Γιάννης Μόρτζος: Από το Βαθύ της Σάμου στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν

«Το ότι ήρθα στο θέατρο με τις ευλογίες του Καρόλου Κουν για εμένα είναι η μεγαλύτερη επιτυχία της ζωής μου», είχε δηλώσει ο Γιάννης Μόρτζος στην εκπομπή «Μονόγραμμα» της ΕΡΤ.

Η καλλιτεχνική του πορεία στο θέατρο και την τηλεόραση, ξεκίνησε με σπουδές στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης με δάσκαλό τον θεατράνθρωπο, Κάρολο Κουν, τον οποίο πάντοτε θαύμαζε.

Μόλις τελείωσε το «αυστηρό» – όπως το έλεγε-  Πυθαγόρειο Γυμνάσιο και κατέβηκε στην Αθήνα από το νησί, ένας φίλος του, του πρότεινε να πάνε στο ιστορικό «Υπόγειο» του Καρόλου Κουν, για να παρακολουθήσουν μια παράσταση

Για πρώτη φορά πρωταγωνίστησε στις «Όρνιθες» ως ο κορυφαίος του Χορού, κατά την διάρκεια μιας εποχής που όλες οι σπουδαίες θεατρικές προσωπικότητες της χώρας βρισκόταν κάτω από την καλλιτεχνική φτερούγα του Κουν: Γιώργος Αρμένης, Μίμης Κουγιουμτζής, Μάγια Λυμπεροπούλου κ.α.

Υπήρξε μάλιστα, ηθοποιός-στέλεχος του «Θεάτρου Τέχνης» από το 1961 έως το 1981, χρονιά κατά την οποία κατέβηκε υποψήφιος στις εκλογές του ΠΑΣΟΚ, αφού συνεργάστηκε με τον Ανδρέα Παπανδρέου.

Θέατρο και τηλεόραση

Τα επόμενα χρόνια συμμετείχε στο «Ελεύθερο Θέατρο» ενώ κατάφερε να δημιουργήσει τη δική του θεατρική σκηνή, την οποία ονόμασε «Θέατρο Τέσσερις Εποχές – Γιάννης Μόρτζος», όπου και ανέβασε την βιογραφία του σπουδαίου Γιαννούλη Χαλέπα, της Μάρθα Φροίντ και του Ελευθέριου Βενιζέλου.

Ως ηθοποιός μεταξύ άλλων συμμετείχε στις θεατρικές παραστάσεις: Γκιλοτίνα (2018), Η δίκη του Σωκράτη (2018), Ελευθέριος Βενιζέλος (2016-2017), ενώ υπέγραψε σκηνοθετικά τις παραστάσεις Το επάγγελμα της κυρίας Γουόρεν (2022), Γκιλοτίνα( 2018), Ελευθέριος Βενιζέλος.

Όσον αφορά την τηλεόραση, συμμετείχε στις σειρές Χαιρέτα μου τον Πλάτανο (2020), Το χρώμα του φεγγαριού (1996).

Όλα ξεκίνησαν από τη «ντουντούκα»

Αν αναρωτίεστε πώς ξεκίνησαν όλα, ιδού η ιστορία της ζωής του.

Γεννήθηκε στην Σάμο το 1940, λίγο πριν την έναρξη του πολέμου. Όταν ήταν νέος, στο νησί περιόδευε ένας θίασος. «Και μια ημέρα, ακούω στην ντουντούκα ότι ήρθε ένας θίασος και το βράδυ θα παίξει ένα συγκλονηστικό έργο, θα κλάψετε και θα γελάσετε. Αλλά βγείτε διαταγή από τον γυμνασιάρχη, πώς όποιος τολμήσει και δει αυτό το πράγμα, θα αποβληθεί από το γυμνάσιο. Εγώ όμως  πήγα κρυφά και πήγα στην αίθουσα(…)Ένας χωροφύλαξ εκεί μου λέει «Ώστε έτσι ε; Αύριο θα τα πούμε».

Με το που παρακολούθησε την παράσταση, η οποία όμως είχε αναφέρει τον συγκίνησε βαθύτατα, το μικρόβιο του θεατρικού σανιδίου, εισχώρησε μέσα του.

Μόλις τελείωσε το «αυστηρό» – όπως το έλεγε-  Πυθαγόρειο Γυμνάσιο και κατέβηκε στην Αθήνα από το νησί, ένας φίλος του, του πρότεινε να πάνε στο ιστορικό «Υπόγειο» του Καρόλου Κουν, για να παρακολουθήσουν μια παράσταση. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.

*Με πληροφορίες από ΕΡΤ