Η Κάμαλα Χάρις και οι επιρροές που την διαμόρφωσαν – Η δύσκολη σχέση με τον πατέρα της

Μόλις δεκαεπτά ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ η μάχη μεταξύ της Κάμαλα Χάρις και του Ντόναλντ Τραμπ δείχνει εξαιρετικά αμφίρροπη. Η αμερικανική κοινωνία δεν ήταν ποτέ πιο διχασμένη όσο σήμερα, το πολιτικό τοπίο ποτέ άλλοτε πιο τοξικό. Το κατά πόσο η Χάρις θα καταφέρει όχι μόνο να εκλεγεί αλλά και να ενώσει το αμερικανικό έθνος μένει να φανεί.

Αν ρωτήσεις Δημοκρατικούς στις ΗΠΑ για την Κάμαλα Χάρις θα σου την περιγράψουν ως άνθρωπο με ηθική, δεοντολογία και ενσυναίσθηση. Θα σου πουν ότι είναι ευφυής και γεμάτη αυτοπεποίθηση, ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της έδειξε «πολιτικά έξυπνη». Θα ακούσεις ότι υποστηρίζει τα δικαιώματα των γυναικών, ότι δεν έχει παρασκηνιακή ατζέντα, ενώ για το τεράστιο ζήτημα της μετανάστευσης, θα σου εξηγήσουν ότι η Χάρις δεν θέλει να διαλύσει οικογένειες και να δημιουργήσει χάος, αλλά να διαχειριστεί το ζήτημα με προσοχή.

Για τους υποστηρικτές της, η Κάμαλα Χάρις παρουσιάζει έναν δρόμο λογικής και καθαρής σκέψης που είναι αναζωογονητικός σε σύγκριση με αυτό που προσφέρει ο Ντόναλντ Τραμπ, με ψέματα ή τουλάχιστον μισές αλήθειες. «Δεν έχουμε ξαναδεί τόσους πολλούς ανθρώπους πρόθυμους να ψηφίσουν ενάντια στα συμφέροντά τους» συνηθίζουν να λένε αναφερόμενοι μεταξύ άλλων στην κοινωνική ασφάλιση και στην υγιεινομική περίθαλψη που «ο Τραμπ θα καταστρέψει».

«Η μητέρα μου έλεγε ‘μην παραπονιέσαι για ό,τι συμβαίνει, κάνε κάτι’. Προσπαθώ να ζω με το παράδειγμα που έθεσε»

Υποστηρικτές της Κάμαλα Χάρις σε προεκλογική συγκέντρωση στη Βόρεια Καρολίνα στις 13 Οκτωβρίου

Από την άλλη, για τους υποστηρικτές του πρώην προέδρου το σενάριο να είναι η Κάμαλα Χάρις πρόεδρος των ΗΠΑ φαντάζει τρομακτικό. Η χώρα, ισχυρίζονται, δεν μπορεί να αντέξει άλλα τέσσερα χρόνια έλλειψης κυριαρχίας στα σύνορα με μια κυβέρνηση που βάζει την πολιτική του χρώματος, του φύλου και της ταυτότητας πάνω από την ασφάλεια, την οικονομική ευημερία και τον σεβασμό του νόμου και της τάξης των πολιτών της. Περιγράφουν την αμερικανίδα αντιπρόεδρο ως ευθυνόφοβη και δίχως έρμα, που παλεύει να φανεί γοητευτική και ευχάριστη αλλά στην ουσία δεν είναι αυθεντική, που λέει ασυναρτησίες, δεν μπορεί να εκφραστεί χωρίς τηλεϋποβολέα και που έχει αυτό το νευρικό γέλιο…

Στο προεδρικό ντιμπέιτ τον περασμένο μήνα, ο Ντόναλντ Τραμπ θέλοντας να καταλογίσει στην αντιπρόεδρο και ανθυποψήφιά του ότι έχει μεγαλώσει σε κομμουνιστικό περιβάλλον και έχει ενστερνιστεί αυτές τις ιδέες, αναφέρθηκε στον πατέρα της ως «μαρξιστή καθηγητή Οικονομικών» που «την δίδαξε καλά». Σε κάθε περίπτωση, φίλοι και συναδέλφοί του στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ δεν θα τον αποκαλούσαν μαρξιστή. «Ορισμένες από τις επιστημονικές του εργασίες ανέλυαν τη μαρξιστική οικονομική σκέψη, αλλά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε γίνει πιο ρεαλιστής», δήλωσε στους New York Times η Αν Κρούγκερ, συντηρητική Oικονομολόγος στο Στάνφορντ εκείνη την εποχή. «Σίγουρα είχε περισσότερη πίστη στην κυβέρνηση από ό,τι κάποιοι από εμάς. Αλλά δεν ήταν μεταξύ των μαρξιστών οικονομολόγων που ήξερα» πρόσθεσε.

