Εδώ και δεκαετίες οι οικογένειες του Παύλου, του Θανάση και του Κώστα Γιαννακόπουλου είχαν πετάξει εκατομμύρια ευρώ (και νωρίτερα δισεκατομμύρια δραχμές) σε ένα…πηγάδι δίχως πάτο όπως έκαναν αργότερα και οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και παλαιότερα αλλά και σήμερα πολλοί ακόμα πρόεδροι ομάδων μπάσκετ.

Το κέρδος, των αδελφών Γιαννακόπουλων ήταν η ανείπωτη χαρά το να βλέπουν την ομάδα της καρδιάς τους να γίνεται μια από τις κορυφαίες στην Ευρώπη κατακτώντας – μέχρι και ένα χρόνο πριν αποχωρήσουν από το προσκήνιο – έξι φορές το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.

Κάθε φορά που σήκωναν ένα από αυτά τα τρόπαια, από το πιο μακρινό στο Παρίσι το 1996, στη Θεσσαλονίκη το 2000, στη Μπολόνια το 2002, στην Αθήνα το 2007, στο Βερολίνο το 2009 και στη Βαρκελώνη το 2011 ξέχναγαν τα φορτηγά λεφτά που είχαν ξοδέψει και δεν θα έπαιρναν ποτέ πίσω.

«Το να επενδύεις στο μπάσκετ είναι μια τρέλα» ήταν η ατάκα της εποχής που μοιράζονταν τότε και με το Σωκράτη Κόκκαλη που είχε μπει στο μπασκετικό Ολυμπιακό πριν κάνει το άλμα στο ποδόσφαιρο.

Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος στη συνέντευξη Τύπου το 2020 είχε κάνει λόγο για σχεδόν μισό δισεκατομμύριο ευρώ που είχε βάλει η οικογένειά του όλα αυτά τα χρόνια καθώς και ο ίδιος από το καλοκαίρι του 2012 που βγήκε μπροστά συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση ξόδεψε ουκ ολίγα μέχρι την τριετία όπου έκανε πίσω και άφησε την ομάδα να λειτουργεί με έσοδα έξοδα, φτάνοντας να είναι σταθερά ουραγός στην Ευρωλίγκα.

Η επαναφορά (κανονικό restart σε όλα) έγινε με εντυπωσιακό τρόπο με τον Παναθηναϊκό στην πρώτη του σεζόν επιστροφής στην κανονικότητα να φτάνει και πάλι στην κατάκτηση της Ευρωλίγκας (7ης στο σύνολο).

Σαφέστατα ο κόσμος δένεται με τους τίτλους και αυτούς θυμάται, αλλά ο ηγέτης του μπασκετικού τριφυλλιού αυτό που έχει βάλει στα σκαριά, είναι ίσως πιο σημαντικό ακόμα και από έναν μεγάλο τίτλο.

Εξασφαλίζοντας (αποτελούσε βασική προϋπόθεση για όλο το πρότζεκτ) την πολύχρονη παραχώρηση από την πολιτεία του κλειστού γηπέδου των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων (ΟΑΚΑ) επένδυσε ένα μεγάλο ποσό στο γήπεδο, σαν να έκανε ταυτόχρονα μεταγραφή 3-4 μεγάλων παικτών, αλλά με μια διαφορά. Είναι ίσως η πρώτη φορά που ένας μπασκετικός σύλλογος στην Ελλάδα τουλάχιστον, αρχίζει να έχει σημαντικά οικονομικά οφέλη από τις επενδύσεις του.

Μόνο από την νέα εφαρμογή για παράδειγμα που δημιούργησε ο σύλλογος με αφορμή το πράσινο ΟΑΚΑ και τη νέα εποχή πραγμάτων, είδε σε λίγες ώρες 20.000 κόσμο να την κατεβάζει (πληρώνοντας και την εφάπαξ ετήσια συνδρομή των 20 ευρώ) και να του αποφέρει κέρδη 400.000 ευρώ που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα ξεπεράσει εύκολα το 1.000.000 ευρώ πολύ σύντομα.

Οι τιμές στα εισιτήρια, θα είναι λογικά πλέον αυξημένες, ενώ οι χορηγίες πολλαπλασιάζονται και σε αριθμό αλλά κυρίως σε οικονομικά δεδομένα. Όπως για παράδειγμα η προσθήκη μεγάλου χορηγού δίπλα στο όνομα της ομάδας (Παναθηναϊκός AKTOR)  και μελλοντικά ενδεχομένως και ονοματοδοσία του γηπέδου, όπως πρόσφατα έκανε η μπασκετική ΑΕΚ (με τη SANEL Arena).

Το εγχείρημα – με παγκόσμια απήχηση – της διεξαγωγής του τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» στο Καλλιμάρμαρο εκτός από εγκωμιαστικά σχόλια από όλο τον κόσμο έφερε και εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στα ταμεία του συλλόγου και φυσικά δεν ήταν τυχαίο ότι έγινε αυτή η κίνηση στη νέα εποχή του Παναθηναϊκού.  Το  (δικό του) γήπεδο στο ΟΑΚΑ θα μπορεί πλέον να φιλοξενεί και άλλα μεγάλα event όχι μόνο αθλητικά κάτι που θα αποφέρει εξίσου σημαντικά οικονομικά οφέλη, όπως και η χρήση του πάρκινγκ.

Η μεγάλη επένδυση (3.2 εκατ. ευρώ) του glass floor που εγκαινιάζεται στον αγώνα της Πέμπτης κόντρα στη Μπάγερν θα αποσβεστεί σχετικά γρήγορα από τον τρόπο με τον οποίο πλέον θα μπορούν να προβάλλονται οι χορηγοί με πολυ καλύτερη παρουσίαση τόσο τηλεοπτικά όσο και «ζωντανά» στο κοινό.

Ο Παναθηναϊκός δείχνει το δρόμο πλέον για το πως μια επένδυση ακόμα και στο μπάσκετ, μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα, ώστε οι επενδυτές εκτός από τη χαρά τους για τους εκάστοτε τίτλους να χαίρονται και από το γεγονός ότι δεν θα πετάνε πια τα λεφτά τους σε ένα πηγάδι δίχως πάτο όπως έκαναν οι προκάτοχοί τους.