Άντρας πήγε σε τουαλέτα παμπ και δεν τον ξαναείδαν ποτέ – Απαντήσεις 56 χρόνια μετά

Η εξαφάνιση του Alfred Swinscoe, 54 ετών, ήταν ένα μυστήριο τόσο ανατριχιαστικό που οι περισσότεροι από την οικογένειά του απέφευγαν να το αναφέρουν.

Τον Ιανουάριο του 1967, μια κρύα νύχτα, ο ανθρακωρύχος του Derbyshire και ιδιοκτήτης περιστεριών, γνωστός ως «Sparrow» και «ο πρωταθλητής περιστεριών του Pinxton», έδωσε στον γιο του Γκάρι 10 σελίνια για τις τελευταίες παραγγελίες στο Miners’ Arms στο χωριό Pinxton, πήγε στην εξωτερική τουαλέτα της παμπ και εξαφανίστηκε χωρίς ίχνος.

Πολλοί πίστευαν ότι ο Alfred, ο οποίος είχε χωρίσει πρόσφατα από τη σύζυγό του, είχε εγκαταλείψει εκείνη και τα έξι παιδιά τους. Ωστόσο, ο Γκάρι, ο τελευταίος άνθρωπος που είδε τον Άλφρεντ δεν αποδέχτηκε ποτέ αυτή τη θεωρία. Κρατούσε την ελπίδα να ξαναδεί τον πατέρα του μέχρι τον θάνατό του το 2012.

Οι κάλτσες του παππού

Ο Ράσελ Λάουμπριτζ, ανιψιός του Γκάρι, ο οποίος ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν εξαφανίστηκε ο Άλφρεντ, πίστευε ότι δεν θα αποκάλυπτε ποτέ την αλήθεια. Όμως μια μέρα, καθώς περιηγούνταν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έπεσε πάνω σε μια ανάρτηση της αστυνομίας σχετικά με ένα πτώμα που βρέθηκε στο χωράφι ενός αγρότη.

Προς μεγάλο του σοκ, αναγνώρισε μια από τις κάλτσες που υπήρχαν στο πτώμα ότι ανήκε στον χαμένο παππού του. Η ανακάλυψη αυτή σηματοδότησε την αρχή μιας χρονιάς που έλυσε μια αβεβαιότητα δεκαετιών, αλλά και δημιούργησε ερωτήματα που ο Ράσελ φοβάται ότι θα παραμείνουν αναπάντητα, αναφέρει η Mirror.

Η μοίρα του Alfred Swinscoe θα παρέμενε μυστήριο αν δεν υπήρχε ένας αγρότης που έσκαψε ένα χαντάκι δίπλα σε ένα δασάκι στο χωράφι του στο Sutton-in-Ashfield, Notts

Ανακάλυψε ανθρώπινα οστά και ανδρικά ρούχα

Με την αστυνομική έρευνα για μια ανεξιχνίαστη υπόθεση να βρίσκεται σε αδιέξοδο και την ανάκριση για το θάνατο του παππού του να έχει πρόσφατα αναβληθεί, ο Ράσελ κάνει μια απελπισμένη έκκληση για πληροφορίες πριν η υπόθεση κλείσει οριστικά.

Η μοίρα του Alfred Swinscoe θα παρέμενε μυστήριο αν δεν υπήρχε ένας αγρότης που έσκαψε ένα χαντάκι δίπλα σε ένα δασάκι στο χωράφι του στο Sutton-in-Ashfield, Notts.

Ο αγρότης ειδοποίησε την αστυνομία αφού ανακάλυψε ανθρώπινα οστά και ανδρικά ρούχα θαμμένα σε βάθος έξι μέτρων, τα οποία έπεσαν έξω καθώς έσκαβε. Ο σκελετός έφερε σημάδια βίαιου τραύματος, υποδεικνύοντας ότι ο άνδρας, ο οποίος είχε ακόμη προδεκαδικό νόμισμα στην τσέπη του, είχε δολοφονηθεί βάναυσα.