Ποτέ μην το βάζεις κάτω

Η Χάρις δεν φαίνεται να πτοείται από τα επικριτικά σχόλια και τους χαρακτηρισμούς παραμένοντας προσηλωμένη στον στόχο, όπως έμαθε να κάνει από παιδί. «Τρέξε, Κάμαλα, τρέξε. Μη φοβάσαι. Μην αφήσεις τίποτα να σε σταματήσει» ήταν η φράση του πατέρα της σε ένα πάρκο όταν ήταν μικρή, την οποία θυμήθηκε σε μια ομιλία της στο συνέδριο των Δημοκρατικών πριν από δύο μήνες. Η ανάμνηση που μοιράστηκε με το κοινό ακούστηκε ως φόρος τιμής σε αυτό που ο πατέρας της την βοήθησε να γίνει, ωστόσο η πραγματικότητα όσον αφορά στη σχέση τους είναι πολύ πιο περίπλοκη.

Αντιθέτως, η μητέρα της που έφυγε από τη ζωή το 2009 υπήρξε ο φάρος της ζωής της. Όπως αναφέρει η Κάμαλα Χάρις σε κάθε ευκαιρία, όσα έχει καταφέρει τα χρωστάει σε εκείνη. Λίγο πριν από την ορκωμοσία της ως αντιπροέδρου το 2020, η Χάρις είχε κάνει μια ανάρτηση στο Instagram συνοδεύοντάς την με μια φωτογραφία της μητέρας της κι εκείνης μωρό και το παρακάτω κείμενο:

«Οι γονείς μου γεννήθηκαν στις δύο άκρες του πλανήτη: η μητέρα μου στην Ινδία και ο μπαμπάς μου στην Τζαμάικα. Αλλά όπως και πολλοί άλλοι ήρθαν στην Αμερική για να αναζητήσουν ένα όνειρο. Για τους ίδιους, για μένα και για την αδερφή μου Μάγια. Γεννήθηκα στο Όκλαντ και με μεγάλωσε η μητέρα μου Σιάμαλα Κοπάλαν Χάρις, μία από τις λίγες έγχρωμες γυναίκες με θέση επιστήμονα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ. Ήταν 1.53 σε ύψος, αλλά αν την συναντούσατε ποτέ θα νομίζατε ότι ήταν δύο μέτρα. Χάρη σε αυτήν, μεγάλωσα σε μια κοινότητα όπου μάθαμε να βλέπουμε έναν κόσμο πέρα από τον εαυτό μας. Να έχουμε συνείδηση και συμπόνοια για τα προβλήματα όλων των ανθρώπων. Η μητέρα μου συνήθιζε να λέει, ‘μην κάθεσαι να παραπονιέσαι για ό,τι συμβαίνει, κάνε κάτι’. Προσπαθώ να ακολουθώ αυτές τις συμβουλές κάθε μέρα και να ζω με το παράδειγμα που έθεσε».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Kamala Harris (@kamalaharris)

Μια φορά στο Μπέρκλεϊ…

«Υπήρχε ένα κοριτσάκι στην Καλιφόρνια» είχε πει η Κάμαλα Χάρις στην προεκλογική της εκστρατεία το 2019, «που ανήκε στην κατώτερη τάξη, που ενσωματώθηκε στα δημόσια σχολεία και πήγαινε στο σχολείο με λεωφορείο κάθε μέρα. Και αυτό το κοριτσάκι ήμουν εγώ».

Η Χάρις βρέθηκε στο Μπέρκλεϊ με τη μητέρα της – η οποία είχε σπουδάσει βιοϊατρική και εργαζόταν στην έρευνα για τον καρκίνο του μαστού – και την αδελφή της μετά το διαζύγιο των γονιών της. Έμεινε εκεί από 5 έως 12 ετών, σε τουλάχιστον τρία ενοικιαζόμενα σπίτια. Στη συνέχεια μετακόμισαν στον Καναδά, ενώ επέστρεψε στο Σαν Φρανσίσκο ως φοιτήτρια για να παρακολουθήσει τη Νομική Σχολή. Στη συνέχεια μετακόμισαν οικογενειακώς για κάποια χρόνια στον Καναδά, ενώ μετά το λύκειο η Κάμαλα Χάρις σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ στην Ουάσινγκτον για να επιστρέψει στη συνέχεια στο Σαν Φρανσίσκο και να φοιτήσει στη Νομική Σχολή.

