Μετά από 12 μήνες πολέμου το Ισραήλ δεν είναι πλέον το ίδιο

Το περασμένο έτος συγκλόνισε το Ισραήλ και  την ισραηλινή πολιτική με τον σχηματισμό ενός υπουργικού συμβουλίου συνασπισμού από τον πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου στον απόηχο της 7ης Οκτωβρίου 2023.

Για πολλούς Ισραηλινούς, είπε ο αναλυτής Όρι Γκόλντμπεργκ με έδρα το Τελ Αβίβ, τον τελευταίο χρόνο ο πόλεμος είχε γίνει μέρος της ύπαρξης του Ισραήλ, σύμφωνα με το Al Jazeera.
«Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο πόλεμος είναι απαραίτητος», είπε.

«Το πιστεύουμε με πάθος, ακόμη και αν δεν ξέρουμε πλέον γιατί ή με ποιο σκοπό. Απλά ξέρουμε ότι, όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, ο πόλεμος είναι η λύση».

Οι πολιτικοί αρχηγοί

Η εξέλιξη αυτή επιδείνωσε την άνοδο των δεξιών στοιχείων στην ισραηλινή πολιτική, η οποία είχε από καιρό ξεκινήσει.

Αυτές οι συνιστώσες είχαν ενισχυθεί μέσω του ηγετικού ρόλου που διαδραμάτισαν στην εκστρατεία για την προώθηση δικαστικού ελέγχου που θα περιόριζε τη νομική εποπτεία της κυβερνητικής πολιτικής και της κοινοβουλευτικής νομοθέτησης.

Στο νέο σώμα πολιτικοί όπως ο ακροδεξιός υπουργός Εθνικής Ασφάλειας Ιταμάρ Μπεν-Γβιρ και ο σιωνιστής υπουργός Οικονομικών Μπεζαλέλ Σμότριτς, έδρασαν συντονισμένα για να διεκδικήσουν χώρο στην ισραηλινή πολιτική.

Με την αφορμή της ανάγκης να πάρουν πίσω τους αιχμαλώτους, οι στόχοι των δύο υπουργών και της αυξανόμενης εκλογικής τους ομάδας -που τείνει προς τον επεκτατισμό- προχώρησαν σημαντικά.

Τον τελευταίο χρόνο, ο μηχανισμός εσωτερικής ασφάλειας του Ισραήλ, ο οποίος έχει την ευθύνη για την αστυνόμευση σε όλη τη χώρα, έχει μετατραπεί σε σχεδόν άμεση προέκταση του Μπεν-Γβιρ.

Διορίζοντας τον σκληροπυρηνικό Ντάνιελ Λέβι ως αρχηγό της αστυνομίας τον Αύγουστο, ο Μπεν-Γβιρ τον επαίνεσε ως κάποιον «με σιωνιστική και εβραϊκή ατζέντα», ο οποίος «θα ηγηθεί της αστυνομίας σύμφωνα με την πολιτική που του έχω θέσει».

Αυτές οι πολιτικές πιστεύεται ότι περιλαμβάνουν το σχέδιο του Μπεν-Γβιρ για τη δημιουργία μιας εθελοντικής «εθνικής φρουράς» που θα αξιοποιηθεί στο μέλλον για την αντιμετώπιση των «παλαιστινιακών» ταραχών.

Στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ο «ιδεολογικός αδελφός» του Μπεν-Γβιρ, ο Σμότριτς, έχει πλέον πρωτοφανή εξουσία σε κατασκευαστικά έργα. Έχει δικαίωμα να καταλαμβάνει παλαιστινιακή γη για ισραηλινούς οικισμούς κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και εξίσου να ασκεί βέτο σε παλαιστινιακές κατασκευές.

Η χώρα διώχνει τους Ισραηλινούς

Σε απάντηση τόσο στις επιθέσεις της Χαμάς όσο και στο ανθρώπινο και οικονομικό κόστος της διεξαγωγής του πολέμου στη Γάζα, οι διαιρέσεις στο εσωτερικό της χώρας έχουν αυξηθεί.

Το χάσμα μεταξύ αυτού που πολλοί Ισραηλινοί θεωρούν ως την κοσμική «ορθολογική» πλειοψηφία τους και αυτού που η εφημερίδα Haaretz περιέγραψε ως «άγρια δεξιά» διευρύνεται.

