Operation Match: Πώς μια εφαρμογή γνωριμιών του 1965 άλλαξε την ερωτική μας ζωή

«Η επιχείρησή μας είναι η ευχαρίστησή μας. Η δική σας ευχαρίστηση είναι η δουλειά μας».

Αυτό ήταν το σλόγκαν μιας πινακίδας που κρεμόταν έξω από μια εστία του Χάρβαρντ το 1965, σηματοδοτώντας την έδρα της πρώτης ηλεκτρονικής υπηρεσίας γνωριμιών στις ΗΠΑ. Δεκαετίες πριν από το Tinder, υπήρχε η εφαρμογή Operation Match.

«Τα ραντεβού ήταν εντελώς διαφορετικά»

Η πρώτη απόπειρα για ηλεκτρονικό προξενιό ήταν αποτέλεσμα της ειλικρινούς επιθυμίας των ανδρών να γνωρίσουν άτομα του αντίθετου φύλου. Έχοντας βαρεθεί τα μονότονα οργανωμένα πάρτι με τα κολέγια που φοιτούσαν γυναίκες και μη μπορώντας να γνωρίσουν πολλές γυναίκες στην πανεπιστημιούπολη του Χάρβαρντ, οι συμφοιτητές Jeff Tarr και Vaughan Morrill σκέφτηκαν, μετά από μια βραδιά με πολύ ποτό, να δουν αν ένας υπολογιστής θα μπορούσε να τους βρει σύντροφο.

«Υπάρχει μια αιώνια συζήτηση σχετικά με το αν οι εφαρμογές γνωριμιών αντανακλούν την κοινωνική αλλαγή ή αν οδήγησαν στην κοινωνική αλλαγή, και νομίζω ότι η σωστή απάντηση είναι ότι συνέβησαν και τα δύο»

Αν και η φιλοδοξία του Tarr μπορεί να ήταν να γνωρίσει γυναίκες, η επιτυχία της Operation Match τον κράτησε πολύ απασχολημένο για να βγει ραντεβού. Βρήκε τον έρωτα μερικά χρόνια αργότερα, πηγαίνοντας σε ένα τυφλό ραντεβού. Για τα 80ά γενέθλια του Jeff νωρίτερα φέτος, η σύζυγός του Patsy Tarr έγραψε ένα βιβλίο για την Operation Match ως δώρο, μια προσπάθεια που τελικά κατέληξε σε επίσημη έκδοση.

Operation Match: Jeff Tarr and the Invention of Computer Dating

«Τα ραντεβού ήταν εντελώς διαφορετικά», δήλωσε η Patsy Tarr μιλώντας στην Tacita Quinn του CNN, αναλογιζόμενη την ερωτική σκηνή της δεκαετίας του 1960. Η Patsy είχε χρησιμοποιήσει το Operation Match πριν γνωρίσει τον Jeff, αλλά δεν είχε καμία τύχη. «Ήταν πολύ ριψοκίνδυνο και συναρπαστικό να μπορείς να γνωρίσεις κάποιον μέσω υπολογιστή, σε αντίθεση με την παραδοσιακή οδό».

Swipes;

Τις πρώτες μέρες της συνεργασίας τους, ο Tarr και ο Morrill αναγνώρισαν ότι η κύρια πελατεία τους θα ήταν οι διψασμένοι για ραντεβού φοιτητές, όπως οι ίδιοι. Το Operation Match αναπτύχθηκε με γνώμονα τις ανάγκες (και τις επιθυμίες) τους. Στο επίκεντρο του έργου ήταν ένα ερωτηματολόγιο 75 επιλογών, το οποίο κάλυπτε τα χόμπι, τη μόρφωση, την εξωτερική εμφάνιση, τη φυλή και – σκανδαλωδώς για το 1965 – τη στάση απέναντι στο σεξ. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να απαντήσουν δύο φορές, τη μία περιγράφοντας τον εαυτό τους και την άλλη περιγράφοντας το ιδανικό τους ταίρι.

Το ερωτηματολόγιο της Operation Match εξακολουθούσε να ανταποκρίνεται σε πρότυπα που σήμερα μοιάζουν παλιομοδίτικα, ρωτώντας τις γυναίκες αν είχαν βρει τον «πρίγκιπά τους» και τους άνδρες αν «θα προτιμούσαν να γνωρίσουν μια υπάκουη, σέξι, όχι και τόσο έξυπνη κοπέλα από το κολέγιο». Ωστόσο, ήταν επίσης ένα μέσο για την κοινωνική αλλαγή. Η διαθεσιμότητα του αντισυλληπτικού χαπιού από τη μία πλευρά, σε συνδυασμό με την επιμονή των παραδοσιακών κοινωνικών προσδοκιών από την άλλη, σήμαινε ότι τα μέσα της δεκαετίας του 1960 ήταν μια περίπλοκη εποχή για τις νεαρές γυναίκες.

Στην επιθυμία τους για εξερεύνηση, οι γυναίκες χάραξαν νέους δρόμους που άλλαξαν μακροπρόθεσμα τις δυτικές πρακτικές γνωριμιών.

Operation Match: Jeff Tarr and the Invention of Computer Dating

Com-Pat και Operation Match

Στην πραγματικότητα, ενώ η Operation Match ήταν ιδιαιτέρως επιδραστική όσον αφορά τα ραντεβού, δεν ήταν η πρώτη γνωστή διαδικτυακή υπηρεσία γνωριμιών. Αυτή η τιμή ανήκει στην Joan Ball, μια γυναίκα από το Ηνωμένο Βασίλειο που ξεκίνησε την υπηρεσία St. James Computer Dating Service, η οποία αργότερα ονομάστηκε Com-Pat. Το πρόγραμμά της δημιούργησε το πρώτο του ταίρι το 1964, ένα χρόνο πριν το Operation Match βγει στο διαδίκτυο.

«Υπάρχει μια αιώνια συζήτηση σχετικά με το αν οι εφαρμογές γνωριμιών αντανακλούν την κοινωνική αλλαγή ή αν οδήγησαν στην κοινωνική αλλαγή, και νομίζω ότι η σωστή απάντηση είναι ότι συνέβησαν και τα δύο», δήλωσε ο Dr. Luke Brunning, ο οποίος, μαζί με τη Dr. Natasha McKeever, ηγείται του Κέντρου για τον έρωτα, το σεξ και τις σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Leeds.

«Υπήρξε μια ιεράρχηση στην ιδέα ότι θα πρέπει να είσαι σε θέση να βρεις κάποιον που είναι το τέλειο ταίρι για σένα, θέλοντας να δημιουργήσουμε την καλύτερη ζωή και τις καλύτερες σχέσεις για τον εαυτό μας. Πριν από εκατό χρόνια, θα ήμασταν πιο ευτυχείς αν απλά μπαίναμε σε μια σχέση και κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε για να λειτουργήσει», δήλωσε η McKeever στο CNN.

Με την άνοδο των γνωριμιών μέσω διαδικτύου, ξαφνικά, υπήρχαν πολλά περισσότερα ψάρια στη θάλασσα.

*Με πληροφορίες από: CNN | Tacita Quinn