Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης της Ιταλίας, υπό την ηγεσία της Τζόρτζια Μελόνι, να απαγορεύσει την αναγνώριση ομόφυλων ζευγαριών ως γονείς, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για το μέλλον της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας στη γείτονα χώρα. Πέρσι, η κυβέρνηση της Μελόνι απαγόρευσε στις ιταλικές πόλεις και κωμοπόλεις να δέχονται πιστοποιητικά γέννησης που αναφέρουν γονείς του ίδιου φύλου, αρνούμενη στα παιδιά τους την πρόσβαση στην ιθαγένεια, τη δημόσια εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Το συγκεκριμένο διάταγμα έχει δεσμευτεί στο δικαστήριο.

Η Ιταλία, παρά τις προόδους των τελευταίων ετών, φαίνεται να επιστρέφει σε πιο συντηρητικές πολιτικές, με το νέο αυτό μέτρο να αποστερεί βασικά δικαιώματα από τα ομόφυλα ζευγάρια και τις οικογένειές τους. Αυτό δημιουργεί έντονες αντιδράσεις από την πλευρά της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, ακτιβιστικών ομάδων και διεθνών οργανώσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που βλέπουν στην απόφαση αυτή μια σαφή οπισθοδρόμηση.

Η απόφαση αυτή εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο στην Ιταλία, όπου η κυβέρνηση Μελόνι έχει επανειλημμένα τονίσει τη σημασία των «παραδοσιακών αξιών» και της προστασίας της κλασικής οικογένειας, κάτι που συνοδεύεται από μέτρα κατά των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας. Αν και η Ιταλία νομιμοποίησε τις ενώσεις ομόφυλων ζευγαριών το 2016, η τωρινή κυβέρνηση -προς έκπληξη κανενός- εναντιώνεται στη διεύρυνση των δικαιωμάτων τους, ιδιαίτερα όσον αφορά την υιοθεσία και την αναγνώριση ως γονείς.

Αυτές οι πολιτικές κινήσεις έχουν προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις σε ολόκληρη την Ιταλία, με διαδηλώσεις και κριτικές από οργανώσεις δικαιωμάτων και από πολιτικούς αντιπάλους. Οι ακτιβιστές προειδοποιούν ότι τέτοια μέτρα δεν θα πλήξουν μόνο τα ζευγάρια και τις οικογένειες που επηρεάζονται άμεσα, αλλά θα ενισχύσουν ένα κλίμα διακρίσεων και προκατάληψης σε βάρος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.

Επιπλέον, οι περιορισμοί αυτοί φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με τις τάσεις που παρατηρούνται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων επεκτείνονται και η κοινωνική αποδοχή αυξάνεται. Η Ιταλία, ωστόσο, διαγράφει μια διαφορετική πορεία, με την κυβέρνηση Μελόνι να εκφράζει ξεκάθαρα την πρόθεσή της να υπερασπιστεί την παραδοσιακή οικογένεια, γεγονός που ενισχύει τις ανησυχίες ότι η χώρα μπορεί να συνεχίσει να υιοθετεί πιο σκληρές πολιτικές απέναντι στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα κι άλλες περιθωριοποιημένες ομάδες της ιταλικής κοινωνίας.

Το μέλλον της κοινότητας στην Ιταλία μοιάζει επισφαλές, καθώς οι τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις υποδηλώνουν ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προωθήσει ένα πιο συντηρητικό και περιοριστικό πλαίσιο. Ωστόσο, η ισχυρή αντίδραση από πλευράς πολιτών και οργανώσεων δείχνει ότι ο αγώνας για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας είναι ακόμα ζωντανός και ότι υπάρχει ελπίδα για αλλαγή, εάν οι αντιστάσεις αυτές συνεχίσουν να αυξάνονται και να ασκούν πίεση στην κυβέρνηση.

Παρά τις τρέχουσες αντιξοότητες, η ιστορία έχει δείξει ότι τα κοινωνικά κινήματα για τα δικαιώματα συχνά αντιμετωπίζουν προκλήσεις πριν από την τελική νίκη. Εάν η Ιταλία ακολουθήσει τις ευρωπαϊκές τάσεις και ακούσει τις φωνές υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μπορεί να δούμε μια σταδιακή ανατροπή αυτών των περιοριστικών πολιτικών. Ο αγώνας για την αναγνώριση των ομόφυλων οικογενειών στην Ιταλία είναι κρίσιμος και μπορεί να καθορίσει το μέλλον της χώρας όσον αφορά τα δικαιώματα και την ισότητα για όλα τα άτομα, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου.

