Lea Pericoli – H Ιταλίδα σταρ του τένις που ζωντάνεψε το Γουίμπλετον παίζοντας με γούνα, φτερά και δαντέλα

Η Lea Pericoli (Λία Περικόλι), η οποία πέθανε σε ηλικία 89 ετών, ήταν μια κορυφαία Ιταλίδα τενίστρια που θυμόμαστε περισσότερο για τη ζωντάνια της στα γήπεδα τη δεκαετία του 1960 με τα εντυπωσιακά κοστούμια της, στολισμένα με γούνα ή φτερά, παρά για τα επίμονα επιτεύγματά της με τη ρακέτα.

Με το παρατσούκλι «La Divina», στο Γουίμπλεντον το 1964 περιφερόταν, με διάφορα φτερά, ένα κιλτ από μινκ και ένα μίνι φόρεμα που τελείωνε με έναν φιόγκο τόσο μεγάλο που έμοιαζε να έχει ξεφύγει από νυφικό.

Την επόμενη χρονιά, εμφανίστηκε με μια λευκή κορδέλα που θύμιζε την μαρκησία Άννα Μπολέυν, λακαρισμένο μπουφάν και ένα φόρεμα που κατέληγε σε σορτς και ήταν στολισμένο με δαντελωτά τριαντάφυλλα. «Μέχρι το 1968 ήταν τόσο στολισμένη με φτερά στρουθοκαμήλου που κινδύνευε να μοιάζει με ξεσκονόπανο» γράφει παλαιότερο άρθρο στην Telegraph.

Ήταν κάτι σαν μούσα για τον Άγγλο τενίστα που έγινε σχεδιαστής, τον συνταγματάρχη Τέντι Τίνλινγκ, γνωστό ως τον μάγο της μόδας του Γουίμπλετον

«Μια φουρτούνα από ροζ τούλι»

Ήταν κάτι σαν μούσα για τον Άγγλο τενίστα που έγινε σχεδιαστής, τον συνταγματάρχη Τέντι Τίνλινγκ, γνωστό ως τον μάγο της μόδας του Γουίμπλετον, ο οποίος είχε ντύσει τη Λία Περικόλι  στο ντεμπούτο της, σε ηλικία 20 ετών, το 1955, όταν προκάλεσε ανατριχίλα στο γήπεδο μετά από μια πτώση «που αποκάλυψε, κάτω από τη μίνι φούστα της, μια φουρτούνα από απαλό ροζ τούλι», όπως κατέγραψε η Daily Telegraph.

Έξι χρόνια νωρίτερα, ο Τίνλινγκ είχε δημιουργήσει και αφήσει να φανεί η πρώτη φευγαλέα ματιά σε σλιπ στο Γουίμπλεντον, στην Γκέρτρουντ «Gorgeous Gussy» Μόραν.

Οι εμφανίσεις της Λία Περικόλι στο γήπεδο 

«Το να παίζεις στο Γουίμπλεντον είναι σαν να πηγαίνεις στην εκκλησία»

Ο εξαγριωμένος πατέρας της Λία Περικόλι την διέταξε να μετριάσει την υπερβολή στις εμφανίσεις της, αλλά μέχρι τη δεκαετία του 1960 η συμπεριφορά της είχε χαλαρώσει και εμφανιζόταν με ολοένα και πιο πρωτοποριακά ρούχα του Τίνλινγκ, δοκιμάζοντας τον κανόνα του Γουίμπλετον για «μη χρωματισμό με αναλαμπές από ασήμι και χρυσό».

Ωστόσο, όταν απείλησε να φορέσει παντελόνι το 1969, ακόμη και ο Τίνλινγκ σοκαρίστηκε, λέγοντας (ίσως ανειλικρινά): «Το να παίζεις στο Γουίμπλεντον είναι σαν να πηγαίνεις στην εκκλησία».

Η Λία Περικόλι ήταν φοβερή στο να κεντρίζει το ενδιαφέρον του Τύπου, κρατώντας τα ρούχα της μυστικά μέχρι να φτάσει στο γήπεδο

Δυνατό παιγνίδι στο φιλέ

Ως η κορυφαία παίκτρια της Ιταλίας, η Λία Περικόλι έφτασε στον τέταρτο γύρο του Γουίμπλετον το 1965, το 1967 και το 1970 και στους 16 του Γαλλικού Όπεν το 1960 και το 1964. Ήταν επίσης μια ταλαντούχα παίκτρια διπλού με δυνατό παιχνίδι στο φιλέ και έφτασε στα ημιτελικά του Γαλλικού Όπεν τόσο στο γυναικείο όσο και στο μικτό διπλό.

Ωστόσο, θεωρούσε ότι η κορυφή της καριέρας της ήταν στο μονό, κερδίζοντας την Billie Jean King στο Swiss Open του Gstaad το 1969.

Η Λία Περικόλι ήταν φοβερή στο να κεντρίζει το ενδιαφέρον του Τύπου, κρατώντας τα ρούχα της μυστικά μέχρι να φτάσει στο γήπεδο, όπου οι φωτογράφοι είχαν εστιάσει στο να καταγράψουν κάθε πτώση της ή κάποιο άλλο πρόβλημα με τη φούστα της. Κέρδισε κάποια συμβόλαια μοντέλων, αλλά, όπως δήλωσε η ίδια στη Sunday Mirror, «αν είχα γεννηθεί 30 χρόνια αργότερα θα είχα γίνει τρομερά πλούσια όπως η Άννα Κουρνίκοβα».

«Πώς να χάνεις με χαμόγελο»

Κόρη επιχειρηματία, η Λία Περικόλι γεννήθηκε στο Μιλάνο στις 22 Μαρτίου 1935, αλλά μεγάλωσε στην Αντίς Αμπέμπα.

Ξεκίνησε να παίζει τένις σε ηλικία 10 ετών και η αγάπη της για το άθλημα «εξερράγη», όπως λέει η ίδια, στο μοναστηριακό οικοτροφείο της στο Ναϊρόμπι. Στα 17 της επέστρεψε στην Ιταλία για να ασχοληθεί με το τένις ως καριέρα.

Το 1973 ξεπέρασε τον καρκίνο της μήτρας, με την ειλικρίνειά της να αψηφά ένα ταμπού, και έγινε το πρόσωπο της Ιταλικής Ένωσης για την καταπολέμηση των όγκων. Στη συνέχεια έγινε η πρώτη γυναίκα στην Ιταλία που σχολίασε το τένις στην τηλεόραση και ήταν δημοφιλής παρουσιάστρια και δημοσιογράφος.

Το τένις, όπως είπε, της είχε διδάξει πολλά: «Πώς να χάνεις με χαμόγελο, να ξεκινάς πάντα από την αρχή, το ένα 15άρι μετά το άλλο. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω περισσότερα». Το αγαπημένο της ρούχο στο γήπεδο ήταν «αυτό με τα διαμάντια που φορούσα στη Νότια Αφρική».

Το 1964 παντρεύτηκε τον μουσικό Τίτο Φοντάνα.