Ήταν πράγματι ο Alfred

Ο Ράσελ, ο οποίος κατοικεί λίγα μόλις χιλιόμετρα από το χωράφι και έχει περάσει αμέτρητες φορές από εκεί, θυμάται: «Αρχικά δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, αλλά στη συνέχεια η αστυνομία δημοσίευσε μια φωτογραφία ενός ζευγαριού περίεργων καλτσών και μου ήρθε μια απίστευτη ανάμνηση, με τη μαύρη κάλτσα συγκεκριμένα.

»Ξαφνικά θυμήθηκα όταν ήμουν παιδί να φοράω τις κάλτσες του παππού μου και να τις τραβάω προς τα πάνω ώστε η φτέρνα να φτάνει μέχρι το γόνατό μου. Κάλεσα την αστυνομία και ήρθαν να πάρουν δείγμα DNA. Τότε ανακαλύψαμε ότι ήταν πράγματι ο Alfred. Ήμουν σοκαρισμένος και έκπληκτος.

«Ήταν στη μέση του χειμώνα»

«Αποδεικνύεται ότι φορούσε περίεργες κάλτσες εκείνη τη νύχτα. Οι αρχικές μου σκέψεις σχετικά με αυτό ήταν, “το καημένο το παλικάρι, είχε αφήσει τη γυναίκα του και ήταν άτυχος, έμενε σε κατάλυμα και δεν είχε τακτοποιήσει τα ρούχα του”. Ή ίσως ήταν μόνο το ένα του πόδι και φορούσε δύο κάλτσες σε κάθε πόδι. Ήταν στη μέση του χειμώνα».

Αναφερόμενος στις 27 Ιανουαρίου 1967, ο Ράσελ λέει: «Ο Γκάρι είχε βγει με έναν φίλο εκείνο το βράδυ και συναντήθηκε με τον παππού στην παμπ. Θυμάται ότι ο πατέρας του τού έδωσε 10 σελίνια για να πάρει τον τελευταίο γύρο και μετά κοίταξε γύρω του και τον είδε να βγαίνει έξω. Υπέθεσε ότι πήγαινε στις εξωτερικές τουαλέτες και θα επέστρεφε αμέσως.

»Το επόμενο πρωί, ο άντρας με τον οποίο έμενε μαζί, ήρθε στο σπίτι μας στο Άσφιλντ και τον έψαχνε, επειδή δεν είχε γυρίσει σπίτι εκείνο το βράδυ και ήταν η μέρα που έπρεπε να πληρώσει τη διατροφή του. Νόμιζε ότι το είχε σκάσει για να μην πληρώσει. Αλλά όλες οι εικασίες που διατυπώθηκαν τα τελευταία 50 χρόνια καταρρίφθηκαν πέρυσι, όταν η επιστημονική ανάλυση των λειψάνων του αποκάλυψε την αλήθεια.

Δείτε το σχετικό βίντεο 

«Όποιος τον σκότωσε πήγε πίσω για να βεβαιωθεί ότι δεν θα βρεθεί ποτέ»

Ο Ράσελ αποκαλύπτει: «Δολοφονήθηκε αρκετά άγρια. Υπήρχε τραύμα από αμβλύ αντικείμενο στο κεφάλι και τραύμα από αιχμηρό αντικείμενο στις γραμμές του σαγονιού, οπότε μπορεί να ήταν η άκρη ενός φτυαριού, και ενδεχομένως μαχαίρωμα στη συνέχεια. Είπαν ότι πάλεψε για τη ζωή του.

»Υπήρχαν σημάδια σπασμένου χεριού, σαν να είχε δώσει σε κάποιον μια γερή, δεξιά μπουνιά. Και βρήκαν τραύματα στα πλευρά και την πλάτη του, σαν να είχε παλέψει με κάποιον και εκείνος να τον είχε χτυπήσει στα πλευρά.

»Η αστυνομία πιστεύει ότι τον είχαν αφήσει κάπου για μια εβδομάδα ή περισσότερο πριν τον θάψουν, γιατί έλειπαν δάχτυλα και πλευρά σαν να τον είχαν ρημάξει αλεπούδες και ασβοί. Όποιος τον σκότωσε πήγε πίσω για να βεβαιωθεί ότι δεν θα βρεθεί ποτέ».