Άνοδος του φασισμού στην Ιταλία (κι όχι μόνο)

Το ακροδεξιό λαϊκιστικό κόμμα ιδρύθηκε με τη βάση του στα ερείπια του Ρεπουμπλικανικού Φασιστικού Κόμματος του Μπενίτο Μουσολίνι μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η άνοδος του φασισμού στην Ιταλία, όπως και σε άλλα μέρη της Ευρώπης, συνδέεται με την αυξανόμενη ανησυχία για την οικονομική και κοινωνική αστάθεια, τις μεταναστευτικές ροές και την αίσθηση απώλειας της εθνικής ταυτότητας. Στην Ιταλία, η Τζόρτζια Μελόνι και το κόμμα της, Αδέλφια της Ιταλίας, αντιπροσωπεύουν αυτή τη στροφή προς τον εθνικισμό και τις πατριαρχικές αξίες, προωθώντας ένα έντονα αντι-μεταναστευτικό και συντηρητικό πρόγραμμα. Παρόμοιες τάσεις παρατηρούνται σε χώρες όπως η Ουγγαρία, η Πολωνία και η Γαλλία, όπου τα ακροδεξιά κόμματα κερδίζουν έδαφος με παρόμοιες πολιτικές.

Η στήριξη της  Μελόνι για τον Ιταλό δικτάτορα δεν είναι ούτε γνώμη μου, ούτε θεωρία συνωμοσίας αλλά γεγονός. Εδώ ένα από τα πολλά στιγμιότυπα, όπου δηλώνει τον θαυμασμό της και υποστηρίζει ότι είναι ο καλύτερος πολιτικός που είχε η πατρίδα της τα τελευταία 50 χρόνια.

Η ίδια η εγγονή του Μουσολίνι έφυγε από το κόμμα της Μελόνι, καθώς έβρισκε την τροχιά του άκρως ακρο-δεξιά, δεν νιώθει άνετα με τη χρήση του φασιστικού χαιρετισμού των μελών του κόμματος και δε συμφωνεί με τις θέσεις τους σχετικά με τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.

Τον Νοέμβριο του 2018, η Μελόνι δήλωσε ότι ο εορτασμός της Ημέρας της Απελευθέρωσης, γνωστή και ως Επέτειος της Απελευθέρωσης της Ιταλίας από τον Ναζισμό και τον Φασισμό στις 25 Απριλίου, και της Festa della Repubblica, η οποία γιορτάζει τη γέννηση της Ιταλικής Δημοκρατίας στις 2 Ιουνίου, πρέπει να αντικατασταθούν με την Ημέρα Εθνικής Ενότητας και ‘Ενοπλων Δυνάμεων στις 4 Νοεμβρίου, που τιμά τη νίκη της Ιταλίας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το σύμβολο του κόμματος της Μελόνι είναι μια φλόγα με τα χρώματα της Ιταλίας. Θεωρείται νεοναζιστικό σύμβολο που συνδέεται με το φασιστικό κόμμα MSI. Η τρίχρωμη φλόγα λέγεται ότι αντιπροσωπεύει τα λείψανα του Μουσολίνι, όπου μια φλόγα καίει πάντα στον τάφο του στο Predappio.

Η Meloni υποστηρίζει ανοιχτά τις «παραδοσιακές αρχές της οικογένειας»… για τους άλλους. Η ίδια έκανε παιδιά εκτός γάμου και χώρισε όταν βγήκαν στη δημοσιότητα μηνύματα του συντρόφου της, όπου προσπαθούσε να πείσει μια άλλη γυναίκα να κάνουν τρίο. Καθόλου demure, καθόλου παραδοσιακό.

Η αναβίωση του φασισμού αντλεί δύναμη από την εκμετάλλευση του φόβου και της ανασφάλειας του πληθυσμού, σε μια εποχή όπου οι κοινωνίες είναι πολωμένες. Στην Ιταλία, αυτή η στροφή αντικατοπτρίζεται σε μια σειρά από περιοριστικά μέτρα που στοχεύουν τους ΛΟΑΤΚΙ+, τους μετανάστες και άλλες μειονότητες. Ο φασισμός στη σύγχρονη εποχή δεν εκφράζεται απαραίτητα με τη βία και τον στρατιωτικό ολοκληρωτισμό που είδαμε στον 20ό αιώνα, αλλά μέσα από τον πολιτικό λόγο και τις πολιτικές που θέτουν υπό αμφισβήτηση τα δικαιώματα και τις ελευθερίες.

Η Ιταλία, μια χώρα με βαθιά ιστορική σχέση με τον φασισμό του Μουσολίνι, φαίνεται να διανύει μια εποχή όπου τα ριζοσπαστικά και εθνικιστικά αφηγήματα βρίσκουν απήχηση σε ένα μέρος της κοινωνίας που νιώθει ανασφάλεια και αποξένωση από τον σύγχρονο κόσμο. Ωστόσο, οι φωνές που αντιστέκονται σε αυτήν την πολιτική πραγματικότητα είναι επίσης ισχυρές, με την κοινωνία των πολιτών, τους ακτιβιστές και πολλούς πολιτικούς να προσπαθούν να αναδείξουν τα δικαιώματα και την ισότητα ως θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατίας.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η άνοδος ακροδεξιών κομμάτων σε χώρες όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, καθώς και η ενίσχυση φασιστικών στοιχείων σε κράτη όπως η Γαλλία με Marine Le Pen, δείχνουν ότι αυτή η τάση δεν είναι αποκλειστική της Ιταλίας. Η οικονομική ανασφάλεια, η αύξηση της μετανάστευσης και η δυσπιστία προς τις παραδοσιακές πολιτικές ελίτ τροφοδοτούν μια νέα γενιά πολιτικών που προβάλλουν εθνικιστικά και συντηρητικά ιδεώδη.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν η Ευρώπη θα καταφέρει να ισορροπήσει τις δημοκρατικές αξίες με αυτές τις νέες πολιτικές τάσεις που απειλούν τα δικαιώματα των μειονοτήτων και τη συνοχή της κοινωνίας. Η αντίσταση στον φασισμό του 21ου αιώνα απαιτεί πολιτική συνείδηση, συλλογική δράση και, κυρίως, την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως θεμελιώδες στοιχείο κάθε κοινωνίας.

