υπόγεια καταφύγια μακριά από τα σύνορα αποτελούν επίσης κακό οιωνό για μια χερσαία εισβολή στο λιβανέζικο έδαφος νότια του ποταμού Λιτάνι, υπογραμμίζει ο καθηγητής Σαφιεντίν.

Μια τέτοια απερίσκεπτη εισβολή θα θέσει επίσης τα ισραηλινά στρατεύματα στο στόχαστρο των δυνάμεων της Χεζμπολάχ και δεν θα θωρακίσει τους βόρειους οικισμούς από τις ρουκέτες που εκτοξεύονται.

Σε περιφερειακό επίπεδο, οι δηλώσεις αλληλεγγύης και η υποστηρικτική στρατιωτική δράση των συμμάχων της Χεζμπολάχ στην Παλαιστίνη, την Υεμένη και το Ιράκ μετά τις επιθέσεις εδραίωσαν περαιτέρω το δόγμα της «ενότητας των μετώπων».

Είναι μια υπενθύμιση ότι ο σημερινός πόλεμος δεν μπορεί να θεωρηθεί αποσπασματικός. Όλα τα μέτωπα είναι αλληλένδετα. Η απώλεια του ενός είναι η απώλεια του άλλου και το αντίστροφο.

Η Χεζμπολάχ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιστρέψουν οι Ισραηλινοί έποικοι στους βόρειους οικισμούς είναι να τερματιστεί ο πόλεμος του Ισραήλ στη Γάζα.

Ομοίως, η Χαμάς αποδέχθηκε την πρόταση του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν τον Μάιο, η οποία οδηγεί σε μόνιμη κατάπαυση του πυρός, στον τερματισμό της παράνομης ισραηλινής κατοχής και πολιορκίας του εδάφους και σε ανταλλαγή κρατουμένων.

Δυτική κάλυψη

Η κλιμάκωση από τη μεριά του Ισραήλ στο βόρειο μέτωπο αποκαλύπτει ότι το Τελ Αβίβ επιθυμεί να σαμποτάρει μια δίκαιη και λογική λύση, γράφει ο Σαφιεντίν.

Ενώ επιτίθεται θρασύτατα στον Λίβανο, οι δυνάμεις του συνεχίζουν τους βάναυσους βομβαρδισμούς, τον αποκλεισμό και την τρομοκράτηση των Παλαιστινίων στη Γάζα.

Ανατολικότερα, οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις διεξάγουν βίαιες επιδρομές σε προσφυγικούς καταυλισμούς, πόλεις και χωριά της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, ενώ οι όχλοι των εποίκων σπέρνουν τον όλεθρο σε παλαιστινιακά εδάφη και κοινότητες, υπενθυμίζει ο Σαφιεντίν.

Όσες διπλωματικές υπεκφυγές των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής και αν γίνουν, η αδιαλλαξία του Ισραήλ δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τη συνεχή στρατιωτική, οικονομική και διπλωματική υποστήριξη των ΗΠΑ και των δυτικών συμμάχων τους.

Το Ισραήλ ενθαρρύνεται επίσης από τις ανεπαρκείς καταγγελίες του ΟΗΕ, τις άτολμες και αναποτελεσματικές διαμαρτυρίες των αντιπάλων των ΗΠΑ, όπως η Κίνα και η Ρωσία, και την απόλυτη συνενοχή των αραβικών κρατών και κυβερνήσεων, ιδιαίτερα εκείνων που συνορεύουν με την Παλαιστίνη, όπως η Ιορδανία και η Αίγυπτος.

Σε αυτό το πλαίσιο, το γεγονός ότι οι μη κρατικές και φτωχές σε πόρους δυνάμεις αντίστασης στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο και την Υεμένη κατάφεραν να διατηρήσουν έναν αποτελεσματικό πολυετή πόλεμο φθοράς ενάντια στο εξαιρετικά προηγμένο οπλοστάσιο του Ισραήλ, που υποστηρίζεται από μια υπερδύναμη, αποτελεί από μόνο του ιστορικό επίτευγμα στα χρονικά των αντιαποικιακών απελευθερωτικών πολέμων, υποστηρίζει ο Σαφιεντίν.

Παραμένει άγνωστο πόσο ακόμη θα αντέξουν αυτές οι λαϊκές δυνάμεις, προσθέτει. Οι πιθανότητες παραμένουν σημαντικές εν μέσω μιας ατσάλινης θέλησης για αντίσταση και των οπισθοδρομήσεων και εσωτερικών αντιφάσεων που αντιμετωπίζει και το Ισραήλ, εκτιμά ο καθηγητής Σαφιεντίν.

Ο χρόνος θα δείξει.

Το πιο επείγον ερώτημα είναι πόσο ακόμα ο υπόλοιπος κόσμος, ιδιαίτερα οι δυνάμεις που ανησυχούν για την επαναδραστηριοποίηση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή, θα κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια και θα παρακολουθούν, καταλήγει ο Σαφιεντίν.