«Ο θείος μου είχε ήδη υποψιαστεί έναν από αυτούς»

Ο Ράσελ είπε: «Η αστυνομία πιστεύει επίσης ότι όποιος το έκανε είχε αυτοκίνητο, λόγω της απόστασης από το χωράφι και ότι δεν υπήρχαν πολλά αυτοκίνητα στο δρόμο εκείνη την ώρα. Μήπως τον σκότωσαν πρώτα, ή τον ξεγέλασαν για να πάρει μια βόλτα, και μετά σταμάτησαν κάπου και έκαναν την πράξη;».

Ένας ύποπτος γνωστός για βία και κλοπές και ήταν παρών στο Miners’ Arms το βράδυ που εξαφανίστηκε ο Alfred. Οι προηγούμενες βίαιες ενέργειές του, συμπεριλαμβανομένης μιας επίθεσης τον Απρίλιο του 1966 που είχε ως αποτέλεσμα τραύματα παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στο πτώμα του Alfred, κίνησαν υποψίες στις αρχές.

Συζητώντας τις υποψίες της οικογένειας, ο Ράσελ αποκάλυψε: «Ο θείος μου είχε ήδη υποψιαστεί έναν από αυτούς. Είχε συμμετάσχει ο ίδιος σε μία ή δύο μάχες μαζί του και είχε υπηρετήσει στις δυνάμεις, οπότε γνώριζε τις στρατιωτικές τακτικές. Πάντα πίστευε ότι αυτός ήταν ο κύριος ύποπτος και μάλιστα τον προκαλούσε πολλές φορές όλα αυτά τα χρόνια».

«Είναι κάποια παρηγοριά για την οικογένεια να ξέρει ότι δεν τους εγκατέλειψε»

Ο Ράσελ εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με την εμπλοκή του δεύτερου υπόπτου: «Αλλά δεν συμφωνώ με την αστυνομία για τον άλλο. Δεν μπορώ να πείσω τον εαυτό μου ότι εμπλέκεται και αυτός».

Τον Ιανουάριο, η οικογένεια του Άλφρεντ τον άφησε να αναπαυθεί στο νεκροταφείο του Σάτον-ιν-Άσφιλντ, πάνω από τον γιο του Γκάρι και δίπλα στην κόρη του Κάρολ και τη σύζυγό του Καρολίν, η οποία δεν βρήκε ποτέ ξανά τον έρωτα μετά την εξαφάνισή του.

Ο Ράσελ σκέφτεται με μελαγχολική ανακούφιση: «Είναι κάποια παρηγοριά για την οικογένεια να ξέρει ότι δεν τους εγκατέλειψε και ότι δεν είναι πια χαμένος. Αλλά είναι τόσο τραγικό που ο καημένος ο θείος Γκάρι δεν κατάφερε ποτέ να μάθει τι του συνέβη». Επιτέλους, το αίνιγμα που επισκίαζε τη ζωή τους για χρόνια έχει διαλευκανθεί, όμως τα ερωτήματα που παραμένουν ρίχνουν μεγάλες σκιές.

«Πολλοί από τους ανθρώπους που θα ήταν μαζί με τον Alfred εκείνο το βράδυ ή γνώριζαν τον Alfred, δεν είναι πλέον ζωντανοί και ίσως να μην έχουμε ποτέ πλήρη εικόνα για το τι συνέβη τον Ιανουάριο του 1967»

«Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος τον ήθελε νεκρό»

«Τώρα είναι τα γιατί», λέει ο Ράσελ. «Γιατί κάποιος του το έκανε αυτό; Ποτέ δεν αναστάτωσε κανέναν, εκτός από τους συναδέλφους του που ασχολούνταν με τους περιστεριώνες. Δεν ήταν βίαιος άνθρωπος, δεν έμπλεκε σε καυγάδες και ήταν γνωστός για τη γενναιοδωρία του. Απλά δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος τον ήθελε νεκρό».