Μάλιστα ένας αναλυτής ανέφερε στο Al Jazeera ότι το Ισραήλ βρίσκεται πιο κοντά σε εμφύλια σύγκρουση από ποτέ.

Οι συνέπειες γίνονται όλο και πιο σαφείς σε πολλούς από την παραδοσιακή ελίτ του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να εγκαταλείπουν σιωπηλά τη χώρα, σύμφωνα με έκθεση ισραηλινών ακαδημαϊκών.

Χωρίς να αναφέρουν συγκεκριμένους αριθμούς, οι συγγραφείς υποστήριξαν ότι η κλίμακα της αποχώρησης είναι τέτοια που θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια κρατικών εσόδων και τη διεύρυνση του χάσματος στην κοινωνία

«Υπάρχει σημαντική πιθανότητα το Ισραήλ να μην είναι σε θέση να υπάρξει ως κυρίαρχο εβραϊκό κράτος τις επόμενες δεκαετίες», ανέφερε η έκθεση που δημοσιεύθηκε από τον οικονομολόγο και καθηγητή Γιουτζίν Καντέλ και τον Ρον Τζουρ, εξέχον στέλεχος της κυβερνητικής διοίκησης.

Εθνική πληγή

Η επιστροφή των αιχμαλώτων συνεχίζει να ταράζει τους Ισραηλινούς και να προκαλεί τις μεγαλύτερες κινητοποιήσεις του πολέμου μέχρι στιγμής.

«Δεν νομίζω ότι ο πόνος, η ταπείνωση και η οργή της 7ης Οκτωβρίου έχουν εξαφανιστεί ποτέ πραγματικά», δήλωσε στο Al Jazeera ο πρώην πρεσβευτής του Ισραήλ και κυβερνητικός σύμβουλος Άλον Πίνκας.

«Υπήρξαν σύντομες παύσεις, όπως αυτή που ακολούθησε τη δολοφονία του  Νασράλα, αλλά … η 7η Οκτωβρίου και η απουσία των ομήρων δημιούργησαν μια μεγάλη εθνική πληγή, την έκταση της οποίας δεν έχουμε ακόμη κατανοήσει».

«Θα διαρκέσει. Πόσο καιρό, δεν ξέρω, αλλά θα διαρκέσει», δήλωσε.

Η υπόθεση χρησιμοποιήθηκε από πολιτικούς και ο πόνος που άφησε πίσω της η απουσία των αιχμαλώτων χρησιμοποιήθηκε για να στηρίξει τη στρατιωτική επίθεση της κυβέρνησης στη Γάζα.

Το μέλλον του πολέμου

Καθώς ο Νετανιάχου συνεχίζει να διεξάγει τους πολέμους στη Γάζα και τον Λίβανο, παρατηρητές στο Ισραήλ επισημαίνουν την όλο και πιο «μεσσιανική» ροπή των εχθροπραξιών.

«Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, καμία στρατηγική, τίποτα», σχολίασε ο Πίνκας σχετικά με τις επαφές του με αξιωματούχους.

«Μετά τη δολοφονία του Νασράλα, ο Νετανιάχου έχει γίνει μια πλήρως μεσσιανική φιγούρα. Από τη μία πλευρά, είναι πραγματικά περίεργο, αλλά ταιριάζει επίσης με το πώς θέλει να βλέπει τα πράγματα … ως πολιτιστικό πόλεμο».

«Ήταν στον ΟΗΕ και τους έλεγε ότι πολεμάει τον δικό τους πόλεμο. Πριν από αυτό, βρισκόταν στο Κογκρέσο των ΗΠΑ λέγοντας ότι πολεμάει για τις αξίες τους».

«Βλέπει τον εαυτό του ως ένα είδος Τσώρτσιλ, που στέκεται απέναντι στο δαχτυλίδι της φωτιάς του Ιράν. Δεν πρόκειται για έναν άνθρωπο που σκοπεύει να αναζητήσει την ειρήνη, όχι μέχρι να επισκιαστεί η αποτυχία του στις 7 Οκτωβρίου και να νιώσει πλήρως δικαιωμένος».