Η παιδική της φίλη, Κάρολ Πόρτερ, θυμάται ότι ζούσαν σε μια εξαιρετικά πολυπολιτισμική κοινότητα της εργατικής τάξης στο Μπέρκλεϊ, πραγματικά όμορφη. «Η Κάμαλα είχε αυτοπεποίθηση και καλοσύνη» λέει στο ραδιόφωνο του NPR προσθέτοντας ότι η φίλη της μεγάλωσε περήφανη για την ινδική κληρονομιά της – από την πλευρά της μητέρας της – και ήταν πρόθυμη να την μοιραστεί.

Το πρώτο διαμέρισμα της οικογένειας ήταν πάνω από έναν παιδικό σταθμό που διατηρούσε η Ρετζίνα Σέλτον και όπου τα δύο κορίτσια περνούσαν μαζί πολύ χρόνο. Η Κάμαλα Χάρις την έχει περιγράψει ως δεύτερη μητέρα της. Σε μια ανάρτησή της στο Facebook πέρυσι, έγραψε μεταξύ άλλων ότι η κυρία Σέλτον προσέφερε σε εκείνη και την αδελφή της συμβουλές, υποστήριξη, ένα σπιτικό γεύμα και μερικές φορές ακόμη και μια απλή αγκαλιά.

Αν και η Κάμαλα Χάρις περιγράφει τη μαμά της ως τον γονέα που τη διαμόρφωσε περισσότερο, εκείνη και η φίλη της Κάρολ – επίσης κατά το ήμισυ μαύρη – κατάλαβαν από μικρές τι σήμαινε να είσαι μαύρη γυναίκα στις ΗΠΑ. «Στην Αμερική θεωρούμαστε μαύρες και έτσι μας μεγάλωσαν οι μητέρες μας, επειδή ήξεραν ότι έτσι θα μας έβλεπαν οι άλλοι», λέει η Κάρολ Πόρτερ.

Η επιλογή της Χάρις να ακολουθήσει καριέρα εισαγγελέα δεν εξέπληξε τη φίλη της. Θυμάται τον δρα Χάρις να εξηγεί στην κόρη του τη σημασία αυτής της δουλειάς: «Δεν υπάρχουν πολλοί μαύροι, ειδικά γυναίκες, που ασχολούνται με το συγκεκριμένο κομμάτι του νόμου. Και εκεί λαμβάνονται οι αποφάσεις. Εκεί δημιουργούνται τα συστήματα και οι δομές».

Hastings Law grad w mom & 1st-grade teacher Mrs. Wilson. Two women who taught me that anything is possible. #TBT pic.twitter.com/PuGNj263IG

— Kamala Harris (@KamalaHarris) August 15, 2013

Η Κάμαλα και η δύσκολη σχέση με τον πατέρα της

Ο 86χρονος Ντόναλντ Τζ. Χάρις ήταν ως επί το πλείστον απών από τη ζωή της κόρης του, αλλά ποτέ αδιάφορος. Οι δυο τους είναι αποξενωμένοι εδώ και χρόνια, αν και ζει με τη δεύτερη σύζυγό του μόλις τρία χιλιόμετρα από την επίσημη κατοικία της αντιπροέδρου στην Ουάσινγκτον.

Ο δρ. Χάρις κατάγεται από εύπορη οικογένεια γαιοκτημόνων και επιχειρηματιών της Τζαμάικα. Στο Brown’s Town, είχαν στην ιδιοκτησία τους ένα σούπερ μάρκετ και άλλα καταστήματα. Οι συμφοιτητές του στο πανεπιστήμιο τον θυμούνται ως έξυπνο και δραστήριο. Το 1961 μετανάστευσε στις ΗΠΑ ως μεταπτυχιακός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ. Εκεί γνώρισε την 24χρονη τότε Σιάμαλα Κοπάλαν. Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 1963 και έγιναν αμερικανοί πολίτες. Έναν χρόνο αργότερα γεννήθηκε η Κάμαλα και το 1967 η αδελφή της, Μάγια.

Ο Ντόναλντ Τζ. Χάρις ήταν ως επί το πλείστον απών από τη ζωή της κόρης του αλλά ποτέ αδιάφορος

Αριστερά, η Κάμαλα Χάρις με την αδελφή της Μάγια και, δεξιά, στην αγκαλιά του πατέρα της

Το ζευγάρι χώρισε το 1969 και το επίσημο διαζύγιο εκδόθηκε το 1972, αφού ο δρ Χάρις έχασε τη μάχη για την κηδεμονία με συνέπεια την «απότομη διακοπή» από τις κόρες του όπως έγραψε ο ίδιος το 2018. Ο διακανονισμός του διαζυγίου, όπως ανέφερε, «βασίστηκε στη λανθασμένη υπόθεση της Πολιτείας της Καλιφόρνια ότι ένας πατέρας δεν μπορεί να χειριστεί τη γονική μέριμνα. Παρ’ όλα αυτά επέμεινα, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψω την αγάπη μου για τα παιδιά μου».