«Πιστεύω ότι κάποιος, κάπου, γνωρίζει την αλήθεια. Θα μπορούσε να είναι ότι όποιος το έκανε, κράτησε σιγή ιχθύος σε όλη του τη ζωή και έκανε μια εξομολόγηση στο νεκροκρέβατο, και ότι οι γιοι ή οι κόρες του ξέρουν κάτι αλλά δεν θέλουν να το πουν. Ο φόβος μου είναι ότι η αστυνομία θα κλείσει την υπόθεση και δεν θα το μάθουμε ποτέ. Ελπίζω μόνο ότι κάποιος θα εμφανιστεί, ώστε η οικογένεια του Άλφρεντ να βρει επιτέλους γαλήνη».

«Ο Alfred πέθανε με τον πιο φρικτό τρόπο»

Ο Βοηθός Αστυνομικός Διευθυντής Rob Griffin της Αστυνομίας του Nottinghamshire έκανε μια συγκλονιστική δήλωση: «Ο Alfred πέθανε με τον πιο φρικτό τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς. Όχι μόνο υπέστη βίαια τραύματα, αλλά στη συνέχεια θάφτηκε σε ένα χωράφι για να μην τον βρει κανείς.

«Αυτό που κάνει αυτό το έγκλημα ακόμη πιο οδυνηρό είναι ότι χρειάστηκαν περισσότερα από 50 χρόνια για να βρεθούν τα λείψανά του και να επανενωθεί η οικογένειά του με τον αγαπημένο τους ώστε να έχει μια σωστή ταφή. Φυσικά, η οικογένειά του δεν θα ανακουφιστεί ιδιαίτερα, καθώς υπάρχουν ακόμη πολλά αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με το τι συνέβη εκείνο το βράδυ και το κίνητρο πίσω από τη δολοφονία του».

Αυτοί που έφυγαν από τη ζωή

Σκεπτόμενος τις προκλήσεις της υπόθεσης, δήλωσε: «Πολλοί από τους ανθρώπους που θα ήταν μαζί με τον Alfred εκείνο το βράδυ ή γνώριζαν τον Alfred, δεν είναι πλέον ζωντανοί και ίσως να μην έχουμε ποτέ πλήρη εικόνα για το τι συνέβη τον Ιανουάριο του 1967. Αυτό σίγουρα δεν έχει πνίξει την απόφασή μας να ερευνήσουμε αυτό το έγκλημα και να μην αφήσουμε κανένα λιθαράκι αναποδογυρισμένο για να βρούμε τον δολοφόνο ή τους δολοφόνους του.

»Κατά τη διάρκεια της έρευνάς μας εντοπίσαμε δύο πιθανούς υπόπτους, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες, αν ο Άλφρεντ είχε δολοφονηθεί σήμερα, θα είχαν συλληφθεί και προσαχθεί για ανάκριση. Δεν έχουμε αυτή την ευκαιρία καθώς δεν είναι πλέον ζωντανοί».

Να δοθεί ένα τέλος

Ο Βοηθός Αστυνομικός Διευθυντής κατέληξε με μια έκκληση: «Θα συνεχίσουμε να ερευνούμε αυτό το έγκλημα και θα συνεχίσουμε να εξετάζουμε όλες τις νέες και υπάρχουσες οδούς που έχουμε στη διάθεσή μας. Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος από τότε που βρέθηκε ο Alfred και θα θέλαμε να ακούσουμε από οποιονδήποτε δεν έχει ακόμη εμφανιστεί για να το κάνει και να μας βοηθήσει στην έρευνά μας.

«Θα παρακαλούσαμε όσους έχουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το θάνατο του Alfred να εμφανιστούν και να κάνουν το σωστό και να βοηθήσουν αυτή την οικογένεια που πενθεί να βρει το τέλος που χρειάζεται και αξίζει απεγνωσμένα. Αυτό θα συνεχίσει να βρίσκεται στο επίκεντρο όλων όσων κάνουμε».

*Με στοιχεία από express.co.uk | Αρχική Φωτό: YouTube