1. Ο μεταφραστής δεν πρέπει να φείδεται καμιάς προσπάθειας για να γίνει κύριος όχι μόνο του λεξιλογίου της γλώσσας του πρωτοτύπου, αλλά και των λαϊκών διαλέκτων, της αργκό και του χιούμορ του λαού.

2. Όταν συναντά δυσκολίες, να μην καταφεύγει σε επίπεδες, ουδέτερες λέξεις εκεί όπου ο συγγραφέας είχε μια χρωματισμένη και ακριβή λέξη. Το λεξιλόγιο του μεταφραστή πρέπει να είναι ίδιου επιπέδου με τον πλούτο και την ευελιξία του συγγραφέα.

3. Ο μεταφραστής είναι υποχρεωμένος να ασπασθεί τον τόνο, τον ρυθμό, το στυλ και τη λογοτεχνική προσωπικότητα του συγγραφέα.

4. Η αυστηρά πιστή μετάφραση «σκοτώνει» ένα κείμενο όσο και η ανακρίβεια ή η ανεύθυνη προσθήκη «κοσμητικών» στοιχείων.

5. Ο μεταφραστής πρέπει να «ακούει» τη μετάφρασή του. Μερικές από τις πιο ακριβείς μεταφράσεις καταστράφηκαν, επειδή ο μεταφραστής είχε κλειστά τα αυτιά του.

6. Ο μεταφραστής πρέπει να προσέχει διαρκώς να μη γλιστρήσει στη συνήθεια να αναπαράγει ασυνείδητα τη σύνταξη και τη φρασεολογία της αρχικής γλώσσας. Ένας μεταφραστής που μεταφράζει, παραδείγματος χάριν, ένα ξένο έργο στα αγγλικά, δεν πρέπει ούτε στιγμή να ξεχνά ότι γράφει ένα αγγλικό βιβλίο.

7. Τέλος, τα πάντα εξαρτώνται από την ευαισθησία, το λογοτεχνικό τακτ και την αίσθηση ευθύνης του μεταφραστού.


Αυτοί είναι οι επτά χρυσοί κανόνες της μετάφρασης όπως διατυπώθηκαν από το διάσημο ρώσο λογοτέχνη (συγγραφέα παιδικών βιβλίων), κριτικό και μεταφραστή Κορνέι Ιβάνοβιτς Τσουκόβσκι (1882-1969) στο κλασικό έργο του «Η Τέχνη της μετάφρασης – Μια Μεγάλη Τέχνη» και δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Το Βήμα» στις 4 Νοεμβρίου 1984.


Ο Κορνέι Ιβάνοβιτς Τσουκόβσκι το 1959

Το εν λόγω σύγγραμμα του Τσουκόβσκι (πρώτη του έκδοση το 1920, τελική έκδοση το 1966) αποτέλεσε καταστάλαγμα της ελκυστικής προσωπικότητας του λογοτέχνη, της πλούσιας πείρας του και του ασίγαστου πάθους του για τη μετάφραση.


«ΤΟ ΒΗΜΑ», 4.11.1984, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Η 30ή Σεπτεμβρίου έχει αναγνωριστεί ως Διεθνής Ημέρα Μετάφρασης, προκειμένου να τιμηθεί η συμβολή των επαγγελματιών μεταφραστών και διερμηνέων στη σύνδεση των εθνών και στην προώθηση της ειρήνης και της παγκόσμιας ανάπτυξης.