Η χρήση παρένθετης μητέρας θα θεωρείται παγκόσμιο έγκλημα αντίστοιχο της τρομοκρατίας και της γενοκτονίας

Η ακροδεξιά κυβέρνηση της Ιταλίδας πρωθυπουργού είχε ήδη απαγορεύσει τόσο την παρένθετη κύηση όσο και την εγχώρια ή διεθνή τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια στην Ιταλία. Η ψήφιση του νόμου κατά της παρένθετης κύησης από τη Γερουσία, με ψήφους 84 προς 58, ακολουθεί την περσινή έγκριση της κάτω βουλής, εξασφαλίζοντας ουσιαστικά την εφαρμογή του.

Ο νόμος που τροποποιεί την ισχύουσα ιταλική νομοθεσία θα χαρακτηρίζει την παρένθετη κύηση ως παγκόσμιο έγκλημα, αντίστοιχο της τρομοκρατίας και της γενοκτονίας. Ένα τέτοιο έγκλημα ξεπερνά τα σύνορα και θα επιβάλλει ποινή φυλάκισης δύο ετών και πρόστιμο ενός εκατομμυρίου ευρώ για την παραβίασή του. Επίσης, ποινικοποιεί την εργασία Ιταλών γιατρών, νοσηλευτών και τεχνικών σε ξένες κλινικές γονιμότητας που παρέχουν υπηρεσίες παρένθετης κύησης.

«Είναι σαν ένα φορτηγό να μας χτυπάει στο πρόσωπο», δήλωσε στους New York Times ο Πιέρ Μολένα, ένας γκέι άνδρας που θέλει να κάνει χρήση παρένθετης κύησης στο εξωτερικό με τον σύντροφό του. «Ανησυχούμε για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας», εξήγησε.

«Είναι η φύση που αποφασίζει γι’ αυτό, όχι εμείς», δήλωσε στη The Washington Post η γερουσιαστής Σουζάνα Καμπιόνε, η οποία ψήφισε υπέρ του νόμου. «Πρόκειται για έναν πολιτισμένο νόμο που προστατεύει το παιδί αλλά και τη γυναίκα, καθώς πιστεύουμε ότι η παρένθετη κύηση ουσιαστικά υποβιβάζει τη γυναίκα σε αναπαραγωγική μηχανή».

Ενώ οι περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ και ο Καναδάς επιτρέπουν την πρακτική αυτή, η παρένθετη κύηση έχει γίνει σημείο αιχμής στην Ευρώπη. Η Γερμανία και η Γαλλία απαγορεύουν την εγχώρια παρένθετη κύηση, ενώ είναι νόμιμη στο Ηνωμένο Βασίλειο υπό ορισμένες συνθήκες. Με την ψήφιση του νόμου για την ισότητα στον γάμο στη χώρα μας, η επίσης υπό περιπτώσεις νόμιμη πρακτική, αποκλείει εντελώς τα ομόφυλα ζευγάρια.

Ο Πάπας Φραγκίσκος έχει χαρακτηρίσει την παρένθετη κύηση «ενοικίαση μήτρας» και έχει ζητήσει την παγκόσμια απαγόρευσή της. Περίπου 250 ζευγάρια ετησίως στην Ιταλία προχωρούν στη διεθνή παρένθετη κύηση, σύμφωνα με νομικούς. Το 10% αυτών των ζευγαριών είναι ομόφυλα.

«Αυτός ο νόμος είναι αηδιαστικός», δήλωσε ο Σαλβατόρε Σκάρπα στη The Post. Ο ίδιος απέκτησε με τον σύντροφό του πέρσι μια κόρη μέσω παρένθετης κύησης, με μια γυναίκα που μένει στην Καλιφόρνια και σχεδιάζουν να αποκτήσουν ένα δεύτερο παιδί με την ίδια γυναίκα. «Δεν μπορούν να σταματήσουν την οικογένειά μας. Πώς τολμούν να μας κρίνουν;», δήλωσε ο ίδιος.

Η Αλεσάντρα Μαγιορίνο, μέλος του αντικαθεστωτικού Κινήματος Πέντε Αστέρων της Ιταλίας, δήλωσε ότι ο νέος νόμος στιγματίζει και τα παιδιά που έχουν ήδη γεννηθεί από ομόφυλα ζευγάρια, λέγοντας στους νομοθέτες που τον ψήφισαν: «Φαίνεται ότι δεν έχετε συνειδητοποιήσει ότι αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν ήδη».

*Πηγή: Grace 

Headlines