Δεν είναι εύκολη η καθιέρωση σε μια ισχυρή ομάδα. Το να βρεθείς στο τοπ επίπεδο ισοδυναμεί με ανάβαση σε ένα βουνό απαιτήσεων και συνάμα με την υποχρέωση να μείνεις εκεί. Να σταθείς. Να πείσεις πως μπορείς. Και κυρίως να εμπνεύσεις τον προπονητή ή να καταφέρεις να σε εμπιστευθούν οι συμπαίκτες σου.

Εδώ, είμαστε, λοιπόν: είναι η μικρή, έως τώρα, ιστορία των Χρήστου Μουζακίτη και Μπάμπη Κωστούλα στον Ολυμπιακό. Των δύο νεαρών ποδοσφαιριστών που έχουν γίνει το θέμα συζήτησης όλων όσοι παρακολουθούν το άθλημα στα μέρη μας.

Η εμπιστοσύνη σε Μουζακίτη και Κωστούλα και η αποδοχή

Ο Μεντιλίμπαρ τους ρίχνει στα βαθιά. Ισως γιατί βλέπει πως τα λεγόμενα «βαριά χαρτιά» ακόμη δεν είναι έτοιμα, ίσως πάλι επειδή αντιλαμβάνεται τα πολλαπλά κέρδη, για τον ίδιο και το κλαμπ, μιας τέτοιας επιλογής. Όταν ο Μουζακίτης παίζει με τη Μπράγκα και διαπρέπει, κάνοντας τα απλά, άρα τα εξ’ ορισμού δύσκολα στο ποδόσφαιρο, ποιος ο λόγος να μη του δώσεις φανέλα βασικού και με τον Παναθηναϊκό;

Το πλέον ενδιαφέρον σχετίζεται με το εξής: οι συμπαίκτες του αποδέχονται τον Μουζακίτη. Δεν τον αντιμετωπίζουν ως τον «μικρό που μπορεί να βγει», αλλά τον βλέπουν ως έναν ισοϋψή τους, με προσόντα πολλά και ταλέντο περίσσιο. Ο Μουζακίτης χτυπά τις «στημένες μπάλες». Δεν διστάζει να πηγαίνει στο κόρνερ. Στα φάουλ. Τον αφήνουν γιατί είναι όντως καλός και ακριβής στις προσπάθειές του. Και τώρα που ξεθάρεψε, μπορεί και απειλεί όπως συνέβη στο 71’ του ντέρμπι προτού του πει «όχι» ο Λοντίγκιν.

Κάτι αντίστοιχο παρατηρείται και με τον Μπάμπη Κωστούλα: πρώτη αλλαγή του Μεντιλίμπαρ στο ντέρμπι; Είδαμε τον νεαρό φορ και στη Γαλλία, τώρα όμως ο ρόλος του ήταν κάτι σαν ενδιάμεσος.

Συνδετικός κρίκος χαφ και επίθεσης. Για να μην έχει το άγχος του (πρώτου) γκολ, να αναλαμβάνει δράση ποντάροντας στα τεχνικά του στοιχεία. Ο Κωστούλας, δεν είναι μυστικό, τα κατάφερε περίφημα.

Μπορούσε να βρει δίχτυα ή να πιστωθεί μια ασίστ (Μασούρας) προς το φινάλε της αναμέτρησης. Εχοντας όμως την αποδοχή και αυτός των συμπαικτών του, γέμισε με αυτοπεποίθηση και έκανε το δικό του παιχνίδι χωρίς να τον βαραίνει το όποιο «πρέπει».

Κάπως έτσι, η εξέλιξη των δύο παιδιών μοιάζει δεδομένη. Οι Ερυθρόλευκοι έχουν τον δικό τους υπέροχο τρόπο να δημιουργούν πρωταγωνιστές. Αλλωστε, στην ιεραρχία των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού, οι Μουζακίτης και Κωστούλας έχουν ανέβει αρκετά. Και δεν φοβούνται ούτε τις δυσκολίες, ούτε την επόμενη μέρα. Γιατί πολύ απλά αξίζουν κάθε εγκωμιαστικό σχόλιο που ακούνε…