Ένα ζευγάρι κόκκινα παπούτσια, δύο κολιέ με χάντρες και ένα βρετανικό νόμισμα βρίσκονται ανάμεσα στα λίγα στοιχεία που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ταυτοποίηση μιας έφηβης, η οποία βρέθηκε δολοφονημένη στη δυτική Γαλλία πριν από 40 χρόνια.

Ο θάνατός της αποτελεί μία από τις 46 ανεξιχνίαστες υποθέσεις που οι ευρωπαϊκές αστυνομικές αρχές προσπαθούν να λύσουν στο πλαίσιο της δεύτερης φάσης της εκστρατείας Operation Identify Me που αποσκοπεί στην εύρεση των ονομάτων άγνωστων δολοφονημένων γυναικών.

«Θέλουμε να ταυτοποιήσουμε τις νεκρές γυναίκες, να δώσουμε απαντήσεις στις οικογένειες και να αποδώσουμε δικαιοσύνη στα θύματα», δήλωσε ο Γιούργκεν Στοκ, γενικός γραμματέας της Interpol, η οποία συντονίζει την προσπάθεια, σε ανακοίνωσή του την Τρίτη.

«Είτε πρόκειται για ανάμνηση, πληροφορία…, η παραμικρή λεπτομέρεια θα μπορούσε να βοηθήσει στην αποκάλυψη της αλήθειας», τόνισε ο Στοκ.

«Ξέραμε ότι είχε δολοφονηθεί, αλλά δεν μπορούσαμε ποτέ να μάθουμε ποιο ήταν το όνομά της, από πού ήταν ή ποιος την είχε σκοτώσει»

Η δεύτερη φάση της εκστρατείας περιλαμβάνει υποθέσεις στην Ολλανδία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία.

Λεπτομέρειες για την καθεμία έχουν δημοσιευθεί στον ιστότοπο της Interpol, μαζί με φωτογραφίες πιθανών στοιχείων αναγνώρισης και αναπαραστάσεις προσώπων.

Τα περισσότερα από τα θύματα πιστεύεται ότι ήταν ηλικίας μεταξύ 15 και 30 ετών.

«Τριπλό αίνιγμα»

Το πτώμα της έφηβης που βρέθηκε δολοφονημένη στη δυτική Γαλλία, εντοπίστηκε κάτω από στρώματα φύλλων σε ένα χωματόδρομο κοντά σε ένα χωριό που ονομάζεται Le Cellier το 1982.

Βρισκόταν εκεί για αρκετούς μήνες.

Μιλώντας κοντά στην περιοχή που βρέθηκε, ο ντετέκτιβ Franc Dannerolle λέει ότι το σώμα της έφηβης «πετάχτηκε σαν σκουπίδι». «Δεν υπήρχε κανένας σεβασμός, καμία φροντίδα γι’ αυτήν πριν από τον θάνατό της», προσθέτει.

Το νόμισμα που βρέθηκε επάνω της οδήγησε τους ερευνητές να πιστέψουν ότι η έφηβη ήταν είτε Βρετανίδα είτε είχε ταξιδέψει στη Βρετανία πριν από τη δολοφονία της, αν και αναγνωρίζουν ότι μπορεί να το βρήκε ή να της το έδωσαν.

Η αστυνομία έχει επιλέξει να μην αποκαλύψει λεπτομέρειες σχετικά με τη φύση της δολοφονίας, ώστε να αποφύγει «ψευδείς δράστες» που θα μπορούσαν να διεκδικήσουν την ευθύνη.

«Αυτές οι γυναίκες έχουν υποστεί διπλή αδικία. Έχουν γίνει θύματα δύο φορές»

Δυστυχώς, τα λείψανα της έφηβης δεν μπορούν πλέον να βρεθούν, κάτι που περιπλέκει το έργο των ερευνητών της υπόθεσης.

«Αν καταφέρουμε να τα βρούμε, θα μπορούσαμε να εργαστούμε με το DNA της για να βρούμε σύνδεση με την οικογένειά της», λέει ο ντετέκτιβ Dannerolle.

Ο συνταξιούχος ντετέκτιβ Alain Brillet εργαζόταν τότε στην υπόθεση και την περιγράφει ως «τριπλό αίνιγμα».

«Το πιο παράξενο και απίστευτο πράγμα ήταν ότι είχαμε κάποια που είχε δολοφονηθεί, γιατί ξέραμε ότι είχε δολοφονηθεί, αλλά δεν μπορούσαμε ποτέ να μάθουμε ποιο ήταν το όνομά της, από πού ήταν ή ποιος την είχε σκοτώσει», λέει.

Το BBC μίλησε με μια γυναίκα που θυμήθηκε τον φόβο που προκάλεσε στο χωριό η ανακάλυψη του πτώματος της έφηβης, αλλά επειδή δεν ήταν ντόπια, οι περισσότεροι το ξέχασαν και προχώρησαν.