Ο λόγος που το ζευγάρι χώρισε συνοψίζεται σε μια φράση στα απομνημονεύματα της Χάρις το 2019: «Σταμάτησαν να είναι ευγενικοί μεταξύ τους». Μετά το διαζύγιο και τη μάχη για την κηδεμονία, η Κάμαλα Χάρις μίλησε σε δύο φίλους της για το έντονο αίσθημα απώλειας που ένιωθε και για το πώς εσωτερίκευε την πικρία της μητέρας της.

Φίλοι και των δύο πλευρών λένε ότι η ψυχική απομάκρυνση της Κάμαλα Χάρις από τον πατέρα της, που ξεκίνησε λόγω του χωρισμού των γονιών της, έχει να κάνει περισσότερο με το πόσο μοιάζουν οι δυο τους. Τους περιγράφουν ως πεισματάρηδες, απαιτητικούς από τον εαυτό τους και τους άλλους, γενναιόδωρους και αφοσιωμένους φίλους, αλλά με μια ζώνη ιδιωτικότητας. «Ένα μεγάλο μέρος των δυσκολιών μεταξύ τους είναι ότι μοιάζουν τόσο πολύ», δήλωσε ο Γκλάντστοουν Χάτσινσον, τζαμαϊκανο-αμερικανός οικονομολόγος και στενός φίλος του δρος Χάρις.

Στη φράση «σταμάτησαν να είναι ευγενικοί μεταξύ τους» συνοψίζει η Χάρις τον λόγο που χώρισαν οι γονείς της

Μετά τον θάνατο της μητέρας της Χάρις, οι σχέσεις με τον πατέρα της επιδεινώθηκαν περισσότερο. Κι αυτό διότι ο δρ Χάρις δεν πήγε στην κηδεία της πρώην συζύγου του, ενώ αρνήθηκε και την πρόσκληση για τον γάμο της Κάμαλα Χάρις με τον Νταγκ Έμχοφ το 2014. Μόνο μετά την εκλογή της στη Γερουσία το 2016, οι τρεις τους συναντήθηκαν τελικά στην Ουάσινγκτον για δείπνο.

Ψυχρός πόλεμος

Τον Νοέμβριο του 2016, η Κάμαλα Χάρις εξελέγη στην Αμερικανική Γερουσία και για την μεγάλη της επιτυχία ο πατέρας της της έστειλε συγχαρητήριο σημείωμα. Όταν δήλωσε υποψήφια για το προεδρικό χρίσμα το 2019, ο ίδιος άρχισε να παρέχει συμβουλές οικονομικής πολιτικής στην προεκλογική της εκστρατεία.

Ωστόσο, μόλις έναν μήνα αργότερα μια δημόσια δήλωση της κόρης του έμελλε να ταράξει πάλι τα νερά μεταξύ τους. Υποστηρίζοντας σε ραδιοφωνική της συνέντευξη τη νομιμοποίηση της κάνναβης, η Κάμαλα Χάρις είπε ότι κι εκείνη κάπνιζε μαριχουάνα στα νεανικά της χρόνια: «Η μισή μου οικογένεια είναι από την Τζαμάικα. Πλάκα μου κάνεις;» αστειεύτηκε.

Ο δρ Χάρις δεν το βρήκε διόλου αστείο. Εξέδωσε ανακοίνωση καταγγέλλοντας ως παρωδία την προώθηση από την κόρη του «του στερεoτύπου του χασικλή που αναζητά τη χαρά» ενώ η ευρύτερη οικογένεια τον κατακεραύνωνε που η κόρη του τους έκανε ρεζίλι. Αν και ο ψυχρός πόλεμος μεταξύ πατέρα και κόρης συνεχίστηκε, όταν ανακοινώθηκε ότι κατεβαίνει υποψήφια αντιπρόεδρος στο πλευρό του Τζο Μπάιντεν τής απέστειλε και πάλι συγχαρητήρια επιστολή. Στις τελετές ορκωμοσίας όμως αρνήθηκε να πάει, επειδή η πρόσκληση δεν είχε σταλεί απευθείας από την εκλεγμένη αντιπρόεδρο.

Όσοι τον ξέρουν λένε ότι η αποξένωση με την κόρη του δεν είναι κάτι που τον απασχολεί. Επιμένουν, ωστόσο, ότι είναι περισσότερα αυτά που ενώνουν την Κάμαλα Χάρις με τον πατέρα της παρά όσα τους χωρίζουν.

Πηγές: New York Times, NPR, Berkeleyside