Οι «μαύρες ειδοποιήσεις»

Η έναρξη της εκστρατείας Operation Identify Me πέρυσι σηματοδότησε την πρώτη φορά που η Interpol δημοσιοποίησε μια λίστα γνωστή ως «μαύρες ειδοποιήσεις» (black notices), αναζητώντας πληροφορίες για μη ταυτοποιημένα πτώματα. Αυτές οι ειδοποιήσεις είχαν διανεμηθεί μόνο εσωτερικά στο δίκτυο της Interpol.

Σε όλη την Ευρώπη, η ευκολία μετακίνησης λόγω των ανοιχτών συνόρων, η αυξημένη παγκόσμια μετανάστευση και η εμπορία ανθρώπων έχουν οδηγήσει σε περισσότερες αναφορές εξαφανισμένων ατόμων εκτός της χώρας καταγωγής τους, αναφέρει η Δρ Σούζαν Χίτσιν, συντονίστρια της μονάδας DNA της Interpol.

«Αυτές οι γυναίκες έχουν υποστεί διπλή αδικία. Έχουν γίνει θύματα δύο φορές. Έχουν δολοφονηθεί από μια πράξη βίας και τους έχει αφαιρεθεί το όνομά τους στον θάνατο», λέει.

Η Interpol χρησιμοποιεί στοχευμένα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να διαφημίσει την εκστρατεία σε συγκεκριμένες τοποθεσίες και δημογραφικά στοιχεία. Η παγκόσμια αστυνομία έχει επίσης ζητήσει από διασημότητες να μιλήσουν εκ μέρους των άγνωστων, ανώνυμων γυναικών.

«Απλά επειδή δεν έχουν ονόματα, μην θεωρείτε ότι δεν είναι άνθρωποι»

Μια άλλη υπόθεση που ελπίζει η Interpol ότι μπορεί να μπορέσουν οι πολίτες να βοηθήσουν στη διαλεύκανσή της είναι αυτή μιας γυναίκας, η σορός της οποίας ανακαλύφθηκε στο Βάσεναρ στην Ολλανδία πριν από περίπου δύο δεκαετίες.

Η ιατροδικαστής θυμάται ότι είδε τη γυναίκα πεσμένη μπρούμυτα σε αμμόλοφους, χωρίς εμφανή σημάδια τραυματισμού ή πάλης. Θυμάται ότι η γυναίκα φορούσε καφέ καρό κολάν και κόκκινα λαμπερά παπούτσια «ασυνήθιστα αν πας για βόλτα στην παραλία».

Η εγκληματολογική ανάλυση έδειξε ότι η γυναίκα γεννήθηκε στην Ανατολική Ευρώπη και πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια της ζωής της στη Δυτική Ευρώπη.

Ένα από τα κλειδιά που κρατούσε εντοπίστηκε στη Γερμανία.

«Ίσως με έκανε καλύτερη σε αυτό που κάνω. Το «Ποτέ μην τα παρατάς» είναι το μότο μου. Είμαι αποφασιστική στη δουλειά που κάνω και ίσως εκείνη είναι η αιτία για αυτό», λέει η ιατροδικαστής.

Ελπίζει ότι η νέα εκστρατεία Identify Me θα βοηθήσει στην αναζωπύρωση νέων στοιχείων και θα δώσει ένα τέλος στις υποθέσεις. Και υπάρχει λόγος για την αισιοδοξία της.

Η Ρίτα Ρόμπερτς, μια Βρετανίδα που δολοφονήθηκε στο Βέλγιο, ταυτοποιήθηκε όταν η οικογένειά της εντόπισε το χαρακτηριστικό τατουάζ με το μαύρο τριαντάφυλλο σε μια αναφορά του BBC που βασίστηκε στην πρώτη έκκληση.

Η τελευταία επαφή που είχε η οικογένειά της μαζί της ήταν μέσω μιας κάρτας το Μάιο του 1992. Το σώμα της βρέθηκε τον επόμενο μήνα.

Όταν η οικογένεια ενημερώθηκε ότι το σώμα ανήκε όντως στη Ρίτα, η αδελφή της, Ντόνα, λέει ότι «ξέσπασε σε κλάματα».

Τώρα που έχει ταυτοποιηθεί, η οικογένειά της απευθύνεται στο κοινό για οποιαδήποτε πληροφορία, όσο μικρή κι αν είναι, που θα μπορούσε να βοηθήσει στην έρευνα. Επίσης, ελπίζουν ότι θα ταυτοποιηθούν και άλλες δολοφονημένες γυναίκες.

«Είναι αδελφές, μητέρες, θείες», λέει η Ντόνα. «Απλά επειδή δεν έχουν ονόματα, μην θεωρείτε ότι δεν είναι άνθρωποι».

Headlines